Hey, Is misschien een raar topic, maar toch... Ik heb altijd een kleine voorkeur gehad voor een zoontje. Waarom kan ik eigenlijk niet goed uitleggen. Nu heb ik wat schrik om teleurgesteld te zijn moest het blijken dat ons kindje een meisje is. Waarom zouden jullie een meisje verkiezen boven een jongen, of een lichte voorkeur hebben voor een meisje? Ik hoop dat jullie bedenksels mij helemaal enthousiast zullen maken voor een meisje! En natuurlijk maakt het niet zoveel uit, als het maar gezond is... Veel groetjes, Klein Konijntje
Mijn eigen ervaring is dat het je helemaal niets uitmaakt wat het is als dat kleine wurmpje op je buik ligt! Ik was meteen zoooo verliefd dat het me echt niet uitmaakte of het nou een jongen of een meisje was. (maar het maakte me van te voren ook al niet uit hoor) Ik heb nu een jongen, maar het maakt me ook deze x helemaal niets uit wat het geslacht zal zijn. Ik weet toch al dat ik ook deze x weer helemaal tot over mijn oren verliefd zal zijn!
Ik had ook een lichte voorkeur voor een jongen . We kregen de 20 weken echo en vanaf het moment dat ik hoorde dat het een meisje is was ik compleet verliefd en helemaal in de wolken .... Het is echt een cliche maar als je hoort dat het allemaal goed en gezons is dan maakt het echt helemaal niks uit of het nu een jongen of een meisje is .
Hai,wij wilde graag een meisje.Maar dat komt denk ik omdat wij allebei alleen maar zussen hebben en geen broers... Over 13 weken,ja het duurt nog ff weten we het! En gezond gaat boven alles!
Ik ben nog veel vreemder en snap uberhaupt niet waarom iemand het ene geslacht leuker vind dan het ander. het heeft toch beide leuke dingen en het belangrijkste nog wel... Je hebt zoveel verschillen in karakter/manier van doen. Ik was als meisje helemaal geen meisje meisje, ik ben een ster in boomhutten bouwen, mijn standaard outfit bestond uit laarzen en een gescheurde broek en heb amper met poppen gespeeld, mn zusje is wel een meisje meisje en had altijd een roze kamer, wou prinses worden enz. Het zelfde geldt voor jongetjes... ik ken er genoeg die graag met poppen spelen en heel rustig zijn en je hebt er ook die voldoen aan het steriotype, stoer, grof enz. Ik heb beide en ik kan echt niet zeggen dat de 1 leuker is als de ander... het ligt helemaal aan het karakter en hoe een kind is.
Leuke kleertjes, meisjes zijn vaak wat rustiger, je kan met ze tutten en freubelen. Geen idee eigenlijk. Wat lijkt jou zo leuk aan een zoontje?
Wij wilden het niet van tevoren weten en toen Justin er uit was, en ff gecheckt werd (apgar) en de gynae vroeg hoe HIJ zou gaan heten.. tóen realiseerde ik mij pas wat we gekregen hadden, mij interesseerde t geslacht ook geen moer hoor!
Ik heb geen voorkeur.. echt niet. Maakt me niet uit of het een jongen of een meid is, een jongen kan je stoer aankleden en is weer wat drukker, een meid heb je echt leuke kleding voor en die zijn ( meestal ) weer wat rustiger. Beide heeft z'n charmes vind ik!
Ah joh maak je niet druk, je zult echt niet teleurgesteld worden hoor. Als je je kindje gezond en wel in je armen krijgt dan smelt je! Mijn man had ook een sterke voorkeur voor een jongen. Wij hebben dus een pretecho laten maken zodat we wisten wat het werd, op deze manier kon mijn man wennen aan het idee van een meisje of een jongen. Maar toen ons zoontje werd geboren hield hij zich daar helemaal niet meer mee bezig hoor.
In eerste instantie had ik sterke voorkeur voor een meid..was ook helemaal nieuwsgierig bij de mediche 20weken-echo..helaas wilde de gyneacoloog toen niet kijken wat het zou worden, dit deelde hij al mee aan het begin van de echo..Ik was daarover echt even teleurgesteld. Maar toen de echo klaar was en ik hoorde dat mijn kindje kerngezond was, was dat echt nog het enige wat telde..Ik was daarover al zo blij dat het me niet meer uitmaakte of het een jongetje/meisje was. Later nog een pretecho gedaan waarop bleek dat het dus wel een meisje is Het is heel cliché, maar zeker waar..gezondheid is echt het belangrijkste!
