Driejarige slaat mijn kind

Wat doet een driejarige nog in een box vraag ik me af? Volgens mij had ik wel iets tegen die moeder gezegd trouwens.....

 

Allereerst natuurlijk heel erg vervelend als zoiets gebeurt. Maar hoe weet je dat dat andere kindje 3 was? Mijn dochter heeft bijvoorbeeld ook de lengte van een 3 jarige, maar is nog geen 2. Wij waren het overigens niet . Maar meer de combinatie van dat het kindje in de box gaat en dat de moeder slechts zo'n milde berisping geeft en het kindje slaat en blijkbaar niet praat, daardoor vraag ik me af of ze niet veel jonger was dan jij dacht.

Als mijn dochter zoiets zou doen, zou ik me overigens wel uitgebreid verontschuldigen naar de andere moeder en checken of je kindje in orde is.

 

Ik weet niet zeker of ik iets gezegd zou hebben in jouw geval, het liefst wel, maar ik denk eigenlijk dat ik door de schrik en het troosten van mijn kind net als jij niets zou durven zeggen op dat moment, ook omdat je dan uit bescherming snel te boos reageert en ik dan ondertussen ook wel weet dat dat ook weer niet hoeft.
Maar in het ideale geval zou ik hebben gezegd tegen de moeder: oei, dat ging wel hard, gelukkig valt het mee. En dan proberen te achterhalen of er een goede reden is dat ze zo mild reageerde.

Maar als mijn dochter dus zou slaan, zou ik ongeveer hetzelfde hebben gedaan als jij in jouw voorbeeld (en dan erbij dat ze jonger is dan ze lijkt). Ik vind het dus wel gek dat die moeder geen excuses naar jou toe heeft gemaakt.

 

Wat moet een drie jarige in een box doen?? Een drie jarige kan toch prima luisteren als je zegt dat ze bij je moet blijven als je spullen uit je kluis pakt?

Ik zou zelf niks tegen haar dochter of haar moeder zeggen, eerder iets in de trant van "ja, echt geen leuk lief meisje he dat ze jou zo maar slaat".

 

Gadver wat een rot situatie. Ik weet niet hoe ik zelf zou reageren. Tot nu toe nooit zoals ik van tevoren denk dus ik zeg maar niks meer haha

Ik was met Koningsdag met de kleine en mijn grote man over de marktjes aan het slenteren. Het was sterves druk en ik krijg het daar dan al snel benauwd van. En terwijl ik door de drukte aan het heen ploegen ben, hangt er ineens een kind vol aan mijn wagen. Ik heb eerst gezegd he doe eens niet op harde strenge toon. Werd niet naar geluisterd en toen heb ik het wel redelijk gebruld daarna een klein duwtje geven. Opzouten denk ik dan. Ik ben echt hyper alert denk ik

 

Het feit dat dit meisje in de box werd gezet en niet praatte doet me afvragen hoe oud ze echt was en of ze misschien een beperking had waardoor haar ontwikkelingsleeftijd een stuk lager lag.

Je hebt de ouders die hun kind niet opvoeden, maar je hebt ook kinderen die door beperkingen zeer moeilijk opvoedbaar zijn. Zolang je niet weet in welke van deze twee categorieën dit meisje valt, heb je er goed aan gedaan verder niets te doen. Bij twijfel ervan uitgaan dat de moeder het beste weet hoe ze haar dochter hierop moet aanspreken. Dus ook geen opmerking maken naar je zoon toe om de moeder duidelijk te maken dat ze geen leuk lief meisje heeft.

Als je dit meisje gekend had en geweten had dat het om een onopgevoed exemplaar ging, dan had je uiteraard een totaal ander verhaal gehad en had je die moeder rustig mogen vertellen dat je het stijlloos vond dat haar dochter jouw zoon sloeg.

Het was netjes geweest als die moeder sorry had gezegd, maar misschien was ze net zo geschrokken als jij en is dat er bij ingeschoten.

 

Een 3-jarige in een box? Dat vind ik al apart.
Ik denk dat ik wel iets tegen die moeder gezegd had. Ik vind namelijk dat ze op zijn minst wel even excuses had kunnen maken. Maar ik snap ook wel dat je schrikt en troost en daardoor niks kan zeggen.

 

Je hebt het goed gedaan hoor. Verder niet te druk om maken, dit soort dingen gebeuren nou eenmaal wel eens. Mijn oudste is op het kdv een paar keer door een kindje gebeten, heel vervelend, maar dat soort dingen kunnen nu eenmaal gebeuren. De moeder had sorry kunnen zeggen maar vind dat op zich niet echt nodig, ze heeft wel iets tegen haar kind gezegd.

