Gisteren waren mijn man en ik een stuk fietsen en toen we terug waren hing er een tasje aan de deur van mijn ouders. Er zat een soort dienblad in waar ook een haakje aan zit om op te hangen met een afbeelding van curacao en aruba. het ziet er gebruikt uit, is ook wat vies en niet onze smaak, beetje ouderwets. Weet ook niet hoe mijn ouders eraan zijn gekomen, maar ze dachten zeker dat wij dat wel leuk zouden vinden aangezien we in die landen zijn geweest. Nou ik vind het dus niet leuk en ga er ook echt niks mee doen. Wil dit wel als mijn moeder belt eerlijk tegen haar zeggen, maar voel me er wel lullig bij. Ik weet je mag een gegeven paard niet in de mond kijken, maar ik krijg nu iets wat ik dus echt niet mooi vind en kan wel zeggen oh wat leuk, dank je wel en het vervolgens ergens neerleggen of weggooien, maar dat is liegen en wil gewoon eerlijk zijn. Kan ik het gewoon zeggen dat ik het niet mooi vind en er niks mee doe. Misschien wil ze het wel terug of zegt ze wel als je er niks mee doet mag je het wel weggooien. Kan zijn dat ze het ergens gevonden heeft of dat het van iemand geweest is. Ziet er inieder geval niet nieuw uit. Wat zouden jullie doen?
Ik zou eerst vragen hoe ze er aan komt. Heeft je moeder er erg veel moeite voor moeten doen, dan zou ik dank je wel zeggen, schoonmaken en ergens achterin de kast leggen. Maar misschien heeft ze hetzelf gekregen en aan jou gegeven, omdat ze het ook niet mooi vond.
Ik heb wel eens gezegd tegen mijn moeder en schoonmoeder dat ik het gebaar erg lief vind, maar dat het niet mijn smaak is. Toen ook gevraagd of ze het niet zelf dan zou willen hebben, omdat ik het waarschijnlijk niet zal gaan gebruiken. Bij mijn moeder en schoonmoeder vind ik dat dit wel kan. Laatst voor mijn verjaardag 2 verzilverde fotolijstjes van een tante gehad, vrij truttig maar het zag er super duur uit (dure winkel). Maar dit durf ik dus ook niet te zeggen....vind het aan de ene kant erg zonde, omdat is ze dus waarschijnlijk niet in het zicht zal zetten. Maar bij dat kado van jouw vraag ik me bijna af of er niet een bepaald verhaal bij zit (omdat het ook gebruikt lijkt?). Misschien heeft het wel een bijzonder verhaal, toch aardig om zowiezo je moeder te bellen om ernaar te vragen! Groet Snoozie
Ik persoonlijk vind het een beetje ondankbaar overkomen als je zegt dat je niet blij bent met het cadeau, dat je het niet mooi vind. Ik zou dat dan ook nooit zeggen. Ik zou inderdaad zeggen: "Hartstikke leuk, dankjewel!" En het vervolgens ergens onderin een kast mikken. Je moet toch zelf weten wat je ermee doet? Of misschien kun je er bijv in de schuur of buiten er wat op zetten? Ik ken je ouders natuurlijk niet en weet niet of ze het waarderen als je zegt dat je het niet mooi vind. Misschien vinden je ouders dat wel heel 'normaal' en zouden ze dat zelf ook doen bij een ander... Succes ermee.
Ik zou eerlijk aangeven wat jij/jullie ervan vinden. Zo kreeg ik een paar weken terug een luiertas van mijn schoonouders, mijn schoonmoeder vond hem erg mooi en praktisch maar ik dacht daar werkelijk anders over. De tas had een legerprint (grijs) en had weinig tot geen opbergruimte, wanneer je de tas uitklapte was dit geheel een onderlegger voor bijv. op tafel/commode/bank etc. http://www.ikea.com/nl/nl/catalog/products/00131831 Ik heb haar eerlijk verteld dat ik de tas niet mooi vond en hem zou graag zou willen ruilen voor een andere. Altijd eerlijk blijven!
