Vanaf vandaag ga ik de ziektewet in. Vanochtend met aanhoudende harde buiken voor een extra controle naar de verloskundige geweest, ze stuurde me meteen door naar het ziekenhuis. Daar een ctg scan gemaakt, een echo en inwendig onderzoek gehad en hieruit bleek dat ik rust moet gaan houden omdat mijn baarmoedermond al aan het verweken is en ik al een vingertopje ontsluiting heb, wat voor mijn termijn nog veel te vroeg is. De gyn is bang dat zonder rust ons kindje veel te vroeg geboren zal worden. Ik zou nog 3 weken moeten werken maar moet echt 'wennen' aan het idee dat ik nu thuis ben. Beetje dubbel gevoel. Ik weet dat het beter is voor mij en ons kindje maar toch heb ik het gevoel dat mijn lichaam heeft gefaald. Ik heb gister op mijn werk nog een 2do list gemaakt van dingen die ik nog af moet en wilde maken voor mijn verlof, maar dat gaat dus niet meer lukken. Ook zou mijn laatste week een week van overdracht worden voor mijn vervangster. Die heb ik nu dus niet gehad! Voelt alsof ik haar nu aan haar lot over laat, terwijl dit natuurlijk niet mijn schuld is... Pff... Denk dat ik even aan het idee moet wennen..
Tsja, je kan er echt niet aan doen, dit is overmacht. Ik zou maar goed naar je vk en gyn luisteren en rust nemen. Anders bel je je vervanger even op? Van joh, ik had t graag anders gezien maar t is nu zo en zo gegaan. Misschien fijn voor je gemoedsrust? Misschien een rare vraag, maar hoe omschrijf jij het 'harde buiken gevoel' hoe voelt dat? Voel je letterlijk dat je buik hard is of..?
Ik snap je gevoel! Ik zat met 28 weken in het ziekenhuis. Gelukkig was het bij mij nog dicht, maar wel veel te veel harde buiken en krampen. Die week thuisgebleven en daarna nog 1 dag geprobeerd, dat ging niet goed. Met 30 weken zat ik daarna ook thuis met rust... Ik vond het echt moeilijk, maat toen ik na een week merkte dat mijn buik rustiger werd, vond ik het fijn en kon ik alles loslaten. Met 33 weken ben ik nog een ochtend koffie gaan drinken en heb ik de laatste dingetjes geregeld. Nu heb officieel verlof, maar zoals je ziet ben ik nu 36 weken en dus al 6 weken thuis. Probeer je te overtuigen dat je echt gemist kan worden, al voelt dat niet zo. Mijn eerste is geboren toen ik 34 weken zwanger was en ik nog geen verlof had, ook toen ging alles gewoon door! Succes met thuis uitrusten en probeer er van te genieten...
@ hysterisch, ik heb al contact met mijn vervangster gehad, ze gaf ook aan dat ik verstandig moest zijn en naar mijn lichaam en de gyn/verloskundige moest luisteren. Ze zei, 'nu zijn je kindje en jij even belangrijker dan werk, en ik red het wel, daar ga ik kei hard voor werken'. Vond het wel heel fijn om van haar te horen. Bij een harde buik voel je ineens je buik samen trekken en lijkt wel of hij even zwaarder wordt en inderdaad hij word kei hard. Als je een harde buik heb herken je het gevoel meteen. @ mopje, dankjewel voor je reactie. Ik denk dat als we een weekje verder zijn ik ook wel aan het idee gewend ben en het makkelijker los kan laten. Ik werk bij een grote organisatie en iedere vestiging werkt weer anders. Op mijn vestiging ben ik ook de enigste in deze functie. Maar komt goed! Hoewel ik heel goed weet dat alles door gaat zonder mij, vind ik het nog wel lastig om alles achter te laten. Misschien ook wel omdat ik voor mijn gevoel die 3 weken nog had om af te ronden en over te dragen. En ineens zijn die 3 weken weg.
@Joli Oh gelukkig, fijn dat zij er zo positief over is tegen je. Je zal vast gewoon even moeten wennen inderdaad, tis nu eenmaal niet anders Maar snap wel dat je t rot vindt. Oke dankje, dan is wat ik voel toch iets anders
Ik zat niet thuis met harde buiken. Maar zat vanaf week 25 thuis met zware bekkeninstabiliteit. Kon amper nog lopen op het laatst. Ik vond het vooral in het begin erg zwaar. Had net via mijn leidinggevende tijdelijk extra uren die ik op moest geven. Ik vond het nog niet makkelijk. Uiteindelijk wist ik wel beter voor mij en mn kindje. Maar duurde even voordat ik echt de switch kon maken.
Teske, fijn om te horen dat ik niet de enige ben die er moeite mee heeft om om te schakelen. In mijn omgeving hoor ik alleen maar 'meid geniet er nou maar gewoon van die extra weken rust' beetje frustrerend om dat steeds weer te horen. Hoop dat het nu weer beter gaat met je bekken!
