Roddels op het schoolplein

Dat geroddel (en daarmee samenhangend nog tijden op het schoolplein rond blijven hangen als ouders) heb ik nooit begrepen. Nu heb je in dit geval gehoord dat ze het thuis wat minder heeft en ben je haar gaan helpen - super -, maar eerlijk gezegd maakt het mij geen zak uit hoe iemand erbij loopt als zij/hij z'n kinderen afzet. Ik zie dat niet eens, want ik zet echt alleen m'n kind af en haal hem weer op. Ik ga vaak daarna gelijk hardlopen, dus ik loop er geregeld ook in m'n trainingsoutfit en zonder make-up bij. Lekker boeiend wat andere ouders daarvan denken; als ze dat al doen.

Er zit hier een straat achter ook zo'n school. Kinderen worden in porsches, voetbalmoedervolvo's en jaguars zo'n beetje tot op het schoolplein gereden en de ouders staan er om 9.00 nog opgedirkt uit hun wagens hangend met elkaar te praten. Ik heb nu al een veto uitgesproken dat mijn jongste daar naar school gaat: ik loop liever drie straten verder waar een andere basisschool staat en waar een heel andere sfeer hangt...

Maar goed, dat is even mijn eigen frustratie die dit soort dingen bij me oproept - sorry - ben weer kalm nu

In dit geval heb jij super lief gehandeld

 

Top, dan zie je weer vooroordelen altijd vreselijk zijn. Ze draagt zoiets vanwege medische aard. Hopelijk vinden jullie wat leuks!

 

Je gaf aan het niet voor de complimentjes te doen, wat je énorm siert! Maar ook ik wil toch even zeggen hoe énorm gaaf ik dit van je vind! Mijn hart gloeit ervan! Het is tegenwoordig zo makkelijk om een oordeel klaar te hebben en niet veel mensen hebben meer de durf om er dieper op in te gaan.
Òntzettend lief dat je zo betrokken bent bij moeder, mensen zoals jij hebben we nodig op deze wereld!

 

Fijn dat school het ook goed oppakt met de pester ,hopelijk word het kind (de pester) hier ook mee geholpen want wie weet wat de achterliggende oorzaak is...
Je schreef in je op dat de moeder in joggingbroeken loopt, mijn moeder heeft een paar hele fijne broeken van joggingstof gekocht bij ca die er wat netter uit zien, misschien een optie?Tegenwoordig zie je veel "nette"joggingbroeken ,er was pas nog een topic over als ik het goed onthouden heb.

 

Haha echt he hier ook. Van de week app ik een foto van m'n zoon naar de fam app. Appt m'n zus is dat een pyjama van ..... (Haar zoon) haha ik zeg jah hij heeft zeker 2 pyjama's van z'n neefje en heeft zoon en neefje dus ook al aangehad en is nog super mooi. Pyjama's zijn 10 jaar oud en 3e hands.
Waren van frendz van v&d mis dat merk echt.

 

In dat soort situaties gaat alles naar eten, rekeningen en kind. Moeder zal eerder voor dr dochter iets kopen met de beschikbare ruimte (geld wat ze uitspaart door gekregen kleding voor dochter) dan voor zichzelf. Denk aan een pop ofzo die ze al heel graag wil geven oid maar met geen mogelijkheid fianncieel kan verantwoorden. Dus ik vind je intentie heel lief en nobel, maar wees wel voorbereid dat er iets anders kan gebeuren dan dat jij denkt. Vermoedelijk (speculatie) vindt zij dat ze haar dochter al te kort doet dus die ene pop, of wat het ook mag wezen, zal jou heel onlogisch kunnen lijken maar voor die moeder een heel groot ding die ze haar dochter al zoooo lang gunt. Verwacht niet dat een zak kleding het beeld bij school gaat veranderen in elk geval. Mogelijk is die al in een minderwaardige mindset gevallen en geeft er gewoon niet meer om, dat krijg je niet zo makkelijk om, zegt niet dat je niet iets kan betekenen.

Voor die doelgroep zijn er overigens vaak ook wel initiatieven zoals kledingbanken etc. maar op een gegeven moment is dat "niet de moeite waard" / "niet nodig". Zelfbeeld ligt ergens onder stoeptegels, pas wanneer iets "hoop" brengt, denk aan een sollicitatie oid. Zie je dat ineens omslaan.