Ik zou eerlijk zeggen wat ik ervan vond natuurlijk niet zo: Hey ma wat heb je me nu weer voor een aftands ding voor de deur gelegd . Maar wel tacties. Eerlijkheid duurt het langst en zo leren ze je wel goed kennen
Dank je wel voor jullie reacties. Als ik haar spreek zal ik tegen haar zeggen dat ik dat cadeau gevonden heb, maar dat het niet echt onze smaak is en dat ik er verder niks mee doe. Zo ben ik eerlijk, maar wel op een nette manier toch en ik denk dat ze dat wel zal waarderen. Misschien komt het wel van een rommelmarkt af of is van een opa of oma geweest van mij, maar dan laat ik de keuze aan haar over of ze het terug wil hebben. Ik kan het dan wel ergens neerleggen, maar dan verstoft het hier maar en dat is ook zonde. Ben inieder geval blij dat er toch al wat reacties zijn en ook zo eerlijk, dat waardeer ik zeer en jullie moeten geloven wil echt mijn moeder niet zwart maken en ik weet hoe ze erook aan komt dat ze het goed bedoeld, maar ik had ook zoiets je kan volgens mij beter eerlijk zijn dan zeggen dat je het mooi vind en er blij mee bent, al is het heel lief dat ze aan ons denkt met die afbeelding erop en het dan wegstoppen. Zo weet ze ook dat zoiets gewoon niet onze/ mijn smaak is.
ik zou ook de waarheid zeggen, ik zou haar inderdaad hartelijk bedanken voor het gebaar, het is je moeder, als jullie band goed is dan moet dat kunnen, zoals ik het lees ben je altijd heel eerlijk tegen je moeder, gewoon zeggen.
Het is je eigen moeder, als het goed is kun je daar alles tegen zeggeb. Dus ja, ook als je iets niet mooi vind.
zou het zeker zeggen.... Tegen je moeder/schoonmoeder moet dit kunnen vind ik... Wel zelf even inschatten hoe je het brengt. Ikzelf zou inderdaad aan mijn moeder vragen of ze der bril niet ophad toen ze het kocht/meenam. Maar zij heeft net zoveel tact als ik (not). Mijn schoonmoeder niet hoor, daar moet ik weleens mijn tong afbijten. Maar eerlijk duurt het langst. gewoon zeggen dat het jou/jullie smaak niet is.
Ik zou ook zeggen dat ik het lief vind dat ze aan me denkt, maar dat ik het blad eigenlijk niet zo mooi vind en bang ben dat het onderin de kast beland...Dan ben je eerlijk op een nette manier, goeie die dan nog boos wordt.. Persoonlijk vind ik het nog veel onbeleefder om te roepen dat je het prachtig vind en het dan ergens te dumpen. Je liegt namelijk en gaat ook niet erg respectvol met zo'n "mooi" kado om, waar de gevende persoon mss wel een hoop geld voor heeft neergeteld...
Probleem opgelost. Mijn ouders hadden dit zien liggen op een rommelmarkt en mijn vader vond het wel grappig omdat de landen erop staan waar wij zijn geweest, maar mijn moeder had al gezegd tegen hem dat ze het lelijk vond en dat wij het ook niet mooi zouden vinden. Was dus eigenlijk een geintje en ben eerlijk geweest wat ik er van vond en ze konden daar wel om lachen en nu bewaar ik het voor mijn moeder, die zet het dan thuis neer met een kleedje erop. Zie je eerlijkheid duurt het langst, maar ik voel me er nu veel beter bij nu dit opgelost is. Mijn vader belde me net om te vragen of we het cadeau hadden ontdekt.
Ik kan dat dus écht niet, ik voel me dan zo vreselijk ondankbaar.. Toen Damien geboren werd heb ik van iemand een spijkerjasje voor 'm gekregen, echt daar hou ik echt totáál niet van. Later kwam ik bij de Prenatal en toen zag ik 'm hangen, was ie dus 27 waard Ik heb 'm toen bij de Prenatal mogen ruilen, ookal had ik geen bonnetje.. En degene van wie ie 'm heeft gekregen vraagt nu steeds of Damien dat jasje al eens aan heeft gehad
Mijn moeder en ik hebben een hele goede band met elkaar en zou dan dus ook gemakkelijk kunnen zeggen dat ik het niet mooi vind .. Wij zeggen altijd tegen elkaar '' Eerlijkheid duurt het langst '' en dat klopt
Ik kreeg een keer een cadeautje van mijn ouders op mijn verjaardag en reageerde er niet echt enthousiast op toen ik hem had uitgepakt. Meteen werd ik voor 'ondankbare hond' uitgemaakt. Dus voortaan zeg ik altijd gelijk dat ik blij ben met mijn cadeau en probeer ik iets enthousiaster te doen. Daar komt het denk ik vandaan dat ik niet zo makkelijk durf te zeggen wanneer iemand me iets geeft wat ik niet mooi vind.