Even een (lang, sorry) bericht omdat ik benieuwd ben wat jullie van onderstaand verhaal vinden en wat jullie zouden doen, of niet. Omdat ik rhesus D negatief ben, hebben ze conform protocol in week 27 mijn bloed geprikt om te controleren wat de rhesus van ons kindje is. Een week later ben ik vanwege de gladheid vol achterover op mijn rug gevallen. Het was een flinke smak waarbij ik me totaal niet heb kunnen opvangen. Maar gelukkig mocht ik op controle komen en bleek alles goed. Afgelopen week heb ik de bloeduitslag gekregen en blijkt dat ons kindje rhesus positief is. Gelukkig zagen ze ook dat er geen antistoffen door mijn lichaam zijn aangemaakt. Want dat is het risico in deze situatie; wanneer er om wat voor reden dan ook (val, auto-ongeluk, etc.) bloeduitwisseling plaatsvindt tussen mij en het kindje, is de kans groot dat ik antistoffen ga aanmaken en vervolgens het bloed afbreek van de baby, wat gevaarlijke vormen kan aannemen. Een anti D prik moet dit voorkomen. Deze heb ik vandaag gekregen conform protocol bij 30 weken. Na de bloeduitslag vorige week begon ik echter te malen over mijn val. Zou er hierdoor wellicht alsnog bloeduitwisseling hebben plaatsgevonden? Dit is namelijk ook gebeurd bij mijn vorige zwangerschap, al ben ik toen op mijn buik gevallen én had mijn dochter dezelfde rhesus als ik. Ik heb de verloskundige vorige week gebeld, en zij gaf aan dat dit niet het geval is, omdat ik niet op mijn buik ben gevallen. Extra bloedprikken om te kijken of er alsnog antistoffen in de maak zijn (en er dus bloeduitwisseling heeft plaatsgevonden), vond ze niet nodig. Vandaag bij het zetten van de anti D prik heb ik mijn zorgen nogmaals aangekaart, en nu gaf de verloskundige aan dat ze mijn zorgen wel begreep en dat zij er ook nog wel over na heeft gedacht. Maar dat ze toch bij haar standpunt blijft en er vertrouwen in heeft dat haar inschatting van een paar weken geleden juist is. Dat vond ik zelf nou niet echt een heel geruststellend antwoord.. Ik wil horen dat alles zeker weten goed is, en bij lichte twijfel wil ik gewoon nog een keer bloed laten prikken. Maar dat heb ik op dat moment niet gezegd. Het zit me nog steeds niet lekker en weet niet zo goed wat nu te doen. Ben ik mezelf gek aan het maken (hallo hormonen) of zouden jullie hier zelf ook wat verder in willen duiken?
Je kunt het nooit zeker weten, een VK zou liegen als ze dit stellig beweerd. De protocollaire 30 wkn prik is ook voor geval er toch ongemerkt bloed wordt uitgewisseld. Kans is superklein en ik begrijp dat VK in die zin bij haar inschatting blijft. Ik zou er persoonlijk geen reden in zien om aan haar expertise te twijfelen, maar als het jou zo bezig houdt, kun je dit het beste nog een keer bij je VK aankaarten. En dan eerlijk alles zeggen wat in je omgaat, zodat VK daar ook naar kan handelen en je optimaal kan begeleiden.