Ach ja,dan maar etiketjes plakken. Ik ben een (para)normale mama..het paranormale is al sinds kindertijd een rode draad door mijn leven. Ik heb een indische achtergrond en het paranormale en spirituele is een bekend iets in de fam.. helaas werd er niet over gesproken. Ik ben nu naar dit punt gegroeid dat ik vind dat ik mag zijn die ik ben,op mijn eigen tempo en heel selectief kom ik er dan ook steeds meer mee naar buiten,dat voeld goed! Buiten het "vage"zoals ik het hier altijd gekscherend noem,ben ik ook gewoon een nuchtere mama,en ja dat gaat prima samen Probeer eerst dingen rationeel te bekijken en niet gelijk alles op het para te gooien. Lijkt me zo leuk om mensen tegen te komen hier met dezelfde interresses/ervaringen...? Op dit moment is het gewoon weer even meer op de voorgrond maar heb wel degelijk ook andere bezigheden Zumba,bodypump en met mooier weer wil ik het hardlopen weer oppakken. Ik ben een volle dame en hou van het goede leven (lees:zegt geen nee tegen lekker eten en eens een wijntje)
Wat jammer nou,geen reacties...en ik ben toch ECHT niet de enige De drempel blijkt soms toch weer te hoog...misschien via PB wel?
hi allwoman, ik zie je berichtje nu pas. ben zelf nog geen mama maar wel zoals de meeste idd zeggen "vaag" maar wel duidelijk. weet niet op welk vlak jij para bent maar bij ligt het vooral in de voorspellende dromen in familie en vrienden kring. verder voel ik altijd wie mij belt of wat iemand voelt en raak dan ook altijd de juiste snaar. het word hier niet echt geloofd waardoor het ook niet echt "geaccepteerd" word helaas maar kan je wel begrijpen.
He wat leuk dat je reageerd! Bij mij is het vooral in heldervoelen,ruiken en zien. Ik zie en voel overledenen en communiceer afgaande van de emoties die ik van hem terug krijg,zo peil ik of ik goed zit..zonder woorden is het wat lastiger communiceren Het is idd een taboe en ik loop er ook niet mee te koop hier in het dagelijks leven maar vrienden weten het en sinds kort ben ik ook mijn fam aan het inlichten..
hoi wat leuk om dit te lezen. ik ben zelf niet para maar voel wel af en toe dingen aan. ik heb voor me zelf al een paar keer gependeld, en gevraagd of ik zwanger ben. en ik denk dat ik het wel 15 x heb gevraagd, elke dag wel een keer. en ik krijg elke keer het zelfde antwoord ja ja ja ja..... groetjes sandy
helaas is het voor mij bijna nooit leuke voorspellende dromen. er zijn 3 naasten van mij overleden die ik allemaal heb zien aankomen in mijn droom de ene de dag dat ze overleed en 2 andere een paar maanden voordat ze overleden. ben zelf daarom ook soms bang om te zeggen dat er iemand gaat overlijden. gelukkig heb ik de laatste kunnen voorkomen en dat probeer ik nu maar te doen als het kan. als je dingen wilt horen dan doe ik dat in een pb want dat ga ik hier niet vertellen.
Goedemorgen! Sa2008:Wat byzonder dat je elke keer weer hetzelfde antwoord krijgt....wanneer weet je het zeker?? Tricia82: Dat is idd niet leuk,je mag me altijd pb-en hoor als je het kwijt wilt. Ik heb meerdere mensen in mijn omgeving die het weten wanneer iemand komt te overlijden..hetzij door een droom,hetzij door beelden of meditatie..het is echt een weg erin vinden hoe je ermee om moet gaan,lijkt me niet gemakkelijk. Ik moet me gaan douchen
wanneer ik het zeker weet, weet ik niet. hihihi. maar de testen die ik de afgelopen dagen heb gebruikt zijn echt heel vaag en ik heb een test die is wel iets duidelijker dan die andere maar ook nog vaag. dus moet is nog even afwachten. en ik blijf gewoon voor me zelf gewoon pendelen. hihihihi. (fotos van mijn testen staan in mijn profiel.) groetjes sandy
het irritantte vind ik altijd dat mensen er conclussies achter proberen te zoeken. van ze was al ziek of je wist dat het eraan zat te komen. maar ja hoe kan je dan dingen nog een keer mee maken als je het al een half jaar eerder hebt gedroomt. heb ook wel eens van die 10 sec gedachten. je bent met iets bezig en je hebt even je ogen dicht en dan zie je dingen gebeuren en je hebt dan net het idee of je geslapen hebt. dat vind ik nog de raarste momenten. ik zou er dan wel dieper op in willen gaan maar dat durf ik dan op de een of andere manier nog niet.
