wie gaat er ook voor pijnbestrijding?

Hoi Michelle,

Bij mijn bevalling heb ik er voor gekozen om thuis te bevallen, dus ook zonder pijnbestrijding. Ik heb voor de bevalling altijd gedacht, ik moet erdoorheen en het is een keer afgelopen. Mijn bevalling is heel goed verlopen en de pijn was goed te doen. Nu lijkt het misschien net of ik nauwelijks pijn heb gehad, dat is absoluut niet zo, maar het is ook niet ondragelijk.
Ik snap dat je bang bent, je weet gewoon niet wat je te wachten staat. En ik denk als je al zo bang bent dat het goed is dat je het ziekenhuis hebt gebeld over pijnbestrijding.
Zelf ga ik de (hoop ik) volgende keer weer voor een thuisbevalling zonder pijn bestrijding, maar elke bevalling is anders, dus ik weet niet of het ook zo gaat lopen.
Ik wens je heel veel sterkte toe!

Liefs mamavj

 

Ik had bewust gekozen voor een bevalling thuis zonder pijnbestrijding.
Uiteindelijk ben ik ingeleid en dus in het ziekenhuis bevallen. Ik ben in een weeënstorm terecht gekomen en daardoor kon ik de pijn niet meer aan. De gyn kon de weeenstorm op de ctg zien en raadde mij toen pijnbestrijding aan omdat het nog zeker 7 uur zou duren en ik het op die manier nooit vol kon houden.
Ik heb toen een ruggenprik gehad (omdat de gyn vertelde dat morfine op dat moment voor mij niet veel zou doen) en daar was ik heel erg blij mee.
Als ik geen weeenstorm had gehad dan had ik geen pijnbestrijding genomen. Als je een beetje bij kunt komen tussen de weeen dan vind ik ze te doen (tenminste bij mijn bevalling).

 

Ik wil in principe geen pijnbestrijding, omdat je daarmee toch een iets grotere kans hebt op complicaties tijdens de bevalling.
Ik ga er vanuit dat pijn bij een bevalling normaal is, en dat het bij de meeste vrouwen gewoon goed komt.

 

Heey Michelle,
Ik heb ook nog geen ervaring met een bevalling, maar snap volgens mij helemaal wat je bedoelt. Kan me je angst zo goed voorstellen. Ik zie er ook tegenop, droom erook van en ben bang dat ik het allemaal niet kan en in paniek zal raken . Toch wil ik wanneer het mogelijk is thuis bevallen en ja daar heb je geen pijnbestrijding . Maar ik ga er vanuit dat de vk en kraamzorg er voldoende kennis van hebben en ons er door kunnen slepen. Zij houden ons vast goed in de gaten en zullen wanneer het nodig is ons vast doorsturen!
Komt goed meis..

Wanneer ben je uitgerekend?

Dikke knuffel Liena

 

Bij de eerste bevalling heb ik al vrij snel zo'n pomp met pijnbestrijding gehad. Heerlijk! Hierdoor heb ik een heel goed gevoel bij deze bevalling.

Tweede bevalling was ongepland thuis en dus geen pijnbestrijding. Eerste gedeelte ging goed, persweeën ook maar daartussenin echt een rampzalig stukje. Maar het was te doen en het is echt ongelovelijk hoe snel je dat weer vergeet.

Vooral voor mn 1e bevalling vond ik het een heel geruststellend idee dat pijnbestrijding beschikbaar was als ik het nodig zou hebben. Of je het gaat gebruiken of niet kun je dan altijd ter plekke beslissen.

