Soms breekt mijn hart.. Vandaag dus. Dochterlief werd vannacht om 02u gillend van de buikpijn wakker. Geen idee wat ze precies had, maar buikpijn en ze was bang dat ze moest spugen. Emmer erbij .. over buikje gewreven even op de wc zitten. warme kruik niets hielp echt. tot 05u hebben we aangetobt. Toen is ze met een kopje kamille-thee en nog een verhaaltje lezen in slaap gevallen en wij dus ook.. Vanochtend haar laten slapen en ziek gemeld op school. Echter vanochtend werd ze niet zo fit wakker, maar niet meer echt ziek. Had weer eetlust en was best vrolijk. Echter wel moe, maar ja halve nacht gespookt. Uiteindelijk besloten haar ook de middag thuis te houden.. Vanavond in bed ineens tranen met tuiten... ze had zo graag naar school gegaan vandaag en nu heeft ze misschien wel wat gemist. En vanmiddag was ze niet meer echt ziek alleen wat moe en je moet naar school als je niet ziek bent dus ze had naar school gemoeten net als alle ander kindjes. Ze was maar moeilijk gerust te stellen uiteindelijk mijn; " maar als je nu zorgt dat je goed slaapt ben je morgen weer fit en kan je weer naar school" gaf de doorslag en is ze weer rustig op geworden en gaan slapen.. Maar pfff wat maakt mijn kleine meisje het zichzelf al moeilijk zeg.. Vind het echt lastig hoor soms ze zijn zo zwart wit soms op deze leeftijd... Ze heeft regelmatig s`avond in bed ergens ineens erg spijt van.. pas ook. wat bij een vriendinnetje wezen spelen en even meegegaan naar het tuincentrum en daar in een tuinstoel gaan zitten wat blijkbaar niet mocht dus daar had iemand van het personeel wat van gezet. S`avonds helemaal overstuur want ze had er zo`n spijt van... Getracht uit te leggen dat het niet erg is om dingen te doen die niet mogen zeker als je niet wist dat het niet mocht. Dat ze daarvan leert en nu weet dat het niet mag en het dus niet meer zal doen. Dat is dan toch super.. maar ze trekt het zich soms zo aan... mijn kleine meisje..
Oh ik weet niet goed wat ik hiermee wil zeggen hoor. Gewoon even delen.. je zou ze zo graag nog wat langer willen beschermen tegen allerlei ellende hè..
Ja dat hebben we hier ook wel, paar weken terug ging z'n vriendje naar de basisschool en nam afscheid bij kentalis, ik heb een filmpje gezien van John die zo erg aan het huilen was was ook echt een aaah gossie moment. En idd het voor het slapen gaan nog van alles vertellen en dan weer huilen