Ik heb een lieve dochter van 8 die bang is in het donker. Nu weet ik dat ze gaat slapen met een lamp aan, hoofd onder dekens en evt boeken/speelgoed opgewekt om haar te beschermen. Ook durft ze overdag niet alleen naar boven om iets te pakken of bijv lekker te spelen. Ik vind dit zo jammer en vooral zielig. Ik was ook altijd wel bang vroeger maar ik vind dit echt heel extreem. Naar mijn idee zijn we redelijk streng met enge dingen op tv en verder heeft mijn dochter (op wat lockdowns na) een normale stabiele jeugd. Ze heeft wel een enorme fantasie. Haar broertje van 5 neemt het nu ook over terwijl hij altijd heerlijk boven kon spelen. Iemand ervaring en of tips?
Geen tips maar hier hetzelfde, als ze gaat slapen ligt ze met haar hoofd onder de deken met haar knuffels bij zich en een lampje. Als ze ‘s nachts wakker wordt en het lampje is uit dan is het paniek dus ze heeft nu een lampje met oplaadbare accu. We moeten ook altijd controleren of er geen enge dingen in haar kamer zitten voor ze gaat slapen. Overdag heeft ze het niet maar nu hebben wij wel echt een heel licht huis. Dochter is ook echt en heel enorm veel fantasie.
In de nacht bang in donker is voor mij herkenbaar. Ik heb als kind jaren geslapen met open deur en licht aan in de gang. Ergens in de puberteit verdween het, al ben ik buiten nog wat langer bang in donker geweest (omdat je dingen niet goed kunt zien). Mijn oudste dochter heeft ook jaren met wagenwijd open deur en licht in de gang geslapen, maar sinds 1-2 jaar wil ze liever donkerder hebben, deur en gordijnen dicht. Licht van de wekker is soms al irritant 'fel'. Mijn jongste slaapt nu nog steeds met de deur open en licht in de gang. Voorheen moest dat behoorlijk fel licht zijn (ganglamp en lamp badkamer aan), inmiddels is de spaarlamp van de gang voldoende. Wat betreft overdag niet naar boven kunnen, dat zou ik wel zorgelijk vinden. Gezien de leeftijd zou ik proberen in gesprekje te bepalen wat ze daar precies eng aan vindt en wat haar zou helpen om hierin iets meer te durven. Misschien gaan oefenen in kleine stapjes. En als ik hier niet verder mee zou komen, dan zou ik wel overwegen om een professional te laten meedenken/kijken. Een dergelijke angst is niet passend voor de leeftijd.