Beste lezers, Na veel maanden van ondraaglijk veel pijn tijdens de menstruatie,veel pijn tijdens de geslachtsgemeenschap en al anderhalf jaar intensief bezig zijn met onze kinderwens wat niet wil lukken ben ik de medische molen in gegaan. Een echo, bloedonderzoek en een mri scan, waar allemaal niks uit kwam, zorgde ervoor dat mijn gynaecoloog graag een kijkoperatie wilde uitvoeren. Hieruit bleek dat ik endometriose heb, wat alle klachten in 1 klap een verklaring geeft. Pijnlijk om te horen dat niet alles naar behoren werkt, fijn om te weten waar alle klachten vandaan komen. Deze kijkoperatie hebben ze 7 oktober uitgevoerd, daarbij hebben ze direct mn eileiders doorgespoten om te kijken of daar geen verklevingen of cysten zaten, wat (thank god) niet het geval was! Mijn gynaecoloog vertelde ons dat er na de ingreep van het doorspuiten een kleine piek is te zien in het aantal zwangerschappen. Ik zit nu op mn 23ste dag van mn cyclus, die helaas onregelmatig is en over het algemeen tussen de 21 en 25 dagen schommelt maar ook wel eens uitschieters van 28-30 dagen kan hebben. Ik heb hierdoor een sprankje hoop gekregen op een zwangerschap op natuurlijke wijze, al ga ik toch elke keer weer met een naar gevoel naar de wc.. wat als ik ongesteld word? Dan zou het weer een mega teleurstelling zijn! Zijn er nog meer mensen met endometriose die of wel kindjes hebben, of net als ik nog steeds ongewenst kindloos zijn? Ik wil hier graag over praten! Maar met mijn vriend kan het niet omdat hij niet weet wat ik voel. Natuurlijk praten we veel over het niet zwanger worden, ook voor hem is het elke ronde weer een domper, maar het gevoel erbij kan hij zich niet goed inbeelden. Groetjes
Hoi, Wat rot zeg dat jullie al 1,5 jaar bezig zijn zonder resultaat..... Waar heb jij de endomteriose zitten?? Zit het niet op een andere plek die de doorgang belemmert? Ikzelf heb ook een kijkoperatie gehad waarbij ze endo hebben verwijderd rondom baarmoederwand en endeldarm. Maar mn eierstokke hebben ze niet doorgespote??? Maar dit was op de echo te zien dat daar niks zst. Zwanger worden moest gewoon kunnen aldus de gynaecoloog. Waarom heb je nog niet aan de bel getrokken bij gynaecoloog ivm het zwanger worden? Ik mag nl na een half jaar proberen gelijk terug, zodat actie ondernomen kan worden.
Hoi hoi, Ik had 2 plekken op mn blaas en 1 aan de achterkant van mn baarmoeder. Ze hebben mn eierstokken doorgespoten omdat ze op de echo een zwarte vlek zagen, gelukkig was dit achteraf gezien mijn eisprong.. Ik kan nu nog niet voor inseminatie omdat de kijkoperatie pas een maandje geleden is gebeurd, maar vanaf volgende maand zou het wel kunnen, al raad mijn gynaecoloog aan om het even zelf te proberen gezien alle bijkomende zaken (hormoon prikjes e.d.) die niet heel fijn zijn.. ik wacht in spanning af of het deze ronde wel eindelijk gelukt is, al is elk krampje in mn buik een scheut van angst om toch ongesteld te worden (wat zowiezo morgen en overmorgen nog kan) Het is heel vervelend allemaal.. had jij ook zo verschrikkelijk ondraaglijk veel pijn met menstrueren? Groetjes
ja ik heb endometriose en heb drie kindjes.......ik heb kijkoperatie gehad om de bevestiging te krijgen (plekken op mijn blaas en veel verklevingen in mijn buik met name linkereileider en eierstok aan mijn darmen vast). Toen mijn kinderwens echt actief werd zou ik er een krijgen om de toegankelijkheid te testen .... en als dat vrijwas mocht ik 6 maanden proberen om natuurlijk zwanger te worden. want iedere cyclus is een gevaar dat de endo weer verergerd! die operatie bleek niet nodig. ik had een zeer verbaasde gyn... bij de tweede naar de gyn omdat implanon eruit moest en hij gaf aan zie je over 6 maanden of eerder wel terug, want zoveel geluk heb je niet twee keer. ben in nog geen vijf maanden tijd drie keer zwanger geraakt waarvan de laatste mijn tweede kindje werd. een jaar nadat mijn tweede kindje was geboren moest een cyste weggehaald worden die er al een paar jaar zat en langzaam steeds groter was geworden en heel veel last gaf. de gyn dacht het even te doen maar dat viel tegen ipv s 'ochtends erin en s'middags weer naar huis moest ik een nacht blijven. ging er dan ook vanuit (volgens de gyn was dat juist de goede eierstok want de