Hulp bij verwerken bv?

Discussie in 'Stel je vraag aan de lactatiekundige' gestart door meedje, 19 okt 2011.

Topicstatus:
Niet open voor verdere reacties.
  1. meedje

    meedje Niet meer actief

    Helaas is de bv niet goed gelopen bij ons. Dit frustreert me enorm en doet me nog steeds verdriet. Met name omdat ik niet precies de vinger erop kan leggen waar het mis is gegaan en hoe ik bij een volgend kindje met de moeilijkheden die ik heb ervaren om kan gaan.
    Vandaag heb ik mijn borstvoedingsverhaal op papier gezet, Voor de volledigheid voeg ik deze toe. Je hoeft het niet te lezen hoor, het is een lang verhaal. Maar misschien heb je tips voor hoe ik het bij een volgend kindje kan aanpakken.

    Mijn borstvoedingsverhaal:


    Dag 1:Op 13-05-2011 is om 22.13 ons zoontje geboren via een sectio 4024 gram. Op de verkoever heeft hij lekker huid op huid bij me gelegen en om 23.45 voor het eerst aangelegd.
    Hij had moeite met aanhappen en werd door een medewerker van de verkoever vrij ruw op mijn borst gedrukt. (omdat ik liggend moest voeden ivm ruggenprik?)
    Zelf was ik nog zeer onder de indruk en zat onder de morfine, dus nog aardig suf. Die nacht werd hij ongeveer om de 3 uur gevoed(tenminste, ze kwamen de kamer binnen en vertelden dat ik moest voeden) Zelf was ik compleet van de wereld, en had niet helemaal door wat er allemaal om me heen gebeurde. Als hij begon te smakken drukte ik zelf wel op de bel, maar duurde het soms een half uur voor de verpleging er was om me te helpen met aanleggen.
    Dag 2: 10 voedingen: Tijs bleef onrustig aan de borst. Slaan met zijn armpjes, 30 tot 40 keer per voeding happen en loslaten en heel erg boos worden. Soms hing hij wel 2 uur aan de borst en mijn tepels deden zo zeer! Gelukkig geen kloven o.i.d gehad. De verpleging vond dat hij veel zuigbehoefte had en hebben hem daarom op de 2e dag (14-05)een speentje gegeven, zodat mijn tepels rust hadden. Ook hebben ze hem 2x bijvoeding gegeven (15cc en 10cc via een cupje)
    Die dag ook ongeveer om de 3 uur gevoed, het bleef het zelfde verhaal qua onrust.
    Die nacht ook om de 3 uur gevoed en hij werd ’s nachts gewogen.
    Dag 3: 9 voedingen, Tijs is afgevallen, hij weegt nu 3744, we moeten hem in de gaten houden. Ze gaan verder met bijvoeden, hij heeft 4 keer bijvoeding gehad met een flesje, want hij had immers al een speentje. Hij bleef onrustig aan de borst en werd geel. Ook werd hij suf en wilde bijna niet drinken. Vandaag werd voorgesteld dat ik mocht gaan kolven, dit gedaan en had 15cc in 1 keer kolven, de 2e keer ook.
    “s nachts werd hij weer gewogen. Omdat ze vinden dat ik rust nodig heb, zijn ze Tijs komen halen en hebben hem op de babykamer bijgevoed(2 flesjes) Ik kwam erachter toen ik wakker werd dat ze hem weg reden. Ik vroeg wat er ging gebeuren en ze vertelden dat ze gingen wegen en even de hielprik gingen doen. De hielprik mocht van mij niet, daar wilde ik bij zijn(en ik barste in tranen uit) maar ze gingen wegen. Dus zouden weer terugkomen. Toen hebben ze hem maar wat bijgevoed….pas toen ik het vroeg mocht ik kolven.
    Dag 4: 8 voedingen, Tijs weegt nu 3710gram, teveel afgevallen en ze willen nu consequent gaan bijvoeden, anders mogen we morgen niet naar huis. Dus na elke keer de borst krijgt hij nog een flesje. Ondertussen is mijn productie op gang geloof ik, ik werd wakker en mijn hele shirt en bed waren doorweekt. Tijs blijft heel onrustig aan de borst. Steeds happen en loslaten, slaan met zijn armen en heel boos worden. Daarbij gaat naar mijn idee het aanleggen ook niet heel fijn, ik kan zelf niet lekker zitten en Tijs wordt door de vpk echt in mijn borst gedrukt. Ik weet zo’n kleintje kan heel wat hebben, maar ik vind het zelf niet prettig voelen.
    Ondertussen mocht ik weer 2 keer kolven tussen het aanleggen door, 1x 35cc en 1x 40cc.
    Volgens de vpk heb ik nu overproductie en moet ik 1 borst per keer geven. Ik voed nog steeds in de madonnahouding, niet echt heel prettig voor ons. Tot een andere vpk de rugbyhouding uitlegde, dit ging iets beter, maar hij bleef zeer onrustig.
    Dag 5:9 voedingen, Tijs is weer een beetje aangekomen dus we gaan naar huis! hij weegt nu 3786. Hij blijft onrustig aan de borst, maar met het idee, thuis zal het beter gaan, vertrekken we naar huis.
    Daar een lieve kraamhulp die veel helpt. Omdat ik zulke gestuwde borsten heb, voor het voeden even kolven. 150cc uit 1 borst… Geen wonder dat Tijs zich verslikt. Hij blijft steeds aanhappen en loslaten. Met als gevolg dat het 1 groot melkbad wordt. Ik voed nu liggend en dat is prettiger.
    Tijs laat niet los als hij klaar is, hij is constant aan het happen en loslaten. Hij ligt soms 1,5 uur aan de borst, om vervolgens een uurtje te slapen en dan weer een uur tot 1,5 aan de borst te willen. Maar hij groeit goed! Hij krijgt rond de 7 voedingen per dag, maar ja, als die ruim 90 minuten duren…Hij blijft erg onrustig drinken, valt ook vaak in slaap en ik moet hem regelmatig “erbij”houden. Hij drinkt de eerste paar minuten effectief, daarna wordt het sabbelen. Maar als ik hem dan weg leg begint hij te huilen, dan leg ik hem weer aan en drinkt hij weer heel even.
    Ik heb vrij grote borsten en in verhouding vlakke tepels, misschien heeft hij daar moeite mee?
    Na 10 dagen zit hij boven zijn geboortegewicht 4080gram nu