Wat inderdaad soms helpt, maar meestal minimaal, is iemand die een kledingkast aan het opruimen is en voordat dat weggaat naar de kringloop, "als je van de week nog tijd hebt voor een bakkie, ik heb nog een lading kleding die ik niet meer pas en dat lijnen nu al zo lang geprobeerd dat wordt m ook niet. Vind t doodzone om t weg te doen, misschien zit er wat bij waar jij bij van wordt of wat mee kan (vernaaien) ofzo. Zou ik een stuk vrolijker van worden." Daar ligt wel een spanningsveld, voor hun kinderen doen ze dat geregeld zonder blikken of blozen, dat is redelijk normaal namelijk.

Voor zichzelf ligt dat vaak heel anders, de ene is dolblij en wil je op 1.5 m kapot knuffelen. De ander voelt zich nog rotter (ben toch geen dakloze, beetje dat type sentiment), de volgende weet zich geen houding te geven, weer een ander wil wel ja graag roepen maar dan erken je een probleem waar je je eigenlijk voor schaamt en roept maar nee hoor. Dus niet iedereen die die vraag stelt komt er mee weg, ookal zijn de intenties nobel. Veelal zijn t mensen die al dichtbij staan die dat prima kunnen vragen omdat daar geen spanning als "kijk mij eens goed zijn" ligt, niet de "moraalridders". (ugh lastig uitleggen met alleen typen)

Kledingruil, ook onder volwassenen, wordt hier redelijk veel gedaan onder onze vriendengroep. We zitten met een aantal jojo's. Dus ik ben de afgelopen jaren lekker doorgeefluik geweest. Want die kleding was nagenoeg gloednieuw en waar de ene terugkwam in 42 vierde de ander maat 38 bij wijze. Een ander zat in de bijstand en vroeg specifiek of ik mn oren en ogen open wilde houden, tuurlijk meissie! Maar die is mondig genoeg en ontbreekt het niet aan zelfvertrouwen, die maakt het rekensommetje en "shit nog een winterjas gaan zoeken"...euh...vriendengroep: mochten jullie een winterjas tegenkomen die weggaat in maat x ik hou me aanbevolen!" Zij was blij te zijn geholpen, de ander was blij dat haar miskoop in elk geval nog iemand enorm blij kon maken. Die scoorde dan bij de kledingbank wat en ik vermaakte dat naar een moderne variant voor dr.

Ik loop ook geregeld in die oude joggingbroek en ja ook buiten, boeit mij echt NIET. Ga ik naar een afspraak is t wat anders, naar school (nu nog KDV) zal ik dat ook niet doen. Maar speeltuin met mn dochter, snelle race boodschappen tussen klussen/grote schoonmaak in, gerust in een joggingbroek. Met pech nog afgetrapte sportschoenen erbij, hangt er vanaf wat ik aan t doen was.
Maar dan heb je t over een keuze, niet over noodzaak. Ik héb namelijk andere kleding tot aan gala aan toe.

In jou geval zou ik wachten op een opening en dan gewoon de vraag stellen. " Ik wil je niet voor je schenen schoppen of een rot gevoel geven, vandaar dat ik het maar gewoon zo direct vraag. Ik zie jou altijd in een joggingbroek etc. lopen en weet dat je t niet zo ruim hebt. Volgens mij hebben wij ongeveer dezelfde maat en ik moet echt hoognodig kleding gaan opruimen. Zou jij er misschien mee geholpen zijn? Of zou je willen kijken of er iets tussen zit wat jij leuk vindt of wat mee kan?" Maar dan gebracht als zijnde "jouw probleem" (teveel gekocht, shoptik) en niet "jij hebt een probleem en hier ben ik om jou te helpen". ( dit gaat zo veel makkelijker als je het face to face uit kan leggen....)

Zonder die opening geef ik je weinig kans van slagen. Als je daarvoor kinderkleding al hebt gedaan heb je een mooie follow up, ja volgende kast is aan de beurt... (die ene lading extra erbij van je schoonzusje als je wat tijd hebt en t komt toevallig zo uit, valt niemand op als dat ongeveer dezelfde maat is)

Wel een waarschuwing, verzuip je niet in andermans problemen. Hoe dichterbij je komt, hoe meer je wilt doen voor die ander. De "manke vleugel"- val zeg maar. Heb je oprecht over, kan je via via wat voor een prikkie of gratis wat krijgen waar ze enorm geholpen mee zou wezen (schoonzus die ook dr kledingkast opkuist) prima, maar pas ook op. Je zal niet de eerste noch de laatste zijn die heel nobel bedoeld, verzuipt.

