Waar ik een beetje moeite mee heb is de manier waarop je een jongetje van 5! keihard straft alsof het een zware crimineel is Ja hij heeft iets meegenomen wat niet van hem is en nee dat mag niet. Maar zoiets had je rustig uit kunnen leggen. Of het op zijn minst aan zijn moeder door kunnen geven zodat zij daarover met hem in gesprek kon gaan. Een kind van 5 heeft nog zoveel sturing nodig en is echt nog niet in staat om overal de consequenties van in te zien. Vind je gedrag richting dat jongetje heel extreem. Ben wel benieuwd hoe je je dochter zou straffen op de dag dat ze thuis komt met iets dat niet van haar is. Is op die leeftijd nl helemaal niet ondenkbaar. En waar ik dan vooral benieuwd naar ben is hoe jij je zou voelen wanneer je dochter daardoor als eoa paria behandeld zou worden door andere ouders.
Nee, maar je kent hem nu wel. Laat ik het omdraaien. Hoe zou jij het vinden als jouw dochter dolgraag met andere kinderen wil spelen, maar 'sociaal onhandig' is. Ziet dat vrijwel iedereen om haar heen met kindjes thuis speelt, maar NIEMAND wil met haar spelen. Ach, maakt niet uit toch? Want ze kan op school en de bso toch spelen? Dat ze op school en de bso links wordt gelaten omdat ze daar geen aansluiting vind, dat hoor jij alleen als moeder. En dan laat ik nog even buiten beschouwing dat zulke kindjes juist niet goed functioneren in groepsverband. Te veel prikkels. Mijn zoon heeft huilend op bed liggen 'zingen' "niemand vind mij lief, niemand wil met mij spelen, ik ben stom". Want ja, kinderen met ass hebben meestal geen goede theory of mind. En ja, je mag die keuze maken. Maar maak die keuze op een eerlijke basis en niet omdat hij 1x geld in zijn zak had en buiten zijn schuld om poep aan zijn kleren had. En zeg het tenminste eerlijk tegen die moeder. Zet jezelf eens in haar schoenen. Je hebt volgens mij echt geen idee wat je teweeg brengt voor het kindje en voor zijn moeder. We leren allemaal onze kinderen niet te jokken of te liegen. Jouw dochter krijgt zo een mooi voorbeeld.
Maar er zijn genoeg kinderen die met hem willen spelen. Ik zie dat op het schoolplein en bij de BSO. Jij gaat mijn situatie met die van jouw zoon vergelijken. Dat moeder en hij willen dat ze buiten schooltijd om met elkaar moeten spelen betekent niet dat ik dat wil.... eerlijk= ja rotstreek= ja Je hoeft mij niet een schuldgevoel aan te praten met stel je voor dat....of we leren onze kinderen niet te jokken....dat weet ik ook wel.
Wees dan eerlijk! Heel veel kinderen met ass hebben moeite met sociaal gedrag, dat is een gegeven. Wat jij niet ziet wil niet zeggen dat het er niet is. Ik zeg niet dat het moet, maar zeg wel dat je best met respect kan handelen en ik vind het respectloos. En dat zonder spijt. Ik verbaas mij erover. En ik mag dan niet zeggen dat jij je dochter het verkeerde voorbeeld geeft? Want dat weet je wel, maar toch voel je je trots genoeg om dit topic te openen.
Je noemt het zelf een rotstreek in je topictitel, maar hebt er toch geen spijt van. Zijn moeder geeft, volgens je eerste post, aan dat hij weinig vriendjes heeft, maar nu vind jij opeens dat hij er wel genoeg heeft. Wat is daar dan van waar? Of ga je het nu wat minder erg voor doen dan het is, omdat je commentaar krijgt... Ik vind dat het inderdaad een rotstreek is. In eerste instantie naar je dochter toe, die jij nu als leugenaar te kakken hebt gezet en daarbij ook een zeer slecht voorbeeld hebt gegeven. Maar zeker ook naar die moeder en dat jongetje. Ik vind het ook super sneu dat je dit jongetje zo snel afschrijft. Hij maakt een foutje en heeft dikke pech met die hondenpoep en hij mag meteen nooit meer komen spelen. Maar goed dat is een keuze (die je wel heel wat beter aan had kunnen pakken). Het is jammer dat deze moeder niet weet jij naar haar kind kijkt, want dan wil ze waarschijnlijk niet eens meer dat haar zoontje bij jullie speelt...
absoluut niet. Ik zou niet bang zijn van die moeders reactie en gewoon vertellen ook waarom. en als zij daarna met adhd etc kwam, zou ik zeggen dat ik liever dat mijn dochter bij hem komt te spelen(ik heb zelf persoonlijk geen probleem met adhd etc dus de jongen zou bij ons wel welkom zijn) omdat het mij te druk werd. Nu wordt jouw dochter als leugenaar gezien en jij saboteert je eigen dochters imago. zij praten kennelijk met elkaar. meer dingen worden besproken dan je je kunt voorstellen op deze leeftijd. we moeten niet zo bang zijn voor de menselijke gevoelens, boosheid, gekwetstheid die uitdrukking krijgen in de reacties van de mensen. die horen erbij. gewoon de waarheid vertellen en incasseren zo nodig wat het veroorzaakt en daarna weer goed maken met elkaar.
