Maakt niet uit. Ik heb inmiddels genoeg! Ontzettend lief van je dat je het hebt geprobeerd. -- De eerste afspraken staan. Vanochtend wezen bloedprikken. Donderdag naar de endocrinoloog/ internist en volgende week woensdag de eerste echo! Ondertussen wordt hier druk met bollen geschoten . Ik ben al wat minder paniekerig en stresserig.
Ik hoop voor je dat je er toch uiteindelijk op kan klimmen, ik heb zelf mn dochtertje met bijna 20 weken zwangerschap verloren en daarna een MA en ik hoop dat ik ergens in februari een beetje kan gaan genieten, verder probeer ik maar te vergeten zwanger te zijn want anders slaat af en toe ook de paniek goed toe..
Snap je helemaal! Ik heb het ook. Ben ook helemaal niet blij. Heb vandaag een super mooie echo gehad voor het eerst van mijn leven...maar ik kan er niet van genieten.. Bah..
@trees, leef zo mee, zover het kan... gelukkig genoeg bollen nu... oke.... kunnen we voor de rest nog iets doen?? aan je denken?? moed in praten? onze mond houden??? digitale lichaamsdelen vasthouden??? houd moed!!! en houd ons op de hoogte smak
Ik herken het heel erg hoor, en dan gaat het mij mij pas over hoe ik erin stond na 1 en nu na 2 miskramen.... Ik ben nu ook hard bezig om op medisch gebied de dingen gedaan te krijgen en dat is nogal hard werken, hier in Nederland. De endocrinoloog heeft alweer aangegeven dat als mijn bloedwaarden (gisteren geprikt) weer normaal zijn, (dat waren ze in oktober namelijk ook) mijn klachten wat haar betreft psychisch zijn. Ja, m'n neus, stom mens... Ik heb dus Gent inmiddels gemaild Ik denk dat je vooral jezelf toestemming moet geven om al die dingen op medisch gebied te willen en te doen. Ik denk namelijk dat het volkomen normaal is en zeker in jouw geval ook nog eens volkomen NODIG. Dat artsen dan reageren alsof je de een of andere lunatic bent, komt omdat die artsen gewoon a)niet snappen wat meerdere miskramen met je doen en b)niet voldoende op de hoogte zijn van wat er qua behandeling allemaal mogelijk is. Goed dus dat je actie erop hebt gezet, en aangezien je nu al minder stresserig bent, lijkt me duidelijk dat dat dus gewoon is wat je nodig hebt in een situatie als dit... Kan een arts 100 keer zeggen dat je gewoon normaal moet doen, daar moet je je dan niks van aantrekken. Wat je nu doet IS normaal Hopelijk deze keer toch ook weer een gezonde zwangerschap en straks een tweede wondertje erbij! Ik duim en bid voor je iig!
Dippertje wat naar dat jullie je dochter zijn verloren. Dat lijkt me ontzettend heftig. Logisch dat het nog niet lukt om te genieten . Ik hoop dat ook voor jullie een moment komt dat er toch een beetje vertrouwen gaat groeien en dat je stiekem een beetje kan genieten. Makkelijk zal het niet zijn en daarom heel veel succes gewenst! Uksoldaatje, toch stiekem een beetje gefeliciteerd met de mooie echo. Het is de eerste stap en nu moeten er nog een heleboel goede stappen komen. Ik kon bij onze dochter ook moeilijk genieten van de eerste goede echo's. Ik kon gewoon niet geloven dat het nu echt goed zat. Na meerdere miskramen voelt dat zo onrealistisch. Toch groeide na elke goede echo beetje bij beetje het vertrouwen. Krijg je veel echo's? Bij mijk hielp het om wekelijks en soms zelfs vaker ->) een echo te hebben. Rozemarijke goed dat je je niet laat afslepen met je klachten en dat je naar Gent gaat! In Nederland draait alles om protocollen en niet om de patient. Heeft Gent ook een goede immunoloog in huis? Deze kan misschien ook nog uitgebreid onderzoek doen naar je klachten én een mogelijke oorzaak van de miskramen. Mooi geschreven van het jezelf toestemming geven! Zo is het ook en ik ben blij dat ik toch bezig ben met bollen schieten. Ik zal het volgende week woensdag de gynaecoloog ook weer even melden. Werkt erg goed voor de werkrelatie *ahum*, maar dat is even niet ons probleemm. Taliaa. Digitale lichaamsdelen vasthouden? Gut mijn voorstellingsvermogen slaat nu wat op hol en dat in combinatie met het naaktslaksporen in katoenen lichaamsdelen? Ik weet het niet hoor, maar moed inspreken en aan me denken is denk ik voldoende .
