Wij voeden onze kinderen best streng op. Wij zijn geen ouders die schreeuwen maar wel ouders die consequenties laten zitten aan alles en voet bij stuk houden. voorbeeld: Als de oudste haar kamer op moet ruimen omdat we gaan eten dan vraag ik dat altijd een half uur voor we gaan eten, daarna kom ik na een kwartiertje kijken en als ze dan nog niet bezig is vraag ik het nogmaals en als we gaan eten kom ik met een grote tas en gooi ik alles wat niet opgeruimd is in een tas en dat verdwijnt voor een week. Verder kan ze wel gewoon lekker kind zijn, we gaan vaak naar speeltuinen en dan mag ze lekker ravotten in de zandbak of met de voetbal spelen of wat ze dan ook wilt. Juist omdat ze zo goed luistert kan ik haar lekker laten spelen zonder dat ik bang ben dat ze wegloopt. Dit maakt dat het bij ons eigenlijk altijd gezellig is(alhoewel, de laatste tijd heb ik wel even moeite gehad met haar gedrag sinds de geboorte van onze jongste) en we veel leuke dingen met de kids kunnen doen en ze vaak goed luisteren. We vinden dit beide fijn werken en zijn altijd apen trots als mensen ons complimenteren met onze dochter. Ze zegt altijd dank je wel, als ik iets vraagt zegt ze ja mamma of nee mamma, ze zegt vrijwel nooit "ik wil" maar altijd "mag ik...?", is vriendelijk en komt nergens aan spullen zonder het te vragen als we op bezoek zijn. Ik kan haar gerust rond laten lopen. Behalve bij mn schoonouders. Daar slaat ze compleeeeet om. Mijn schoonouders zijn echt schatten van mensen, geen slecht woord over vuil te maken alleen ze vinden dat we veel te streng zijn voor de kinderen. Ze geeft mijn man ook altijd op zn kop omdat we zo streng zijn. Dit trekt hij zich erg aan maar aan de andere kant vind hij dit gewoon prettig werken en blijft hij het doen. Nu draait de oudste dus totaal om bij mn schoonouders, laatst schok ik me kapot (eergisteren was dat) toen ze iets van de tafel liet vallen en zei: "Oma, raap eens op!" en toen ze zei: ja zo meteen lieverd, oma moet even bellen. "NU OMA! OPRAPEN!" Zei ze. Nou ik begon verbaasd te schreeuwen of ze helemaal betoeterd was. Ik was meer verbaasd dan boos volgens mij... En mn schoonmoeder zegt dan lachend, ach zo bedoelde ze het niet. Een tijd terug waren we op bezoek bij hun en vroeg ik of ze klaar was met eten want we moesten naar huis anders werd het te laat. Ze zei ja en ik vroeg dus of ze even haar jas kwam aandoen bij mij. Ze keek me aan en ging expres door met eten (ze doet altijd zulke rare dingen als ze daar is) dus ik zeg: "(NAAM) Dit is de laatste keer dat ik het vraag anders ga ik boos worden, kom je even je jas aandoen?" En ze deed weer precies hetzelfde. Nou ik kookte van binnen! Ik riep: "En nu kom jij heeel snel hier heen en jij gaat direct door naar bed dame!" Toen liep ze huilend naar mij toe al roepend dat ze nu meteen een toetje wilde. "Ik zei dat ze helemaal niets te willen heeft en lekker direct naar bed ging thuis" En halverwege hield mn schoonmoeder haar tegen en zei ze "Hier kijk eens, neem je toetje dan maar lekker mee naar huis, kun je het daar opeten" Nou mn klomp brak zowat... Ik weet niet meer wat ik daarmee aanmoet. Ik heb meerdere malen gevraagd of ze dit niet meer wil doen omdat ze het zichzelf heel erg moeilijk maakt. Ze is namelijk helemaal gesloopt na een dagje oppassen. De oudste maakt zoveel gebruik van haar lief-heid... Mijn man vind dat we de oudste moeten blijven bij brengen dat ze respect moet hebben voor haar oma en opa en dat we haar moeten blijven wijzen op haar gedrag. Toen ze hier dus eergisteren waren en datgene gebeurde er met dat oprapen wat ik hierboven vertelde was ik het zat. Ik heb tegen mijn man gezegd dat als zijn ouders respect wilde van onze dochter dat ze dan een stuk strenger moeten gaan zijn want ik kan dit niet meer recht trekken. Ze is een compleet ander kind als ze erbij zijn. Wat ik ook probeer te corrigeren samen met mijn man, zijn ouders blijven zeggen dat ze het niet zo meende of dat ze nog maar 3 jaar is enz. enz. Constant excuses geven voor haar vreselijk brutale gedrag. Ik heb gezegd dat ze maar lekker hun eigen ruitjes in moeten gooien en als ze zien wat voor een ravage ze gemaakt hebben door hun liefdadigheid dan kunnen we het altijd met hun hulp nog corrigeren maar dit gaat niet zo. Ze heeft totaal geen respect meer voor ons of haar opa&oma! Vinden jullie dat ik hier gelijk in heb of draai ik door en moet ik haar blijven corrigeren in haar gedrag? als mijn schoonouders weg zijn is ze gewoon weer de oude namelijk. Ik heb namelijk sowieso de laatste tijd erg veel moeite met haar gedrag sinds de komst van de jongste en dit maakt het echt enorm moeilijk voor mij... (wellicht herinneren jullie mijn topic 2 kinderen, 2 gevoelens) Sinds we een zelf-speel stickervel hebben geïntroduceerd gaat het stukke beter maar dit gedoe maakt het er niet makkelijker op en ik ben er klaar mee om het steeds maar te corrigeren.