Moeder vindt dat hij weinig/ geen vriendjes heeft....Dat betekent niet dat het zo is. Mijn dochter speelt op school met hem en op de BSO. Dat is voor mij genoeg. Nogmaals het is een rotstreek, maar ik heb geen spijt. Mijn vraag is wat zou jij doen? Niet, veroordeel mij maar.
Met kinderen samen op een schoolplein rondrennen betekent nog niet dat hij genoeg vriendjes heeft. Als niemand met hem na schooltijd wil spelen, geeft dat veel meer een indicatie. In dat opzicht neem ik eerder van deze moeder aan dat haar zoon weinig vriendjes heeft, dan van jou met als redenatie dat je hem op een schoolplein met anderen hebt zien spelen. Ik geef gewoon mijn mening, dat jij hem veroordelend vind is jammer. Maar ik vraag me ook af wat je precies voor reacties verwachtte. Je zegt zelf dat het een rotstreek is, ik beaam dat alleen maar. Verder als antwoord op je vraag: nee, ik had dat niet gedaan. Ik had sowieso na het speelafspraakje aan de moeder verteld hoe het was gegaan. En hem dan wel weer een kans gegeven om te komen spelen. Ik had nooit tegen mijn dochter gezegd dat ze niet meer met dat jongetje mocht spelen. Ze mogen van mij zelf kiezen met wie ze spelen. Hoewel het wel een keer voor kan komen dat ik geen zin in heb dat er iemand komt spelen en dan zeg ik dat gewoon. En zelfs al zou ik liever niet hebben dat mijn kind met een specifiek kind zou spelen, dan zou ik dat niet aan mijn 5-jarige dochter melden. En nee, ik zou er achteraf, als ze zelf daar wel eerlijk over is, niet over liegen en daardoor weer het probleem bij mijn kind neerleggen.
Jeetje! Ik kan me best voorstellen dat ik bepaalde kinderen niet leuk ga vinden (want dat is er volgens mij aan de hand) maar ik zou op basis van deze gebeurtenissen nooit voor mijn kind besluiten dat hij er niet meer mee mag spelen. Wat raar dat er dus blijkbaar moeders zijn die daar geen probleem mee hebben. Ik vind het ook sneu voor het jongetje en voor jouw dochter. Ben benieuwd hoe jij het zou vinden als kinderen niet meer met haar mogen spelen om een reden waar ze zelf niks aan kan doen (omdat ze zo'n gemene moeder heeft bijvoorbeeld).
Je post heeft heel wat reacties losgemaakt! Ik verbaas me echt over het feit dat er zoveel moeders het geen probleem lijken te vinden om aan te geven dat een kind niet meer mag komen spelen. Ik kies de vriendjes van mijn kinderen niet uit. Dat doen ze zelf! En ja dat betekent ook dat er wel eens een kind hier speelt dat ik minder leuk vind. Een broek met hondenpoep is echt vies, maar daar kan het kind niets aan doen. Ik zou die broek uitgedaan hebben en het kind een broek van mijn kind gegeven hebben. Desnoods tot het naar huis gaat. En tja dat geld.....het kind is 5! Ik weet niet hoe het boven is gegaan. Misschien heeft je dochter wel gezegd dat het goed was. En kom op een kind van 5 zie ik nog niet zo bewust stelen. Dat zou ik rustig uit zijn zak gehaald hebben en verteld hebben dat dat niet mag. En met het ophalen/wegbrengen ook gewoon verteld hebben aan zijn moeder. Ik zie daar beslist nog geen begon van crimineel gedrag in. Ik kan me best voorstellen dat je je overrompelt voelde met de vraag van de moeder, maar geen spijt hebben over het feit dat je nu gezegd hebt dat je dochter de leugenaar is? Ja dat vind ik echt erg!
De volgende reactie snap ik echt niet: " iedereen maakt weleens een foutje". Als je bewust liegt tegen een ander en ook nog de dochter daarvoor laat opdraaien, kan ik dat niet zomaar een foutje noemen van een volwassen persoon. Ik vind vooral dat laatste echt heel erg gemeen naar de dochter toe en ik denk ook niet dat ze het begrijpt dat ze niet meer met het jongetje mag spelen.
Je hebt er geen spijt van..... Je hebt je eigen kind voor leugenaar uitgemaakt, behoorlijk trieste zaak. Ik zou de bewuste moeder bellen en even uitleggen hoe het wel zit.
