Geboren!

Op 23 oktober om 5.11 uur werd ik toch echt wakker van de krampen. Gelijk wist ik; het is begonnen. Toen moest ik meteen naar de wc... Na een half uurtje mijn vriend wakker gemaakt, ik zei met een zenuwachtige lach; het is begonnen.... Hij stond meteen op en kleedde zich aan. Vond ik wel grappig want dat was naar mijn idee nog helemaal niet nodig. Omdat we de VK snel moesten bellen, i.v.m. een ruggenprik, belde we haar al om 5.55 uur, een half uurtje later was ze er. Ik had toen al 3 cm ontsluiting. Dit gaat snel! Ik was net begonnen. Dus met toch wat meer haast naar het ZH. Eerst hebben we mijn dochter naar m'n moeder gebracht. Eenmaal in het ZH om 7.00 uur werd ik naar de verloskamer gebracht. We moesten het bevallingsplan aan de verpleegkundige geven. Die hadden we gemaakt omdat ik best bang was voor de bevalling.. De verpleegkundige zei doodleuk; 'Eigenlijk zouden we dit meteen in de prullenbak moeten gooien, een bevalling gaat toch altijd helemaal mis'. Ik wist niet wat ik hoorde! Hallo, ik moet nog, dank je wel...:x Gelukkig zat haar dienst er al snel op...
In het ZH had ik 4 cm ontsluiting, toch lieten ze me nog tot half 10 wachten voor ik de ruggenprik kreeg. Ik merkte dat door mijn spanning de weeën toch wat afnamen. Na de ruggenprik had ik 5 cm ontsluiting en ik voelde toch nog wel wat. Na een tijdje gaven ze me wat weeën opwekkers omdat ik bleef hangen op die 5 cm. Toen ging het helemaal snel, en ik voelde het wél. In anderhalf uur ging ik van 5 cm naar 10 cm. Wel werd ik na de weeën opwekkers heel ziek, overgeven na elk slokje water.... Dus tussen de weeën opvangen overgeven... Op het moment dat ik het echt niet meer leuk vond en smeekte om het hoger zetten van de prik, mocht ik al gaan persen! Ik voelde heel goed de overgang van ontsluiting naar persen (dat miste ik allemaal bij mijn eerste bevalling) en ik kon heel goed luisteren naar de aanwijzingen van de artsen. Ze hadden me al verteld dat er een moment kwam waarop ik niet mocht persen maar heel goed moest puffen (dit was me niet gelukt bij mijn dochter met een minder leuke uitkomst... 11 hechtingen, horizontaal....). Omdat ik dit keer alles zo bewust meemaakte lukte het me nu wel! Ik dacht, ik puf drie keer en dan mag ik weer persen. Nee dus... Ik bleef maar puffen voor mijn idee... Dus ik; "En nu??!?!" Ze zeiden; "Doe je ogen maar open", terwijl ik mijn ogen open deed, hielt ze mijn zoon boven me en legde hem bij me! Ik hoefde dus niet eens meer te persen, ze haalde hem na het draaien er zo uit! Die had ik niet verwacht!
Ze lieten mijn baby wel een uur gewoon bij me liggen ("het eerste uur komen we er niet aan", zeiden ze)

Ik bleef wel heel ziek na dat de baby geboren was, en moest dan ook blijven, al was het pas 14.00 uur. De hele middag en avond zijn een beetje vaag doordat ik echt goed ziek was. Ze gaven me wat tegen de misselijkheid, maar dat hielp allemaal niet. Omdat ik niet kon plassen kreeg ik een katheter, maar die mocht er meteen weer uit omdat er minder dan 500 ml in mijn blaas zat. Maar dan moest ik wel binnen 6 uur plassen anders moest ik er weer een, maar dan 24 uur lang En dat was dus het geval.... Toch vond ik het extra nachtje in het ZH niet erg, ik kon er juist goed uitrusten en bij komen van de bevalling, zonder de drukte van thuis.

Achteraf vond ik deze bevalling heel erg meevallen. Het duurde in totaal 9 uur en ik heb 36 minuten geperst. Op het moment dat ik dacht dat het nog lang zou duren vond ik de pijn niet te houden, maar omdat dat eigenlijk het hoogte punt was en ik al mocht gaan persen vond ik het achteraf wel meevallen. Ik ben blij dat ik het dit keer veel bewuster meemaakte. Ik heb maar een paar kleine scheurtjes die gehecht zijn. Daar heb ik helemaal geen last van!

Dus ondanks het ziek zijn en de twee nachten in het ZH, vond ik het een redelijk 'goede' bevalling. Ik heb een prachtige zoon gekregen. Hij is zo rustige en tevreden. Echt een engeltje! Wat een rijkdom met twee prachtige kinderen! we zijn helemaal compleet