je schoonmoeder moet zich niet alles laten zeggen en consequenter zijn vind ik! Op zo'n toon heeft een kind niet tegen een ouder/grootouder te hebben. Oma hoeft er ook niet naar te luisteren! Vooral niet omdat het over is zodra oma weg is/jullie daar weg zijn
Ik vind dat je, op sommige punten, wel een beetje doordraafd. Als een kind zit te eten, zit het te eten. Dat vind ik sowieso al, maar dat is een ander verhaal. Ik denk ook, dat je je schoonouder het op hun manier moet laten doen als ze alleen zijn met haar. Ben je er bij kan je wel jouw regeld hanteren. Als zij namelijk zo met haar om willen gaan is dat hun keuze. Ik ben soms best streng en dat hoor ik ook wel eens van mn moeder, maar ik ga mijn moeder en schoonmoeder niet vertellen wat ze moeten doen als Finn daar is. Doe ik bij het kdv ook niet. Maar als ik er bij ben, dan dus wel. maar verder denk ik wel, dat als jij denkt dat deze manier voor jullie werkt, dat je het aan moet houden. Maar goed...ze is pas 3...ze is geen 13
sorry maar over dat toetje ik vind dat ronduit schandalig,dat jij zo tekeer gaat tegen je kindje. het is een kind, ok je moet consequent zijn maar zo??? bijopa en oma hoort het altijd feest te zijn als zij een toetje wil laat haar dan dat toetje eten.. ik bedoel jij gaat toch ook niet met honger naar bed.nee ik vind het heel erg om dit zo te lezen!! en vooral nu ik zelf een dochter heb. ik heb kippenvel op mijn armen staan. ja mama nee mama dat kan je ze aanleren ja maar het moet geen verplichting worden hoor. brrrr
Ik zou zeker een gesprek aan gaan met oma en opa. Maar ook zegt er iets in me dat je met je dochter moet praten.. Hoe? Daar ben ik (nog) niet over uit.. Maar ik zou niet je dochter de dupe laten worden van het gedrag van oma en opa.. Zij doet juist wat opa en oma van haar verwachten.. En bij jullie liggen de verwachtingen naar haar toe weer anders.. Zo zal ze zich op school ook anders gedragen dan thuis, want op school hebben ze ook weer andere verwachtingen.. Ik denk toch dat je meer met deze verwachtingen rekening moet houden en niet je dochter hier door afsnauwen, of zelfs schreeuwen zoals ik las.
wow is ze pas 3 jaar ook dat nog nou sorry dan vind ik het nog erger ze is een kindje en kindjes moeten weten wat mag en niet natuurlijk, maar niet op die manier lijkt wel een soort van strafkamp sorry hoor. ik weet dat ik altijd heel erg graag bij opa en oma wilde zijn want dan was het leuk en gezellig en mocht ik alles doen, ik ben op dat moment bij hun thuis MET papa en mama maar ik MAG doen wat opa en oma me LATEN doen doe ik iets verkeerds zijn PAPA EN MAMA er om mij een beetje te waarschuwen maar schreeuwen neeee nooit
Tja.. vind dat van dat eten en dat toetje ook wel heel zielig.. en ik ben ook best pittig tegen mn dochter moet ik zeggen hoor. Laat dat kind lekker even dr eten opeten en dr toetje denk ik dan.
