Meiden ik vind het zo moeilijk. Aanstaande maandag hebben we de 20 weken echo. Bij mijn vorige zwangerschap hebben we heel stellig gezegd dat we het geslacht niet willen weten. Daarnaast zei ons beiden voorgevoel toch heel stellig dat het een knul zou zijn . En nu weet ik dus niet of ik het wel of niet wil weten. Voor het kopen van spullen maakt het weinig uit. We hebben bijna alles al, en anders zijn wat typische jongens/meiden dingen zo bijgekocht. Daarnaast gaat deze uk een groene slaapkamer delen met onze dochter. Een voorkeur voor het geslacht hebben we al helemaal niet. En op mijn voorgevoel durf ik niet meer af te gaan. Hoe hebben jullie besloten het wel of niet te willen weten? Wat zijn jullie voor of tegen argumenten? En is er iemand van jullie die het wel vooraf wist en achterafgezien het liever niet had willen weten?
Als je twijfelt moet je het niet doen. Je kunt immers niet meer terug en het zou jammer zijn als je er spijt van zou krijgen. Je kunt altijd later nog in een echo zien wat het wordt als je het dan tóch wilt weten.
Ik weet het wel en ik heb er geen spijt van De verrassing blijft, ik weet absoluut niet wat voor een 'soort' kindje het wordt Alleen dat het een jochie is. Dat verandert toch niet meer. Met de echo was dat net zo goed een verrassing! Je moet het echt helemaal zelf weten, je wilt er ook geen spijt van hebben.
wat ik vaak als tip hoor is zeggen dat je het niet wilt weten maar dat je het de persoon die de echo doet gewoon op een briefje laat schrijven dat in een envelop laat stoppen, dan kan je altijd nog besluiten de envelop open te maken Wij willen het niet weten in elk geval, maar ook ik twijfel heel erg. Gelukkig is mijn man wat standvastiger dan ik
hey ja, gewoon met je gevoel meegaan als je ng geen beslissing kunt nemen, wacht dan af tot de volgende echo, dan kun je het idd ng altijd vragen he ikzelf wilde het heel graag weten, net als mijn vriend omdat ik zelf hoopte op een meisje toen en MIJN VRIEND dacht dat het een jongen was zo dacht dat als het dan toch een jongen is, ik mezelf erop kon voorbereiden qua spulletjes aangezien dit een eerste kindje is... xxx
Wij weten ook wat het wordt, heb ik vanaf het begin al willen weten en heb er nog geen seconde spijt van gehad .
Ik snap je dilemma, Ik wil het niet weten maar mijn vriend wil dat dus wel. Wij hebben besloten om het inderdaad op te laten schrijven en in een envelop mee naar huis te nemen...dan kun je altijd later nog beslissen of je het wel of niet wilt, Groetjes lisette
Wij wilden het niet weten. Gewoon voor het leuke van een verrassing, het raden, de lieve witte kleertjes en het uiteindelijke 'HET IS EEN ****' gevoel. Wij hebben het aan de VK doorgegeven en die zei bij het checken van de heupjes/niertjes dat we beter even de andere kant op konden kijken. Moeilijk! Uiteindelijk had ze het zelf ook niet kunnen zien en dat vind ik ook wel zo fijn. Wij krijgen eind juni nog een echo, dus ik hoop dat dit hetzelfde gaat. In een envelop zou ik zelf echt niet kunnen. Die envelop zou al open zijn voordat ik thuis was, hihi. Ik ben namelijk wel heel nieuwsgierig, maar dat maakt het voor mij ook heel mooi. We hebben de baby al 4 keer gezien, ik voel hem/haar de hele dag door en dat laatste stukje jongen/meisje is dan nog een grote verrassing die ik graag wil houden. Vooral het moment straks dat de baby er net is en dat we er dan achter komen wie hij/zij is, dat vind ik zelf heel speciaal. Aan een baby zie je in het begin niet zo veel van het karakter, maar door dat geslacht krijg je al veel meer een beeld van hoe hij/zij later zal zijn. Ik vind het heel bijzonder dat we dat straks pas weten! Nadeel: die rotnamen... We hebben een geweldige meisjesnaam (en het voelt ook als een meid), maar die jongensnaam blijft dubieus. De vraag is natuurlijk of we zo op ons gevoel af kunnen gaan... 50 % kans denk ik zo
Ja dat lijkt me het verstandigst, als je het toch wilt weten, hoef je alleen de envelop te openen, wij wouden het allebij wel weten en heb er ook geen spijt van!
