Hoop dat jullie het niet erg vinden maar moet even mijn ei kwijt Ik doe momenteel de opleiding tot verpleegkundige, om de 6 weken heb ik een week school en voor de rest werk ik in een ziekenhuis. De afgelopen 6 maanden heb ik het best zwaar gehad, ik was continu ziek en moe, maar wilde me niet aanstellen dus ging maar door. Totdat ik eindelijk bloed liet prikken en bleek dat ik de ziekte van pfeiffer had. Tegen het virus heb ik alantistoffen maar de vermoeidheid bleef dus ben ik zo'n 6 weken geleden thuis komen te zitten. Het gaat al een stuk beter en ik heb dan ook afgesproken dat ik na mijn vakantie, over 3 weken, ga beginnen met halve dagen werken. Net heb ik mijn unithoofd aan de telefoon gehad daarover, aardige vent hoor daar gaat het niet om. Maar hij begon er gelijk over dat we dan ook een gesprek moeten gaan hebben met mijn praktijkopleider om te bespreken of dit nog consequenties gaat hebben ja of nee....waar het op neer komt is dat omdat ik zo'n 6 weken 'stage' heb gemist het risico bestaat dat ze me een onvoldoende beoordeling gaan geven en dan moet ik een half jaar terug in de opleiding. Nu is dat op zich niet zo erg, maarre ik ben dus zwanger dus moet ik straks na mijn verlof ook al een half jaar terug..........en je mag maar 1x een half jaar terug......... Dit wist ik van tevoren hoor, en ik had gewoon zo'n instelling van we zien het wel.......eerst maar eens zwanger worden (was dus in 1x raak!!). Als er 1 ding is dat ik heb geleerd is het wel dat je niks echt kunt plannen in het leven. En dat het weinig zin heeft je druk te maken over dingen die 'zouden kunnen gebeuren' maar helemaal niet hoeven te gebeuren............. Toch heeft dat gesprek me een beetje van mijn roze wolk af gedonderd, zeg maar en ik kijk er ook nu al tegen op dat ik ovwer 3 weken weer moet gaan werken......... Ik ben ook bereid mijn opleiding (voor nu) op te geven voor mijn kindje en werk vind ik wel weer, maar tis weer even met zo'n klap terug in de realiteit...... Zijn er misschien meiden met een soortgelijk verhaal die vanwege hun zwangerschap ander werk moesten zoeken en/of met school moesten stoppen???? Ik hoor graag dat het allemaal wel weer goed zal komen, hahaha
hai lilly, ik ben ook gestopt met mijn opleiding toen ik zwanger was. Ik werkte al in een verzorgingshuis en wilde me graag laten omscholen en besloot de lerarenopleiding te gaan volgen. Bij het afsluiten van mijn 1e jaar bleek ik dus ineens onverwachts maar zeer gewenst zwanger te zijn. Ik denk maar zo mijn pad is op dit moment de kleine, de rest komt misschien nog wel eens terug op mijn pad ... fijne zwangerschap gewenst
Mijn contract loopt eind oktober af en ik zou eindelijk toe zijn aan een vast contract. Maar ja, ik kan mijn zwangerschap niet verborgen houden 5 maanden!! Ik had gewoon niet gedacht dat 'het' bij ons in 1 x raak zou zijn mede doordat t klussen nog niet gelukt was na 2 jaar in een vorige relatie. Zo zie je maar weer dat je niks kunt plannen hihi maar ik geef er graag mijn baan voor op en ik zie wel wat er straks op mijn pad komt. ps nog gefeliciteerd en geniet er maar lekker van. Maak je in ieder geval niet te druk!
ik zou in september dit jaar een opleiding gaan volgen maar dat gaat helaas niet door omdat de opleiding wordt betaald door het instituut zelf. aangezien ik in november dit jaar ga bevallen gaat het neit door nu werk ik tot mijn zwangerschapsverlof via een uitzendbureau... niet echt lekker dus maar ja.... ik denk maar zo het komt allemaal goed en idd geniet er lekker van en maak je niet te druk! kus
Hoi het is inmiddels 3 weken later en ik ben deze week weer begonnen met werken........ Valt dat even vies tegen Ik heb nu 2X 4 uur gewerkt en ik ben KAPOT. Heb tussendoor op de wc zitten huilen en heb jankend het ziekenhuis verlaten en zat zelfs nog huilend op de fiets..... Weet wel dat dit ook door de hormonen komt hoor maar....... Zolang ik thuis ben bij mijn mannetje en hond en denk aan het wondertje in mijn buik gaat het goed maar zodra ik in bed lig en denk aan het werk en de studie dan raak ik gestressed. Ik heb de 2 nachten voor ik ging werken nauwelijks geslapen, wat natuurlijk ook niet helpt, omdat ik maar lig te malen.... Ik heb de beslissing al min of meer genomen dat ik voor mijn gezin kies. Na de bevalling wil ik proberen aan de slag te komen in de thuiszorg via een uitzendbureau hier in de buurt zodat ik enkel de ochtenden kan werken. Mijn man staat hier achter maar ja, het duurt nog 6 maanden voor het zover is en in die tijd wordt er wel van mij verwacht dat ik leerdoelen aangeef, mijn functioneren bespreekbaar maak, opdrachten maak, zorgplannen schrijf, boeken lees en verslagen maak........ Ik begin echt moedeloos te worden.......ik zie niet meer hoe ik het ga doen, ik heb er om heel eerlijk te zijn behalve de energie niet voor dus ook echt gewoon geen zin meer in. Het vergt te veel van me. Weet iemand van jullie raad want ik zie het gewoon echt niet meer en ik wil zo graag genieten van het kindje dat groeit in mijn buik. Help
Ik vind t echt errug voor je lilly. Kan je niet gewoon stoppen dan? dit is toch ook niet goed voor de kleine lijkt mij. Of kan je geen vakantie opnemen? Lieverd, wat niet gaat, gaat niet. Hoe graag (of niet ) je dat wilt.