Zo te lezen ben je een goede moeder die veel van haar kinderen houdt en het beste wil voor haar kinderen. En zo ook te lezen werkt jullie opvoeding over het algemeen goed. Dus daar mag je trots op zijn. Daar tegenover heeft enigsinds je sm gelijk als ze zegt: ze is maar 3. Kinderen in die leeftijd gaan grenzen proberen te verleggen en uit proberen wat wel/niet kan. Je kan ook niet 24/7 een perfecte kind verwachten. Blijkbaar heeft jullie dochter het gevoel een eigen mening en wil te kunnen uiten bij opa en oma. Dat het niet goed is hoe ze doet is zeker, maar zolang ze het dan alleen bij oma/opa doet en zij vinden het goed, kan je waarschijnlijk weinig aan doen. Kinderen krijgen heel snel door wat bij wie wel of niet kan. Je voorbeeld over het oprapen is heel erg, maar dan aan oma om correct te reageren. Je voorbeeld over mee gaan en eten, ja, ik zou zeggen: laat ze toch idd eerst klaar eten en vertel dat ze dan d'r toetje mee naar huis mag mee nemen. Ze zou gedacht hebben: ik ben nog niet klaar. Ze wil ook zeggenschap hebben in bepaalde dingen en in dit geval wou ze haar bord leeg eten (ben ik jaloers op natuurlijk, mijn zoon eet juist heel slecht) En nu zeker dat er een baby geboren is voelt waarschijnlijk je dochter helemaal de behoefte om gehoord te worden of zelf iets te willen bepalen. Zelf ontdekking zou maar zeggen. Als ze verder wel voorbeeldig zich gedraagt zou ik je aanraden te kijken waar haar gedrag vandaan komt en wat meer begrip te tonen. Het is moeilijk (ervaar ik ook zelf) maar dit is een leeftijdfase, die gaat voorbij zodra ze naar school mogen (blijkbaar, heb ik me laten vertellen) Succes
even voor ik alle reacties verder lees: ze had nog geen toetje klaar staan en haar patat was al koud. Iedereen had zn patat al op en het was al afgeruimd alleen ze zat voor de televisie met een bordje koude patat waar ze niet van aan het eten was. Dat ze ineens een toetje wilde kwam omdat ze bij mn schoonouders was en gewoon dr zin wilde in iets, dan maar een toetje vragen. Dit stond helemaal nog niet klaar daar. Het is niet zo dat ze ineens onder het eten aan moest kleden. Het was 18:30 en ze gaat normaal om 19:00 naar bed. Nu kan dit natuurlijk wel wat later een keer maar we moesten dus hoognodig naar huis. we zaten al vanaf 17:00 te eten namelijk. en nogmaals, we waren allemaal allang klaar. Ze mag van hun altijd voor de tv eten en dan eet ze niets en laat ze het koud worden. en strafkamp? Nee hoor in tegendeel, het is vrijwel altijd gezellig hier. juist omdat we zo consequent zijn kunnen we veel dingen doen. Spelletjes met het hele gezin, lekker knutselen met pappa of mamma. Lekker buiten fietsen o.i.d. Alleen ze moet wel goed luisteren inderdaad. en wellicht dat je vind dat ik erin doordraai, het werkt wel voor ons. Ik hoef niet te stressen, hoef nooit echt boos te worden op haar en het is daardoor extra gezellig thuis.
Sorry maar vind dat je nogal heftig reageert! Ik kan me voorstellen dat je boos wordt als ze zo tegen oma praat, maar dan zijn opa en oma dan zelf mee bij. Er is ook een andere manier van corrigeren je hoeft niet tegen haar beginnen te schreeuwen. Ze inderdaad nog maar 3! Laat haar lekker kind zijn, de wereld ontdekken en laat haar zelf ook ontdekken wat wel en niet kan (wel met grenzen na tuurlijk). en sorry maar wat betreft dat eten vind ik echt nergens op slaan. Als ze klaar zou zijn was ze wel opgestaan van dr bordje. Als er zo'n haast was had je haar daar niet moeten laten eten. Opa en Oma zijn zelf verantwoordelijk voor het gedrag wat zij daar vertoont en dus ook aan hun om dat te corrigeren.