Spannend joh!!Op de een of andere manier kan ik je foto's niet zien...maar als ik ze zie kijk ik ook gewoon maar als mens hoor ,voel daar verder niets bij
Ik heb ook wel eens van die voorruit blikken,dat is nog vrij nieuw eigenlijk. maar weet je,dat geld met alles wat niet direct te verklaren is,mensen willen altijd eerst alles rationeel of praktisch verklaren,das mens eigen geworden Maar mijn ervaring is als ze maar vaak genoeg dingen zien of wanneer je met iets concreets aan kunt komen komen ze er niet meer onderuit das soms wel lastig op dit gebied. Mooie is dat de mensen die ik het vertel,zoals vorige week mijn eigen zus bijv,ze niet eens erg verbaast zijn..geweldig is dat.
Hier nog een vage mama, hoor! Vertel het eigenlijk ook aan niemand, want idd, de vooroordelen of afkeuring zijn soms niet van de lucht Bij mij uit het zich op verschillende manieren. Veel voorgevoelens, soms geesten bijna zien (dus alleen uit mijn ooghoeken, wat echt niet op een andere manier te verklaren is) en vooral een onverklaarbare mensenkennis. Vooral over die laatste is men heel sceptisch, want ze denken dat ik afga op iemands uiterlijk o.i.d., maar dat is het echt niet. Als ik iemand ontmoet heb ik erg snel een gevoel over die persoon, niet gebaseerd op uitspraken, uiterlijk of wat dan ook 'tastbaars'. Het is echt puur en alleen gevoel. Helaas durf ik daar pas sinds kort op te vertrouwen, nu ik meerdere keren flink hard op mijn snufferd ben gegaan na mensen het voordeel van de twijfel te geven... Ik heb me, toen ik nog alleen woonde, best wel verdiept in alles wat ik voelde en meemaakte, maar dat is eigenlijk een beetje op de achtergrond geraakt toen ik een relatie kreeg met mijn (inmiddels) man. Zal de boeken weer es uit de stofhopen trekken
dat mijn oma in het verpleeghuis zat hebben ze gezegt dat het weken of maanden nog kon duren voor ze zou overlijden. ik wist echter al wanneer ze zou overlijden en heb toen gezegt dat ik mijn verjaardag niet zou vieren. dus mijn vader zei dat ik dat wel moest doen omdat je toch niet weet wat er zou gebeuren. dus heb gezegt dat ik dat wel wist nou hij verklaarde me voor gek. en heb na de crematie gezegt of hij me nu wel geloofde. en toen hield hij zijn mond dicht. mijn schoonmoeder gelooft me nu wel en dat heeft het leven van haa vader gered.
dat is idd iets wat mij bekend voorkomt. weet niet of jullie dat meemaken. als een onbekend iemand net een dierbare heeft verloren dan voel ik een rilling over mijn rug gaan. heb wel eens aan een vreemde (klanten van mijn werk) gevraagd of ze iemand hadden verloren en dan keken ze me verbaasd aan met een blik van"hoe weet jij dat?"
Dag dames Hier nog eentje Bij mijzelf spreek ik niet over paranormale eigenschappen, eerder dat ik intuitief sterk ontwikkelt ben. Onverklaarbare dingen gebeuren mij ook. Ik droom erg actief en mijn dromen lijken wel vaak het bij het rechte eind te hebben. Verder ben ik graag bezig met de Tarot, astrologie, numerologie. Deze helpen mij mij mijn psychische en intuitieve ontwikkeling. Geesten richt ik mij niet op. Toch heb ik ze om mij heen, dat voel ik wel degelijk. Ik kies er bewust voor dit gevoel te accepteren als iets wat gewoon bij mij hoort. Ook zie ik andere dingen, welke ikzelf niet helemaal kan verklaren. Liever spreek ik hier over in een pb, niet openlijk op het forum. Vind dit namelijk erg persoonlijk en intiem. Jarenlang heb ik stemminegn van anderen opgepikt, terwijl ik dit kennelijk niet door had en steeds aan mijzelf twijfelde, waarom ben ik zo somber en waarom voel ik mij zo ongelukkig. Nu weet ik waardoor dit kwam en kan me hier veel beter voor afsluiten en herkennen wanneer het van mijzelf of een ander komt. Ik vind het leuk dat er hier meer vrouwen zijn die dit in meer of mindere mate hebben/voelen. @ MvS Wat jij schrijft klinkt heel herkenbaar, ik had het zelf zo kunnen opschrijven. Dat van die ooghoeken, dat heb ik ook
Rillingen niet, maar ik kan soms wel ineens emoties voelen die niet vanuit mezelf komen (blijdschap, verdriet, boosheid, whatever). Dat is ook heel gek om mee te maken! Overigens wel handig met de kleine, want ik merk dus wel aan hem wat hij heeft (ongeveer) als hij huilt