 

Ik was ook heel angstig voor de bevalling en de pijn. Maar dat werd wel minder naarmate het dichterbij kwam en ik heb veel gehad aan het boek "duik in je weeen". Op zich een vreselijk boek, maar wel hele duidelijke uitleg en tips (die overigens ook echt hebben geholpen bij de bevalling). Toen de bevalling echt begon viel de angst min of meer weg, dat was wel fijn. Kreeg alleen vreselijke rug en beenweeen en heb toen zonder veel gedoe een ruggeprik gekregen. Dat hielp een paar uur en toen kwamen de weeen er weer doorheen (dat was minder), toen merkte ik wel dat de pijn beter te behappen is als je je echt probeert te ontspannen en de pijn accepteert. Als je je gaat verzetten wordt het veel erger.

Ik heb trouwens geen ervaring met morfine (pethidine) maar wat ik er van te voren over had gelezen vond ik echt zo erg dat ik heb gezegd dat ik dat pertinent niet wilde.

Misschien helpt het voor je zelf ook als je bepaalt voor welk deel je bang bent zodat je daar wat meer info over kunt zoeken. Ik vond bijvoorbeeld van te voren het "persdeel" het engst. Alleen het idee al dat er een baby doorheen zou komen..... iek.... Maar achteraf vond ik dat een eitje, ik kon de pijn wegdrukken door heel actief mee te persen. En verder heb ik er weinig van gevoeld terwijl de ruggeprik al wel een hele tijd uit was. Ze hadden me wel heel goed verdoofd voor de vacuumpomp en een knip dus misschien dat dat het ook was

 

Bij mijn 1e ben ik thuis bevallen. Enorm veel pijn gehad door 9 uur lang in een weeenstorm te zitten. Dat valt niet op te vangen.

Nu zwanger van de 2e ben ik via mijn vk bij de gyn geweest gister en is besloten dat ik ga bevallen in het ziekenhuis en een ruggenprik krijg OF dat ik een keizersnede ga krijgen (door meer omstandigheden), maar wat het ECHT word hoor ik over 5 weken, maar duidelijk is dat het MET pijnbestrijding word.

Ik heb nu al van huisartsen, de gyn, mijn 2 vk's EN de anesthesist gister gehoord dat het niet normaal was dat ze mij niet eens gevraagd hebben bij de 1e bevalling of ik naar het ziekenhuis wilde voor een ruggenprik. Mja, nu dus wel. 100% zeker, want in het ziekenhuis waar ik ga bevallen geven ze 24x7 pijnstilling.
Morfine mag ik niet, die spuit pethedine ook niet zei de anesthesist omdat ik erg heftig reageer op morfine en pethedine is een soort morfine-achtig goedje.
Bij de ruggenprik halen ze bij mij de opiaten er ook uit, ik krijg enkel de verdoving.

 

Ik zie ook wel op tegen de pijn, maar ga wel gewoon thuis bevallen, dus zonder pijnbestrijding. Morfine of de ruggenprik hebben beiden zo ook hun complicaties en de ruggenprik mag geloof ik pas gegeven worden bij volledige ontsluiting, omdat dat het proces van ontsluiting danig kan verstoren (en dan wordt bevallen en vooral de tijd daarna vanwege inscheuren, alsnog een hel!).
Ik denk dat het goed is dat je voor jezelf hebt gecheckt of als het echt niet meer gaat, je toch pijnbestrijding kunt krijgen, dat stelt gewoon gerust... Maar wij vrouwen zijn harde tantes en kunnen heel veel aan, dus op dat moment merk je het wel... ik roep altijd maar tegen mijn man dat het maar goed is dat vrouwen de baby's baren, want mannen hebben zo'n lage pijngrens. Die van mij meldde zich bij een verkoudheid soms al ziek, toen we elkaar leerden kennen... Watje...