    Na de kraamweek komt er iets meer rust, hij komt ongeveer elke 2 uur overdag en laat er ’s nachts 5 uur tussen zitten. Wel zie ik steeds meer op tegen het voeden. Het is elke keer een geworstel en zelfs ingebakerd valt het niet mee. Hij drinkt traag, lijkt geen vacuum te krijgen en blijft maar happen en loslaten(krijgt daarmee heel veel lucht naar binnen, met alle gevolgen van dien.

    In de 2e week is er een lactatiekundige langsgeweest. De voedingen duurden ongeveer 90 minuten, en dan een uurtje rust, vaak in dat uurtje nog 1 of 2 slokjes om in slaap te vallen en daarna weer 1,5 uur aan de borst. En vaak was mijn borst niet helemaal goed leeg. Het aanleggen ging volgens haar prima, alleen was zijn tongriempje te kort. Helaas was er pas in zijn 4e week plek om deze te laten knippen. Helaas niet veel verbetering. In de 5e week bleef hij maar huilen, op advies van cb een flesje afgelofde melk gegeven. Daarna viel hij in slaap en was hij tevreden. Hij had honger volgens cb.
    Toen ben ik ft gaan kolven. Ik kolfde ongeveer 1100cc per dag. Tijs was tevredener en beter te genieten. Ook mijn borsten werden nu eindelijk “goed” geleegd En voelden weer soepel aan.
    Toen hij 11 weken was liep mijn productie enorm terug,ik begon een hekel te krijgen aan kolven en moest de week erna weer aan het werk. Ik wilde hem weer terug aan de borst.
    Dus de LK er weer bij gehaald, aanleggen ging prima, alleen hij bleef happen en loslaten. de LK adviseerde een tepelhoedje en dit leek eerst de oplossing te zijn, maar na 3 voedingen ging hij weer hetzelfde doen.
    Ik was er zo ontzettend klaar mee! De LK gebeld en zij wist het ook niet meer, kon me niet meer helpen, dus ging ik maar over op kv.
    Na een week kwam er enorme weerstand, ik wilde gewoon voeden. De geprobeerd te “ relacteren” elk uur kolven thuis en op het werk en Tijs aanleggen zo vaak mogelijk. Maar elke keer dat ik hem ging aanleggen was het krijsen. Alleen als ik ging liggen, wilde hij soms drinken, maar echt niet elk uur. Tussen door kreeg hij nog wel een fles kv, omdat ik nog niet genoeg productie had. Wat me opviel was dat hij alleen de TSR dronk, en eigenlijk daarna niet meer. Ik heb wisselvoeden geprobeerd, borstcompressie, noem maar op. Maar een echt goed vacuum heeft hij nooit gehad(ik kon hem altijd zo van de borst pakken, hoefde hem niet los te koppelen zeg maar) Ik heb het 5 weken geprobeerd/ volgehouden. Toen had ik na 8 keer kolven op een dag(en 4 keer aanleggen) nog een productie van 150cc.
    Met pijn in mijn hart besloten om dan nu toch maar te stoppen.
    Hij heeft bijna 3 maanden volledig bv gehad, daar ben ik blij om, maar ik had veel liever tot zijn 1e jaar of langer gevoed. Ik kan niet de vinger erop leggen waar het mis is gegaan en dus ook niet waar ik het de volgende keer anders moet doen. Of hoe ik de problemen die ik ben tegen gekomen moet oplossen. Dat frustreert en zorgt er voor dat ik het ook nog niet helemaal kan afsluiten bij mijn zoontje.
     
  2. Annemarie

    Annemarie Bekend lid

    11 apr 2011
    649
    0
    0
    Beste Meedje,

    Allereerst: complimenten wat jij allemaal hebt gedaan voor je zoontje!
    misschien is het een idee om er gewoon eens over na te praten? Bel gerust met een LK (je mag mij bellen of andere LK) om je verhaal eens uitgebreid door te nemen, denk ook fijn voor de 'verwerking'
     

Deel Deze Pagina