Ik kan je aanraden om een speciale rijangstinstructeur in de hand te nemen. De meeste mensen met rijangst kunnen namelijk prima rijden maar die mensen die gespecialiseerd zijn in rijangst die verhelpen de (dieperliggende) oorzaak. Een vriendin had het heel erg en die was met geen stok achter het stuur te krijgen. Ze heeft uiteindelijk een rijangstmeneer in de hand genomen en nu rijd ze weer. Niet met heel veel plezier, maw het is niet haar hobby, maar ook niet meer met zwetende handjes en een hartslag van 220...
Hier nog zo schijterd. Ik wil zooooooooooo graag me rijbewijs al heel lang maar ik kom niet verder dan 1 les haha. Daarna staat het zweet me alweer op de rug en durf ik niet meer. Baal er van want onze auto staat altijd voor de deur, ik kan hem dus altijd gebruiken maar ik mag niet want ik heb geen rijbewijs
Het probleem is dat ik dus een super fijne rijinstructeur had, het was de zwager van mn vriendin en heb op hem gewacht totdat hij les mocht geven. en dat ging ook harstikke goed, maar ik bleef zenuwachtig en dan kwam ie weer dat ik langer moest lessen omdat we dan naar de stad konden en meer konden doen, en mennn...ik kwam er elke keer weer ondderuit en leste dan gewoon weer een uurtje....
Daar werd op de cursus bij ons ook goed mee geholpen -lekker confronterend en hoewel je best wéét dat je stiekem smoesjes verzind, als je mensen achter de hand hebt, bij wie je iedere week verslag uit brengt - en als je echt zelf wil- dan kom je daar toch doorheen...
Ik ben nooit een rijfan geweest, ben drie keer aangereden en zit in de genen, maar sinds ik paniekaanvallen heb stap ik nog minder graag achter het stuur. Rij al jaren alleen maar kleine afstanden en alleen op bekend terrein maar sinds m'n bevalling, 8 december, heb ik helemaal nog niet gereden
Yep! Ik ben 25 heb ondertussen nog steeds mijn rijbewijs niet.. Ik baal hier heel erg van want ik ben echt zo afhankelijk van andere mensen. Altijd met iemand mee moeten rijden, vragen of iemand je thuis kan brengen enz. Ik schaam er echt voor... Maar ik wil toch mn rijbewijs ooit gaan halen. Maar goed ik heb ook faalangst in alle opzichten, gelukkig ben ik daar al mee aan het werk.
Nou ik weet niet wat erger is... je rijbewijs halen en nooit meer rijden of uberhaupt je rijbewijs niet hebben. Ik heb mijn rijbewijs maar durf amper te rijden... *zucht*
o hier zit er nog eentje, heb al lang me rijbewijs en begin 2008 was me laaste autorit. ik ben zo bang dat de moter afslaat bij de rotondes en bij de stop lichten. heb wel eens gehad ging ik me ouders ergens heen en had de auto mee me mantje had hem niet nodig dus ik er in rijden de heel weg ging goed totdat ik bij rotonde kwam en moest stopen gestop en wou weer veder maar toen sloeg de moter af en mensen die achter mij zatten steeds maar toeteren en weer proberen en nog een keer en de mensen maar toeteren blijven .dus heeft me vader het over genomen. voor al het schakelen is rot.terwijl ik dit nooit in begin had me autorijden les. wilgraaag weer proberen waar kan het vinden van anwb??
Ik durf ook niet. Ben 23, heb 2x rijles gevolgd maar ik raak gewoon in paniek in een auto als ik de situatie niet in kan schatten. Bij mijn laatste rijles vergat ik elke keer te remmen... Iedereen zegt dat je daar wel overheen komt als je er aan went, maar ik ben ook bang als ik bij anderen in de auto zit. Voor mij zit er voorlopig dus nog geen rijbewijs in, tenzij er iets aan mijn angsstoornis word gedaan. (ik heb een gegeneraliseerde angststoornis, dus autorijden is niet het enige bij mij)
Hmm ik ondervind meer last van mensen die zich irriteren op de weg, dan mensen die angstig zijn. Want mensen die geïrriteerd zijn, kunnen gevaarlijke dingen doen zoals onnodig hard rijden, bumperkleven, grof zijn. Angstige mensen letten vaak extra goed op en so what als iemand even iets langzamer gaat. Juist door je zo op te stellen, maak je deze mensen angstiger en kun jij je nog meer irriteren. Gezellig! TS, ik zou ook een instructeur bellen die in faalangst gespecialiseerd is. En dan in je eigen auto, want daar rij je immers mee (ik vond dat zo'n omschakeling van mijn fijne, comfortabele lesauto naar ineens onze eigen auto, vond dat echt niet prettig rijden). En dan juist de confrontaties opzoeken. Da's doodeng. Maar liever fouten maken en leren dan dit met je mee blijven dragen. Het komt goed, echt!
ik heb geen angst als ik in het dorp rij of op wegen waar ik 100 mag maar op de snelweg.... man man man... nooit last van gehad, was altijd degene die het liefst 150 reed op de snelweg totdat ik zwanger raakte en zo ineens begon te beseffen dat ik een ongeluk kon krijgen (wist ik natuurlijk wel al eerder maar zo ineens was die angst er) ik heb het niet alleen als ik zelf rijdt, ook als mijn man achter het stuur zit ik ben zon hele irritante bijrijdster die steeds zegt; zie je dat daar geremt wordt? rijdt niet zo hard, neem wat meer afstand etc etc... wordt moe van mezelf maar kan er niets aan doen! op de snelweg betekent voor mij paniek en zweetaanvallen! heb vorig jaar huilend naast mijn man gezeten omdat ik niet verder durfde! te idioot voor woorden! ik rijdt nu liever 50km om dan de snelweg op!
