Hey meiden, Bah wil ff wat van me afschrijven.. Wou het niet in de lounge doen (omdat daar soms van die "afschrijf-verhalen" staan ) omdat daar natuurlijk niet over baby's en zwangerschappen gepraat word. Zat net met een vriendin ff te praten over haar zwangerschap enzo en waar ze wil bevallen en toen tipte ik haar even dat ik nooit meer in het ziekenhuis zou willen bevallen waar ik ben bevallen... Zo kwam het allemaal weer ff naar boven en ergerde me ik weer kapot en voel ik me dus weer ff rot... Ik ben ingeleid met 36 weken i.v.m zwangerschaps-hypertensie. De dag dat ik werd ingeleid verliep eigenlijk normaal, de 2e keer dat ik werd geprimed kwam mijn moeder opeens langs. (er was wel al afgesproken dat ze bij de bevalling zou zijn, maar pas vanaf het moment dat het echt zou gebeuren) Toen begon het eigenlijk al... "zuster-ellen" (zo noemt ze zichzelf) zei direct; Niet langer dan 15 minuten! Ze moeten beide slapen. Nou toen had ik al iets van.. Ehh.. Pardon? Dus na 15 minuten ging mijn moeder weer weg en we hadden afgesproken dat we haar zouden bellen... om 20:00 braken mijn vliezen spontaan, toen wou ik dus mijn moeder bellen, ik wou haar er gewoon echt heel graag bij hebben. Maar nee dat was volgens "zuster-ellen" geen goed idee. Nou even laten kon ik niet meer praten doordat ik zoveel pijn had maar uiteindelijk riep ik "IK WIL DAT NU MIJN MOEDER GEBELD WORD!!!" en dat is toen ook gebeurd en ze was er vrij snel. Terwijl ik heftige weeen had liep ik echt te schreeuwen van de pijn (ondanks 2 keer pethidine) en kwamen er steeds 2 artsen bij mijn bed zitten en zeiden ze; "dit gaat echt niet werken zo hoor, dit gaat echt niet werken! Gewoon wegpuffen, kom op!" Ik wou een ruggeprik, maar kon toen nog niet omdat ik nog geen 3 cm had. (na heel wat uren) Mijn man is ook een paar keer naar de artsen zelf toe gegaan om te vragen wat nou precies de bedoeling is, ik ging dood van de pijn en hun hielpen me voor geen meter, lieten me daar gewoon liggen. Ik heb ook geen cursus gedaan dus wist ook niet goed hoe ik ze moest opvangen, ben ik ook niet in geholpen. Nou goed uiteindelijk kreeg ik de ruggeprik en werd mijn man naar huis "gestuurd" om te gaan slapen. Ik ben echt als een klein kind behandeld. Mijn man was naar huis en ik wou hem af en toe ff bellen om te vertellen hoe het ging en ze wou gewoon m'n telefoon afpakken. Omdat ik moest slapen van haar. (ten eerste MOET ik helemaal niets) Ohja en tijdens het zetten van de ruggeprik zei ze eerst tegen andere artsen van "moet je kijken wat een rare rug ze heeft!" omdat het prikken niet echt wou lukken. Dus leuk, ik had helse pijnen en wou die verdomde prik maar ze wou eerst even laten zien hoe raar m'n rug is. Ohja, en als KLAP op de vuurpijl!! Ik heb 5 uur nog op de verloskamer moeten liggen voordat ik gehecht kon worden. Ze waren me "vergeten". En achteraf zei de gyn: Ehm..Ja achteraf viel de inscheuring best wel mee, het had eigenlijk wel gehecht kunnen worden op de verloskamer. Als ik die catheter niet in had was ik hem echt aangevlogen. :x En ook op de kraamafdeling. Charlize is niet in bad gedaan, ze kwamen met flesjes aanzetten zonder dat ze eerst verschoond werd (moest ik zelf maar doen) en ook schone kleertjes dachten ze niet aan, moest ik allemaal maar zelf doen, niet echt prettig als je nauwelijks kunt lopen. Ohja, nog iets; mijn dochter werd 's nachts wakker van de honger, dus ik op de bel drukken voor een flesje. Zei ze; "Ik weet niet of zij om de 3 uur mag drinken?" Ik: Eh, jawel. En ookal mag ze dat niet, ik wil gewoon nu een fles! Je ziet toch dat ze honger heeft?! Ze is 1 dag oud! Zij: "Nee, zo werkt het niet. Ik ga even navragen of ze om de 3 of 4 uur mag drinken: Dus lag ik daar nog 20 minuten met een huilend baby'tje.. Ik heb wel een klacht ingedient, maar nooit meer wat van gehoord... Zo meiden, het spijt me heel erg voor dit gigantische verhaal, maar moet zeggen dat het wel enigzins oplucht... Baal er gewoon soms nog zo van dat ik zo'n rotbevalling heb gehad. M'n man was er niet, m'n moeder gelukkig nét op tijd toen ik al bezig was, dan word je ook nog eens zo behandeld. Bah.
