Mijn vorige en huidige zwangerschappen lopen niet geheel vlekkeloos en ik vind het allemaal ontzettend eng. Bang dat het mis zal gaan. Ik ben heel dankbaar dat met Ruben alles goed is gekomen uiteindelijk en dat ik nu weer zwanger mag zijn. Maar voor mij is deze zwangerschap meer een last die ik moet dragen om een kindje te krijgen dan iets om van te genieten. Kan nog steeds niet echt geloven dat ik zwanger ben en soms vergeet ik het zelfs . Nu vroeg ik me af hoe jullie genieten van je zwangerschap. Iedereen roept maar dat ik moet genieten, maar ik zou niet weten hoe 8-[ . Alvast bedankt voor de antwoorden.
Lijkt me ook heel moeilijk! Maar in principe kan jij niks doen (als je gewoon gezond leeft en geen gekke dingen doet) aan het feit of je zwangerschap goed of slecht zal verlopen. Ik ben eigenlijk ook altijd een zwart kijker, maar om eerlijk te zijn heeft het geen zin. Je krijgt er geen zekerheid mee. Ik denk dan maar zo dat ik er beter maar van kan genieten, ipv te stressen terwijl alles straks toch gewoon goed blijkt te zijn. Meerendeel van de zwangerschappen gaat gewoon goed, dat moet je voor ogen houden. Meer kan je niet doen. Veel sterkte en geniet er van!
O jee wat herkenbaar zeg! Ik heb steeds bloedverlies gehad, werkstress, andere stress, noem maar op, elke keer weer iets waar ik me dan zorgen over maak dat het mis kan gaan! Ik hoop zo dat ik een gezond kindje op de wereld ga zetten, maar ik heb nu in deze korte tijd dat ik zwanger ben allang door, dat dat zwanger zijn met al die angsten echt NIKS voor mij is. Ik zorg goed voor mijzelf en voor het kindje hoor, zeker weten, maar emotioneel vind ik het zo loeizwaar dat ik niet weet wat er in me gebeurd en of het allemaal wel goed gaat daarbinnen in mijn buik! En dan vergeet ik dus te genieten ja....kan me zo goed voorstellen hoe je je voelt...
Ik geniet er deze keer veel meer van dan de vorige, toen was ik dus ook steeds ziek zieker ziekst en nu gaat het gewoon vrij goed met me waardoor ik er dus echt wel van kan genieten. Ten eerste weiger ik de doemgedachtes, ik heb dan ook de mantra: men lijd het meest van het lijden wat men vreest Ten tweede geniet ik echt van mijn bolle buik, koop mooie kleren waar ik me echt super in voel op het moment Tja verder vergeetik ook wel momenten dat ik zwanger ben, maar hoe zwangerder hoe minder vaak ik het vergeet, dan voel ik de baby ineens echt van halloo mama daar ben ik en deze baby kruipt (in tegenstelling tot mijn vorige kindje) ook geregeld lekker tegen mijn hand aan als ik die op mijn buik leg, tja daar geniet ik van.. Ik heb dus bij mijn eerste niet genoten dat lukte me toen niet goed vooral omdat ik vooral stilstond bij alles wat niet goed was en niet goed zou gaan misschien etcetc en nu ik dat los heb gelaten en vooral stilsta bij de leuke dingen en de doemgedachtes met mijn mantra verjaag kan ik toch echt zeggen: ik zit eindelijk op de rose wolk en ik geniet er van! Ik hoop dat jou dat ook zal gaan lukken!
Ik vond het ook erg moeilijk om te genieten in het begin, en dat kwam door de miskraam en omdat we al ruim 4,5 jaar bezig zijn geweest. Je kan het niet geloven en je blijft bang dat er wat misgaat Nu ga ik eindelijk een beetje genieten, van de bewegingen en schopjes die je af en toe voelt Maar nog ben ik elke keer weer blij als we een echo krijgen en we weer kunnen zien dat het hartje nog klopt en het beweegt Dus onzeker blijf je volgens mij altijd, wat je ook mee hebt gemaakt Maar probeer het toch maar Mijn schoonmoeder zegt ook steeds : laat zien die buik en straal Dat is iets om trots op te zijn Suc-6
Ik heb in het begin ook erg moeten wennen aan het idee dat je moest genieten van je zwangerschap, het is mijn eerste kindje dus alles is nieuw en eng.. Ik heb gelukkig 35 weken lang nergens last van gehad geen kwaaltje niets en heb dus erg genoten van de kleine dingetjes zoals het groeien van je buik de eerste schopjes de echo's enz enz maar momenteel gaat het niet echt lekker en word ik volgende week miss ingeleid omdat de baby groter is dan normaal en ik voel me nu dus al 2 weken niet echt super.... Ik kan me nu heel goed voorstellen hoe sommige vrouwen zich de gehele zwangerschap moeten voelen die veel kwaaltjes hebben want ik had het dus echt niet volgehouden die negen maanden lang want ik nu na 2 weken al helemaal gek.... Maar ik denk dat iedereen geniet op zijn eigen manier... Liefs Chantal