Elke situatie is anders. Ik kon het na de ks ook niet alleen. Vriend slaapt ook snel weer verder. Maar ts,als jij hulp nodig hebt, ook s'nachts, dan hoor je dat gewoon te krijgen. Zeker de eerste tijd, als de nachten zo gebroken zijn, je nog bezig bent om de borstvoeding onder de knie te krijgen en je lijf nog moet herstellen. Stel fat het even.duurt voordat de bv op gang komt, en je toch nog een paar dagen wat moet bijkolven (is helemaal niet vreemd, kan gebeuren), dan heb je toch echt hulp nodig s'nachts.Wie weet gaat alles van een leien dakje! En als baby wat ouder is kan je het ook best alleen s'nachts.Maar tot die tijd zeg ik:samen de zorg delen
Mee eens. Zie ook het nut er niet zo van in om vent ook wakker te maken. Nou is mijn situatie iets anders aangezien ik geen vent heb Maar hier zowel bij 1e als 2e prima alleen gered. 1e bevalling duurde 18 uur en totaal ruptuur. 2 dagen ZH maar deed alles s nachts en overdag zelf. Daarna alles thuis ook zelf. Alles klaar gelegd op bed zodat ik er niet uit hoefde. Tuurlijk was ik kapot. 2 nachten niet of nauwelijks geslapen. Overdag wat bijslapen. Bij de 2e heb ik het vanaf het begin s nachts alleen gedaan. Meteen ook alleen geweest. Mn moeder heeft peuterdochter op bed gelegd en is weg gegaan. Ochtenden kwam mn moeder peuterdochter wel aankleden en nam haar mee voor kdv en deed wat kleine boodschapjes. Aankleden en ontbijt voor dochter kon ik zelf na 2 dagen. Wel kraamzorg gehad maar alleen moeder en kind zorg. Ons nakijken, hoognodige dingen doen en weer weg. 2 uur per dag. Na kraamweek deed ik alles weer zelf. Iedereen is druk en heeft zn eigen bezigheden dus die wil ik daar niet mee belasten. Maar goed, iedereen is anders, net als iedere situatie anders is. Als je er erg tegenop ziet dan zou ik een goed gesprek aan gaan met je man. Vertel hem wat je wil. En misschien valt het nu allemaal wel mee
In het begin gaf ik bv, dan deed hij het verschonen. Al snel ook over gegaan op kolven. Hij pakte en verwarmde de melk. Ik maakte mijn kolf klaar en verschoonde. Hij gaf het flesje en ik kolfde. Hierna legde hij ons zoontje terug in bed en ik maakte mijn kolf schoon en zette de melk in de koelkast. Weet het niet eens meer uit mijn hoofd, maar hij sliep al vrij snel door.
Nachtvoedingen? Een man? Mijn vriend??? Zodra bolleke 1 kick gaf begon mn vriend nog harder te snurken. Hij heeft nu 2 weken vakantie gehad en ik had hem gevraagd of hij s'ochtends ook eens wil opstaan zodat ik eens kan blijven liggen maar hij is niet!!! Ik zeg je NIET wakker geworden van bolleke! En als hij eens een keer wakker werd dan nam hij bolleke mee naar onze kamer, legde hem naast mij en mn vriend draaide zich om en begon te snurken,...... Dus hier geen enkele keer!!! Of jawel, de keren dat mn vriend NOG wakker was heeft hij eens een nachtflesje gegeven maar bolleke en ik sliepen boven dus mn vriend hoorde hem toen ook niet dus toen ben ik ook telkens opgestaan,.....
Wij hebben de afspraak dat ik de nachten doe. Ik geef bv en ben toch wakker. Man houdt zich bezig met de andere twee kinderen en gaat 's ochtends eruit. Dat is meestal rond 6:30. Ik kan dan vaak nog een uurtje blijven liggen. Als Tobin onrustig is en niet direct gaat slapen, neemt hij hem na de voeding over 's nachts. Wij hebben wel de luxe dat Tobin vaak al een stuk van 6 uur slaapt, waardoor we allebei aardig wat uurtjes slapen.