ander zit aan mijn darmen vast en ziet er slecht uit.) ik al iets van nou die is ook afgeschreven.....niet dus want ik heb toch een derde kindje mogen krijgen. volgens de gyn had ik toch wel zeer ernstige endo, heb drie keer kuur zoladex gehad twee keer voor de eerste zwangerschap een keer tussen de eerste en tweede in. het zegt helaas weinig....blijft afwachten ik had enorm veel geluk! overigens qua pijn kon ik niet zeggen of ik wel of niet zwanger was, had gewoon bij alledrie de maandelijkse pijnen die al dagen van te voren beginnen en hield weken aan, zelfs tijdens de zwangerschap leek het wel of ik om de paar weken aan een gewone cyclus zat wat betreft pijn. de laatste was dat het minste. mijn menstruaties waren ondraaglijk, begon al dagen van te voren dat kon ik nog wel opvangen met paracetamol en op het moment dat ik dan ongesteld was kon ik enkel nog op bed liggen. dan was het na mijn menstruatie even rustig tot de eisprong dat gaf dan ook weer dagen lang pijn en krampen tot de eisprong geweest was en had ik weer een weekje rust. want dan kwam de menstruatie er weer aan. ik was oververmoeidheid en niet te genieten....
Hoi Ja ik heb ook endometriose. Maar ik ben al 4 jaar voor in behandeling. Nu net in augustus gestopt met de pil ivm onze kinderwens. Net vorige week voor eerst pas ongesteld geworden (viel gelukkig mee ) Maar moet wel met half jaar op controle of het op natuurlijke manier zwanger wordt.
Hoi, ook ik heb endometriose. Mijn menstruaties werden elke maand pijnlijker na het stoppen met de pil. Ik ben in oktober 2013 gestopt met de pil. Afgelopen maand ben ik na 3 serieuze rondes zwanger geworden, maar helaas was dit een buitenbaarmoederlijke zwangerschap.. Met het weghalen van de eug hebben ze gelijk de ernstigste haarden van de endo weggehaald. Ik ben nu aan het herstellen van beide ingegrepen.
Flowerpower, wat fijn voor je dat je 3 kindjes op de wereld hebt mogen zetten! Ik hoop ook zo dat ik op een dag ook dat geluk mag beleven! Ik zit nu op mn 24ste cyclus dag en ik voel nog helemaal niks, geen krampje geen menstruatie pijn, helemaal niks..meestal had ik hier wel een aantal dagen van tevoren last van.. zou ik dan ook eindelijk het geluk mogen hebben? Morgenochtend ga ik een test doen, ben super super zenuwachtig, na 1.5 jaar proberen is de teleurstelling elke ronde groter en de hoop elke ronde kleiner ook ik heb elke ronde een hele pijnlijke eisprong en een ondraaglijke menstruatie! 2 morfine pillen en een naproxen mogen zelfs niet baten (ben dan alleen maar high).. heb laatste dagen wel vooral in de avond veel last van maagzuur en ontzettend zere borsten, maar die doen bij mij eigenlijk van eisprong tot na de menstruatie wel zeer.. naja erg gevoelig.. maar na al die teleurstellingen durf ik niet meer zo goed te hopen.. Babytjuh12, spannend zeg! Ik hoop dat jij er niet net als ik zo verschrikkelijk lang over doet.. good luck! Nogablokje, wat verdrietig voor je dat je een buitenbaarmoederlijke zwangerschap hebt gehad! Nu weer verder met proberen, heel veel succes!
Ik zit in bijna dezelfde situatie als jij. Heb ook endometriose, we proberen al 1,5 jaar zwanger te worden maar tevergeefs. Onlangs heb ik een kijkoperatie gehad waarbij ze zoveel mogelijk endo hebben weggehaald. Ook mijn eileiders zijn doorgankelijk. Maar helaas nog steeds niet zwanger... Wij moeten het nog zeker een half jaar zelf proberen (gyn zei zelfs een jaar) en als het dan nog niet gelukt is moeten we besluiten of we voor ivf gaan. Dat is voor mij een levensbedreigende behandeling dus ik weet nog niet of ik het aandurf. Ik hoop voor jou dat het snel raak mag zijn, laat je weten wat er uit je test kwam?
de action test zei: nee niet zwanger.. ik ben er wederom weer even heel verdrietig om.. eigenlijk ook een beetje boos.. Kennen jullie dat gevoel van: ik wil zoooo graag een kindje maar het wil niet lukken, waarom krijgen junkies alcoholisten en 14 jarige meisjes dan wel dat geluk terwijl ze het niet willen of niet waard zijn? En: waarom is mij het geluk niet gegund? En: wat heb ik misdaan dat mijn grootste wens niet in vervulling mag gaan? Novaa: waarom is het voor jou een levensbedreigende behandeling? Sorry hoor lieve mensen, ik ben echt zo diep diep diep teleurgesteld.
