hey! gister echt erg onderuit gegaan.. met mijn ellebogen hield ik me tegen voor al met de rechter arm.. het schoot gelijk door mn arm heen maar kon hem wel bewegen. maar sindsdien als ik de arm gebruik heb ik zo´n zeurende pijn er door heen. de ene keer vanaf en rond de elleboog de andere keer weer door mn hele ar. en hij voelt zo zwaar aan... echter nog nooit iets gekneusd of wat dan ook gehad.. nu vraag ik me af.. kan hij gekneusd zijn of klinkt het meer naar een verrekt spiertje.. en ik weet dat ik misschien hier niet zulk soort vragen moet stellen en dat een dokter dat beter weet maar misschien klinkt het iemand bekent in de oren die eens zoiets heeft gehad?? Alvast bedankt
ik heb vroeger mijn arm gekneusd gehad, en ik was 5 jaar, maar ik weet nog als de dag van gister dat het zooooo pijnlijk was. Dus ik denk dat het toch meer een verrekte spier of zo is, of je moet een hoge pijngrens hebben...
nou ik loop altijd wel vrij lang door met pijn ik kan zeg maar wel wat hebben. toen ik gister viel kreeg ik gelijk een pijn scheut door mn arm. vanmorgen ging het wel goed beetje stijfjes dacht ik.. maar nu zo aan het einde van de dag vreemde zeurende pijn en nu soms vanaf mijn schouderblad tot aan de topjes van mijn vingers. als ik hem gebruik doet het zeerder dus en als ik hem niet gebruik doet ie wel wat pijn maar niet extreem pijn ofzo
misschien een scheurtje...? je hoeft niet altijd je botten te breken, een scheur in het bot kan ook erg pijnlijk zijn... believe me! Ben 3 jaar geleden ook op m'n elleboog gevallen en het leek eerst wel te gaan, maar na een paar uren helse pijnen door m'n hele rechterarm, toen bleek ik dus een scheurtje in m'n ellepijp te hebben
na ja morgen weer werken ik wacht dat evenaf als dat niet meer gaat moet ik maar even langs de ha. bedankt voor jullie reacties!!
Ik ben pas ook gevallen (gestruikeld over de open lade van mijn ladeblok...hoe dom ) en viel ook vol op mijn arm. Ik heb echt een week een zere arm gehad, kon amper mijn jas/shirt/trui enzo uittrekken en mijn arm optillen, autogordel omdoen ging ook bijna niet. Volgens mij kwam dat gewoon van de klap op de spier doordat ik met mijn volle gewicht op die arm landde. Het is vanzelf over gegaan.
Kneuzingen zijn vaak veel pijnlijker dan een scheurtje of breuk in het bot. Als ik je zo aanhoor, en je zegt dat je best wat pijn kan verdragen zou het best kunnen dat je iets gebroken hebt hoor. Je zou het af kunnen wachten en kijken hoe het over een week is... aan de andere kant, als het wel gebroken is dan is een week al te laat. Ik kan het weten, heb te lang gewacht met een breuk en is nooit meer goed gekomen. Doet nog iedere dag pijn en is niets meer aan te doen. Je kunt altijd maar beter een keer te veel dan een keer te weinig naar je HA gaan, maargoed dat is mijn mening. Succes in ieder geval!
aan de ene kant denk ik idd gewoon aan een spiertje en het voelt nu ook erg stijf aan. maar aan de andere kant vind ik de zeurende pijn zo vreemd. de ene keer steekt het rond mijn elleboog en het andere moment doet mijn hele arm incl schouder zeer. op mijn bovenarm heb ik een bepaalde plek waar het erg blauw voelt maar het is niet blauw... als ik mijn arm omhoog houd begint het in mijn bovenarm te kloppen.. heel apart.. en op het moment dat ik viel schoot het gelijk door mijn arm maar kon hem toen gelijk wel weer bewegen.. dus ja ik vind het een beetje moeilijk.. Morgen werken ik werk in de kinderopvang dus gebruik mijn armen wel.. ik kom er gauw genoeg achter als het niet werkt..
