Heej meiden, Mijn zoontje van 8.5 maand is veranderd van een vrolijk, lief tevreden ventje in een huilerige jengelige gefrustreerde baby. Pfff niks is goed, kon hij zich voorheen makkelijk een uur of langer vermaken op het speelkleed ik hoef hem nu maar neer te leggen of het is brullen. Als iets niet lukt: brullen. S'nachts door slapen forget it! Die tijd is voorbij, meneer is standaard tussen 1-3 wakker en zet het op een huilen. Ik heb het idee dat hij van alles wil wat nog niet lukt. Kruipen en tijgeren doet hij sinds kort en ik merk dat hij andere klanken brabbelt. In wil m'n vrolijke mannetje weer terug!!!! Wie herkent dit, zal het een sprong zijn een faaaase..... Hoe lang gaat zoiets duren? Merk aan mezelf dat ik er een beetje geïrriteerd door raak en dat vind ik heel erg.
Hier precies het zelfde. Onze zoon is nu 7,5 maand en sinds 2 weken veranderd van een tevreden mannetje in een gefrustreerde veel huilende baby. Overdag kan hij zich ook slecht vermaken. 's Ochtend als hij net wakker is kan hij zich nog wel een half uur vermaken in de box maar in de loop van de dag wordt het steeds erger. Aan het eind van de dag is niks meer goed. En dan het slapen 's nachts......DRAMA. Afgelopen zaterdag op zondagnacht heeft hij de hele nacht liggen huilen....Niks was goed. Als we naar hem toe gingen was hij stil en zodra we weer weg gingen was het weer schreeuwen. Het is geen optie om hem in bed te nemen want dan slapen wij zelf niet. Zwaar vermoeiend dus. Afgelopen nacht wel 15 x heen geweest voor een speen en vanaf 5.00 uur klaar wakker en huilen. Voorheen sliep hij de nachten altijd prima. Snap niet waar dit gedrag opeens vandaan komt en wordt er zwaar gefrustreerd van.
Dit is ook de tijd van verlatingsangst he. En eenkennigheid. Accepteren en in mee gaan, dan is het veel makkelijker vol te houden. Gewoon veel samen doen. Kruipt je kleine al? Zo niet, misschien in draagzak of doek mee nemen in huis en buiten? Ik geloof persoonlijk niet in sprongetjes, maar wel in fases. En die fases, die gaan dus ook weer over.
@memmie81 heel herkenbaar hoor. Hier is het s'nachts ook een drama. Kan niet meer herinneren hoe vaak ik er vannacht uit ben geweest. Ook wij leggen hem niet tussen in, helpt trouwens ook niet want dan kruipt en rolt meneer het hele bed door. Vind het ook pittig en merk dat ik ook snel gefrustreerd ben. Ik hoop dat het een fase is en dat die fase snel voorbij is. Voorlopig gaat het hier al een week of 3 zo.... Vorige week was hij ook nog eens verkouden toen was het helemaal een drama!! Succes meid. I know THE feeling
DRAMA DRAMA EN NOG EENS ELLENDE! Mijn ukkie is zooo zielig. Sinds het weekend staat hij. Hij kruipt naar de tafel en wil staan. Alleen weet hij nog niet hoe hij moet zitten. Lukt iets niet, dan is het huilen en grote dikke tranen. Sinds een week word hij ook wakker in de nacht en wil hij niet meer slapen. En als we hem bij ons neerleggen, kruipt hij vrolijk het bed rond. Of botst hij met zijn hoofd een paar keer tegen mijn bedrand. Zolang deze fase doorgaat, zal ik hem maar al te graag en vaak willen troosten en laten weten dat we er voor hem zijn.
