Ik ben mama van *Roos. Zij is na 22 weken zwangerschap geboren op 27 september 2007. Het mooiste maar ook het moeilijkste wat ik ooit heb meegemaakt! Hier het verhaal. Ik werdt wakker na een onrustige nacht vol krampen, maar omdat ik altijd een moeilijke stoelgang had, dacht ik nou ik moet gewoon poepen...Twee tellen later, stond ik voor mijn kledingkast en braken mijn vliezen! Het was mijn eerste zwangerschap dus het eerste wat in mij op kwam, was dat ik in mijn broek stond te poepen of te piesen Mijn toenmalige vriend woonde tijdelijk bij zijn ouders, omdat ik te veel stress had door onze relatie. Ik belde hem in paniek op, maar hij was te slaperig en zei: Joh is niets! Ik hing op, maar realiseerde dat ik eigenlijk het nummer van de verloskundige niet had, dus heb ik hem weer terug gebeld. Verloskundige gebeld en ondertussen mijn moeder. toen de verloskundige bij mij in huis kwam, zei ze dat ik spullen moest pakken want we gingen naar het ziekenhuis...Eenmaal daar ging het in zo'n razend tempo! Ik kreeg de echo en te horen dat mijn meisje geboren zou worden...Mijn wereld stortte finaal in! Ik huilde zo hard dat het leek alsof mijn lichaam zou breken in duizenden stukjes...Toen mijn moeder eindelijk arriveerde en ik haar het verhaal vertelde, was zij de enige die ik op dat moment nodig had...Wim (toenmalig vriendje) was er ook bij, maar van hem kon ik niets hebben en wou hem uit mijn buurt houden... Toen ik mijn meisje een half uur later in mijn armen had, was ik compleet rustig...Ze was zo mooi, zo volmaakt! Ze leefde een half uurtje en verliet ons toen weer... Nu bijna een jaar later, ben ik weer zwanger en ik kan jullie vertellen dat de angst er diep in zit inmiddels...Ik ben nu 7 weken en een beetje, maar waar ik de eerste keer totaal geen paniek had...heb ik nu wel zorgen... Ik probeer ervan te genieten, maar het is allemaal zo pittig! Wim is wederom de vader, maar dit keer ook mijn ex...En hij heeft besloten om zijn handen er vanaf te trekken...Ik ben liever alleenstaande moeder en gelukkig dan ongelukkig met zijn twee, maar ik vind de angst die ik alleen doorsta erg pittig... Kan ik gewoon om extra controle vragen? Wie heeft hier ervaring mee? Hoe ga je met die angsten om? Ik probeer te genieten, maar vind het soms erg moeilijk om er volledig van te genieten! Ik had een infectie in mijn baarmoeder en zou pas vanaf 18 wk controle krijgen (tweewekelijks)...5 augustus heb ik de eerste afspraak met de gyn... Nou dat was mijn verhaal... Liefs, Nien
Hallo, allereerst: Gefeliciteerd! Ikzelf heb ook een infectie gehad en ons kindje is overleden in de baarmoeder. Met de 20 weken echo kwamen we erachter en 2 dagen later ben ik bevallen. Nu ook weer zwanger en begrijp je zorgen. Heb dit ook aangegeven bij vk en ziekenhuis. Mag nu elke week het hartje komen luisteren bij vk en krijg om de 4 weken een echo, omdat ik me zo zorgen maak. Misschien kun je dit ook aangeven bij vk en zh? Hopelijk kun je toch een beetje genieten van het kleine wonder in je buik!
hey nien Gecondoleerd met het verlies van je meissie Roos* maar ook gefeliciteerd met je zwangerschap ik zou idd als je je zorgen maakt een extra controle aanvragen hopelijk hebben ze er begrip voor ik snap je angsten heel goed! hopelijk gaat het met deze zwangerschap goed!
Gecondoleerd met Roos* en natuurlijk gefeliciteerd met jullie zwangerschap. Hopelijk krijg je door meer controles toch wat rust om een beetje te genieten al zal dat zeker nog even moeilijk blijven. Heel herkenbaar hoor. Mijn vk hebben al toegezegd me extra te helpen als ik weer zwanger raak. Echt lief.... Zelf er achteraan blijven zitten hoor...het is jullie leven, jullie kindje en jullie ongerustheid! Sterkte!
gecondoleerd met roos. ik heb geen overleden kindje, maar wel een vroeggeboorte en mij is door de gyn al gezegd dat ik al contact met ze moet opnemen als wij een 3e willen. om al van te voren testen te doen. dus denk dat je wel extra controles kan krijgen. al is het alleen voor je gemoedsrust
Ik heb het zelfde meegemaakt met Tibo*. Snap dat je ongerust bent nu,heb ik ook telkens. Sterkte en veel geluk met je zwangerschap!
lieve Nien, wat erg dat je dit moest meemaken en wat vreselijk verdrietig dat kleine Roos niet bij jullie mocht blijven heel veel sterkte
Wat verschrikkelijk dat jullie je kleine meis Roos* niet bij jullie mochten houden... Ik wens je veel licht en liefde, voor nu en voor de toekomst. En een nieuwe zwangerschap is eng, héél eng! Maar je kunt idd om extra controle vragen en als je iets niet vertrouwd, gewoon meteen de gyn bellen.