Mijn zoontje slaapt al heel de nacht door. (Van ongeveer 20.30u tot 6.00-6.30u) Nu begin ik me af te vragen of ik hem naar zijn eigen kamer zou verhuizen of nog een tijdje zou wachten. Vanaf hoeveel maanden slapen jullie kindjes alleen?
Ik heb voor nee gekozen. Omdat me dochtertje verplicht bij mij op de kamer moet slapen. Ivb ruimte/kamer. Dus ze slaapt voorlopig op mijn kamer.
Ja, Irem slaapt sinds dat ze 2 maanden is op haar eigen kamer. Ze werd te groot voor de kinderwagenbak en haar ledikant past niet op onze kamer. Plus dat het voor haar heel belangrijk bleek duidelijkheid te hebben, en dus slaapt ze nu altijd op dezelfde plek: in haar bed in haar kamertje. Moet ik er wel bijzeggen dat haar kamer tegenover onze slaapkamer is en alle deuren staan open dus het verschil is niet bijster groot
Ja, mijn dochter sliep na een week op haar eigen kamer. Ik werd helemaal gek van mezelf, elke keer als ze iets dieper ademde zal ik al rechtop.
Hier vanaf begin af aan al op haar eigen kamertje... Nooit geen problemen gehad! Ik lees dat veel mensen hun kindje de eerste maanden bij hun op de slaapkamer laten slapen, mag ik vragen wat jullie reden daarvoor is? (niet dat ik het afkeur hoor ) EN heb je dan later geen problemen wanneer je hem/haar naar hun eigen kamertje doet?
Sil is met ongeveer 3 weken naar zijn eigen kamertje verhuisd. In het begin vond ik het fijn hem bij ons op de kamer te hebben ivm de BV (lekker makkelijk, hoefde amper mijn bed uit om hem bij me te pakken), maar na die tijd was mijn man weer aan het werk en die sliep nu eenmaal erg onrustig met Sil op onze kamer (hij slaapt heel licht, dus als Sil 1x zuchtte dan was hij wakker, haha). Toen hebben we de wieg in Sil z'n ledikant gezet om te kijken hoe dat ging en dat ging prima. Een weekje later is hij gewoon in zijn ledikant gaan slapen, omdat hij al te groot werd voor de wieg (zo'n soort rieten mand).
Volgens mij ging ons zoontje ook rond de 3 maand naar zijn eigen kamer, kan iets later zijn geweest. We waren heilig van plan hem tot minstens 6 maand bij ons te laten slapen. Het was alleen zo dat wij toch weer steeds later naar bed gingen, wel eens een boek in bed wilde lezen, of even tv kijken, en dat ging zo lastig met hem erbij. En hij kwam op een gegeven moment niet meer voor de nachtvoeding, dus lag hij alleen nog voor de gezelligheid bij ons. Toen hij echt last van ons kreeg (wel eens wakker werd van ons) hebben we hem verhuisd naar zijn eigen kamer, en daar sliep hij van dag 1 ook prima!
Het wordt meestal gedaan zodat het kindje 24/7 bij de moeder kan zijn. Dit is met name belangrijk voor het slagen van de borstvoeding en het leren kennen van alle tekenen en geluidjes van het kindje. Sommige ouders vinden het daarnaast eng als de kleine in een andere kamer slaapt (bang voor wiegendood). Hier hebben ze de eerste 5 weken in het zkh gelegen en daarna op een eigen kamer, omdat we 3 wiegjes niet kwijt konden op onze kamer. Als ik 1 aterm kindje had gekregen had ie wel bij ons op kamer gelegen, om de bovenstaande redenen (behalve angst voor wiegendood)
Onze dochter heeft de eerste 6 weken bij ons op de kamer geslapen, toen ging ze doorslapen en is ze naar haar eigen kamertje gegaan. Tegen die tijd begon ze ook steeds meer geluidjes te maken en deed mijn man ook geen oog meer dicht, dus hij vond het was wel weer lekker rustig bij ons kamer
Nee nog niet.. I. slaapt nog bij ons, ook bijna 3 maanden dus en ik denk dat ie nog wel even bij ons blijft liggen. Hij slaapt op zich erg goed, maar ik moet hem soms wel 2 tot 3x een speentje in doen. Heb niet zoveel zin om 's nachts daarvoor naar zijn kamertje te moeten, dus laat hem nog lekker even bij ons liggen in zn wiegje.. Hij past er nog met gemak in dus das ook wel een reden hoor, tis een klein droppie.. Ik denk dat als hij groter was geweest, hij nu wel in zn eigen bedje had gelegen
Toen Irem net geboren was, was ik echt als de dood dat er 'iets' zou gebeuren...de eerste dag was ze heel misselijk van vruchtwater wat ze binnen had gekregen en wilde ik haar dus liever in de buurt hebben. Ze heeft zich ook wel een paar keer verslikt en dan is het fijner als je haar goed kan horen en zien. Was echt mijn (en mijn man's) onzekerheid . Problemen om haar op haar eigen kamer te laten slapen hebben we niet gehad.