Ik weet niet wanneer je uitgerekend bent en of je dus al zwangerschapsgym hebt gedaan, maar ik had bijvoorbeeld vannacht rugweeen (waarschijnlijk door het indalen) en die heb ik toch nog redelijk weg kunnen puffen met de techniekjes van de zwangerschapsgym. Het deed erg zeer, maar al met al is fysieke pijn helemaal niet zo erg, zolang je maar uitzicht hebt op het einde... Op de zwangerschapsgym raadde ze aan een grote spiegel bij de hand te houden, zodat je man tijdens de bevalling aan je kan laten zien hoe ver je bent, als het koppie bijvoorbeeld zichtbaar begint te worden. Dat schijnt je net over een drempel te kunnen helpen,

 

Het is allemaal precies omgekeerd
De ruggenprik mag juist niet meer gegeven worden als je zover bent, ik geloof dat ze na 6 of 7 cm zowiezo geen ruggenprik meer geven. De weeen kunnen minder heftig worden -dus wat dat betreft kan het de ontsluiting tegenhouden, anderzijds; door de ontspanning omdat je geen of veel minder pijn hebt, gaat de ontsluiting juist sneller. Alleen je voelt op het laatst de persweeen minder goed, vandaar dat je het laatste stukje zelf moet doen meestal, zodat je goed mee kan persen.
Hier hebben ze de ruggenprik aan laten staan tot het einde toe, wel ietsje lager, maar nog vrij hoog, wel kreeg ik weeenversterkers erbij gespoten, omdat het gewoon allemaal niet opschoot -ondanks dat de weeen zowiezo heftig waren- . Ik kreeg zelf een ruggenprik nadat ik al 11 uur bezig was, toen zat ik op 4 cm ontsluiting, (15.30) een uur later, zat ik ineens op 8 cm! Dus dat gaf hoop. Maar uieindelijk heeft het gewoon lang geduurd allemaal (vandaarook die weeenversterkers), maar zonder ruggenprik had ik het niet volgehouden. Anderzijds; dat was dus na 11 uur bezig zijn. Als Fae na 8 uur geboren was ofzo, dan had ik dat niet nodig gehad

 

Hoi,

Ik heb zelf een bevalling gehad zonder pijnbestrijding en dat wil ik deze keer ook. Het was erg goed "bevallen". Tuurlijk heb ik pijn eghad, en ik heb ook vaak gegild "dit red ik niet meer!"
Ik den kdat het fijn voor je is om te weten dat je pijnbestrijding kunt hebben, maar ik zou als ik jou was er nog niet helemaal op vast pinnen. Wie weet heb jij straks ook wel zoiets van.....nou ik kan eigenlijk ook wel zonder. Lees je goed in, voor en nadelen van Morfine zodat je een overwogen keus kunt maken.

 

Als de nood hoog is, ja. Ze zijn hier sowieso veel makkelijker met pijnbestrijding. Zoals in de rest van de wereld.
Nederlandse methodes zijn in de buitenlandse ogen altijd een beetje 'barbaars'. Thuisbevallingen zijn hier bijna een no-go.
Maar goed, ik ga het eerst zonder proberen. Ik zie wel hoe het loopt.
Ik heb de formulieren voor de ruggenprik al thuis liggen. Ik hoef er alleen nog maar mijn handtekening onder te zetten en mee te nemen naar het ziekenhuis.

 

Ik wilde ook zonder pijnbestrijding, maar na bijna een dag en nog maar 8 cm ontsluiting en tijdens de weeen 6, kreeg ik een ruggenprik, vooral omdat ik toen ook nog aan de wee-opwekkers moest om het een beetje vooruit te helpen. Heerlijk was die prik.

Als er een tweede gaat komen (maar voorlopig toch effe niet) dan ga ik fijn voor het ziekenhuis waar ze 24/7 een ruggenprik geven. En het wel zonder proberen, maar ik het niet meer trek dan moet het wel mogelijk zijn.

