Kreeg een boekje mee wat ik maar vast moest doorlezen en maar vast over moest gaan denken wat ik dan het beste vond. Alleen al van dat nadenken word ik kriebelig, misschien dat da ook wel het acceptatieproces is of zo. Waarom voel ik me al jaren zo en zou ik er nu vanalles aan moeten gaan doen? Voel me ook niet anders als jaren ervoor alleen heb je nu wel een 'chronisch' ziekte. Het is gewoon allemaal dubbel.
Hoi dames, Hoe is het met Jullie, Hier weer een weekje verder, Vandaag bij de psycholoog over exposure therapie gehad, moest dat maar eens googlen, ga me daar dus eens in verdiepen. verder goed gesprek, maar lastig hij wil andwoorden op vragen die ik zelf niet onder woorden kan brengen. (dingen die in mijn hoofd omgaan) Bij de fisio ontspanningstechniek gehad, heb nu een betandopname en moet dat dagelijks doen, spierontspanning en spanning,, Bij de ercho is het vooral de week bespreken wat kan beter, wat doe je wel goed enz.