 

Mijn dochter wordt getreiterd op school. De sfeer is er ook op t schoolplein minder op geworden. Ik ga met buikpijn naar t schoolplein toe. Ik weet dat anderen over mij en ons gezin praten. En hier geen joggingsbroeken hoor maar een gemiddeld gezin.

die roddels zijn vreselijk! Het gevoel is vreselijk. School doet er niks aan. Ik wil de kids op een andere school, maar man niet. Maar hij staat er niet elke dag met buikpijn.

het is fijn voor die mensen dat ze jullie hebben! Dat betekent echt veel voor ze! Groot compliment aan jou!

 

Vreselijk voor jullie. Misschien toch eens een andere school contacten en een afspraak maken ondanks dat je man het niet wilt? En vragen aan je man of hij eerst mee gaat naar het gesprek en dan pas ja of nee zegt.
Als jij elke dag al zo op het schoolplein staat is het voor je dochter helemaal vreselijk.

 

Wat naar. Weet de school hiervan? Wellicht goed om aan te kaarten dat je dochter getreiterd wordt, zodat er actie ondernomen kan worden.

 

@puzzelstukje wat voor soort treiteringen zijn het? (ik hoef t niet te weten maar dat je het zelf weet). Ik ben vanaf groep 3 tot en half groep 8 geziekt, genard en getreiterd. Tot aan met de hele klas bijna tegen 1 in een vechtpartij (behalve t groepje wat ik beschermde). Nooit van die schade als blauwe oog of bloedneus, want dat trok aandacht, maar kloteopmerkingen, broek naar beneden trekken, schoppen, duwen etc. School beweerde dat ze t nooit hadden gemerkt. Dus toen ik de grootste pestkop vol aanviel en de grond op timmerde omdat ik t na 4.5 jaar spuugzat en bleek dat zowat mijn hele klas naar dezelfde middelbare ging (en ik ook want die andere was te ver weg volgens mn ouders) was kreeg IK op mn sodemieter.

Daarna was t gedonder wel over, kennelijk kon ik iets te hard meppen dus beter met een boogje om me heen. Enige wat ik wilde was dat ze mij en de andere "weirdo's" gewoon met rust lieten wat ik al 4.5 jaar riep.

categorie weirdo:

• technisch geboeide knutselaar
• meisje met medische achtergrond, heel fragiel en door ab verkleurde tanden
• middenklasse en onderklasse inkomen kinderen die geen flikflak horloges, merkkleding etc konden veroorloven waar de moeders nog zelf naaiden want dat was goedkoper (tegenwoordig duurder dan wat je in de winkel halen kan), zaten in een dure groep van de 30 waren er 5 uit midden/onderklasse.

Ben altijd beschermend gebleven, maar de allergie richting dat soort figuren is gebleven.

Als je t vermogen hebt, zowel financieel als qua tijd. Zet ze op een vechtsport. Niet zodat ze iedereen onderuit timmeren (ik zat toen nog niet op een vechtsport namelijk, mijn moeder vond dat voor jongens) maar voor het zelfvertrouwen. Veelal verdwijnen die pesterijen dan automatisch.

Ik ben als 23'er pas op een vechtsport gegaan, had ik jaaaaaren eerder moeten doen. Tae Kwondo, Judo, Kickboxen etc. prima. Gaat niet om t meppen daar, veelal wordt dat wel gedacht maar een vechtsport is heel veel meer dan leren hoe iemand in elkaar te trimmen.

 

Bij het zoeken naar een school heb ik bewust ook gekeken naar watvoor kinderen er zaten en wie er op het plein stonden. Je zit er zo 8 tot 10 jaar aan vast. En dan willen wij ons er wel thuis voelen. Op zowel een elite als een achterstandsschool is dat niet het geval.
En ik weet uit ervaring dat cultuur zeer bepalend kan zijn op een school. En zeer moeilijk te veranderen.

