Hoi dames, Mijn dochter van bijna 10 maanden is gisteren uit de box gevallen. De box stond op de middelstand zeg maar en ze had zich opgetrokken en is daardoor over de rand gevallen. Ik voel me verschrikkelijk schuldig. Ze huilde meteen en we zijn direct naar de dokter gegaan voor de zekerheid, alles zag er goed uit. Wel een wel advies meegekregen voor de zekerheid. Ik voel me alleen nog steeds zo slecht, ik kom niet van dit gevoel af. Ik kan zo weer in huilen uitbarsten. Ben ook zo bang dat dit gevolgen voor haar gaat hebben als ze ouder is, ze is toch best hard op haar hoofd gevallen Voel echt een slechte moeder op dit moment
O joh wat naar... *knuf* Ik herken je gevoel wel, mijn zoon viel van de week uit (ons) bed, lag in het midden en ik was minuutje weg... Voelde me ook zo slecht! Ik probeer maar te bedenken dat het niet expres gaat, dat zoiets waarschijnlijk elke moeder wel eens overkomt, ze kunnen ineens dingen waarvan je niet had gedacht dat ze dat konden... En met leren lopen en dergelijke gaan ze waarschijnlijk nog heel vaak heel hard vallen... Ik vind schuldgevoel loslaten ook erg moeilijk, maar het is gebeurd, je kan vanaf nu beter opletten, maar hoe je je ook voelt maakt niet ongedaan wat er al gebeurd is... Onze baby's zijn het vast alweer vergeten
Ach lieve meid, voel je niet schuldig. Je zou eens moeten weten bij hoeveel moeders een kindjes van het bed, de commode of uit de box vallen. Als ze straks kunnen lopen en klauteren, dan vallen ze echt nog veel vaker op hun hoofd. Voor nu is het even een goede aanleiding om de bodem van de box omlaag te doen. Als de dokter heeft gezegd dat er niets aan de hand is, dan zal ze er hoogstwaarschijnlijk ook niets aan over houden hoor. Dikke knuffel voor de schrik en even lekker extra knuffelen met je meisje. Zij is het ws al weer vergeten, maar voor jezelf is het ook wel lekker om je schuldgevoel weg te knuffelen
Schrikken hè? Mijn oudste is met 9 maanden van de commode geduikeld. Ze glipte zo tussen mijn handen door. Ik geloof dat ik harder huilde dan zij zelf deed. Nou ze heeft er echt niks aan overgehouden hoor. Ze is nu een mooie meid die in 4vwo zit. En haar zusje viel toen ze 1,5 jaar was achterover van mijn kraambed af. (ja, dat stond dus op poten!) 's Middags spuugde ze toen haar bed onder. Wij bang dat ze een hersenschudding had. Maar nee hoor gewoon een buikgriepje Gauw de box helemaal laag zetten! Het overkomt heel wat moeders hoor. Maar schrikken blijft het.
We kunnen allemaal zeggen nu dat je je niet schuldig moet voelen maar schuldig voelen doe je toch wel!!! Zou ik ook hebben, wij allemaal. Dus geef er maar even aan toe zou ik zeggen. Ik denk dat het ons allemaal overkomt, ik heb mijn dochter ook al eens per ongeluk van de bank af laten stuiteren, zij is overmorgen 10 maanden. Zijn jullie vandaag samen vrij? Huishouden aan de kant gooien en de heeeeele dag samen knuffelen, spelen en gek doen. Voel je je vanavond vast minder schuldig.
Ehm... Nou ik had een paar weken geleden een ongelukje met Finley . We stonden op het schoolplein te wachten totdat de bel zou gaan en Aiden naar buiten zou komen. Finley was vervelend en wilde niet luisteren en ik tilde hem dus op....om hem direct te laten vallen! Hoe ik het voor elkaar kreeg, weet ik niet. Maar hij viel dus plat op zijn neus en mond. Allemaal bloed, ik hoorde sommige ouders gillen, ik schaamde me kapot en voelde me intussen ontzettend schuldig naar Finley toe. Gelijk de school binnengelopen met een krijsende Finley. Het bloeden gestelpt met doekjes en Aiden meegenomen. Thuisgekomen direct de huisarts gebeld. Moest onmiddellijk komen en ben jankend met beide kinderen naar de huisarts gereden. Ik voelde me zo vreselijk schuldig. Finley viel ook nog eens in slaap in de auto en ik dacht dat hij wegviel ofzo. Zat helemaal te shaken in de auto. Had hem overigens thuis voordat we weggingen al een zetpil (paracetamol) gegeven tegen de pijn. Bij de huisarts in de wachtkamer was hij al weer enigszins gekalmeerd. Gelukkig zijn neus niet gebroken, alleen een beetje gekneusd, flinke schaafplekken, een dikke lip... het zag er niet uit.... Maar zulke dingen kunnen dus gebeuren. Helaas....
Ze kunnen wel wat hebben hoor! Ik snap dat je je lullig voelt, maar je hebt vast niet expres een situatie gecreeerd waarin je kleintje zich kon bezeren. Neem wel aan dat je de box nu op de laagste stand hebt gezet? Denk niet dat je dochter zich hier later iets van herinnert hoor, denk zelfs dat ze het nu alweer vergeten is!
Oh ik ken je gevoel zo goed. Mijn dochter van 9 maanden is gisteren van ons bed gevallen en ik zat er nog gewoon naast ook! Maar ik zat natuurlijk weer eens op die stomme telefoon van mij te kijken. Wat voelde ik me schuldig en nog als ik eraan denk. Ik durfde het bijna niet eens aan mijn man te vertellen 's avonds. Maar zoals al gezegd is kindjes kunnen vaak meer hebben dan je denkt. Voor de moeder is het meestal erger dan voor het kind zelf. Die is het gelukkig alweer vergeten
mijn middelste is wat dat betreft echt een pechvogel. als baby bij mn schoonmoeder van het bed afgevallen tijdens het verschonen. als dreumes voorover uit de kinderstoel gevallen toen ik het eruit wilde pakken. (hij was sneller dan ik helaas) Als peuter met een te lange broek uitgegleden en op zn mond gevallen. en afgelopen maandag van het klimrek op school gevallen en een lichte hersenschudding. (hij is nu 5) Ik heb me ook heel schuldig gevoeld toen hij uit te kinderstoel viel en toen hij uitgleed over zn te lange broek. hij heeft er gelukkig niks aan over gehouden. lekker veel knuffelen.
Dank jullie wel allemaal voor de reacties. Ik ben al wel gekalmeerd gelukkig, en voel me ook beter nu ik zie dat ze gewoon weer haar drukke en vrolijke zelf is. Box (én bed) hebben we direct helemaal laag gezet!
Ach wat akelig! Wat voelt dat rot he! Is ze gewond, blauw enzo? Vorige week werd ik door m'n man gebeld toen ik op school was voor de oudste. De jongste van 3 was uit het ledikantje gevallen, op een doos die ernaast stond met z'n gezicht, hij had een bloed plek naast z'n oog en hij had een blauw oog en wang. Vreselijk overstuur beide mannen. Hij slaapt al niet meer in het ledikant maar speelde erin op zolder terwijl manlief aan het werk was op zolder, hij wou eruit klimmen en hoppa daar ging hij! Het zag ee echt vreselijk uit en nu nog is hij wat blauw... Hoop dat jullie snel over de schik heen zijn. Enneh kids kunnen wel wat hebben hoor!
Jeetje dat is ook schrikken! Gelukkig heeft ze bij ons er niks aan overgehouden, maar ik word er nog steeds naar van als ik er aan denk, ben er zo van geschrokken.