Pfff, dat klonk niet als een pretje.... je bevalling! Met je dochter gelukkig wel alles goed? ben nu wel heel benieuwd over welk ziekenhuis je het hebt!!!
Ja mijn dochter is gelukkig kerngezond hoor.. Alleen wel een ietwat moeilijke start gehad. De pethidine die ik 2 keer had gekregen zorgde er ook voor dat Charlize er loom van werd (t gaat immers door de placenta heen) en daardoor was ze benauwd en behoorlijk misselijk, ze huilde ook niet toen ze geboren was. (Schrok me kapot toen ik niks hoorde. ) En ze hadden geen prikje gegeven om haar beter te laten ademen, dat waren ze "vergeten". (omdat ze diezelfde nacht nog steeds benauwd klonk) Ik was zo boos toen..Bah. Het ziekenhuis is het Diaconessen ziekenhuis in Leiden. Het zal wel verschillen hoor qua ervaringen, er waren namelijk ook onwijs lieve artsen! Die maakte ik mee tijdens m'n opnames vanwege m'n bloeddruk. Maargoed zul je net zien, ga je eindelijk bevallen, krijg je de grootste trutten die er zijn.
Jeetje zeg, dat klinkt inderdaad als een hele nare ervaring. Ik heb dat ook gehad tijdens mijn eerste bevalling in het ziekenhuis, heel ander verhaal, maar zie ook veel overeenkomsten. Daarom heb ik er voor gekozen de 2e keer thuis te bevallen. Wilde absoluut niet naar het ziekenhuis en gelukkig is het ook allemaal gelukt thuis. Gelukkig dat met je dochtertje wel alles goed is, maar erg vervelend dat jullie zo'n slechte start hadden.
echt belachelijk hoe ze je hebben behandeld! mijn vriendin is 2 weken geleden bevallen in het ziekenhuis waar ik ook ga bevallen en ook al van die rot artsen..ze wilde lopen en zitten om r weeen op te vangen en dat mocht niet! nee je moet liggen.. en nog meer van die dingen..ook niet aardig waren ze daar.. maar ze was onder begeleiding van een gyn..was jij dat ook? Ben toch wel blij dat ik onder begeleiding ben van de vk want die vrouwen zijn echt allemaal aardig en steunen je ook... gelukkig is het allemaal goed gekomen met jullie en wat een prachtige naam Charlize!
Dank je Liz. Ik werd letterlijk gestuurd naar de douche omdat dat volgens hun de pijn zou verlichten, nou 't werd alleen maar erger.. Dus na nog geen 5 minuten strompelde ik er weer onder vandaan. De arts zag dat toen en zij stuurde me weer terug, maar toen werd m'n man kwaad. Ben gewoon weer naar het bed gegaan toen... Maarre, ik was onder begeleiding van de Gyn, alleen die heb ik niet echt gezien tijdens de bevalling. Hij stuurde eigenlijk meer de artsen aan wat ze moesten doen met mij. De verloskundige van het ziekenhuis zelf heeft me wel begeleid toen ik moest persen en heeft me ook steeds getoucheerd, hele lieve vrouw was dat. Jammer dat ik haar alleen maar zag toen ik moest persen.. Tijdens de weeen heb ik het moeten doen met artsen en arts-assistenten. Allemaal lompe trutten. :x
Mijn bevalling was ook verschrikkelijk (zal je het hele verhaal besparen), maar het is m.i. best normaal dat dat je nog steeds af en toe heel hoog zit, hoor. Ik heb echt wel tot aan mijn zoons eerste verjaardag nodig gehad om het een plekje te geven. Maar ik kan nu zeggen dat ik er weinig meer aan denk, ook al weet ik nog precies elke minuut Succes met verwerken, want dat moet je echt doen...
wat een nare bevalling zeg ! Ik kan me voorstellen dat je het even van je af moet schrijven! Ik hoop dat je wel kunt genieten van je kleintje en dat dit verhaal alleen maar zo nu en dan bovenkomt. Alhoewel dat makkelijker gezegd dan gedaan is (ik heb ook een rotbevalling gehad en ben pas sins januari weer langzaam aan begonnen met 3uurtjes op een dag te werken omdat ik in een depressie zit) xxx
Jeetje wat een onprofessioneel personeel.. Mijn ervaring met het ziekenhuis was ook niet helemaal super en ben nog steeds dagelijks met mijn bevalling bezig en de dingen die er gebeurd zijn. Is wat ik begrijp ook heel normaal. Hopelijk kun je er in de toekomst iets luchtiger naar kijken en kun je het een plekje gaan geven. Het begin is nu gemaakt door het van je af te schrijven wat je ook echt moet blijven doen. als het voor jou goed voelt om bijv. nogmaals contact op te nemen met het ziekenhuis ook doen.. Helaas merk je tegenwoordig dat er overal bezuinigd moet worden en mede daardoor niet iedereen meer met plezier naar zijn werk gaat waardoor je dus dit soort ervaringen en situaties kan krijgen.
