Hallo, Na veel lezen op deze site, vandaag dan toch maar een profiel aangemaakt... Ik ben een hele trotse moeder van een prachtige zoon van 5 jaar. Mijn zoon is 5 jaar geleden ter wereld gebracht middels een spoed sectio ivm loslatende placenta. Was heel erg heftig en traumatisch MAAR onze zoon is gelukkig kern gezond ondanks zijn zeer moeilijke start. Bij mij is helaas gebleken na de keizersnede dat ik vol met verklevingen zit. Na heel wat ziekenhuizen en erg veel buikklachten was er een gynaecoloog die toch wel een kijkoperatie wilde uitvoeren. Ik heb 3 kijkoperaties gehad, bij alle 3 de keren is adhesiolyse verricht. Helaas zonder resultaat! En erger als gevolg... Ook heb ik endometriose, dus al die verklevingen is waarschijnlijk een combi van de keizersnede en de endometriose. Qua behandelingen heb ik heel wat ondergaan al, helaas zonder succes. Het beste werkt voor mij nog altijd pijnstillers. Onze wens om voor de 2e keer een kind te mogen krijgen is zo groot, ondanks alles... Het klinkt heel raar maar ons gezin voelt nog niet helemaal compleet, wij zijn heel gelukkig maar toch blijft dit gevoel knagen. Wij zijn op dit moment onder behandeling bij de fertiliteitsarts en gaan sowieso een traject in, hoogstwaarschijnlijk ivf. Man zijn zaad kwaliteit was de vorige keer niet zo goed (Werd toen gesproken over icsi), hij moest het een week later nog eens inleveren en het zag er toen vele malen beter uit. Ik vind het zo spannend, ook heb ik heel veel angst. Qua pijn, die verklevingen oh verschrikkelijk heb dagen dat ik kreupel loop van de pijn. Opgenomen word in het ziekenhuis omdat ik zoveel pijn heb in mijn buik en toren hoge ontstekingswaardes. Hoe moet dit gaan met alle onderzoeken, terugplaatsing, eileideronderzoek etc... Ben zo angstig voor de pijn. En wat nou als ik zwanger zou mogen raken, en ik heb een keizersnede nodig hoe dan ? Kunnen ze als er spoed is bij ons kind ? De gynaecoloog kan mijn vragen niet beantwoorden, zeg dat ze mij geen antwoorden kunnen geven omdat niemand kan voorspellen hoe het gaat lopen. Pfff, dames sorry voor mijn lange verhaal... Lucht best op zo even schrijven. Bedankt voor het lezen en of reageren!
Heftig, Ik zou met een specifiek iets als dit toch uit kijken naar een gespecialiseerde kliniek. In Duitsland en Belgie zijn ze vele malen verder. Ik denk niet dat Nederland in dit geval een goede keuze is. Als je het dan gelijk goed wil doen, dan zou ik dit voor leggen aan je verzekering en goedkeuring vragen om alle 3 de keren in het buitenland te doen. Maaaaar, dat is mijn mening. Je kansen zijn al zo weinig en je bent al niet de doorsnee patiënt. Ik ben bang dat als je hier poging 1 en 2 hebt gedaan zonder resultaat en poging 3 bijvoorbeeld in het buitenland maar dat resulteert in een mk, dat je dan spijt krijgt dat je niet alle 3 in het buitenland hebt gedaan omdat de 3e x in ieder geval raak was. Snap je wat ik bedoel? Ik denk serieus dat je het beste van het beste op moet zoeken en daar niet pas halverwege naar opzoek moet gaan. Zodat je achteraf, als het niet slaagt, in ieder geval kan zeggen: Een andere arts/ziekenhuis had het niet beter gedaan.
Hallo Zoetjes, Bedankt voor je reactie! Naar dit was ik nou opzoek, ervaringen en meningen. Bij ons is het nog nooit opgekomen om in het buitenland behandeld te worden, gewoon puur uit onwetendheid.(Al die trajecten zijn nieuw voor ons) Maar ook omdat ik mij goed voel bij deze fertiliteitsarts, heb nou al zoveel ziekenhuizen gezien. In mijn omgeving ken ik niemand die in een soort gelijke situatie zit of heeft gezeten. Al helemaal niemand die zich daarvoor in het buitenland heeft laten behandelen. Bedankt voor je tip, ik ga het zeker weten uitzoeken...