Hoi dames, Ik zit met precies hetzelfde probleem. Mijn dochter van 8 maanden was tot voor kort een voorbeeldig meisje die nooit zeurde en voor problemen zorgde en ook nooit huilde, tot 2-3 weken terug. Het begon met slecht slapen en veel wakker worden. Inmiddels is het zover dat ze helemaal niks meer wil en het lijkt soms wel alsof ze de touwtjes helemaal in handen heeft. Ze wil het liefst de hele dag aan mij hangen, terwijl ze hiervoor nooit zo aan mij hing. Tot voor kort was haar vader thuis en had hij de volledige zorg voor haar. Ze waren echt 2 handen op 1 buik. Maar nu wil ze ook ineens niets meer van hem weten, hij hoeft soms alleen maar te kijken en dan begint ze al te huilen (vaak aan het einde van de dag wanneer ze wat chagarijnig begint te worden). Ik vraag me soms af wat ik hiermee aan moet. Moet ik eraan toegeven en haar steeds maar weer oppakken als ze aan het huilen is of moet ik standvastig blijven en haar soms even lekker laten jammeren? En heeft iemand enig idee hoelang deze periode dan duurt?
Dit is de periode van verlatingsangst, wat rijtjes al schreef, en ze zijn echt nog te jong om je uit te testen hoor! Ze wil de zekerheid dat mama niet weggaat, en het beste wat je kan doen is haar die zekerheid geven. Het heeft niets met standvastig blijven te maken, je kindje heeft je nu echt nodig. Doe veel dingen samen, draagdoek is inderdaad een goede optie, laat haar niet alleen, doe veel kiekeboespelletjes etc. Het gaat echt weer over, en het makkelijkst is gewoon eraan toegeven. Opvoeden kunnen we (en moeten we) nog lang genoeg.
Erg herkenbaar. Inderdaad zoveel mogelijk troosten, bij je nemen en helpen en hopen dat deze fase snel overgaat. Wel leuk dat ze dan vaak weer iets nieuws kunnen
Hier ook heel herkenbaar! Gelukkig is het zowat op z'n eind. Hij was echt niet in slaap te krijgen, en had inderdaad verlatingsangst. Maar door hem iedere keer weer te laten zien dat we écht niet weg gaan, ging hij uiteindelijk wel goed slapen. Hij maakt zoveel door op het moment! Plus dat we gister de box en het bedje naar beneden hebben gedaan, dat is ook weer raar natuurlijk... Maar hij pakt het allemaal heel goed op! Ben trots
@ racegirl: Ben wel blij dat er meer mensen in hetzelfde schuitje zitten . En hoop echt dat het een fase is die heel snel weer voorbij gaat. Kan misschien inderdaad wat de andere dames ook zeggen wel verlatingsangst zijn. Maar hoe moeten we daar 's nachts dan mee omgaan? Afgelopen nacht was het ook weer verschrikkelijk. Als we al met al 3 uren hebben geslapen is het veel. We gaan wel steeds naar hem toe om te troosten ( een aai over de bol, een kus geven en weer lekker in stoppen). Wat zouden we dan meer moeten doen?
Sinds geboorte vind mijn ukkie het heel fijn om op mij te slapen. Vooral als hij vind bepaalde fases/sprongetjes zit. Gisternacht was hij klaar wakker, kon niet meer slapen en heb ik hem bij me gehouden in mijn bed en is in één keer in slaap gevallen op mij. Als er geen fases zijn of sprongetjes waar hi door heen moet, wil hij dat ook echt niet. Dat bewijst voor mij, dat hij mij echt nodig heeft.
Haha ik heb ook weer een lekkere nacht achter de rug, van 1-3.30 in de weer geweest. Ik heb geen idee wat we nog meer kunnen doen memmie. Ik troost hem elke keer en eventueel een flesje. Gisteren avond is hij tegen mij aan in slaap gevallen. Hij wil gewoon dicht bij me zijn dus dat doe ik dan maar. Hij krijgt ook nog eens volop tandjes en kiezen dus dat werkt ook niet mee. Succes vannacht meid! Hopen op een rustige nacht en wat slaap!!!
heel erg herkenbaar! Hier duurt het nu al een week of 6 en ik loop op mn tandvlees. Hij kruipt en zit nog niet, maar wil het wel heel graag... hopelijk lukt dat straks dus wel als we hier doorheen zijn.. komt er nog iets "goeds" uit hahaha!
