Ik weet niet of ik dit hier goed plaats, anders dan verplaats het maar. Anouk slaat sinds een aantal dagen haar hoofd overal tegenaan. Ze heeft nu ook een flinke bult precies op het midden van haar voorhoofd. Kan het zijn dat ze dit doet omdat ze hoofdpijn heeft of heeft dit echt met haar (momenteel) verschrikkelijke woedeuitbarstingen te maken? Oftewel peuterpubertijd? Daarbij vraag ik me ook af of het ogelijk is dat Anouk reageert op hoe ik me voel? Ik heb een spierziekte, zoals sommige al weten, en op dit moment gaat het gewoon echt niet goed. Anouk is op dit moment ook absoluut niet handelbaar. Ze krijst, gilt, huilt, gooit zichzelf constant op de grond (vanochtend had ze daardoor zelfs een bloedneus) en is voor mij lichamelijk dan niet in bedwang te houden. Als iemand me hiermee zou kunnen helpen, dan ben ik echt heel erg geholpen! Liefs, Duveldraakje
Ik weet geen antwoord op je vraag, maar wil je alleen even sterkte wensen in deze situatie. Denk trouwens wel dat kinderen reageren op je stemming.
Ik denk dat kinderen zeker wel reageren op je stemming. Even een voorbeeldje, lang zo erg niet, maar Louise slaapt al tijden overdag slecht en ook 's nachts 2x wakker. Nu kwam ik er gisteren achter in oei-ik-groei dat ze in dit sprongetje inderdaad verlatingsangst heeft (daar leek het al op) en dus had ik sinds gisteravond zoiets: Nou dan maar niet, dan maar lekker beneden bij mama. En wat doet ze? Zomaar een hele tijd boven gaan slapen. Denk wel zeker dat ze het voelen, maar wat je er tegen kunt doen, geen idee.
Ook ik denk dat kinderen reageren op je stemming, maar Anouk zit ook precies in de 17 maanden sprong. Daardoor kan ze ook "agressiever" zijn dan normaal gesproken.....
Ik ben daarnet maar eve langs het CB gereden en nu komt er a.s. maandag iemand kijken hoe ze mij in deze situatie kunnen helpen. Ik heb ook al bij de opvang gevraagd of ze het in de gaten willen houden wanneer ze het doet en of ze het daar wel doet. Misschien ligt het gewoon dus echt aan mij! Of in ieder geval de thuissituatie. Ik ben momenteel gewoon echt op van het geruzie en de driftbuien van mijn dochter. Het is nu zelfs zo erg dat ik het afreageer op mijn vriend. Liefs, Duveldraakje
De mijne mag dan wel een stuk jonger zijn maar die reageert zeker wel op de stemming om zich heen. niet alleen op die van mij. Als ik blij ben is ze ook blij, als ik geirriteerd is, gaat ze me nog even wat meer irriteren en als ik boos word maakt ze me nog bozer net zolang tot ik weer rustig en relaxed ben... Ik merk het dan ook echt! Verder weet ik niet zoveel van kinderen van die leeftijd maar wel veel gehoord over de peuterpubertijd en 17maanden sprong dus dat zou er mee te maken kunnen hebben. Negeren lijkt me ook erg moeilijk aangezien ze zichzelf ECHT pijn doet (bloedneus en bult) Even navragen bij het CB hoe je hiermee om moet gaan, ze weten vaak erg veel daar. Heel veel sterkte!
