Afgelopen nacht werd ik om 03:00 uur wakker met ontzettende pijn in mijn buik, kon op geen enkele manier meer liggen en het deed zo'n zeer dat ik mijn man wakker heb gemaakt. Vertelde wat er was en moest ontzettend huilen omdat ik bang was dat ik een miskraam zou krijgen. Het leken wel weeën. Meerdere malen de wc bezocht om te kijken of ik geen bloedverlies had. Gelukkig niet. Moest om 09:00 uur starten met werken ( alleen) en mijn collega zou om 11:00 uur pas komen. Heb niets anders gedaan dan overgeven en pijn hebben in de buik. Toen mijn collega kwam stuurde ze me naar huis en daar heb ik de huisarts gebeld. Deze vond dat ik contact moest opnemen met de VK, mijn man was gelukkig vrij en heeft de VK gebeld en deze vond dat ik direct moest komen. Nadat we oppas hadden geregeld voor ons zoontje zijn we gegaan. Uit het gesprek bleek dat het verdacht veel leek op symptonen voor een beginnend miskraam, ze wilde gelijk een echo doen om te kijken hoe het ervoor stond. Kreeg een inwendige echo en ze kon mijn baarmoeder niet precies vinden, kussen onder de bips en daar zagen we het vruchtzakje met een kloppend hartje. Tranen van geluk. Wat bleek mijn darmen zijn net een golfslagbad en samen met mijn spastisch darm kan dat de pijn veroorzaken. Als ik wel nog zo overmatig blijf spugen, dan moet ik aan het infuus, dus moet echt proberen zoveel mogelijk vocht binnenkrijgen. Maar wat was ik bang, maar gelukkig was het allemaal goed en uit de echo wees niet uit op een mk. Krijg 28 april weer een echo. Kan weer met een gerust gevoel het paasweekend in.
Wat een geluk dat het allemaal mee valt, kan me je angst helemaal voorstellen! Geniet van het paasweekend