Snap ik, je bent medisch gezien best wel een complex geval. Sorry als dat hard klinkt, ben nogal direct. Ik zou dan zelf niet kiezen voor "zomaar" een ziekenhuis omdat die toevallig in de buurt is. Veel te zonde voor je kansen. Je hebt er immers maar 3. Als je daar net als ik telkens maar 2 embryos door krijgt, zijn die kansen vreselijk snel voorbij. Als ze dan toch snel voorbij moeten zijn dan het beste onder toezicht van de beste arts die je kan krijgen, in jouw geval. Als je in Duitsland, België (dat lijkt mij het meest haalbare, veel verder weg niet) de beste arts kan vinden, zou je eventueel de controle-echo's nog bij een Nederlands ziekenhuis kunnen doen. Er zijn meer dames die dat doen. Het is niet dat ik tegen een Nederlands ziekenhuis ben hoor, ik loop zelf bij het Amphia in Breda en het Elisabeth in Tilburg. Maar ik ben me wel bewust van hoeveel mensen overstappen naar Duitsland en Belgie omdat ze daar net wat preciezer en met meer kennis te werk gaan. Het komt er op neer: Ik wil niet dat je achteraf denkt: K.ut! had ik ze alle 3 maar daar gedaan, dan had ik nu misschien wel.... (Er van uitgaand dat je een middenstander bent en niet even 3000 tot 4000 EUR per behandeling uit je mauw schudt) Voor mij persoonlijk maakt het niet. Mijn man heeft lui zaad, ik ben kerngezond, dus ik zou genoeg moeten hebben aan de Nederlandse techniek. Ik weet ook niet of, als we poging 3 moeten gaan doen of we dan naar het buitenland gaan. Ook ik voel me comfortabel bij het team dat ik heb.
Lees België staat mee aan de spits van fertiliteitsgeneeskunde - HLN.be eens. Er staat hier een Belgische arts vernoemd die een specialist is op het gebied van Edomitrose. Wellicht kan je hem mailen of om advies vragen. En anders kan je uitzoeken bij welke kliniek hij werkzaam is (Volgens mij Brussel) en kan je misschien een afspraak maken.
Bedankt voor je linkje, ik ga het allemaal rustig op mijn gemak lezen en het overwegen met mijn man. Ja complex is het zeker, helaas maar waar... Jij heel veel sterkte en succes met jullie icsi behandeling, is ook niet niks als ik het zo lees.
Lief dat je zo met ECA meedenkt Zoetjes! Zoals ik hier vaak lees schijnt Gent een goed ziekenhuis te zijn. Zelf ben ik onder behandeling geweest in Genk. Maar wij wonen net zo ver van Genk als van Eindhoven of Maastricht, dus wij hebben ons voordeel genomen van het 'grenswonen'. Maar Genk is niet slecht, heb daar goede ervaringen mee. Maar wij hadden net als Zoetjes een wat mindere complexe situatie, mijn man heeft minder zaad en ik had (achteraf gezien) niet de beste kwaliteit eitjes. Mijn arts, dr. Mestdagh, schijnt nu zelf ziek te zijn, maar dr. Ombelet is net zo goed. Mocht je nog meer vragen hebben mocht je keuze op Genk vallen, mag je mij altijd een pb sturen.
Oh, wat ik je wel kan vertellen over Belgie betreffende de punctie: ik ben onder een roesje geprikt. Dus ik heb er helemaal niets van gemerkt. Ik had 22 follikels om aan te prikken en dat was onder lokale verdoving niet te doen, te pijnlijk. Het roesje kost 900,-, maar werd volledig gedekt door onze verzekeraar. Mocht je daar bang voor zijn (en in Belgie lopen dan), zou ik dat aangeven. In Belgie doen ze dat standaard voor de Belgische vrouwen, voor de Nederlanders alleen op aanvraag aangezien de verzekering dat dus niet altijd dekt. Maar wij waren wel bereid het eventueel zelf te betalen (we hadden het niet van tevoren aangegeven bij de verzekering, aangezien ik dacht dat 'wel even te doen' onder lokale verdoving). Geen minuut spijt van gehad. Je wordt wakker en je hebt alleen een zeurderig gevoel in je onderbuik (alsof je ongesteld gaat worden).
Dus eigenlijk een extreem goede tip om het deze maand nog uit te zoeken zodat ze op tijd over kan stappen naar de juiste verzekeraar mocht dat nodig zijn? Ik zit overigens bij FBTO, zij vergoeden eventueel ook het buitenland met alles er op en er aan.
Zeker de moeite! Ik zit bij Zilveren Kruis Achmea (ben wel aanvullend verzekerd met 3 sterren, weet niet of dat bijdraagt) en heb gewoon naast het aanvullende formulier een begeleidende brief meegestuurd. Ik kreeg toen een brief terug dat ze alles zouden vergoeden. Ik kreeg al toestemming bij het aangeven omdat ik aan had gegeven dat ik liever naar Genk wilde omdat familie mij dat aanraadde. Dan moet het met jou specifieke geval zeker wel lukken. Vaak is het ook een formaliteit hoor.