Ik wou ook graag een meisje.... toen ik te horen kreeg dat ik een mannetje kreeg was het inderdaad ook ineens helemaal prima hahaha dus achteraf gezien als het maar van mij is vind ik het goed
Ik wou ook een meisje en zag mezelf ook echt als een meisjesMAMA Maar bij de 20weken echo zagen we zn pieletje hihi En ik was ook zoo verliefd en na de pretecho vorige week al helemaal! Ik ben er echt helemaal aan gewend nu en zou niks anders meer willen Een gezonde zoon, een gelukkigere moeder kan ik niet zijn toch
Ow ja wat ik vergeten was, STOMME IK Ik vond het zo leuk om roze dingetjes en jurkjes enzo te kopen Maar heb nu al veel stoere jongensdingen en lieve blauwe kleuren. Helemaal in de wolken met mn zoontje
Het maakt mij ook niets uit, het heeft allebei z'n kanten. Het leek mij aan de ene kant wel eens leuk om een jongetje te krijgen, omdat ik zelf alleen maar zussen heb, maar een meisje kun je weer leuker aankleden, mee tutten, kletsen enzovoort. Meisjes rustiger? Bij ons thuis ging het er vroeger echt niet rustig aan toe, wij vlogen elkaar regelmatig in de haren...maar goed, wie weet is dat meer een uitzondering.
bij de 1e hadden we toch een ietsiepietsie voorkeur voor een jongen, de 2e uiteraard een ietsiepietsie voor een meid, en desnondanks dit keer toch ook weer een klein beetje een voorkeur... maar puur om een heel "stomme" reden misschien.... als ik zo een beetje in de rondte kijk zowel familiair...als via vrienden en kenissen raak je als ouder zijnde je zoon "sneller" kwijt later als ze eenmaal "aan de vrouw zijn" en met een meid is dat toch vele malen minder... dat is eigenlijk voor mij de enige reden waarom ik net een heel klein stukje liever een meid zou willen (wat we ook krijgen btw).... afgezien daarvan zou het me totaal niets uitmaken. tis gewoon dat rare gevoel want je weet natuurlijk nooit hoe het "later" gaat maar toch...
Ja, dat zie ik ook in mijn omgeving. De meeste (dus niet alle ) meiden die ik ken hebben allemaal een hele hechte band met hun moeder en doen van alles samen, dat zie ik bij de jongens ook minder. Helemaal als ze idd eenmaal een vriendin hebben. Ik ben zelf ook heel close met mijn moeder en het lijkt me leuk als ik dat ook met mijn dochter (als ik die zou krijgen..) krijg. Mijn broer heeft dat veel minder. Toch zou het me niet veel uitmaken denk ik, ik vind jongens ook superleuk, en het is cliche maar dat het gezond is blijft het belangrijkste!
Ik was super blij dat ik te horen kreeg dat we een meid kregen (1e zwangerschap) Dit puur omdat ik zelf weet wat voor band ikzelf heb met mijn moeder. Ik hoop dat later ook met Eliza te beleven. Ook omdat eenmeid 'bekend' voor mij is. Maar ik ben nu ook super blij met mijn kereltje die in januari komt. Ik denk wel dat je daar een hele andere band mee krijgt. Een teleurstelling kan ik me niet voorstellen. Even van slag kan ik me begrijpen. Tuurlijk je mag alijd hopen, maar een jongen of een meid, alle 2 hebben ze hun charme.
Nou ik moet zeggen dat bovenstaande bij ons echt niet het geval was.... Mijn broertje is altijd (en nog steeds) veeeel closer geweest met mn moeder, ik ben al vanaf mn 17e op zoek geweest naar mn eigen huis, wilde DOLgraag het huis uit! Ik ging uiteindelijk op mn 20e! En omdat ik al vanaf mn 15e aan de vriend was...(mijn huidige man btw)... dus meiden blijven lang niet altijd closer hoor... Weet je, je kunt wel een voorkeur hebben, maar je verandert er toch niks aan..... Vroeger wilde ik altijd een meisje, lekker tutten en samen leuke dingen doen. Daarna wilde ik een menneke, lekker stoer aankleden enzo... Nu maakt het me niet meer uit, ze zijn allebei leuk! Er zijn 2 dingen die ik hoop: Dat ie gezond is en dat het er maar 1 is! (Ja sorry maar een 2ling zou ik jammer vinden, wil graag 2 keer zwanger zijn...)