En inderdaad als je er zo tegenop ziet, is het heel fijn om te weten dat die middelen er zijn! Misschien is je bevalling een fluitje van een cent en vraag je je achteraf af waarom je je zo druk maakte, maar geen nachtmerries vooraf is ook wat waard he

 

Het plan was om thuis te bevallen. Helaas kreeg ik een lekkere weeenstorm en was bijna aan het hyperventileren. Ik ben toen ik overleg met de VK naar het ziekenhuis gegaan voor pijnstilling.
Toen er in het ziekenhuis eindelijk iemand bij me kwam kijken had ik al 8 cm, en konden ze geen pijnstilling meer geven. En heb dus de hele weeenstorm moeten uitzitten. En dat is prima gelukt.

Als ik nu zo terugkijk, ben ik blij dat die optie er was, maar zonder pijnstilling was het ook te doen. Ok, het voelt niet lekker, het doet verrotte pijn, maar je lichaam zet daar wat andere hormonen tegenover, waardoor je het anders beleefd dan gewone pijn (zoals een prik of een snee).
Na een week gingen er een paar hechtingen ontsteken. Nou dat deed veel bewuster pijn dan de weeen. De tranen stonden me in mijn ogen, en ik voelde me echt misselijk van de pijn. Die pijn kan ik me nog zo terughalen. De pijn van de weeen niet. Terwijl de weeen waarschijnlijk wel meer pijn gedaan hebben..

Bij een tweede zou ik mogelijk voor een ziekenhuisbevalling kiezen, maar niet direct naar de pijnstilling grijpen. Alleen als het echt niet meer gaat. Ook omdat de kleine soms wat van de pijnstilling mee kan krijgen.

 

De bedoeling van mijn bevalling was dat ik die thuis zou doen. Maar mijn zoon ging met zijn hartslag naar beneden met een wee. Dus hop naar het ziekenhuis. En nar 12 uur weeen te hebben gehad, werden ze ineens veel heftiger. Dus heb ik ook gevraagd om een ruggeprik. Ik vond het heerlijk. Allen mijn persweeen kwamen er op een gegeven moment wel doorheen en die waren ook niet goed meer op te vangen.
Uiteindelijk is mijn zoon met een ks geboren, dus ook weer een voordeel dat ik een ruggeprik had.
De volgende keer zou ik zo weer pijn bestrijding nemen.

 

Bij de eerste kreeg ik onverwacht zwangerschapsvergftiging. Herdoor zakte mijn weeen niet af en heb ik een prik met morfine gekregen om het allemaal wat te verlichten. Dit heeft me er toen goed doorheen geholpen. Van de tweede had ik zoiets, het kan nooit erger dus dat moet lukken. Het ging super goed ookal zag ik er best tegenop. Ik heb toen bewust niet om pijnbestrijding gevraagt. Nu wil ik thuis bevallen dus helemaal geen pijnbestrijding achter de hand. Ik zie er niet tegenop.

Tegen de tijd dat de weeen zullen beginnen maakt jouw lichaam ook een stof aan zodat je het allemaal beter kunt hebben.

 

Als dit weer een inleiding wordt, ga ik van tevoren afspreken dat ik een ruggeprik krijg. Als mijn bevalling op de normale manier begint, dan ga ik het zeker zonder proberen. Maar mijn ervaringen met de inleiding de vorige keer zijn voor mij wel belangrijk mocht het weer een inleiding worden.

 

Meid, kijk het gewoon even aan hoe het gaat.
Wie weet heb je het niet eens nodig.

Hier word de ruggeprik gewoon uitgezet zodra je volledige ontsluiting hebt, dus de persweeen e.d. maak je hoe dan ook nog gewoon mee.

 

ik heb bewust gekozen voor een bevalling zonder pijnbestrijding. Het was voor mij een gevoel, ik wilde het helemaal zelf doen. (niet dat je het niet zelf doet met pijnbestrijding maar ik heb gewoon mijn gevoel gevolgd en daar ben ik heel blij om)

Als je een ruggeprik wilt is het verstandig om dit van te voren te bespreken. Zo weten ze in het ziekenhuis al dat je dat wilt en of je tijdens je bevalling niet in discussie te gaan.

Succes en een goede bevalling gewenst