Wij hadden bedacht dat we het wilden weten, maar tot twee keer toe besloot de baby het niet kenbaar te maken. En we zijn daar super blij mee achteraf! Dus je kunt het nog zo graag willen, maar de kleine bepaalt of je het aan de weet komt. Ik vind het briefje in een envelop wel een goed idee trouwens.
Wij wilden het wel weten! En bij de 20 weken echo kregen we te zien dat het een meisje is! Ik in de wolken want mijn voorkeur ging uit naar een Meisje! Maaaaaaaarrrrr het nadeel van ´het weten´ is dat ik nu weer begin te twijfelen of het wel ECHT goed gezien is... Of er echt geen piemeltje zit... Ik maak mezelf gek terwijl ik in een close up toch echt 3 dikke witte strepen zag. Met als gevolg dat ik nu dus weer in onzekerheid zit. En een geslachtbepalende echo wil aanvragen.
Op je gevoel af gaan en het anders op laten schrijven. Wij wilde het wel weten en hebben op de beurs met 15 weken al een echo laten maken. Ondanks dat ze 100% een meid had opgeschreven sloeg de twijfel toch toe. Met de 20 weken echo kon ze het niet zien dus hebben we een 3d echo laten maken. Dit wilde we toch al laten doen dus het kwam mooi uit zo. Het is nog steeds een meid en ik heb dan ook gericht op een meid geshopt. Het blijft voor ons toch een verassing hoe ze er uit gaat zien straks en wat haar karakter is. De verassing is net zo groot voor ons dan als we het niet wisten.
Ik wist het met de eerste ook dat het een jochie zou worden en vond dat ideaal. Bij elke echo kwam zn piemeltje duidelijk in beeld en daarom was er geen twijfel. Ik had er dan ook een duidelijk foto van! hahaha!! Ook bij deze wil ik het ZEKER weer weten!
Mijn man wil het wel graag weten, maar ik niet... Maar het is een idee om het op te laten schrijven, als de vk het ziet en als ik me dan zou bedenken, kunnen we alsnog kijken. Maar vind het idee van na de bevalling, helemaal in de 'roes' ( ff beetje romantiseren ) om dan te vragen " Wat is het ??? " gewoon zo mooi. En ik heb geen voorkeur, jongen of meisje: allebei van harte welkom, mijn voorkeur gaat uit naar gezond !!
Wij willen het niet weten, vorige keer ook niet. Ik vind het juist leuk om zo'n verassing bij de bevalling te hebben. Als je het niet zeker weet, zou ik het gewoon op laten schrijven en in een envelop het antwoord meenemen.
Ik zou het dan niet doen. Als je twijfelt zou ik het niet doen. Je kan ook altijd later nog een pretecho doen als je het toch wil weten. Het is niet zo dat als je het nu niet vraagt het niet mogelijk meer is.
Het is natuurlijk gewoon helemaal aan jezelf. En bij twijfel, niet doen. Net wat anderen zeggen, je kunt dan altijd nog een geslachtsbepalingsecho laten doen. Wij wilden het wel weten, omdat je dan gericht kunt gaan kopen. Ik vind die lieve schattige witte kleertjes namelijk verre van leuk. En daarbij ben ik gewoon veel te nieuwsgierig.
Bij Eva wistten we t niet en dat was echt heel leuk! Nu weten we t sinds een week of 3 wel en dat is net zo leuk! hahaha Maar doe gewoon wat je gevoel ingeeft zou ik zeggen.
ik wil het wel graag weten maar mn vriend niet. die vind de verrassing leuker, het is beide toch net zo welkom en we hebben alle spulletjes en het kamertje straks in unisex kleuren. dus ik twijfel nu, ik vind het niet leuk om het wel te weten en er niet over te mogen praten samen. je verspreekt je toch. dus als ik hem voor de 20weken echo nog niet kan overhalen dan doen we het beide niet. als we het wel zouden weten houden we het wel onder ons en mag verder niemand (behalve hier) het weten.
Wij wilden het allebei weten. Ik meer dan mijn vriend, maar dat vond hij niet erg. Ik had gelezen dat het een prettig effect zou kunnen hebben op de verdere zwangerschap. Nog meer gericht op de kleine in je buik. Nu 7 weken later zijn we er helemaal op ingesteld. Ook heeft de kleine al echt een naam gekregen. En wat de verassing betreft; iets eerder dan bij de bevalling, maar net zo leuk lijkt me. (Want dit is ons eerste spruitje) Succes ermee. erwtje