Goed dat je deze moeder wilt helpen. Bedenk wel dat een onverzorgd uiterlijk of een vies huis niet altijd veroorzaakt worden door geldproblemen. Er zit vaak andere onderliggende problematiek aan vast. Je kunt immers ook met geen of weinig geld er netjes verzorgd bijlopen. Daar zijn tal van mogelijkheden voor (de kringloop, weggeefhoek, marktplaats, goedkope winkels, kledingbank etc etc). Maar die moet je wel kunnen vinden. Wellicht kan je daarbij helpen als ze dat wil. Kijk ook eens op de website van jullie gemeente wat de mogelijkheden zijn voor extra potjes, voorzieningen voor kinderen (bijvoorbeeld een sportfonds). Ook hebben veel gemeenten kortingsbonnen of andere zaken voor minima. Dit meisje gaat anders op meerdere gebieden buiten de boot vallen. Soms is er een speciaal wijkteam wat samen met haar de financiën door kan nemen om te kijken waar ze recht op heeft (toeslagen, kwijtschelding etc).

Zorg er wel voor dat je zaken niet gaat overnemen. Wijs haar de weg. Maar laat de rest bij haarzelf.

 

Er zit een meisje in de klas wat erg onzeker is. Dat meisje heeft altijd slaafjes om haar heen. Ze is heel manipulatief en sneaky. Als er weer een kinderfeestje is, dan gaat ze weer veel met dat kindje spelen om die daarna weer te laten vallen als een baksteen.

Mijn dochter doet daar niet aan mee. Ze weigert om slaafje te zijn en doet haar ding. Ze wil roze haren, dus doet ze roze haren. Ondanks wat iedereen eventueel zal vinden. Vandaag ook, groep 6, mama ik wil echt mijn pietenmuts op met pietengym! Ook al doet niemand t (ze gelooft niet meer) Dat maakt me niet uit. Dus doordat zij niet meedoet aan de regels die dat andere kind oplegt... krijgt ze van dat andere kind gedoe. Het is vaak treiteren, stiekem dingen zeggen, irriteren, zorgen dat ze niet op feestjes komt...

Twee jaar geleden op school aangegeven dat dit speelt zegt de juf: ja, dat andere meisje heeft een leidende rol... Ja, dus? Dat is geen excuus. Begin vorig jaar aangegeven dat dit speelt bij de meester en ja hoor, ze zitten bij elkaar in het groepje. Toen ging het dus mis en was mijn dochter er zo klaar mee dat ze geslagen heeft. Fout, want het mag niet maar wij zijn zo blij dat het gebeurde! Sindsdien is het wel wat minder geworden. Dat scheelt wel.

Wat ik knap vind aan mijn eigen dochter is dat ze ziet hoe dat meisje is. Ze zei gisteravond: wel zielig mama, dat ze zo onzeker is. Ze vraagt altijd eerst haar cijfers bij de meester, want ze kan t anders niet aan.

Ik ben heel trots op mijn dochter voor haar standvastigheid. Zelf met het 10 minuten gesprek vertelde de meester dat dit hem opviel. Terwijl hij vorig jaar (zelfde meester) wilde dat (door die hele situatie met dat meisje) mijn dochter naar een assertiviteitstraining ging.
Dit heb ik geweigerd omdat ik vond dat dit geen zin had, omdat er niks aan de situatie wordt gedaan op school. Schuif het maar af op het slachtoffer... En wij als ouders moesten maar met die andere ouders praten.... Ja? en school dan? Heb ik dus niet gepikt.

Sorry, heel verhaal geworden... Mijn meiden zitten allebei op voetbal en mijn jongste wil graag op kickboxen. Vanaf de lente gaat dat gebeuren en de oudste gaat dan ook (verplicht vanuit haar vader en moeder) mee. Altijd goed zoiets!

Sorry, het was niet de bedoeling om dit in dit topic te zetten, maar ik trek het me dus altijd erg aan als er gepest wordt enzo.

 

Hebben ze geen pestbeleid?

 

Oudste heeft een keer meisje met potlood geprikt na veel van die treiterijtjes. Juf verbaasd, D zei niks dus ik kreeg bericht of ik hem wilde uithoren e terugkoppelen naar haar. Tegen mij zei hij het wel. En hij prikte omdat slaan niet mocht daarna is hem wel vertelt dat een ander pijn doen niet mag, ongeacht de manier. Leuk zo'n ass-er die het letterlijk neemt.
Hij heeft wel straf gekregen (want pijn doen mag niet) maar juf had ze ook uit elkaar gehaald en gesprek met het meisje gehad dat ze het uitlokt door te plagen.
Was echt een fijne juf

 

Wat super lief dat je dit doet TS!

 

Ja dat is fijn. Ik zei ook: pesten mag ook niet maar daar wordt niks aan gedaan... ja toen was t stil...