Hej Wat je schrijft is heel herkenbaar, al ben ik 'pas' 18 weken.. Ik doe fisiek zwaar werk en 2 weken geleden was het moment dat het gewoon echt niet meer ging. Op de werkvloer ging ik gewoon 'kapot' van de pijn. Toen nog onderzoek bij de gyn vanwege af en toe bloedverlies wat al een maand duurde en daar bleek dat mn placenta een stukje voor de uitgang ligt. Nu ben ik 2 weken thuis en het bloedverlies is gestopt. Ook voel ik me fysiek een stuk beter. De zorg voor mn dochter valt me zwaar genoeg en ik ben 's avonds echt kapot. Volgende week ga ik wel proberen of ik 1 of 2 dagen kan werken ipv van 5. Als dat te doen is blijf ik dat doen tot het niet meer gaat, en als dit ook te veel is dan stop ik voor de rest vd ZW. Maar ik moet nog bijna een half jaar.. Ja het valt me moeilijk, had niet gedaht dat het al zo vroeg zou komen. Daarom nog 1x proberen. Ik ben zeer benieuwd hoe het gaat..
Ik snap je ook hoor. Zat ook vanaf 31 weken thuis door de harde buiken en mocht ook niet meer gaan werken. Maar toch was ik nog steeds met het werk bezig enzo, omdat ik het niet heb kunnen 'afsluiten' denk ik. Ik ben afgelopen woensdag langs geweest met taart enzo en ik moet zeggen dat het nu echt voelt alsof ik verlof heb En ik kreeg van collega's te horen dat ze mijn lijstje al hadden afgewerkt, dus dat was ook fijn hihi.
Hier ook heel herkenbaar. Met 28 weken thuis komen te zitten met bekken klachten. Liep hier al meer vanaf de 16e week, maar wilde me niet laten kennen. (Werk in een winkel) Ben gewend om maar door te gaan en extra te werken enz. Toch maar m'n poot stijf gehouden en niet meer werken dan de 32 uur waarvoor ik ben aangenomen. Nieuwe leidinggevende zag me achteruit gaan en trapte op mijn rem. Zou de volgende week minder gaan werken en deels in de ziekte wet komen. Maar heb het einde van de week niet eens gehaald. Stond huilend onder de douche van de pijn en dacht: kan zo echt niet 8,5 uur op m'n pootjes staan. Dus ziek gemeld en gelijk een afspraak gemaakt bij een bekkenspecialist. Merkte al snel dat de rust m'n lijf erg goed deed, Keek alleen erg op tegen het 11 weken thuis zitten. In het begin nog 3 keer in de week even bij m'n werk langs geweest en admin gedaan en wat klantjes helpen. Gewoon om er maar even uit te zijn. Maar vond het zooooooo moeilijk om het los te laten! (Ben daar assistent bedrijfsleidster, maar heb een tijd de toko gerund omdat er geen bedrijfsleider was. Voelde dus echt als mijn winkel en alles was op orde en gestructureerd. Tot dat ik er dus niet meer was en ik al m'n harde werk weg zag zakken en het een grote pijnboom werd ) Heb het uiteindelijk los kunnen laten. Als ik er nu kom, heb ik oogkleppen op en (probeer) trek ik me er niks van aan . Ben achteraf gewoon heel erg blij dat we/ik oprijd aan de bel hebben getrokken want m'n bi is niet erger geworden en met de kleine gaat het ook super goed. Is dus even moeilijk, maar is uiteindelijk het beste voor zowel jou (ook voor je herstel na de bevalling) als boor je kindje. Succes meid!
Sammie, knap dat je het nog een keer gaat proberen. Kun jij niet beter eerst beginnen met halve dagen? Ik hoef nog maar 3 weken voor dat mijn verlof zou beginnen dus vandaar dat het weer opnieuw gaan proberen weinig zin meer heeft. Joyofliving, ik heb over een aantal weken ook nog een etentje met collega's gepland staan om mijn verlof te vieren. Ik denk dat het dan ook echt als verlof voelt. Geniet van je verlof! Siertje, knap dat je ondanks dat het veel moeite kost toch alles heb kunnen loslaten. En fijn dat het met de kleine ook goed gaat! Ik ga ook mijn best doen om het in mijn hoofd proberen af te sluiten, al zal dat niet mee vallen! Dames bedankt voor jullie reacties en openheid!
Ik werk normaal 5 gebroken diensten per week. Nu ga ik er 1 en/of 2 proberen. Minder dan 1 gebroken dienst kan niet bij mijn werk. Maar ik was net even boodschappen doen en dan kan je me halverwege echt opvegen.. Ben dus erg benieuwd hoe he gaat a.s dinsdag.
Ja dat zal ik doen Hoe voelen jullie je vandaag? Hier lekker brak, Mn dochter is helaas een uur eerder wakker steeds door de wintertijd.