Ooh dat stelt met wel gerust! Bedankt voor je reactie! Hopen dat het bij mij ook het geval mag zijn. Ik kon vanmiddag terecht voor het uitstrijkje...nou timing weer, gisteravond (te vroeg) ongesteld geworden, dus dat wordt volgende week pas uitstruikje enorm balen!
Wat klote! Ik hoop dat het meevalt, fijn dat je in elk geval terecht kunt voor meer onderzoek. Sterkte!
Update: Vandaag op CD 11 (!) een knalpositieve ovulatietest! De Femara helpt dus echt. Ik ga voor alle zekerheid binnen enkele dagen ook Utrogestan nemen. Ik denk best vanaf vrijdag of zaterdag. Als man vanavond wil meewerken heb ik eindelijk nog eens een goede kans, denk ik.
Wat fijn! Hopelijk is je man er vanavond nog voor te strikken! en dan over dik 2 weken misschien wel een knalpositieve zwangerschapstest
Update accupunctuur: De kruiden werken minder goed als ik koud drink enz. Dus vandaar de regels. Verder is ze bezig met mijn lichaam te laten herstellen van mijn buitenbaarmoederlijke zwangerschap en daarna aan de slag met het bloed goed te laten doorstromen en mijn pijn met ovulatie weg te nemen. Gevraagd naar mijn verlate eisprong en ze zei dat ik dat los moet laten. Niet mee bezig moet zijn en moet ontspannen en het gezellig moet hebben met mijn man. Dat vind ik enorrrrrm lastig want ben al een jaar zo gefocust erop. Vandaag wel weer wat afscheiding en ovu test wordt iets donkerder. Dus denk voor het weekend nog m'n eisprong. Ga dan wel proberen meer te ontspannen ipv moeten maar wil het wel op de juiste momenten doen.
Dat ontspannen is makkelijker gezegd dan gedaan natuurlijk want het moet idd op het juiste moment gebeuren.
Absoluut! En vandaag cd14 en nog geen positieve ovulatietest. Dat wachten vind ik ook maar niks hahah
Waar ik dacht een heel vroeg ei te krijgen zit ik nu op cd 17 met een negatieve ovulatietest en lage temp. Begin langzaam ongeduldig te worden…
Ah dat is wel tegenovergesteld ja. Maar geef je lichaam de tijd om te herstellen. Hoop dat je ei snel komt! Ik had gisteren een tempdaling naar 36,1 (normaal 36,3 of 36,4). In de avond donkere ovulatietesten en vanochtend al 36,5. Ik denk dus dat mijn ei vannacht gesprongen is maar even kijken wat de temp gaat doen. Ovulatietest vanochtend was in ieder geval een stuk lichter.
Deze week niet meegelezen of gereageerd. Een mentaal zware week achter de rug met alleen maar slecht nieuws. Test vanmorgen omo wit op 11 dpo. Menstruatie krampen zijn sinds gisteren volledig aanwezig. Op naar ivf/icsi. Nu eerst weekend en deze k*t week vergeten.
De we-can-do-it lijst Voor als je al eventjes bezig bent of ergens tegen aan loopt. Of je 0- of al 8 kids hebt maakt niks uit, iedereen is welkom! NOD Momof3d5 - 4e kindje - ronde 3 - 4 maart Dex1989 - 2e kindje - ronde 1.2 (ivf-d) 21 (?) maart Lilyanne- 33 jaar- 3de kindje- ronde 8 ( ronde 1 na MK)- 26 april Basilicum - 2e kindje - ronde 9/IVF 1.4 - 11 mei Peer14 - 1e kindje - ronde 11 (7 na MA) - 10 mei? GezelligZwangerWorden - 1e kindje - ronde 14 - 13 april Nola26 - 30 jaar - 3e kindje - ronde 39 - 25 April Humbly89 - 2e kindje - ronde 13/ivf,icsi 1 - ? WitteVlinder92 - 2e kindje - ronde 13 na mk - 6 mei Lvs88 - 36 jaar - rond 17 (?) na mk - rond 12 mei Zwanger Kaas123 - Mei 2024 Mom86 - Augustus 2024 Joylynn - 2024 Afspraken Basilicum - meting bmsl voor tp 1.4 Humbly89 - evaluatiegesprek/ivf gesprek arts - 30 april Als je jezelf toevoegt of iets aanpast, graag even dubbel checken of je de laatste lijst hebt gepakt en vergeet niet de [ QUOTE] [ /QUOTE] aan het einde.
Wat ontzettend klote! Heb je dit weekend tijd om een beetje bij te komen? Veel sterkte en hopelijk toch een fijn weekend
Vandaag een gezellige dag gepland met mijn moeder, zoonlief en zusjes. Verder denk ik niet dat ik echt tot rust kan komen tot ik weer vastigheid heb
Hi dames, ik twijfel of ik hier moet posten maar merk dat ik toch behoefte voel om even van me af te schrijven. Hopelijk is dit oke. Ik heb de afgelopen twee maanden expres niet meegeschreven met NOD groepjes om wat afstand te houden, maar ik ben er toch continu mee bezig in mijn hoofd. Vandaag heb ik na ronde 9 weer een negatieve test in handen. Ik word er zo moedeloos en verdrietig van. Iedereen om me heen lijkt ‘zomaar’ zwanger te worden en de baby-aankondigingen vliegen me om de oren. Ik probeer blij voor anderen te zijn maar diep van binnen ben ik jaloers, kan ik wel janken en dan maakt dát me weer verdrietig… Zucht Ik vind het heel moeilijk om positief te blijven. Vorige maand ben ik bij de huisarts geweest om dit te bespreken. Zij gaf aan dat de biochemische zwangerschap van november een teken is dat het wel ‘kan’. Verder ziet zij geen reden tot zorgen. Ik voelde me toen wel gerustgesteld maar twee negatieve testen later voel ik die geruststelling niet meer. De tijd kruipt voorbij om vervolgens weer te versnellen totdat de volgende eisprong komt. En dan begint het weer opnieuw. Ik weet dat er mensen zijn die in een veel lastigere positie zitten dan ik, dus sorry als ik hiermee iemand mee voor het hoofd stoot. Dat is absoluut niet m’n bedoeling. Mochten jullie tips hebben om met de onzekerheid en het verdriet om te gaan dan hoor ik het heel graag.