Bij dochterlief heb ik gewoon de nachtfles gegeven. Man ging de fles klaarmaken, en ik gaf de fles. Dit hebben we 2 weken zo gedaan, en toen is mijn man er snachts uit gegaan om zowel de fles klaar te maken, als ook de voeding te geven. Ik was wel wakker, maar kon dan blijven liggen. In week 5 zijn wij het om en om gaan doen, maar ook tijdens mijn beurt was man lief altijd wakker en maakte de fles dan klaar. En zo gaan we het bij de 2e weer doen
Maar ik ben wel benieuwd hoe het bij ts is gegaan. Hopelijk een betere ervaring dan bij jullie eerste kindje.
ik doe de nachtvoedingen van de jongste maar gooi hem eruit als de oudste komt s nachts. en zij komt geregeld.
Mijn man heeft op twee voedingen na alle nachtvoedingen gedaan. Gelukkig sliep uk al met 5 weken helemaal door. Mijn man is een topper.
Ik ben het er zelf mee eens...dat als je er toch uit gaat...je gelijk alles wel kan doen. Dus ook baby verschonen etc. Vond het zelf ook een beetje onzin dat mijn man er uit moest voor de luier en bijv fles klaar maken...waarna ik baby-lief de voeding zou geven. Dan heb je twee die wakker zijn en dus ook twee die geradbraakt zijn. Dit hebben we alleen de eerste nachten gedaan toen ik nog niet zo mobiel was. Voor de rest ging ik er door de weeks uit...had idd verlof...en nog geen kids die naar school gingen...dus kon prima uitslapen. In het weekend deed mijn man het dan. Bij nr 4 moet ik er s ochtends wel uit om de oudste naar school te brengen. Weet nog niet hoe we het dan gaan doen.
Toen ik net thuis was uit het ziekenhuis hielp mijn vriend veel aangezien ik niet even snel uit bed kon komen om de baby te halen. Dan haalde mijn vriend hem oo verschoonde ik hem en legde hij onze zoon weer terug na de voeding. Even later zorgde hij dat het bedje warm bleef als ik aan het verschonen & voeden was dus even de kruiken vullen en in het bedje leggen. En als de kleine er weer in ging dan gingen we beiden slapen. Het voordeel was wel dan we beiden wakker waren zodra de baby een klein geluidje maakte.
De eerste weken bij de oudste haalde hij dochter uit bed, verschoonde haar, legde haar bij mij voor de voeding, als ik klaar was nam hij haar weer mee naar haar bedje. Bij de jongste heeft mijn man 3 maanden naast mijn jongste geslapen toen ze uit het ziekenhuis kwam, omdat ik toen al mijn energie voor overdag nodig had. Ik kolfde toen snachts, hij gaf de fles en alles. Mijn man werkt 70 uur, maar heeft toch echt alles voor me gedaan wat je maar kan bedenken toen ik ziek was (ik was erg ziek door de zwangerschap).
Wij gingen er eigenlijk altijd samen uit, nooit afgesproken, maar was een soort van vanzelfsprekend. Die hele kraamperiode hebben we echt samen gedaan, de een verschoonde, de ander verzorgde de voeding, en meestal zaten we er dan ook bij te kijken als de ander bezig was. Niet zo efficiënt misschien, maar we waren er gewoon zo vol van Ik zou aangeven dat je er vorige keer begrip voor had dat je man wellicht met zijn hoofd bij zijn moeder zat en hem daarom niet meer wilde belasten, maar dat het voor jou wel echt heel zwaar is geweest. Hij moet echt wat meer bijspringen, verdeel de taken idd, jij voeden, hij verschonen en kruik vervangen. Ik weet niet wat voor werk je man doet, maar persoonlijk vind ik met een pasgeboren baby thuis zitten, zeker kort na de bevalling, een stuk zwaarder dan een dagje werken. Het is niet alsof jij lekker kunt uitslapen of zo. Je hebt samen een kindje, je moet het dan ook samen doen. En het heeft ook wel ets gezelligs, midden in de nacht samen met je kindje bezig zijn.