He meiden! Er is nog een topic onder MMM die heet Endometriose en de medische malle molen waar je meerdere ervaring deskundigheden kunt vinden op dit gebied! Ik heb het ook, stadium 4. Heb al 7 operaties achter de rug. Het kan echt een verschrikkelijke ziekte zijn. Ik heb ook een enorm grote kinderwens en ben daar dus mee bezig via IVF. Ik heb nog maar 1 eierstok en daar zitten ook cystes in dus onze kansen zijn klein maar wij zijn enorm optimistisch .... Paar tips: Blijf niet in streekziekenhuizen onder behandeling van je endo. Universitair kunnen ze je goed in de gaten houden, goed advies geven en voorkomen dat je onnodige operaties ondergaat. Volgens mij staat er max van 6 maanden zelf proberen (iig in mijn situatie) omdat elke ongesteldheid meer schade kan aanbrengen zou ik niet te lang op die manier door gaan. Uiteraard is elke situatie anders en ik wil niemand bang maken... Groetjes Liz
@Beebiebeebie ik ken dat gevoel heel goed...ik woon in Rotterdam Zuid en hier heeft ongeveer elke puber een baby. En ik begrijp ook nooit zo waarom het zo oneerlijk is verdeeld. Maar probeer het te zien als mijn uitdaging in dit leven, mijn taak ofzo anders raak alleen maar gefrustreerd.
Haai Liz, Ik ben 7 oktober geopereerd hieraan, het was nog "vroeg" ze hebben maar 3 plekjes gevonden en direct verwijderd.. Ik mag zodra ik voor IVF ga direct bellen en direct aan de slag.. heel fijn zo'n actieve gynaecoloog maar het is toch een grote stap.. ik wil zo graag een kindje dat uit liefde verwekt is en niet met behulp van een behandeling (wat ik uiteraard wel ga doen als het niet op de "natuurlijke manier" kan!!!) Ook mijn gynaecoloog gaf aan dat hoe eerder je zwanger bent hoe beter het is omdat je buik zowiezo 9 maanden rust heeft van de endometriose en er mensen zijn die er hierna zelfs vanaf zijn! Poeh wat zou dat fijn zijn zeg! Wat een **** ziekte is het toch! Kan er heel verdrietig om worden en vind t dan ook super fijn dat er mensen zijn waarmee ik hierover kan praten uit ervaring, ipv mn lieve vriend of ouders of zus of vrienden die allemaal "uhu ja ja hmmm ik snap het" zeggen wat heel lief is maar die t niet snappen begrijpen en voelen.. dus DANK JULLIE!
Ja begrijp ik helemaal. Het is heel erg eenzaam geloof me ik zit al al 4 jaar thuis op de bank in mijn eentje :x terwijl i vroeger een druk sociaal leven had en een fulltime baan. Uiteraard is zelf proberen het fijnst en inderdaad geeft het je het gevoel dat het uit liefde ontstaat. Ik hoop van harte dat het je is gegund en we kunnen elkaar op deze manier een beetje op de hoogte houden. IVF is een grote stap inderdaad. Ik zit met een injectienaald op de bank as we speak. Helaas voor mij de enige optie maar als er een kindje uit voort komt is die ook uit heeeeeeel veel liefde (en bloed zweet en tranen) gekomen hahaha. Ik heb ook een hele lieve vriend die na 4 jaar ziek zijn nog steeds elke dag vraagt hoe ik mij voel (smelt). Maar het voelen is begrijpen. Als je nog meer verhalen zoekt kijk dan ook eens bij die andere chat op de MMM..
