Ik zou willen dat het een (vreselijk misplaatst) grapje was, maar het is helaas echt zo.. Ik probeer mezelf er altijd maar van te overtuigen dat ze het minder krom bedoelen dan dat het er staat..
lieve miccan......meis ik wil je een dikke knuffel geven, ik weet hoe het voelt ik kreeg ook zulke opmerkingen..... onze zoon is met 35 weken overleden ik was ook nog jong die eerste opmerking vaak gehad.... en de ergste....hoe zag hij eruit bij de geboorte was hij al eng?......krijg er nog een brok van in mijn keel...bah...
De lompste opmerking na mn bbz kwam van mn zus en lijkt wel een beetje op een opmerking in het rijtje van Micchan. M'n zus is altijd nogal uh... direct (en lomp), maar dit was zelfs voor haar doen extreem. De derde keer dat ik haar sprak na de bbz (nog geen 2 weken nadat ik uit het ZH was gekomen) zei ze "ach, ja de natuur is soms wreed"- nadat ik na een 7 iuis een bbz had gekregen. Tja, dank je wel voor dit verheffende inzicht! Vorige maand is ze onverwacht haar baan verloren, omdat het bedrijf waar ze werkte faillissement moest aanvragen en toen ze dat vertelde had ik bijna gezegd "ach ja, de economie is soms wreed". Heb me uiteindelijk wel ingehouden, maar het scheelde niet veel. Sommige mensen kunnen zich gewoon echt niet verplaatsen in de ander of hebben geen flauw benul hoe hun opmerkingen overkomen .
Het zit hem vaak ook in de toon die iemand zet en die heel goed iemands intenties verraden. Het " ach ja".. Zal meer de toon zetten dan dat de natuur wreed is, je al veel mk ellende heb gehad of nog niet te oud bent om nog een kans te mogen krijgen. Bleeeeeghh wegwezen ermee. Ik heb dan mensen (helaas ook familie dichtbij) keihard afgefikt die het moment van m'n zoveelste rit naar de operatietafel als gevolg van een mk of bbz, gebruikten om eens onderhuids hun mening te geven over mijn verlangen naar een groot gezin. Gelukkig ben ik gezegend met een scherpe tong, of helaas want de verhoudingen worden er natuurlijk niet beter op. Maar dat ligt dan niet zozeer aan mij vind ik. Sterkte meiden!! Het is zwaar om zo'n verlies te lijden En Michan: in jullie situatie.. Daar heb ik echt geen woorden voor. Jullie zijn je dochter verloren. Hoe durft iemand daar meer over te zeggen dan dat dat verschrikkelijk is?
dag meisjes, wij hebben er ook ervaring mee "och, jullie hebben er toch al 2" "je weet tenminste dat je zwanger kan worden" (heb je wat aan als het niet blijft zitten) En deze spant de kroon. Zei een 'vriendin' die ook van plan was aan kinderen te beginnen na mijn eerste miskraam : "als het bij jullie niet meer lukt is dat minder erg dan als het bij ons niet meer zou lukken, want jullie hebben er al" Meestal wordt dit allemaal gezegd door mensen die het zelf niet meegemaakt hebben! Sterkte allemaal!
Hoi Dames, wat een rotopmerkingen allemaal. Ik zelf snap het niet dat mensen zo kunnen reageren. Als je ziet dat iemand verdriet heeft zeg je toch gewoon iets in de trant van "wat vreselijk voor je, als ik iets voor je kan betekenen dan hoor ik het wel". Ik kan me nog voorstellen dat soms iets er onhandig uit komt, maar de opmerkingen die ik hier voorbij heb zien komen slaan echt nergens op. Ik vind dat er echt geen excuus is voor dit soort opmerkingen. Zelf ook een miskraam gehad met 6 weken. Mijn gyn. zei :"je weet in ieder geval dat je zwanger kan worden" . :x. Ja dat had ik zelf ook door toen ik de positieve zwangerschapstest in handen had! Doel was echter wel een gezond kindje en niet kijken of ik zwanger kon worden! Meiden in ieder geval heel veel sterkte!
Goed gezegd! Ik durf mijn ergste opmerking overigens helemaal niet op te schrijven hier... maar deel 'm toch. Ik zat tijdens de lunch met collega's toen een collega een opmerking maakte over mijn (vrij plotselinge) miskraam die ik net een week daarvoor gehad had. Een mannelijke collega riep toen letterlijk uit "jezus, dat moet een zooi gegeven hebben". , gevolgd door "wat heb je er eigenlijk mee gedaan,door de plee gespoeld ofzo?". Echt te bot, temeer ook omdat ik tijdens mijn miskraam die zo plots op gang kwam zo in de war was dat ik inderdaad op die toiletknop heb geduwd en me nog maanden schuldig heb gevoeld... ...snif...