Dus moeder van het jongetje zegt die middag: 'je mag gewoon weer met/bij jasmijn spelen hoor, ik heb die moeder gesproken en die dacht dat jasmijn het niet wilde, moeten jullie morgen maar samen afspreken dat het weer kan' Volgende dag zegt jongetje tegen jouw dochter: mijn mama zegt dat ik van jou mama mag komen spelen!' Tja en dan...Je dochter in de war want die dacht dat het van jou niet mocht. En wat ga jij zeggen als ze die middag na school samen aan je komen vragen of hij kan komen spelen? Je kan een keer zeggen dat het die dag niet uitkomt maar dat kan niet altijd... Weet je mijn dochter heeft een tweeling in de klas die graag samen komen spelen. Ik heb daar een keer ja op gezegd. Speelafspraakje ging niet goed. De tweeling speelde samen met dochters speelgoed en mijn dochter hing er een beetje bij. Bij het ophalen heb ik vermeld aan de moeder dat het me beter lijkt als ze om en om komen spelen en aan dochter heb ik dit met dezelfde reden uitgelegd. Nu komen ze om en om en dat gaat goed. Later proberen We het nog wel een keer dat ze samen komen, als ze wat groter en ouder zijn gaat samenspelen met zn drietjes misschien beter. Maar Door eerlijk te zijn naar de kinderen en de ouders verlopen de speelafspraakjes nu goed en kan mijn dochter toch met de kindjes spelen die ze zelf kiest.
Heb je na het eerste afspraakje meteen ouders verteld van de spaarpot? Ik vind dit zelf wel en puntje wat ik graag had wilen weten zodat ik mijn kind hierop had kunnen aanspreken. Dit jongetje heeft al moeite met van alles en zou hierbij wel degelijk geholpen zijn. Van die poep, ja dat kan gebeuren. Had die broek in een emmer water laten weken, ouders gebeld dat ze een schone broek moesten mee nemen bij halen en hem de nare broek mee gegeven jn een tasje. Sommige vriendjes van mijn kinderen liggen mij ook niet altijd. Feit is dat ze er wel graag me spelen en ik ze hierin alleen maar een beetje kan sturen. Het zijn hun vriendjes en zij maken de keuzes. Dat kan ik echt niet voor hun doen, zeker niet ik zon onbenullig geval. Wat ik wel erg vind is dat je nu je dochter voor leugenaar hebt uitgemaakt. Het heeft je alleen ook nog eens dieper in de problemen gebracht. Deze moeder heeft ws moed bij elkaar geraapt om het met je te bespreken en je ontkracht het verhaal, ik zie de volgende speeldate al aankomen. Ik weet niet hoe je dat wil voorkomen nu want je hebt zelf bij die moeder aangegeven dat het verhaal van je dochter niet klopte. Ik had dit zelf geen reden gevonden die jongen na een speelafspraakje te weren. Wel had ik na dit speelafapraakje meteen zijn ouders verteld van de spaarpot zodat mocht er een tweede keer iets gebeuren je makkelijker kan zeggen dat het even genoeg is. Eerlijkheid duurt het langst.
Tsja ik zou dat ook niet zo aangepakt hebben. Liegen en je dochter ervoor op laten draaien lijkt me niet slim. Mijn dochter heeft een bepaald vriendinnetje waar de afspraakjes niet zo lekker mee lopen. Ze is 5 en ik denk dat ik nog wel kan/mag sturen hierin. Als ze met haar wil spelen terwijl het vorige week niet lekker liep, zeg ik dat gewoon. 'Jullie hebben vorige week nog afgesproken en toen was het niet zo leuk. Beter wachten we nog even.' Het kind krijgt wel een kans (en een 3e, 4e, 5e), omdat ik vind dat je een 5-jarige niet kan afschrijven op basis van een middag slecht luisteren. Ik weet zelf ook beter hoe ik met haar moet omgaan.
Jeetje, als jongetjes van 5 al geen tweede kans meer krijgen........waar gaat het dan nog heen met de wereld? Hij speelt toch bij jou thuis? Daar gelden dan toch jouw regels? Dan zeg je toch gewoon tegen dat jongetje dat hij het geld niet uit de spaarpot mag pakken en terug moet leggen?! Het is zeker geen nette actie van dit jongetje maar daarom is hij 5 en hoop ik voor hem dat hij in zijn leven nog veel volwassen mensen gaat tegen komen die hem leren een eerlijke, aardige volwassen man te worden. En ik hoop dat hij weinig mensen zal tegen komen die hem op basis van 1 ding voor de rest van zijn leven af straffen. Kinderen van 5 hebben hier steun en sturing in nodig he..... Daarbij zeg je nu dus dat jouw dochtertje gelogen heeft.....tsja, ik snap dat je je daar nogal schuldig over voelt. Het maar laten zijn en loslaten vind ik de gemakkelijke weg. Je kunt alsnog eerlijk zijn
Ik denk dat er genoeg gezegd is over waarom jouw actie geen goeie was. en ik ben het inderdaad met je eens dat het een rotstreek is. wat je nu moet doen is uitkomen voor wat je gedaan hebt en proberen het recht te breien, anders geef je een slecht voorbeeld aan je dochter. dat liegen ok is en dat als je een fout maakt je daar geen verantwoordelijkheid voor hoeft te nemen. dus held of geen held, doe gewoon even volwassen