trees ik las het onderwerp en kan me er helemaal in vinden. tuurlijk hoor je blij te zijn als je een positieve test heb maar in ons geval gebeurt dat gewoon niet op de manier zoals het hoort. waar ik me altijd wel heel erg aan vast kon houden is dat ik al een dochter had en je dus eigenlijk weet dat het moet kunnen. ik ben de laatste keer naar gent geweest en heb progestron en prednison gehad naast de aspirine en fraxiparine die ik al gebruikte het lijkt hier te helpen ben nu eindelijk over de 12 weken heen (het leken wel 12 maanden). maar genieten is er nog steeds niet bij ook ik loop nog steeds met maandverband in mijn tas en de bed beschermers liggen ook nog in mijn nacht kastje kortom ik ben blij als ik ons kindje straks levend op de wereld mag zetten en dan zeggen ze dat zwanger zijn zo geweldig is nou ik vind het vreselijk. fijn dat je nu genoeg progestron hebt ik zou ze ook gewoon gaan nemen en als je schildklier nu goed in de gaten gehouden word dan ga ik heel hard voor je duimen dat het nu in 1 keer goed mag gaan. even over gent wij wonen in de kop van noord holland hier is het dus ook een halve wereld reis maar ik vond het echt de moeite waard. ik heb in augustus een afspraak gemaakt kon pas in december terecht toen ik erachter kwam dat ik weer zwanger was heb ik meteen een mail gestuurd kon mocht toen de week erna al komen echt prima geregeld. wat hebben jullie trouwens een mooie lieve meid zeg en wat word ze al groot
getver trees, ik spreek je wel moed in... (in het kader van de visueel ingestelde medemens: ik bedoelde, je handje vast te houden, of een teen als je handen al bezet waren, haha) moedmoedmoed.... moed is vrees die gebeden heeft... smak
Lieve Trees Als eerste wil ik je feliciteren met je zwangerschap. Ik zal voor je duimen en bidden dat het ook deze keer goed blijft gaan, net als bij je prachtige dochter! Wat sterk van je dat je voor jezelf een aantal dingen hebt bedacht en dat je daar ook voor gaat. Een vrouw kent haar eigen lichaam toch het beste en jij hebt teveel meegemaakt om ´af te wachten en niks te doen´. Ben benieuwd wat de internist vandaag met je heeft besproken en nog meer naar je 1ste echo volgende week. Ik ga je volgen de komende tijd en mijn gedachten zijn bij jou. Liefs, Caitlin
Trees, a.s. woensdag echo, spannend!! Hoe was het bij de endocrinoloog/internist? Een zwanger-blijf-plan opgesteld?
Donderdag bij de internist geweest en dat was een enerverend bezoekje. Ik zal jullie niet vervelen met mijn gezeur, maar plotseling bedacht de internist dat ze misschien wel de onderliggende oorzaak van mijn miskramen wist. Beetje jammer dat ze dit niet eerder had bedacht, maar vooruit . Progesteronwaardes zijn te laag en mijn schildklierwaardes volgen niet het standaardpatroon van een schildklieraandoening. Het kwam erop neer dat mijn hypofyse (klein orgaantje in je hersenen) niet goed werkt. Allemaal leuk en aardig, maar als het klopt wat ze zegt zou deze zwangerschap goed moeten gaan met extra progesteron en schildkliermedicatie. Laten we het hopen! Ik ben op zich redelijk rustig. Behalve afgelopen donderdag een hysterisch momentje, waardoor ik als een halvegare naar de Kruitvat ben gescheurd voor wat testmateriaal . Testmateriaal deed pecies wat ik even nodig had en heeft me helemaal gerustgesteld. Caitlin wat een lieve woorden. Dank je wel! En Taliaa de moed is ontvangen en wordt gekoesterd. Ik twijfel zelfs over een banner. Hoe positief klinkt dat dan
Het plan is extra prikken en eerder de medicatie verhogen. Ze laat gewoon het protocol los en dat voor een Nederlandse arts.....tssss
@Trees: wat super zeg! In het WZA gewoon? En dan dus deze week de eerste echo.... Hopelijk een hele goeie! Ik blijf duimen en vooral bidden!
Oww wat spannend Trees deze moet blijven plakken van mij met de utro en hogere medicatie! hoe ver ben je nu eigenlijk?
"Wij willen banner! Wij willen banner!" Zo, durfalletje, die NLse internist. Hopelijk gaat het vruchten afwerpen. Of in ieder geval ééntje over een maand of 8.
Naar aanleiding van volgens mij dit topic kreeg ik van iemand de tip van een internist in Den Haag die verder kijkt dan zijn neus lang is. Ik kan maar niet achterhalen wie dit was?! Ik wil namelijk heel graag de naam van de internist voor iemand. Zou degene mij willen pb-en? Ik heb in een hormonale opruimbui mijn postvak vorige week leeggekieperd en ben het berichtje kwijt.
In het Martiniziekenhuis in Groningen. Een fijne internist, maar ze is wel van de afwijkende bloedwaardes. Anders doet ze niks. Daar heb jij denk ik niet zoveel aan