Pfff eindelijk hebben we hulp ivm het vele huilen van Kaylee. Voor wie ons verhaalt niet kent: Eerste vier mnd zestien uur per dag gehuild DAarna tot zeven mnd zo'n acht uur per dag Daarna ff rust en anderhalve maand geleden begon ze weer, weer acht uur per dag Ik heb t cb opgebeld dat ik NU hulp moest hebben en zowaar... ze namen me serieus (moet ik ff vermelden dat de wijkverpleegkundige daar me altijd serieus heeft genomen, maar weinig kon doen). Maar nu hebben we dus een volledige check up bij de arts gehad, is allemaal in orde. Dus nu moeten we aan de slag... Nog meer rust en regelmaat, nog minder prikkels... We waren al goed bezig, maar in de goede periode zij we meer gaan toelaten, met het bekende resultaat. Het gekke bij Kaylee is dat ze zo 2 uur kan gieren van t lachen... om dan ineens om te slaan. Volgens het cb heeft ze dan zoveel prikkels en info in haar koppetje dat het teveel is... En dan komt de onlading. Dus... prikkelreductie: 1 of 2 speeltjes in de box, geen tv aan overdag, tijgeren mag wel maar niet te veel, op gezette tijden eten en naar bed. Pff wel een aanpassing en we zien nog weinig verbetering, maar ik heb goede hoop. We worden iig begeleid voor zolang als ze blijft huilen, krijgen regelmatig telefoontjes van t cb en bezoek van de verpleegkundige. Dus ik hoop dat we binnenkort kunnen zeggen dat we een tevreden meisje hebben. Ik hoop ook dat ze dan binnenkort weer wat meer kan hebben, want ik ben aan huis gekluisterd nou. Als het is zoals het eerst was, is het simpel: als we een dag afwijken van t schema, dan zitten we de dag erna met een 16u huilende Kaylee. Het schijnt mede door haar vroeggeboorte te zijn dat ze zo prikkelgevoelig is... en ze is snel in haar ontwikkeling (vooral gezien het feit dat ze dus prematuur is) en de combi van veel nieuwe dingen leren + nog extra prikkels is haar dus teveel. Vandaag was ze wel rustiger dan ze de laatste tijd is geweest... dus ik blijf goeie hoop houden
Goed te horen dat je nu eindelijk hulp gekregen hebt. Hopelijk gaat het huilen nu nog veel minderen en wordt ze een vrolijk en tevreden meid.
Vicky, ik ben blij te horen dat het nu echt serieus wordt genomen. Jullie hebben al zo moeilijke geschiedenis en dan begint ze weer met huilen . Hopelijk gaat het nu beter door de strakke regelmaat en groeit ze over een tijdje over haar frustraties heen. Meid ik leef met je mee (je herinnert je vast nog wel dat Ruben ook veel huilde toen hij kleiner was). Liefs Stephanie en een knuffel van Ruben
Fijn dat je nu hulp krijgt, ik hoop voor jullie dat ze er met de strakke rust en regelmaat overheen komt en gelukkig is ze verder helemaal gezond. Succes en veel liefs, Qwizzle.
he he ik kom hier zo af en toe eens even inbreken.... nu las ik jou verhaal.... ik heb misschien een idee... maar het klinkt misschien idioot.... het precieze wil ik je, als je interresse hebt, in een pbtje wel uitleggen... ik werk bij verstandelijk gehandicpaten mensen! met gedragsprblemen tot voor kort... ook daar is 1 persoon geheel overprikkeld. Een jas of kleding geeft al zoveel prikkels dat het teveel is! Er zijn een aantal dingen die je bij hayle kan uitproberen.... *een verzwaarde deken, de werking kan ik je uitleggen.... *structuur, maar dat doe je zo als ik begrijp *maar heb je ook ooit gehoord van een borstdruk techniek? wil je meer weten pb me maar eens.....
Wat sneu allemaal zeg, kan me voor stellen dat jullie nu helemaal ten einde raad zijn... pff vermoeiend hoor een meisje dat altijd maar zielig is.... Heel veel sterkte en ik hoop dat je wat aan de tips hebt!
toevallig heb ik gisteren een tip gekregen van een goed vriendin van mij, die is kinderpsychologe. Ze raadde mij een schrijfster aan (zwitserse psychologe) die meerdere boeken over baby's en kinderen heeft geschreven. één van die boeken heet: 'de taal van huilen'. door Aletha Solter. Misschien een idee? ik heb het nog niet gelezen, maar omdat david nu niet meer zoveel huilt heb ik 'baby's weten wat ze willen' besteld. Ben benieuwd! succes, groetjes Honingbij
Hoi meiden bedankt voor alle tips. We gaan het nu even bij deze aanpak houden, want we zijn dus al tien maanden bezig met uitzoeken en haar heen en weer sleuren naar vanalles wat zou moeten helpen maar niet doet We zijn ondertussen al zoveel geld kwijt aan vanalles, dat we nu ff gewoon dit gaan proberen. En hopen dat het werkt
sterkte in ieder geval! Ik hoop dat het werkt en ik hoop dat Kaylee snel wat rustiger wordt. Het lijkt me absoluut geen pretje..