@Liz ik word er zo verdrietig van! Mijn vriend heeft een tweeling van zijn ex.. toen wij een relatie kregen waren ze net 1 jaar, ze beschouwen mij als soort van 2e moeder, we zijn stapelgek op elkaar, maar zelfs dat wordt elke week moeilijker.. Ze noemen mij geen mama, ik maak geen beslissingen voor en over hun, ze zijn niet elke dag bij me, ik zal nooit hun mama worden en zij zullen nooit mijn kinderen worden.. ik geniet met ze als ze er zijn, maar zodra ze weg zijn val ik in een diep gat.. de moederrol die heb als hun hier zijn, die voelt goed, de kinderloze vrouw die ik ben al ze weg zijn doet tegelijkertijd veel verdriet.. mn test was negatief, toch blijf ik hopen.. maar ik geloof dat ik dat zelfs heb al zou ik mega ongesteld zijn.. ik kan er niet zo goed mee omgaan, maar dat leer ik vast vanzelf wel.. ik heb wel eens gedacht of een hondje o.i.d. niet een idee zou zijn (ik heb een kat maar die hoef je niet uit te laten enz..) maar eigenlijk zit mijn vriend daar niet op te wachten.. ik vind t erg lastig allemaal en ben blij met ervaren mensen daarover te kunnen praten
@Beebie en het is ontzettend moeilijk en wat je beschrijft deed ik ook!! Bij pijnlijke borsten of extra down of wat dan ook. Je maakt jezelf gek en ik bleef ook vaak overtuigd dat ik zwanger was. Ik deed elke maand een test en poste die hier zelf bij de forum 'zie jij een streepje'. Echt je kan jezelf zo voor de gek houden Mannen voelen de druk van een kinderwens überhaupt niet zo als vrouwen en jou vriend heeft dus al kinderen dus voor hem is het een hele andere situatie. Je hebt in elk geval vaak kindjes om je heen dat lijkt me al heerlijk alhoewel het natuurlijk ook heel dubbel is zoals je zegt jij bent niet mama. Ik heb twee katten waar ik heeeeel veel van houd. Echt al mijn 'kinder'liefde dump ik nu op hun hahaha Het is gewoon heel erg zwaar. Ik heb zelf in een buddhist retreat gezeten om wat rust te vinden over deze situatie ( en je kent mij niet maar das niet echt iets voor mij) maar jezelf gek maken is ook niks. Gelukkig heb je nu een lichte vorm en waarschijnlijk nog goede kansen. Neem geen onnodige risico's zou ik zeggen. Succes meid
Hoi meiden, Fijn om te lezen dat je niet de enige bent... Ik "mag" in december naar de gynaecoloog voor de volgende stappen, als het deze maand niet natuurlijk lukt. Dus jullie begrijpen hoe groot mijn druk is op het moment... vandaag of morgen verwacht ik mijn eisprong. Spannend.
@jolijoy dat is heel herkenbaar dat hadden wij in September. Dat was de laatste maand van mijn nog 6 mnd zelf proberen. Ik denk dat die druk ook niet goed is. Ze zeggen wel vaker als je er niet meer aan denkt gebeurd het ineens...maarja hoe denk je er niet aan??? Maar ik zal je niet verder ophouden want je hebt een missie haha...Succes!!
@beebiebeebie Ik herken je gevoel van oneerlijkheid heel erg. Al mijn vriendinnen om mij heen hebben al kinderen. En die zijn dan per ongeluk of in de eerste ronde verwekt. Ik gun het ze allemaal hoor maar ik gun het mij en mijn man ook zo erg! En vraag me dan ook vaak af waarom het bij ons zo lang moet duren... Hormonen zijn voor mij gevaarlijk ivm trombose, dus als we straks voor IVF zouden moeten gaan dan is dat extra spannend, ik vind dat heel erg eng. Door de hormonen die je krijgt tijdens ivf behandeling wordt de endo vaak ook erger dus ook dat vind ik geen fijn vooruitzicht. Ik hoop zo erg dat het op de natuurlijk manier zal gaan lukken! Ook voor jou! @lizinlondon Ik vind het lastig om in het clubje mmm en endometriose mee te praten omdat ik zelf (nog) niet in de mmm zit en daar ook liever nog niet aan wil denken. Is misschien een beetje egoistisch gedacht, sorry daar dan voor maar dat is hoe ik me er bij voel. De gedachte dat we straks misschien de mmm in moeten geeft mij zo veel extra stress, dat stel ik het liefst zo lang mogelijk uit.
@ Nova geen probleem dan kletsen we gewoon hier toch was meer voor jullie zelf omdat daar meer meiden zijn met misschien ook meer informatie maar ik begrijp je goed. Zo lang je het kan vermijden moet je daar aan vast houden. Wel uniek endo maar geen mmm. Heb je wel veel klachten? En niks is egoïstisch hoor. Iedereen is uniek met een eigen verhaal. @JoliJoy hahaha too much information