Rijden is een hel voor mij. Tijdens het lessen vond ik het al vreselijk, en na veertig lessen vond mijn instructrice toch dat ik echt examen moest gaan aanvragen. Ze vond het wel gezellig om zich door mij te laten rondrijden, maar ze had maar niets meer te leren, in een keer geslaagd. Ik vertrouw de overige weggebruikers helemaal niet. Een paar keer lange ritten gemaakt, ging allemaal prima, zelfs mijn man vond dat ik erg netjes en bewust reed. Totdat hij een keer aan mijn stuur trok omdat hij bang was dat ik misschien de stoep zou raken. Dat heeft mijn nog banger gemaakt, dat ik blijkbaar niet goed kan zien waar ik rijd. Nu ben ik steeds bang dat ik niet genoeg opzij ga voor mijn tegenligger, niet genoeg afstand houd van fietsers etc.etc. Mijn man doet om het incident erg lacherig en zegt dat ik me aanstel. Hij was gewoon te lui om te zeggen dat ik iets opzij moest, zegt meneer En dan zijn we nu net verhuisd naar een gehucht waar de wegen enorm smal zijn en ik moet rijden om overal te komen. Ik zou eigenlijk al zes weken geleden een auto kopen en ik blijf het uitstellen met smoesjes...vraag me af hoelang dat nog kan
Jeetje, er zijn toch best veel dames hier alleen al op het forum die er last van hebben... had ik niet gedacht
Ik vond het in het begin ook niet prettig om zelf te rijden en probeerde dat ik zoveel mogelijk te ontwijken. Maar ik dacht ook, ik heb toch niet voor niets mijn rijbewijs gehaald? Ik ben dus vaker gaan rijden en vooral ook wat langere stukken. Ik rij nu elke dinsdag naar mijn werk in Hilversum (woon in Purmerend) en daardoor rij ik nu echt met plezier. Ik wist al dat ik gewoon goed kon rijden, maar inderdaad de angst dat er was mis kan gaan overheerste bij mij ook. Maar die is nu helemaal weg!! Dus vaak rijden en inderdaad eens kijken voor een rijangstcursus of instructeur...Ik denk dat dat de beste oplossing is.
Ben blij om te lezen dat ik niet de enige ben met dit vervelende probleem. Vind het zo lastig! Ik had gedacht dat het door te doen beter zou gaan, maar het lijkt alleen maar slechter te worden. Morgen maar eens op zoek naar info over ' behandeling'..
Kijk en dit vind ik dus geen leuke reactie van jou. Ik begrijp iets niet (het irriteert me namelijk) en ik probeer dat dus te begrijpen. Ik kom er maar op een manier achter en dat is vragen waarom iemand angst heeft. Maar goed, als jij dat al bot vind ... laat dan maar. Ik probeer alleen mijn bedrag te veranderen door een ander begrijpen... Laat maar, ik ga me vrolijk weer verder irriteren aan mijn medeweggebruikers die niet kunnen rijden hoor! :x
Ook ik kan me irriteren aan mensen die angstig rijden en ik vond de vraag dus eigenlijk helemaal niet zo raar. Als ik zou begrijpen waarom mensen angstig zijn, misschien zou ik er dan meer begrip voor hebben. Had dus ook niet het idee dat het bot bedoeld was, maar puur om meer begrip voor elkaar te krijgen..
Ga weer lessen, zoek een instructeur die ervaring heeft met rijangstige leerlingen en oefen, oefen, oefen. Blijf je het na een tijd nog steeds zó eng vinden, blijf dan in godsnaam van de weg af, want echt hoor, mensen die extreem angstig zijn, zijn een gevaar op de weg. EDIT: lees nu dat je wel een goede chauffeur bent (of op zijn minst denkt te zijn). Dan hou ik het erop dat je met goede begeleiding moet gaan oefenen. Uiteindelijk kan ik mij niet voorstellen dat iemand die met klamme handen en klotsende oksels achter het stuur zit, echt goed kan zijn in het verkeer. Maar goed, misschien bewijs jij wel iedere dag het tegendeel... (ik heb je natuurlijk nooit zien rijden).
In het kader van begrijp voor elkaar, zal ik je de uitleg geven van mijn kant. Ik vind mensen die langzamer rijden (lees niet meegaan met het verkeer en dus 100 gaan rijden waar 120 of 130 is toegestaan) best gevaarlijk. De meeste mensen gaan ervan uit dat mensen doorgaans de toegestane snelheid rijden. Als iemand met 101 gaat inhalen, dan moeten de mensen die daar achter tijden vaak hard in de remmen, omdat je ervan uitgaat dat iemand met minimaal 120 in gaat halen. Dit is dus de andere kant van het probleem. Vandaar dat ik mij irriteer aan dergelijk weggedrag. En als ik kan begrijpen waarom iemand zo rijdt, dan kan ik daar mijn eigen gedrag op aanpassen.