Hoi, Sinds 5 maanden ben ik in de ziektewet, vanwege een burn out. Daarvoor heb ik na mijn zwangerschapsverlof een maand 24 uur gewerkt en daarna 16 uur (8 uur ouderschapsverlof). Hier zijn ze mee akkoord gegaan, maar mijn werk dat ik in 24 uur deed, moest wel in die 16 uur gepropt worden. Aangezien mijn werk in 24 uur al niet te doen was, ben ik in die maanden van mijn ouderschapsverlof zwaar overspannen geworden. De laatste situatie was, dat ik een verslag in no time uit moest werken van een nogal belangrijke vergadering, wij gingen op vakantie. Toen ik terug kwam van vakantie bleek dat mijn collega's dit verslag hadden uitgefilterd op fouten en ik moest bij mijn leidinggevende komen. Zij deed er niet zo gewichtig overen zag het als een incident. Maar ik voelde me zo verraden. Dat was de druppel die de emmer liet overlopen. Dat weekend viel letterlijk om van de spanning, hierop volgede allerhande hersenscans, en eeg onderzoeken. Conclusie: burn-out Enfin, ik zit nu 5 maanden thuis. Thuis moet ik zeggen, voel ik me al wat beter zo nu en dan. Ik heb het gevoel dat ik weer af en toe een dag door kan komen zonder me opgefokt te voelen. Maar nu moet ik deze week een afspraak maken om weer een re-integratie plan op te stellen. Eerlijk gezegd denk ik dat ik mijn functie helemaal niet meer aankan, icm de kinderen en thuis. Er is me al verzekerd dat er geen andere functies zijn en de werkdruk die blijft. Volgens de wet poortwachter ben ik verplicht om aan een reintegratie mee te werken, maar ik weet nu al zeker dat dat fout gaat. Misschien is het te doen om in het begin minder uur te werken. Maar om uiteindelijk daar terug te keren, zie ik niet gebeuren . Ik ben nu nog wel ziek en daarbij heeft mijn werkgever ook een verantwoordelijkheid in het gebeuren. Ik ben alleen totaal niet assertief en voel me schuldig over hoe het tot nu toe gelopen is. Ik wil niet meer terug, maar zou ook niet meteen zonder inkomen kunnen. Ik ben nog onder behandeling van een psycholoog. Wie herkent zich in deze situatie of wie heeft er verstand van het arbeidsrecht. Wat kan ik nu doen?
Je bent wel vlot hoor het is maandag en er zijn genoeg dames die aan het werk zijn Allereerst heel veel sterkte met je herstel, burnout is niet niks, weet er helaas alles van. Ja je bent verplicht mee te werken aan een reïntegratieplan, maar dat kan ook eerst op aangepaste werkzaamheden zijn, dus niet direct je eigen werk. Het is trouwens niet fair van je werkgever om te verwachten dat je werk wat in 24 al niet is te doen, om dat dan alsnog in 16 uren te proppen. Dus hierin zul je sowieso al assertiever moeten worden! Dat is ook voor je eigen bestwil beter. Mocht terugkeren in je eigen werk geen optie zijn, dan is het ook mogelijk je baas te vragen of je kunt reïntegreren bij een andere werkgever. Evt tijdelijk evt voor altijd.... afhankelijk van afspraken die te maken zijn.