Hehehehe Lekker positief blijven... Zin om het even tien maanden over te nemen? Ik wil maar zeggen... ik vind dat makkelijk gezegd, maar na tien maanden gehuil (met een tussenpauze) is dat niet zo makkelijk meer. Het ergste vind ik nog... nu heb ik gezien dat ze ook heel vrolijk kan zijn... Toen ze de eerste maanden zoveel huilde, nou ja, ik stond op en ik wist dat er weer zo'n dag kwam. Maar nu weet ik dat het anders kan en eerlijk gezegd vind ik het nu erger dan in t begin... Niet qua vermoeidheid, maar gewoon mijn eigen instelling er tegen over
Ik heb je vanaf t begin gevolgd en petje af meid, inderdaad het zal allemaal makkelijk gezegd zijn zolang je er zelf niet mee zit... Blij dat je nu echt serieus genomen wordt, succes ermee.
He meis, wat vervelend dat Kaylee weer een terugslag heeft na zo een positieve periode! Ik hoop dat het strakke ritme wat uithaalt. Dikke knuffel voor je meid, het moet enorm moeilijk zijn om door deze periode heen te komen.
@ Vicky: lijkt met heel normaal dat je het er nu veel moeilijker mee hebt dan tijdens de eerste 4 maand. Toen wist je niet anders dan dat er een dag vol huilen volgt en nu heb je gemerkt dat het ook anders kan. Het is inderdaad voor anderen makkelijk om te zeggen om positief te blijven. Huilen van je kindje kan echt verschrikkelijk zijn om aan te moeten horen en vooral als het zoveel uren per dag is. Er zal wel een keer een einde aan komen, maar je weet gewoon niet wanneer. Ik blijf voor je hopen dat de strikte RRR voor je kleine meid gaat helpen en dat jij een veel vrolijkere dreumes krijgt. Liefs Stephanie
Ik wil alleen maar zeggen dat ik respect voor je heb, ik weet niet of ik er zo goed tegen zou hebben gekund hoor, je moet jezelf echt totaal wegcijferen! Nou moet je dat toch wel als moeder, maar in jou situatie kan je echt totaal geen kant op met jezelf en dat al 10 maanden lang! Blij te horen dat er een kleine verbetering is en hopelijk wordt Vicky een heel rustig kindje, want voor haar is het ook heel zielig zo'n klein meisje die niet lekker in haar velletje zit! Succes met alles!
Nou hier is het nog niet beter...integendeel. Ze ligt nu ook te krijsen in bed en ik ben helemaal op. Ik wil t gewoon niet meer. We zijn t hele weekend niet buiten geweest omdat zij niet stopt met huilen. Net was ze een kwartier stil, ze sliep. Ik denk ik ga ff liggen. Nou ik lag echt waar nog geen twee seconden en ze begon weer. Ik ben t zat. t is alsof ze t met opzet doet. Het cb weet t ook niet meer, het had al lang verbeterd moeten zijn nou, maar het wordt alleen maar slechter. Vrijdag word ik weer gebeld, ze ging even met een paar mensen overleggen.
@Vicky: ik heb echt wel bewondering hoor voor jou, weet niet of zo'n situatie zou aankunnen. Het is begrijpelijk dat je stilletjes aan doodop bent van dat gehuil en nooit een momentje rust gegund bent. Het enige wat wij kunnen doen is mee hopen met jullie dat er alsnog een oplossing gevonden wordt voor het probleem van kaylee.
ach ik heb t eruit getypt en ik voel me alweer beter Tuurlijk zou jij ook zo'n situatie aankunnen... je moet wel als je er middenin zit
oef wat herken ik jou verhaal ik had dave die een huilerd was en niet omdat hij te vroeg geboren was maar te laat na alle middeltjes geprobeert te hebben massage ed zijn wij bij een homeopaat beland die heeft hem helemaal bekeken en bevraagd ik kreeg medicatie mee om hem te leren ontspannen en dat hielp hij sliep zowaar snachts en het huilen werdt al minder misschien een idee voor jullie om het eens in de homeopatie te zoeken ik wens je heel veel sterkte en kracht