Persoonlijk gezegd klinkt dit echt als een scheurtje of breukje, maar ik ben geen dokter dus durf er weinig over te zeggen. Ook omdat je aangeeft dat het op een bepaald punt heel blauw/beurs voelt maar het niet blauw is... dat herken ik heel erg van toen ik mijn arm had gebroken. Je werkt ook nog eens in de kinderopvang, dat is geen makkelijk werk en daar zal je je arm wel bij nodig hebben. Het is niet zo dat het bij gebruik 'erger' kan worden na 1 dag, maar mocht het morgen nou niet veranderen adviseer ik je echt om heel snel even naar de HA te gaan. Liever nu een uurtje kwijt aan vals alarm bezoekje HA, dan voor de rest van je leven een arm waar je niet goed mee kan werken. Misschien klinkt het allemaal een beetje overdreven voor je, maar ik baal er nog elke dag van (heb een beroep waar ik ook mijn handen nodig heb) dat ik toen niet direct heb ingegrepen. Ik heb ook een zeer hoge pijngrens en dacht... mwa het zal wel, nou mooi niet dus. Vervolgens in een jaar tijd wel zes keer in het gips gezeten in de hoop dat het nog beter zou worden... helaas. Ik hoop voor je dat het slechts een spiertje is wat verrekt is, maar wacht er niet te lang mee!
ik ben 4 jaar terug van de trap gestuiterd op mijn elleboog, en eerlijk gezegd heb ik daar meer dan een jaar erg veel last van gehad. niets te zien aan de buitenkant en ha stuurde me niet door. nu ben ik extreem voorzichtig, maar ik kan er niet meer op steunen en nu twee weken terug toch weer gestoten en nog steeds pijn. ik zou er echt naar laten kijken, hier zit je niet op te wachten, en nu is er als er iets mis is nog wat aant e doen.
nou vanavond toch maar even langs de dokter.. voor de zekerheid. Ik kan wel gewoon werken en mijn ding doen. maar moet dr wel een beetje omdenken het ene moment alleen wat stijfjes het andere moment is het pijnlijk en word het warm.. als ik schrijf of typ merk ik het ook echt.. beetje vaag allemaal ben benieuwd wat de ha zegt!!!
nou morgen voor de zekerheid voor foto´s. de dokter heeft gevoeld maar dacht niet dat het een breuk of scheurtje kon zijn. maar het was echt een ongelovelijke chagrijnige vent echt niet normaal!!! hij liet me niet uitpraten en luisterde ook niet naar waar ik precies de pijn had. nu sinds hij dr aan heeft gezeten heb ik meer pijn gekregen.. mijn hele bovenarm doet zeer.. naja als de foto´s niks uitwijzen moet ik er dan van uit gaan dat het wel eens gekneusd kan zijn? hij heeft er niks over gezegd en ik was eigenlijk ook blij dat ik die spreek kamer weer kon verlaten.. wat een chagerijn zeg!! pff
Sjeetje wat irritant zeg zo'n dokter! Ik ken het probleem van sago en makkelijke dokters maar al te goed, en het enige wat ik er over kan zeggen: laat je niet gek maken en volg je gevoel. Toen het bij mij gebeurde heb ik 8 uur (zonder grap) op de eerste hulp zitten wachten tot ik aan de beurt was. Vervolgens weer 2 uur voordat er eindelijk foto's waren gemaakt en na 10 uur was er helaas niemand in het ziekenhuis die er naar kon kijken. Ik kreeg een verbandje en als er iets aan de hand was zouden ze me wel bellen. Niets meer gehoord dus ik dacht nou het zal dan wel alleen gekneusd zijn, maar na twee weken bleek het toch wel degelijk gebroken en niet meer goed te genezen. Ik wil niet zeggen dat dat bij jou ook zo is natuurlijk, maar laat je niet zomaar naar huis sturen met een vage diagnose. Goed dat er morgen foto's gemaakt worden en als ik het goed heb worden die dan ook door een andere arts beoordeeld, je kan dan aan die arts nog vragen hoe en wat verder mocht het toch niet gebroken zijn. Ze horen je altijd wel een advies te geven. Desnoods schrijf je van tevoren je vraag nog even op een briefje, dan weet je zeker dat je het niet vergeet te vragen morgen want door alle commotie wil je dat soort dingen nog wel eens vergeten. Nou nogmaals heel veel sterkte morgen! En probeer je arm sowieso even wat rust te geven, dat kan in geen geval kwaad.