Ik gaf flesvoedingen en heb bij beide kindjes het alleen gedaan, een uitzondering daargelaten. Als ik erg moe was maakte ik de afspraak dat de nacht voor hem was (of hij de eerste en ik de tweede nachtvoeding op me nam). De laatste voeding, van bijv. 23u deed hij vaak wel, dan lag ik al in bed. Vooral bij een tweede is dat het meest logisch (manlief ging er dan s ochtends uit voor de oudste en ik s middags nog ff terug). Maar als je man weer aan het werk is kan dat natuurlijk niet altijd. Wij hebben wel de deal dat we allebei een dag in het weekend mogen uitslapen. Mijn ervaring is wel dat je heel duidelijk moet communiceren naar je partner toe. Echt zeggen wat je wilt (wij vrouwen zijn er erg goed in om te vertellen wat je allemaal niet wilt ). Ik had een flessenwarmer, flesjes en bakjes voeding boven. Dat scheelt al iets. Misschien vind je het prettig om een wiegje op jouw slaapkamer te hebben? Ik heb zelfs stellen gekend die de kraamtijd apart sliepen (degene met nachtdienst op de kamer van de baby), niet mijn keus, maar het werkte voor hen. Pittig wordt het hoe dan ook, daar kun je je echt niet op voorbereiden. Maar het eerste jaar vliegt voorbij en al struikelend kom je ook vooruit... Kortom, ik weet niet hoe je het jezelf echt makkelijk kunt maken. Maar als je rust nodig hebt eis die dag gewoon echt op. Ik wens je veel succes en een mooie kraamtijd.
Ik gaf fv, maar mijn man verschoonde haar vaak als ik de fles maakte. Ik maakte hem nooit wakker, maar hij werd vanzelf wakker. Als hij weleens door sliep liet ik hem wel lekker slapen. In het weekend gaf hij weleens een nachtfles zodat ik ook eenskon slapen.
Ik heb bij mijn eerste zoontje ook ft gekolfd. Mijn man hielp mij met de baby vasthouden, hij verschoonde hem, gaf hem dan samen met mij de fles met borstvoeding. We deden het samen. En terecht! Het is toch ook zijn kind. Als hij mij zo zou laten hangen, zou daar echt flinke ruzie van komen. Een man die zijn pasbevallen vrouw zo in de steek laat omdat meneer werkt. Wat erg zeg Ook toen ik bij de jongste meteen goed bv kon geven, verschoonde hij hem elke nacht! En mijn man studeert fulltime HBO, werkt parttime, heeft bergen huiswerk EN doet veel in het huishouden. Ik ben tbm en hij doet zeker een groot deel van het huishouden (ik ben chronisch ziek, dus de zware dingen kan ik niet doen).
Ik kan me na je verhaal wel voorstellen dat hij de vorige keer niet zo betrokken was (terminaal zieke moeder, juist in die tijd, wat een vreselijke combinatie). Maar als je er nu weer bang voor bent, zou ik dat vooraf al bespreekbaar maken. Gewoon zeggen dat je dat vorige keer zo ervaren hebt, dat je er toen misschien wel wat begrip voor kon opbrengen, maar dat je het nu toch graag anders zou willen. Dat je hem ook echt nodig hebt. Hier was het oveirgens niet zo van toepassing. De baby sliep naast mij in de cosleeper, dus ik kon hem zo naar me toe graaien als hij huilde. En verschonen deed ik ook wel zelf, dat ging in 1 moeite door. Maar nu hij op zijn eigen kamer slaapt, haalt mijn man hem wel vaak op voor de 1e nachtvoeding. Dat vind ik heerlijk en dat laat ik hem ook vaak horen hoor, haha. Maar misschien is een cosleeper ook wel wat voor je, ik vind het ontzettend schelen in de belasting van de nachtvoedingen.
Mijn vriend heeft altijd de nachtvoedingen gedaan. Dit omdat ik door de keizersnede in het begin zo lastig uit bed kon komen en erg moe was. Toen ik weer beter alles kon doen bleef hij de nachtvoedingen doen. Hij werkt overdag en ziet daardoor de kleine maar een paar uurtjes op een dag. Hij vind dat fijn om hem dan nog even vast te kunnen houden Ook speelde het hier mee dat als ik eenmaal wakker ben ik daarna nog uren wakker lig. Hij is wakker, geeft de fles, komt in bed liggen en slaapt meteen weer. Als jij het graag anders wil zou ik het er gewoon over hebben. Het was toen voor hem zwaar maar voor jou was het ook zwaar. Vind dat je samen een kindje hebt dus ook de ander moet helpen/steunen als die het nodig heeft