Vanacht is echt een drama geweest. Anouk is om 20:00 netjes gaan slapen, maar vanaf 00:00 begon het. Krijsen, gillen, huilen. Ze wilde geen tutje, ze wilde geen drinken, broek verschoond, wat eigenlijk niet eens echt nodig was. Zetpil gegeven, met haar op schoot gezeten, maar ze gaf zoveel tegengas dat ik haar amper kon houden. Heel lief tegen haar gezongen en gepraat. Bij mijn viend viel ze in eerste instantie wel in slaap, maar als hij dan wegliep begon het weer. Zo zijn we tot half 2, kwart voor 2 bezig geweest. Op een gegeven moment ben ik van ellende even naar beneden gegaan om even zelf wat rust te krijgen. Uiteindelijk werd ze toen weer stil, maar toen ik weer boven kwam begon het weer van vooraf aan. Ze heeft geloof ik alle hoeken van haar bed gezien, over knalde ze met haar hoofdje tegenaan. Ze kalmeerde gewoon niet. Op een gegeven moment hebben we haar maar, klinkt misschien heel hard, gewoon los laten gaan. Na een kwartier gillen, krijsen, brullen, huilen, bonken en weet ik t wat nog meer, werd ze ineens steeds rustiger. Tot ze om 02:15 uiteindelijk vanzelf in slaap is gevallen. Ik ben nu heel erg bang voor vanavond. We gaan naar night of the proms en Anouk gaat dus bij mijn schoonouders logeren. We zitten er echt over na te denken om gewoon niet te gaan. Aan de ene kant misschien wel de juiste beslissing, maar aan de andere kant zou dit betekenen dat we voorlopig helemaal nergens heen zouden kunnen gaan. Daarbij roept mijn schoonmmoeder altijd dat Anouk altijd zo lief is en nooit huilt bij haar, ik vraag me nu echt serieus af of ze dit nu ook weel zal zeggen ondanks dat Anouk misschien wel helemaal los gaat vanacht. Op het moment is Anouk tot 13:30 naar de opvang. Ik heb om 11:30 een afspraak op mn werk waar ik waarschijnlijk te horen krijg dat ik niet meer hoef terug te komen (dit ivm mijn spierziekte) en om 13:00 fysio. Ik ga nu even nog liggen om bij te komen en hopelijk dan straks met wat minder pijn de rest van de dag door te komen. Ps. Zouden jullie toch een avond weggaan of niet? Liefs, Duveldraakje
Dit is wel een erg moeilijke keus inderdaad. Misschien is het toch wel verstandig om toch weg te gaan. Het is niet makkelijk, zeker niet nu Anouk in deze fase zit, maar ik denk wel dat het goed is ter ontspanning voor jezelf. Even lekker genieten, voor zover dat kan natuurlijk. Even wat tijd voor jezelf. Stel dat Anouk echt op jouw gestel reageerd, dan zou het best mogelijk kunnen zijn dat ze bij je schoonouders wel rustiger is en beter zal slapen. Ik weet natuurlijk niet hoe je schoonouders zijn. Maar als ik vanuit mezelf kijk, dan zou ik mijn dochtertje best bij mijn ouders achter kunnen laten. Ik weet dat mijn ouders erg lief voor mijn meisje zijn en als ze zo'n fase zou hebben als Anouk dat mijn moeder haar best zou doen om haar te kalmeren. Dat ze net zo lang bij haar blijft totdat ze lekker zal slapen. Als jouw schoonouders zo zijn als mijn ouders, dan denk ik best dat het goed komt. Het is en blijft een moeilijke keus, zeker als je niet precies weet waarom ze zichzelf zo'n pijn doet. Heel veel succes met beslissen.
We zijn gisteren inderdaad wel weggegaan, maar mijn schoonouders zijn hier geweest. Helaas is Anouk gisteren op de opvang ook nog erg hard gevallen op haar gezicht. Ze heeft een flinke blauwe plek op haar voorhoofd en waarschijnlijk een gekneusd neusje! Echt heel zielig. Gelukkig heeft ze vanacht erg goed geslapen en hopelijk lukt dat vanavond ook. Mijn vriend heeft vandaag wat beveiligingen aangebracht in huis zodat ze in ieder geval dr hoofdje niet meer zo hard kan stoten. Het is vandaag wel beter gegaan, maar we kijken toch even het weekend af. Anouk ligt nu ook in het weekendbedje ipv haar gewone ledikantje, puur uit veiligheid voor dr eigen hoofdje. Liefs, Duveldraakje
Eindelijk zijn we erachter wat er met ons meisje aan de hand is! Ze heeft oorontsteking. 1,5 week geleden was er bij de HA nog niets aan de hand en nu ben ik gisteren toch maar weer geweest omdat ze koorts bleef houden, niet wilde eten, heel erg hoestte en nog steeds met haar hoofdje overal tegenaan ging. Nu we dit weten is het heel wat makkelijker om mee om te gaan en kan je dr ook veel beter troosten. Ze is nu sinds gisteren ook echt weer een schatje. Alleen gisteravond vlak voordat ze haar medicijnen moest hebben (23:30) werd ze ineens gillend van de pijn wakker. We hebben echt alles gedaan wat we maar konden en uiteindelijk sliep ze om 00:15 weer. Scheelt dus heel erg met vorige week! Ze is nu wakker, dus ga dr maarlekker uit bed halen! Liefs, Duveldraakje