Omdat ik toen pas weer nachtdiensten had. Tijdens vruchtbare periode 5 nachten gewerkt (en zich zwanger geraakt ). Heb het na goede echo bij 8,5wk aan leidinggevende verteld. En toen uit rooster gehaald. Binnen twee uur waslijst aan appjes van collega's of ik soms zwanger was. Want dat is enige reden om geen nachten te werken.
Ik heb het ook heel snel verteld. Zodat ik geen nachten meer hoefte te draaien. Ik werk op 2 verschillende groepen. Op een woont iemand die agressief kan zijn en heel onverwachts. Ik heb aangegeven dat ik die gene niet meer wil begeleiden. Daar word goed op ge reageerd en is gelukkig ook alle ruimte voor.
Hier trouwens afgelopen week verteld aan mijn unithoofd. Wilde sowieso niet te lang wachten met vertellen, want voel me bij tijden erg belabberd. Ze vatte het goed op, blij voor ons. Afgesproken om na de echo verder te kijken naar hoe en wat. Kan me vinden in onze afspraak want volgens mij begin ik mijn hormonen ietsje onder controle te krijgen, en voel me wat dat betreft iets minder labiel op het moment en dus zekerder op mijn werk.
Waar ik bijv ook bang voor ben... Is dat als ik het vertel aan collega's dat hen er geen fijn gevoel bij hebben dat ik nog werk op de groep en dat hun (een aantal) zullen zeggen of vinden dat ik vervangend werk moet doen. Terwijl ik zelf heel erg nu heb dat ik nog prima in ieder geval tot de 12 weken hier kan werken. Herkent iemand dit? Ik wil het ze volgende week vertellen als ik 10 weken ben. Dit omdat ik afgelopen zondag een incident had en het denk ik toch wel een fijn idee vind dat collega's er vanaf weten zodat ik zo snel mogelijk uit de situatie kan stappen.
Aza, ik herken het wel. Bij mij reageerde ze juist positief. Terwijl ik wel wat weer woord had verwacht. Vergeet niet dat je een klein wondertje in je buik hebt. Die komt op de eerste plaats. Je taak als mama is nu veiligheid bieden aan je ongeboren kindje. In de cao staat ook dat ze passend werk moeten bieden als je je werk niet meer kan uitvoeren.
Ja klopt miekelief, En uiteindelijk zou ik ook wel vervangend werk willen doen. Maar nog niet gelijk. Zolang er nog niets zichtbaar is qua mn buik en ik mij nog veilig genoeg voel wil ik gewoon op mijn eigen groep blijven werken. Ik hoop dat mn collega's dat niet erg vinden. Al zou ik het wel snappen als hen dat ook spannend vinden. Een zwangere collega....
Ik doe ook werk waar ik rare dingen kan verwachten met verbale en non verbale agressie. Ik werk als conducteur op de trein. Maar in het eerste trimester was ik erg ziek en heel veel last van mijn hormonen ik kon heel boos worden of heel verdrietig. Ik voelde me minder veilig en had het gevoel dat ik mijn collega's niet meer kon helpen als er iets was. Gelukkig had ik nog 3 weken verlof en bij terug komst was ik 12 weken en heb ik het mijn team manger verteld en besloten van de trein af te gaan en vervangend werk te gaan doen. Toen ik later de arbo arts hierover verteldevond hij dat ik een goede beslissing had genomen om naar mijn gevoel te luisteren. werken met angst is natuurlijk niet goed voor jezelf en voor de baby. Achteraf had ik het misschien toch eerder moeten vertellen omdat mijn team manger me dan wat eerder had kunnen helpen met bepaalde diensten en tijden. maar dit voor de volgende keer. Als je een goede vertrouwens band hebt met je leiding gevende zou ik het gewoon met diegene bespreken en anders de arbo arts voor advies
Ik werk op de Geriatrie waar ook regelmatig fysieke/verbale agressie voorkomt. Heb het daarom met 6 weken al aan m'n baas vertelt.