robin marin nikki geboren!

eindelijk was het vorige week 11-03-2009 dan zover!ons meisje wilde de wereld maar eens gaan verkennen!zaterdag begonnen de weeen die steeds heftiger werden maar zakte helaas zondag middag weer af.. was toen 41 weken zwanger en zag ht echt niet meer zitten..op maandag ging ik voor de laatste keer na de vk..daar ben ik om half en gestript en om half 3 begonnen de weeen weer!had wel weinig hoop dat het nu door ging zette..omdat het de dag ervoor ook al gestopt was..maar dit keer zette het door..alleen wilde de ontsluiting niet lukken..dinsdag morgen is de vk langsgekomen en had ik net 2cm ontsluiting..dus nog maar afwachten..spraken af dat ze om 3 uur terug zou komen..dat deed ze..weer een teleurstelling..had nu net geen 3 cm ontsluiting..wat een tegenvaller zeg..en nnog maarr een x gestript..mn moeder en vriend praatte me nog maar wat moed in en zijn maar verder gegaan met de rummikub..al hield ik het niet lang meer vol..kwart voor 6 kwam de vk nog maar eens kijken..en ik had net 3cm ontsluiting..werd er gek van en hield de pijn niet meer!ze heeft me doorgestuurd naar het ziekenhuis voor pijn bestrijding zodat ik ff een nachtje goed kon slapen en ik zou dan woensdag morgen ingeleid worden..was weer een btje blij..kon ik eindelijk ff slapen en ik zou haar de volgende ochtend cker in mn armen kunnen houden maarja...toen begon de ellende pas!kwart over 7 ware we in het ziekenhuis (mn moeder vriend en ik) en ik lag maar te wachten op de pijn bestrijding die maar niet kwam..toen was er eindelijk een lichtpuntje..om kwart over 8 kwam (eindelijk) de gyn en voelde nu al 6 (!) cm ontsluiting...dus 3 erbij in 2 en een halve uur) we bespraken de pijnbestrijding die ik zou krijgen en mocht een half uurtje van de ctg af om te douchen en daarna er weer een half aan en dan zou de gyn dus om kwart over 9 terug komen..maar die kwam dus nooit meer terug!en ik hield het niet meer..mama zat maar mn rug te masseren om de beurt met vriendlief..toen weer een lichtpuntje..papa belde dattie van zn baas na huis toe mocht om ook na mij toe te kunnen komen..om half 11 was hij er en toen ik hem zag huilde ik als een klein meisje die van de fiets was gevallen..papaaaaaaaa het doet zon piiijjjjnnnnn!om 23.00u kreeg ik eindelijk mn pijn bestrijding ipv kwart over 9!en daar ging ik juist voor na het ziekenhuis..om 00.45 woensdag nacht kwam de gyn en zag dat ik 9cm ontsluiting had maar mocht dus absoluut nog niet persen!en maakte me duidelijk dat als ik eenmaal mocht persen het nog wel anderhalf uur kon gaan duren voordat de kleine er zou zijn..en ze verdween weer!ik weer steeds chagerijniger en hield het om 1 uur echt niet meer..de persweeen waren begonnen en iedereen zat maar.puffen puffen niet persen je kan het je doet het hartstikke goed!mja..ik voelde ons meisje steeds verder na beneden zakken en dacht echt stik allemaal maar en heb steeds stiekem een btje mee geperst.. om 02.17u kwam dan eindelijk (!) de gyn na een uur en kwartier persweeen tegenhouden (ze zei doodleuk het is een btje druk hier vanacht) nou ik kon dr wel villen!ik schreeuwde ze komt ze komt..nee zei de gyn ze komt nog niet..puffen puffen en niet persen!ik voelde met mn hand en voelde toch duidelijk een hoofdje tussen mijn vingers liggen!en schreewde weer ze komt nu eeeeecht..de gyn deed het laken omhoog en zegt ze doodleuk..owjah..nou ga dan maar persen...aaaarghhhh rot mens!en om 02.18 is ons kleine meisje robin (opa rob) marin (opa marinus) nikki geboren..1 minuut nadat ik mocht persen..wat een mooi moment toen ze er eenmaal was en wat waren we trots!om half 6 werden we ontslagen uit het ziekenhuis..eenmaal bij de auto gekomen dacht ik dat ik in mn broek plaste..mar dacht..ach ik heb genoeg maandverband in dus dat komt thuis wel..das maar 10 min rijden..en voelde het wel heel warm worden tussen mn benen en voelde aan mn broek..rode handen...tot aan mn knieen voor en achter doordrenkt in het bloed!dus wij weer na boven..alles weer uit weer op het bed..alles nagekeken..begonnne de gyn en dr assistent te dimdammen over de stand van mn baarmoeder waar we gewoon bij zaten!volgens de 1 voelde die goed en volgens de ander niet en had ik helemaal niet na huis gemogen!lekker op 1 lijn daar dus in het ziekenhuis!daar hebben ze ons 2 uur achtergelaten zonder verder langs te komen over hoe het ging..totdat mn vriend om kwart voor 8 boos na de verpleegsters is gelopen of ze nou nog iets gingen doen met me..neej dus..ik mocht me aankleden en naar huis..en ze hadden nergens meer na gekeken..dus 1 tip..uit mijn ervaring beval niet in het ziekenhuis in Ede!hoe goed ik over dit ziekenhuis te spreken was voor de bevalling..hoe slecht ik er nu over te spreken ben!maar verder zijn heel blij met ons mooie meisje en ik ben er verder heel goed vanaf gekomen niet geknipt of gescheurd ofzo..en heb een heerlijke kraamweek gehad!voelde me eigelijks vrij snel na de bevalling weer de oude!

zo is een heel verhaal geworden..dacht dat typ ik ff..maar ben nu al ff bezig met dit verhaal