Wat betreft een 3 jarige in een box, in een zwembad snap ik dat op zich wel. Als je een weglopertje hebt is het wel zo veilig. En wat anderen ook al schreven, je denkt dat ze 3 was maar misschien was ze wel een stuk jonger.

 

Er even van uitgaande dat dit het geval is, moet die moeder zich er bewust van zijn dat ze haar kindje niet in een box bij een ander klein kindje kan zetten. En zou ik als ik har was gewacht hebben tot grasspriet en haar kindje weg waren.
En of ze nu zelf geschrokken was of niet, een excuses lijkt mij dan het eerste wat je doet.

Ts, ik snap je gevoel dat je misschien meer had moeten doen, in mijn optiek had je meer mogen doen, zo'n moeder mag daar best op aan gesproken worden. Maar ik zou eerlijk gezegd ook niet weten wat ik had moeten zeggen, dus denk dat je het zo goed aangepakt hebt.

 

Ik had er als moeder wel iets over gezegd tegen jou, dus dat vind ik van haar niet netjes. Ongeacht de werkelijke leeftijd van haar dochter of een ontwikkelingsachterstand.
Ik denk niet dat jij meer had moeten doen, voor je zoon heel sneu, maar dit soort dingen kunnen gebeuren...

 

Als die moeder een glazen bol had gehad, denk ik dat ze de kinderen inderdaad niet bij elkaar had gezet. Beperking of niet. Helaas heeft niet iedere moeder zo'n glazen bol.

 

Nou, ik wel hoor. Kijk, in het geval van jonger dan ze er uit ziet, valt die moeder niets te verwijten. Maar echt niet dat ik mijn zoon toen hij 3 was bij een 1 jarige zou hebben gezet. Niet omdat ik perse denk dat hij zou hebben geslagen, maar omdat hij door angst wel wat onvoorspelbaar wordt. En daarbij heb je met een lage ontwikkelingsleeftijd in een groter lijf altijd rekening te houden met wat er kan gebeuren. En ik weet dan ook waarover ik het heb, aangezien ik een 8 jarige zoon van ruim 1m40 heb met een ontwikkelingsleeftijd van 2.

 

Waarom valt die moeder niets te verwijten als haar kind fysiek groter uitgevallen is? En wel als het kind een ontwikkelingsachterstand zou hebben? Het resultaat is nog steeds dat haar duidelijk fysiek sterker kind met een ontwikkelingsleeftijd van beneden de drie een dreumes geslagen heeft. Dat de prognose voor het meisje op de lange termijn een totaal andere is, doet er voor TS en haar zoon niet toe.

Ik vind deze moeder altijd verwijtbaar, in beide gevallen. Maar ik weet bijna wel zeker dat ze het niet had zien aankomen. Een leermoment voor haar dus.

En ik denk dat ze net zo geschrokken was als TS en daardoor in de commotie van het moment geen excuses heeft gegeven.

En mocht het een asociaal wijf geweest zijn die bewust geen excuses gaf, dan was TS ook niet beter afgeweest om met haar een discussie aan te gaan.

In alle gevallen heeft TS er dus goed aan gedaan om niet verder met deze moeder het gesprek aan te gaan.

 

Gevoelsmatig voor mij denk ik, ik heb beiden namelijk. Hoewel mijn dochter er misschien een stuk ouder uitziet door haar lengte, is ze zeker niet fysiek sterker (dan is het wel weer anders denk ik), aangezien ze ondergewicht heeft en dan langer mag zijn dan de gemiddelde dreumes maar tegelijk ook lichter is. Mijn zoon is trouwens ook lang, dus dat werkt dubbelop, dan heb je extra fysiek groter icm een lage ontwikkelingsleeftijd.

Ik ben het dus wel met je eens denk ik dat bij duidelijk fysiek overwicht zonder de daarbij behorende ontwikkelingsleeftijd de moeder had moeten nadenken/overleggen voordat ze haar kind bij een kwetsbaarder kindje had gezet. Dat ze het niet had zien aankomen, mag je wel hopen ja, het blijft toch onnadenkend. Zoals gezegd, toen mijn zoon 3 was, zou het niet in mij opgekomen zijn om hem bij een jonger kindje te zetten en hij heeft nooit een jonger kindje geslagen ofzo. Is gewoon een kwestie van rekening houden met anderen toch?

 

Aansporen om iets terug te doen lijkt me een vreemde les... dan mag je dus slaan? Hier mag slaan gewoon nooit.