Zoals de titel al zegt: Wie heeft er direct na de bevalling ook een heftige nabloedin gehad? Ik heb na de geboorte van de placenta (die overigens helemaal intact was) een heftige nabloedin gehad en ben onder narcose gebracht om te kijken wat er precies aan de hand is geweest. Ik heb toen een ballon in mijn baarmoeder gehad, om de bloeding te stoppen, omdat het met medicijnen en iets langer wachten niet stopte. Ik ben ik totaal ruim 3 liter verloren. Heb de nacht (gescheiden van mijn kindje) op de ic door moeten brengen en heb die nacht de nodige bloedtransfusies gehad. Ben vorige week voor nacontrole terug geweest bij de gyneacoloog die mij behandeld heeft op de OK en die deed er behoorlijk laconiek over, kon mij (heel ongeintreseerd) niet goed vertellen wat er aan de hand was en wat de mogelijke gevolgen voor een volgende zwangerschap/bevalling zou zijn. Ik mag in iedergeval nooit meer thuis bevallen (was dit eerst wel van plan bij deze bevalling, maar door langdurig gebroken vliezen en inleiding was ik " godzijdank* al in het ziekenhuis.) Steeds als ik terug denk aan de periode na de bevalling, dat ze met mij bezig waren, krijg ik weer de kriebels. Ik ben heel suf geweest en heb een aantal keren gehad dat ik wegviel. De kinderarts kwam op dat moment ook binnen (omdat het ook niet goed ging met mijn zoon, maar dat terzijde) en dit was heel toevalling een bekende van mij. Zij herkende mij niet, doordat ik spierwit was en had blijkbaar ook witte lippen. Ik moest aan de extra zuurstof, wat ik als heel vervelend heb ervaren, want ik had echt het gevoel dat ik het hierdoor nog benauwder kreeg. Heb dit kapje dan ook een aantal keren weggetrokken, maar helaas werd die steeds weer op mijn mond gezet. Achteraf vind ik dat de verpleegkundige en de verloskundige die de bevalling begeleid hebben ontzettend goed en lief werk hebben verricht, maar dat kan ik helaas niet zeggen over de gyneacoloog. Hij kwam maar gewoon binnen stormen (deur en gordijn open gelaten en ik lag daar in vol ornaat) en dook zo tussen mijn benen, zonder zich ook maar even voor te stellen......Later heeft hij zich (toen hij mijn vriend sprak over mijn toestand * ze is stabiel*) zich ook niet voorgesteld. Meer mensen met zulke ervaringen en hoe is de bevalling daarna verlopen? Sorry voor het wat lange verhaal
Ik heb niet helemaal hetzelfde meegemaakt, maar wel een soortgelijke ervaring gehad. Bij mij wilde de placenta niet loskomen. Daardoor ben ik veel bloed verloren. Eerst heeft de vk op mijn buik staan hengsten om te proberen hem los te krijgen, daarna in het ziekenhuis ook nog diverse mensen. Toen werd uiteindelijk besloten dat hij operatief verwijderd moest worden. De gyn moest opgetrommeld worden, het was 2 uur ´s nachts. Ik werd klaargemaakt in de ok, meneer stormt binnen, wil toch ook nog even proberen of hij met zijn ´magische handen´ het wel voor elkaar kreeg, toen ging ik dus Knock Out...Ik vond het zo belachelijk dat hij ook nog een keer begon te duwen... Ook ik heb bloedtransfusies gehad en had een bont en blauwe buik van al het geduw erop... De bewuste gyn heb ik zelfs helemaal niet meer gezien in de dagen erna. Mijn bevalling erna is een keizersnede met 34 weken geweest, na 3 weken gebroken vliezen en weeenremmers, omdat meneertje dwars lag. Dat was ook zowat, ik had ´s avonds al weeen, komt de gyn even langs om te vragen of het nog uit te houden is, zodat ze thuis nog even een paar uurtjes kan gaan slapen... Ik moest maar op mijn zij gaan liggen en ook proberen wat te gaan slapen... Ja hoor! Tuurlijk! Ze hebben haar 3 uurtjes later toch echt uit bed mogen bellen voor me... Ook hier weer veel bloed verloren, weer een bloedtransfusie. Ik ben benieuwd wat ik deze keer weer allemaal ga beleven...ik hoop een ´saaie´ standaardbevalling volgens het boekje, maar met mijn geschiedenis....
pfffff, ik heb echt het gevoel dat de meeste (uitzonderingen daar gelaten) gyneacologen, beter slagers hadden kunnen worden. Ik heb inderdaad ook in mijn kraambed (5 dagen ziekenhuis) geen gyneacoloog gezien......En dat geduw op mijn buik heb ik ook gehad, verschrikkelijk zeg.....vond die bijna nog erger dan de weeen zelf (zeg ik nu ) Ik hoop ook echt voor je dat je een saai bevalling krijgt! Als ik jou verhaal zo hoor, dan zou ik niet eens voor een 2de durven te gaan.
Bij de eerste veel bloed verloren , bloedtransfusie, geen IC. Nu altijd poliklinisch bevallen vanwege die fluxus. Tweede bijna geen bloed verloren 40 ml , derde iets meer , maar heel normaal.