@kawaii Pfff 6 weken.... Snap dat je op je tandvlees loopt. S'nachts ook veel in de weer? Mijn man is vorige week s'nachts om half 2 gaan wandelen puur uit wanhoop omdat de kleine niet wilde slapen. Ik vind het ook pittig hoor. Voorheen sliep ons mannetje van 19.30 tot 8.00 maar nu is hij rond 5 uur vaak al wakker en dan tussendoor ook nog een aantal keer. Het gaat je op breken. Voor m'n gevoel kom ik ook nergens aan toe in huis dat is ook frustrerend. Ik zie doms gewoon op tegen de avonden en nachten omdat ik bang ben dat het weer een drama wordt. Als m'n man teveel herrie maakt naar m'n zin wordt ik pissig omdat ik bang ben dat de kleine wakker wordt. Denk dat je wel kan stellen dat ik ook aardig op m'n tandvlees loop. Succes allemaal, fijn om te horen dat we niet alleen zijn!
oh, wat herkenbaar dit verhaal. Volgens mij zit ik er nu ook midden in. Sinds vorige week slaapt mijn meisje niet meer door. Ze huilt hard en wacht net zo lang tot ik of mijn man bij haar komt om haar te troosten. Vannacht was het 3 x raak. Als we haar dan troosten is het goed en gaat ze weer slapen. Helaas kunnen we niet aaien over haar hoofd ivm een helm. Ik pak haar dan op en zodra ze diep zucht weet ik dat het goed is. De laatste keer vanmorgen was om 5.30 uur en toen wou ze wel wat melk drinken. Als ik haar overdag op de buik leg gaat ze mopperen. Als ik haar dan neerzet met speelgoed voor haar dan is het goed. Eten doet ze minder. De pap wou ze vanmorgen ook niet. Gelukkig drinkt ze wel de fles goed leeg. Ze huilt als ik ga stofzuigen of even in de keuken bezig ben. Ze houdt heel goed in de gaten waar ik ben. Ze is ook bang voor een grote knuffel, die duwt ze dan omver en dan gaat ze ook huilen. Heeft iemand een idee hoe lang deze fase gaat duren???
Erg herkenbaar hoor, ik zie ook op tegen de avonden en nachten. Ja we zijn veel in de weer snachts, hoewel het afgelopen nacht ietsje beter ging (afkloppen!!!!). Ik ben er nu zo moe van dat ik 'm vaak maar gewoon op mijn borst-buik leg snachts als ie weer eens wakker word en niet meer wil slapen. Hij slaapt dan niet, maar gaat liggen keten, aan mijn haar trekken, mn gezicht voelen enzo. Na een half uurtje wordt ie weer moe en leg ik 'm terug.. maar in dat half uur kan ik zelf in elk geval rustig blijven liggen. Anders ben ik helemaal geen mens meer de dag erop. Zeker omdat dit vaak 3x per nacht gebeurt.. van mij mag die sprong over zijn Hopelijk was afgelopen nacht een teken dat het ten einde loopt. mag ook wel na 6 weken!
Hoi dames, Het is me wat met die kindjes van ons. Ik zie ook steeds enorm tegen de avonden en met name de nachten op. Ben geneigd om al om 20.00 uur op bed te gaan om toch wat slaap te pakken. Dat slaapgebrek sloopt je enorm. Ook ik merk dat ik overdag niet veel geduld meer heb. Reageer kortaf tegen onze dochter van 4 en mijn man ( niet eerlijk natuurlijk). Hoop toch dat we vannacht allemaal beter kunnen slapen dames; succes!
Net met ons ventje onder de douche geweest, flesje gehad en nu ligt tie lekker op bed. Hopelijk een keer een rustig nachtje!!! Succes hoor meiden X
het is inderdaad zeer vermoeiend als je 's nachts er steeds uit moet. Ook als mijn man er heen gaat ben ik toch wakker geworden door het huilen. Ik hoop ook op een rustige nacht maar ik ga gewoon van het ergste uit. Dan kan het alleen maar meevallen toch?
De fase is hier bijna achter de rug. Alleen 's nachts is het nog wel pittig. En overdag gaat het weer steeds beter, al is hij veel aanhankelijker dan eerst. De fase heeft minstens 3,5 week geduurd. Normaal gesproken is het een superlief en vertederend ventje, maar vond het de afgelopen weken echt pittig. Gelukkig lacht hij nu weer erg veel en daar knapt een mens van op! sterkte allemaal, het is soms zo zwaar!