Wij zijn druk bezig voor een 2e kindje en hebben besloten dat als het raak is we juist niet willen weten wat het wordt, dit komt doordat onze zoon verkeerd voorspelt was en we tot 33 weken hebben gedacht een dochter te krijgen. Ik heb het idee dat ik dan toch niet kan en durf te vertrouwen erop, maar aan de andere kant weet ik niet of ik niet zo nieuwsgierig zal zijn. Ik ben bij de 1e bevallen onder narcose dus het lijkt me wel heel gek misschien ook doordat dit in mijn achterhoofd zit allemaal. Hoe zijn jullie ervaringen hiermee?
Geen ervaring, maar ik denk dat wij het bij een tweede ook niet willen weten. We hebben al een prachtige dochter en het maakt ons niet uit wat er bij zou komen. Lijkt me leuk om ook eens niet te weten of het een jongen of meisje is. Hmm als ik m'n nieuwsgierigheid kan bedwingen. Ik lees mee, ben benieuwd naar de verhalen van meiden die het bij de eerste wel wisten en bij een tweede kindje niet.
Ik zou het bij een tweede keer ook juist niet willen weten. De eerste keer wilde ik heel graag een meisje (ik wéét dat het 'not done' is om dat te zeggen, maar ik kan er niets aan doen). Daarom wilde ik het graag op voorhand weten. Ik had zo'n sterk gevoel dat ik een meisje zou krijgen, en dat had ik al vanaf ik zelf kind was. Ik zou me echt even moeten aanpassen, als het een jongen zou zijn. Nu maakt het mij écht niet uit, en dus lijkt het me heel leuk om verrast te worden.
ik wilde het bij de eerste ook perse weten ik droomde over een jongen en dat we hem vernoemden naar mijn overleden vader, man wilde dit niet, maar ik bleef erover dromen en erover bezig en uiteindelijk had ik gelijk. Toen zei mijn man gelijk van hij krijgt die naam. Voor een 2e maakt het me echt geen bal uit wat het wordt (al zou ik me wel eenzaam voelen in een mannenhuis)
Ik wou het bij de 2de juist nog harder weten dan bij de 1ste Niet dat het wat uitmaakte hoor maar gewoon praktisch gezien als (en dat is het nu ook ) het dan een meisje bleek te zijn wou ik echt typische meisjesdingen.
Mij leek het ook leuk om het nu bij de 2e niet te weten. We hebben immers al een mooie zoon en het maakt ons eigenlijk helemaal niets uit wat het geslacht is nu. Maar nee, dit keer wil mijn man perse weten wat het is vorige keer heb ik mijn zin nogal doorgedramd en moest en zou ik het weten dus het zou nu lullig zijn om mijn man niet zijn zin te geven! Met 17,5 week dus een pretecho met geslachtsbepaling
bij de eerste 2 wist ik het niet, bij de andere wist ik het wel en bij mij ging het meer ook om het praktische, "vroeger" had je veel meer leuke unisex kleertjes, en de prijzen waren ook nog eens gelijk met de jongens en meiden kleertjes, nu echter leven we écht in een maatschappij waar je al weet wat je krijgt, de unisex kleertjes vind ik schaars, en de prijzen liggen vaak 2 keer zo hoog als jongen/meisjes kleding, ook maakt het voor de oudere kids de zwangerschap denk ik iets tastbaarder doordat ze weten dat ze een zusje krijgen
wij hadden het andersom. bij de eerste niet, bij deze weten we het wel. We hadden al veel echo's ivm bloedverlies en vanishing twin en we hadden allemaal een sterk gevoel voor een meisje omdat het zo'n andere zwangerschap is. Daarnaast wilde ons zoontje per se een zusje, dus we wilden hem kunnen voorbereiden. Ik vind het niet veel uitmaken om het wel te weten, ben niet meer bezig met blauwe kleertjes of zo. Wel vind ik het leuk om tegen mijn zoontje te praten over zijn broertje. Mijn schoonzus wist het bij de eerste wel, maar gaf nu aan het ook niet te hoeven weten. Het gebeurt wel vaker dus dat je een andere keus maakt.
Ik zou het ook niet meer per sé hoeven weten. Bij de eerste was het gewoon erg praktisch, maar we hebben nu ook wel wat meisjeskleertjes. Dus mochten we een dochter krijgen dan komen we er sowieso wel uit. En dan hoef ik in ieder geval niet de hele tijd op mijn woorden te letten als ik met de familie praat (vond ik echt zwaar irritant!)
ik zei ook altijd dat ik het niet wou weten tot de gyne zei ; wil je weten wat het wordt...kon ik toch geen neen op zeggen
Wij wilden het bij de tweede ook niet weten. Toen ik bij 30 weken een groeiecho kreeg vroeg de exhoscopiste toen ze de bovenbeentjes wilde meten of ik het al wist. Ik zei "nu wel" want ze was te laat, ik had het piemeltje al langs zien zwemmen. Ze ontkende maar ik wist het zeker en kocht die dag de eerste blauwe kleertjes. 10 weken later beviel ik van een jongen.
Ik benijd jullie hoor (echt heel goed bedoeld hoor ). Ik had het geslacht graag als verrassing willen hebben, wat helaas niet mogelijk is (zie onderschrift). Maar als het kon, had ik het niet willen weten.
Wij krijgen onze eerste en willen het absoluut niet weten. Iedereen moet het natuurlijk zelf weten, maar ik heb nooit gesnapt waarom mensen het willen weten. Wij vinden deze spanning zo ontzettend leuk, het blijven fantaseren zal het een jongen of een meisje zijn. Normaal ben ik mega nieuwschierig, maar nu kan ik me goed inhouden haha.
Bij onze eerste wisten we het niet dat was fantastisch! Bij de tweede wisten we het wel, ik hoopte heel erg op een meisje na een knul en zou het jammer vinden als ik een beetje teleurgesteld zou zijn na de bevalling. Het werd een meid en ik vond het handig op kleurtje kunnen kopen, daarnaast was het voor ons zoontje tastbaarder omdat hij wist dat er een zusje in mijn buik zat. Toen we een derde kregen wilde ik het eerst niet weten, het maakte absoluut niet uit wat het zou worden. Maar omdat we sommige dingen roze hadden en ook andere dingen opnieuw moesten kopen en we zagen wat het met ons zoontje deed om het te weten wat het zou worden hebben we er toch weer voor gekozen.
Jep, en daarom voel ik me een gezegende vrouw. Ik besef dat het ook anders had kunnen zijn en dat er mensen zijn met minder geluk (of die helemaal niet zwanger kunnen worden).
wij weten bij de 2e ook niet wat het word. zelfde verhaal als TO. alleen kwamen wij er achter toen onze zoon geboren is. we hebben er bewust voor gekozen om het deze keer niet te weten. ik zou er dan toch niet in geloven..hahaha soms is het wel lastig als ik bv naar de prenetal ga en al die leuke kleertjes zie. ach...nog even geduld hebben en dan weten wij (in ons geval ) het zeker!!