Mensen hebben ten eerste geen idee, want ze voelen niet wat jij voelt (elk mens is uniek). En vaak weet men zich geen houding te geven. En er wordt erg weinig over miskramen gepraat (toen ik het eenmaal aan wat mensen had verteld, kwamen de verhalen). En je bent zelf wat defensiever om jezelf te beschermen, want het is een heftige ervaring en je voelt je kwetsbaarder (volkomen normaal). En vaak zijn de praktische opmerkingen waarheid, maar slaan ze volledig de plank mis omdat je verdrietig bent en er dus niks aan hebt dat iemand dat zegt. Ik ben begin deze maand een miskraam gehad, eerste zwangerschap, geen idee wat me overkwam, geen vriendinnen met kinderen om er over te praten, alleen een tweetal collega's en een buurvrouw. Tussen mijn oren kon ik het allemaal prima relativeren wat er gebeurde; het komt vaak voor, 6 weken is het nog heel kwetsbaar, ik kan zwanger worden, miskramen zijn net zo natuurlijk als zwanger worden, etcetera. Allemaal waar. Maar emoties doen hier niet aan mee. Verdriet is gewoon verdriet. Teleurstelling is teleurstelling. En ook fysiek is pijn gewoon pijn. En omdat ieder mens uniek is, kunnen uitspraken op dit gebied makkelijk verkeerd aankomen. Vaak onbedoeld, maar soms ronduit bot en totaal misplaatst. Ik heb ook reacties gehad uit de nuchtere categorie, die ik prima begreep, maar gevoelsmatig niks toevoegden. Maar ook bossen bloemen van mensen die me wilden troosten en het zielig vonden, terwijl ik me ondanks de heftigheid van deze ervaring wel staande hou. Ik heb begrip voor beide, ik weet dat mensen niet zien wat ik zie, niet ervaren wat ik ervaar. En de meesten bedoelen het goed hoor, vergeef ze dat het er zo knullig uitkomt. Wees emotioneel eerlijk, zonder er in te zwelgen, het is wat het is.
Ik heb ook nog een 'mooie'. Mijn schoonmoeder reageerde op mijn miskraam dat ze het heel erg vond en daar achteraan met: 'heb je te zwaar getild'?. Ze komt dan wel uit een andere cultuur maar toch; het impliceert dat ik er zelf schuldig aan zou zijn. Vond ik niet leuk zacht gezegd.
Hallo iedereen, Wat een erge reacties zeg! Ik heb maandag te horen gekregen dat ik een miskraam deels heb gekregen, en deels nog verwacht. Ik was dan precies 6 weken zwanger na een cryo terugplaatsing, deze cryo had bijna 2 jaar in de vriezer gelegen, en had uit de verse poging mijn dochtertje van nu 15 maanden. Kreeg als opmerkingen Ehm misschien is bijna 2 jaar in de vriezer te lang geweest! Gelukkig heb je er nog een paar in de vriezer liggen! Het was nog niks, waarschijnlijk ben je er snel vanaf! Ja je moet door, je hebt geen keuze! Wanneer nieuwe poging!? En nog een aantal die ik niet eens meer weet. Ook nog paar aardige reacties gehad hoor, wat erg en verdrietig, maar dat was meer van de mensen die zelf ook ooit een miskraam hebben gehad. Iedereen in iedegeval heel veel sterkte!
Toevallig een vriendin van mij; "Geluk bij een ongeluk" (was ongepland zwanger) uuh oke. Moest echt even tot 10 tellen.
De meest gehoorde opmerking bij mij: "er komt wel een volgende". Maar ik wilde niet een kindje, ik wilde dit kindje. Met uitgerekende datum rond de eerste verjaardag van onze dochter. Geboren in dezelfde periode, hetzelfde seizoen met een minimaal leeftijdsverschil. Een 2014-kindje gaat niet meer lukken, mijn droom ligt in duigen. En vanochtend ging de telefoon, het was een collega (die volledig op de hoogte is), helemaal verbaasd dat ik er om 9:30 nog niet was, ik kon toch gewoon komen werken? Blijkbaar kan je een verdere miskraam ook prima afwachten achter je bureau terwijl je aan het werk bent.
De meest gehate opmerking is inderdaad; ach, de volgende keer zal het wel goed gaan. Donder toch lekker op Al krijg ik er 10; nooit zal het mijn dochter vervangen die ik met 23 weken zwangerschap ben verloren. Dan hoor je soms van anderen; tja misschien weten mensen niet wat ze moeten zeggen. Hou dan gewoon lekker je mond want antwoorden is niet verplicht! Soms heb je rare mensen rondlopen pffff
Jeetje wat een verhalen allemaal zeg! Ik zit er nu middenin en wordt gewoon bang om het erover te hebben met mensen. Het 12-weken taboe wat we hier inderdaad hebben is ontzettend hard... net alsof het tot 12 weken nog niets is en ineens vanaf de 12de week wel. Mensen kunnen dan beter hun mond houden en gewoon niets zeggen! Laten we het maar op onwetendheid houden. Heel veel sterkte allemaal!
Jeetje Micchan wat kunnen sommige mensen harteloos zijn. Hier hoor ik altijd.. ach komt wel goed je hebt al een gezond kindje, vooral erg leuk als de gyn dat tegen je zegt. :/
Zelfs na de laatste keer blijft de gyn dit nog tegen ons zeggen...je krijgt statistiek onder je neus geduwd en men zegt...70% kans dat het de volgende keer wel goed gaat, maar ja...je zal meer weer bij die andere 30% horen...
En daarom ben ik bang om weer zwanger te worden.. want ja mijn dochter is gezond maar waarom is het de andere keren misgegaan? Maar dan zeggen ze tja je bent gewoon een gezonde vrouw en hebt gewoon even pech maar ja komt goed, krijg dan meestal wurgneigingen.
Het ergst na mijn 2e miskraam vond ik toch wel de doop van mijn nichtje. Een katholieke dienst waarin het nogal nadrukkelijk ging over het goede zaad dat uit mag groeien. Slecht zaad dus niet......aan de koffietafel wist mijn broer mij te vertellen dat de miskramen te wijten waren aan slecht zaad. Ik ben dus direct weggegaan en zet nooit meer 1 voet in die kerk.