Goh er komen steeds meer dingen naar boven, haha! Waar deze "zuster-ellen" ook het lef voor had, was om te zeggen dat ze vond dat mijn moeder zich volledig afzijdig moest houden van mijn bevalling. Het was iets van mij en mijn man en het zou dan te druk worden i.v.m mijn bloeddruk...... ?!?!?! Had mn moeder toen gebeld, nou die ging echt helemaal over de rooie toen. Ja ik zit er niet dagelijks mee hoor, maar soms komt het ff naar boven.. Had het me gewoon allemaal heel anders voorgesteld, verheugde me zelfs op m'n bevalling omdat er zulke lieve artsen zijn.. Dacht ik! hahaha. (nogmaals, tijdens mijn opnames waren er echt schatten van een artsen en gyn's!)
Hey iris, Wat naar dat je je bevalling zo hebt ervaren en dat je niet goed begeleid bent tijdens je weeen dat is immers wel heel belangrijk. Het valt mij op dat ik over diakonesse ziekenhuizen wel meer nare ervaringen hoor (mijn moeder bij mijn broer en mij 28 en 24 jaar geleden). Wat raar trouwens dat je meisje na een dag nog geen fles kreeg zeg. Jayden is 1 maand te vroeg geboren en kreeg toch echt nog dezelfde dag de borst of afgekolfde mama melk. Vind het echt heel erg voor je. Probeer het een plekje te geven. Ik hoop dat het nu goed gaat met jou en je meissie. Liefs Cher, Jayden en spruit 2
Ha meid, Wat een heftig verhaal zo zeg. Wat naar dat door een paar fouten en vervelende mensen je bevalling zo is verpest. Maar het kan ook echt anders gaan hoor. Ben zelf nu 2x in het zh bevallen (je weet het, ook wegens pre-eclampsie) maar dat zijn echt goede ervaringen. De laatste nog beter dan de vorige. Denk wel dat het voor jou raadzaam is om bij een eventuele volgende een bevallingsplan op te stellen waarin je dit soort dingen allemaal bespreekt. Ik heb van tevoren een aantal dingen ook doorgesproken en daar hebben ze echt supergoed rekening mee gehouden. Zo naar dat het voor jou zo is tegengevallen. Hoop dat je alles snel een plekje kunt geven en ondanks alles je bevalling als een mooi iets kunt zien.
Dag lieverds! Ze gaven haar wel een flesje toen ze net geboren was hoor, die heeft m'n man gegeven. Maar ik bedoelde de eerste nacht. (ik moest nog 2 nachten blijven) Toen werd ik 's nachts wakker door m'n dochter omdat ze honger had en toen deed de verpleegkundige dus zo moeilijk. Dat ze eerst even na moest gaan om de hoeveel uur mijn dochter moet drinken voordat ze een flesje krijgt. Ik ben behoorlijk van de ritmes en schema's hierzo, maar mijn dochter is nu al 5 maanden! Maar kom op zeg... Een pasgeboren baby van nog geen dag oud, ga je even moeilijk zitten doen om de hoeveel uur ze mag drinken. Ik vond het echt gewoon zielig voor m'n kleine meid.. Ze was helemaal aan het zoeken enzo en zuigbewegingen aan het maken, daarna alleen maar keihard huilen zo'n 20 minuten. Heb geloof ik wel 10 keer op die verdomde bel gedrukt. Ik had wel een soort van bevallingsplan opgesteld, alleen tja.. is werkelijk nihiks van gekomen haha! Volgende keer.. Waarschijnlijk komt er geen volgende keer.. Maargoed dan zou het wel heel anders gaan, dit laat ik mij nooit meer overkomen. Ik moet het wel een plekje geven! Als ik er alleen maar bij stil zou blijven staan, tja dan breekt het me op denk ik. heb namelijk al voldoende tranen laten gaan hierdoor en ben het nu een beetje zat.. Ik heb er in iedergeval een prachtige meid aan overgehouden, daar moet ik aan blijven denken. Maar inderdaad, het is gewoon schandalig dat 1 van de aller meest belangrijke momenten in het leven van een vrouw zo verpest kan worden door mensen van buitenaf. Je kijkt er maanden lang naar uit, "fantaseert" er over samen met je man/vriend en denkt op een gegeven moment nergens anders meer aan, dan gebeurt het eindelijk en dan zou je willen dat je alles overnieuw mocht doen. Het komt allemaal wel goed, tijd heelt alle wonden. Heel veel liefs! xxxx