Goedemorgen allemaal, Vandaag is de dag! Ik ga proberen om een droom van mij werkelijkheid te laten worden. Nu sinds een maand verhuisd naar onze nieuwe woonplaats en vorige week naar het zoeken van een dagbesteding voor als de kinderen op school zitten beide kwam ik het tegen. Vrijwilliger in een hospice! Wauw het was mij nog nooit gelukt om een hospice te vinden in een beetje een normale straal van mijn woonplaats en nu zit er 1 in mijn woonplaats! Ik heb gelijk gebeld en mag vandaag op gesprek komen! Waarom dit vrijwilligerswerk? Al jarenlang houd het mij bezig en sinds ik in het verpleeghuis heb gewerkt en we daar helaas een golf hadden van overlijden merkte ik dat dit mij voldoening gaf. Het er zijn voor de bewoners en hun naasten. Het waardig laten verlopen van hun allerlaatste fase in hun leven. Het er alleen maar zijn als dat nodig is. Een hand vasthouden, een praatje soms een grapje tussendoor bij bewoners die dat fijn vonden maar vooral en bovenal het zorg en steun verlenen. En vandaag heb ik het gesprek! Hopelijk kijken ze door mijn ziekte heen en geven ze mij de kans om hun team te mogen versterken.
Wat een mooie taak! Ik zou het niet kunnen en heb veel respect voor de mensen die daar werken. Heel veel succes met je gesprek! Ik duim voor je!
Heel erg veel succes met het gesprek! Ze zijn gek als ze jou laten lopen. Het klinkt alsof het zo moet zijn.
Wat spannend, veel succes met je gesprek! Lijkt me ook niet het makkelijkste vrijwilligerswerk wat er is... Heel mooi dat je dat wilt doen. En je klinkt al zo overtuigd en oprecht dat het vast gaat lukken! Ik heb zelf jarenlang bij de Kindertelefoon gewerkt en dat was soms ook best ingrijpend, als er kinderen waren die het echt heel moeilijk hadden (denk aan sexueel misbruik, e.d.). En daarna nog weleens met het idee gespeeld om bij een Ronald McDonaldhuis te solliciteren, maar ik denk nu dat ik dat helemaal niet meer kan. Ik zie mezelf al helemaal emotioneel worden, terwijl die ouders van zieke kinderen daar natuurlijk helemaal niet op zitten te wachten.
Ohh wat lief dank je wel!! Ik hoop het ook echt! Denk dat het ook echt gaat hangen om mijn ziekte. Ik ben nog weleens afwezig omdat ik op OK lig.
Dat was ook het grootste probleem bij mij. Terminale kinderen dat trek ik niet! Maar goddank hebben ze daar een kinder hospice voor! Dat kan ik ook niet aan hoor! Nu weet ik dat ik leeftijdsgenoten ga zien en vermoed dat dat mij heel veel zal doen maar bij ouderen of mensen die echt klaar zijn met het leven dan ben ik alleen maar "blij" voor ze als verder leed en pijn hun bespaart mag blijven. En eerlijk is eerlijk ik heb er al zoveel weg mogen dragen naar het graf dat ik gewoon wat gehard ben althans dat kreeg ik te horen op mijn werk dat ze het knap vonden van mij dat ik mijn emoties zo goed in de hand kan houden. Tja ervaring zeg ik maar.
Succes! Ik ken ook iemand die vrijwilliger in een hospice is, zij haalt er ook veel voldoening uit. Ik vind het altijd heel knap dat ze het kan doen, het zou mij teveel herinneren aan de eigen verliezen die ik heb gekend (en nog niet goed heb verwerkt)
Gefeliciteerd! Mijn tante doet het ook. Zij heeft ook wel wat medische dingetjes, maar dit is geen belemmering hoor voor de hospice. Het is en blijft tenslotte vrijwillig en ze zijn al lang blij als ze er wel is.
Ik ben vrijwilliger in een Ronald Mc Donaldhuis en ik moet zeggen dat ik 9 van de 10 diensten vooral heel veel dankbaarheid tegen kom. Natuurlijk is er wel eens verdriet maar meestal vooral hele fijne contacten. Ik ga er altijd met een fijn gevoel weg dat ik echt een beetje verschil heb kunnen maken Verder is het een super fijne organisatie om vrijwilliger voor te zijn. Veel betrokkenheid en af en toe een leuk uitje etc. Kortom, ik zou je zeker aanraden het gewoon te doen!
Gefeliciteerd! Wat mooi dat er mensen zijn die op (vrijwillige basis) zo sterk in hun schoenen kunnen staan.
Wat fijn om te horen. Misschien ga ik me er dan toch weer eens in verdiepen. Zou het wel fijn vinden om zoiets te kunnen doen, vooral als mijn zoontje over anderhalf jaar hele dagen naar school gaat. Dat gevoel had ik bij de kindertelefoon ook. Het was met name heel leuk en mooi werk. En als er wel een keer een heel zwaar gesprek voorbij kwam, was er ook veel steun en begrip van mijn collega’s. Ik kijk met zoveel plezier en een goed gevoel terug op die tijd. Dus dank voor je reactie, dan zet ik de deur naar dat idee toch weer open.
Precies dit! Soms is het even lastig maar dan kun je het er altijd met anderen over hebben. Er lopen ook heel veel ouders rond die een te vroeg geboren baby hebben en super trots zijn. Of ouders waarvan het kindje wel in het ziekenhuis ligt maar nu geen gevaar loopt. Kortom, wees welkom in onze vrijwilligersfamilie haha! Als je nog vragen hebt, mag je pben hoor! Super dat je bent aangenomen, TO! Ik hoop dat je er met heel veel plezier het verschil gaat maken voor mensen!
Wat mooi! Ik heb het ook gedaan toen ik nog geen kinderen had. Ik vond het één van de meest bijzondere dingen die ik gedaan heb. Het zet alles in perspectief.
Gefeliciteerd! Geweldig dat je dit wil en kan doen! De laatste fase is heel 'bijzonder' om mee te maken. Moeilijk te omschrijven, maar snap heel goed dat het je voldoening geeft.