Geeft niets ik was ook niet zo duidelijk las ik later terug. En ik schreeuwde van schik haar naam. Als ze eenmaal bij me is kan ik op een normaal volume met haar praten gelukkig, schreeuwen gebeurd hier zelden tot nooit. Ik schrok gewoon enorm van haar gedrag! Ik was het niet gewend van haar. En natuurlijk kan ze geen perfecte dochter zijn 24/7. Ze is vaak zat ondeugend of ze heeft een keer een dwarse dag. soms zit de stoute tas helemaal vol speelgoed en soms is hij nog helemaal leeg. Soms komen we terug van het boodschappen doen zonder iets voor haar en soms helpt ze me zo goed mee dat ze een boekje mag uitkiezen. Maar zoals ze bij opa en oma doet is echt niet normaal! En het maakt ook niet uit of ze bij ons thuis is of bij hun, ze behandeld ze als grof vuil en heeft geen greintje gespect... Ik ben wel blij om te lezen dat dit hun pakkie-an is. Zo voel ik dat ook. Ik vind dat ze dit lekker zelf moeten weten en daarmee uiteindelijk zichzelf uitputten en hun eigen ruiten ingooien. Mijn man vind dat we het moeten blijven corrigeren maar ik word er zo moe van en het word alleen maar erger.
Als ze klaar was was ze wel opgestaan? Ze zat voor de televisie helemaal in het filmpje, ze had niet eens door dat ze nog eten naast zich had staan! Daar komt bij dat haar patat al helemaal koud was geworden aangezien het er al anderhalf uur stond. Daarom vraag ik of ze klaar is met eten, en dan zegt ze ja. Als ze dan had gevraagd of ze nog een toetje mocht hadden we gewoon op een normale manier kunnen zeggen dat ze die best mee naar huis mocht nemen en die thuis nog even lekker op mocht eten voor ze naar bed ging. Het was het uittesten van haar wat me boos maakte, deze extreme manier van uittesten doet ze alleen bij mn schoonouders. Op het moment dat het van mij niet mag gaat ze naar oma toe en dan mag het wel, ongeacht of ik daarbij zit of niet. Dus ze vind dat ik niets meer te zeggen heb als oma erbij is. Ik kan dat niet corrigeren want mn schoonmoeder werkt niet mee, ze vind het te streng. Dus er word compleeeeet over me heen gewalst als ze erbij is en daar is de oudste inderdaad de dupe van helaas. Hier heb ik het met mn man ook over gehad en ik weet niet wat ik moet doen.
Ik las dat over het eten later inderdaad. Ik ben zelf iemand die dan in de negeerstand gaat. Jas aandoen oppakken en weglopen. Zou op dat moment jou schoonouders ook gewoon even negeren , en alleen gedag zeggen.
Lastige situatie hoor! Waarschijnlijk voelt jouw dochter gewoon aan dat jouw schoonouders totaal niet consequent zijn. En daar reageert ze dus op met dit gedrag. Je kunt het ook zo zien, dat ze juist van hen verwácht dat ze grenzen gaan stellen. Maar is jouw man vroeger ook op deze manier door zijn ouders opgevoed dan? Hoe is zijn mening hierover?
Ja! Mijn man mocht ook alles vroeger net zoals onze kids nu, hij heeft daar goed gebruik van gemaakt. Laagste opleiding, gedeald in drugs, houseparty's afgestrand en alles gebruikt en gedaan wat god verboden had. Zn ouders wilde hem op een gegeven moment zelfs naar een kostschool sturen omdat ze niet meer wisten wat ze met hem aan moesten. Toen ik hem tegen kwam was hij nog steeds zo, en ik totaal niet. Hij heeft zich toen heel erg aangepast aan mij en later beviel het hem heel erg goed. Hij ging steeds minder uit, hij mocht van mij geen drugs o.i.d. in ons huis bewaren dus hij blowde af en toe alleen nog bij vrienden, we kregen een kindje en hij stopte helemaal met alles. Hij rookt zelfs niet meer sinds een half jaar. Ik vraag hem vaak of hij niet mist wat hij had en dan zegt hij dat hij geleefd heeft voor 2 en dat hij dit gezinsleven nu heerlijk vind na het leven wat hij gehad heeft. Hij zegt ook dat hij zo'n opvoeding niet wil voor zijn kinderen en dat ze inderdaad structuur nodig hebben. Aan de andere kant heeft hij door de opvoeding een enorm hechte band met zijn moeder en zus gekregen en gehouden dus hij hecht enorm veel waarde aan hun meningen hierover. Zijn zus is het overigens compleet met ons eens in onze opvoeding en maakt dit ook kenbaar aan mn schoonouders. Als ik bij haar op bezoek ben is er dan ook niets aan de hand. Mijn man maakt wel kenbaar aan zijn ouders dat we het anders doen en soms zegt hij nee en als zijn moeder ja zegt houd hij die nee vol en legt hij uit dat hij haar vader is en ze gewoon moet luisteren. Maar aan de andere kant vind hij het zo moeilijk dat ze het niet eens zijn met zn opvoeding. Daarom wil hij dat onze kids zich goed gedragen daar en wil hij streng blijven terwijl ik meer zoiets heb van ze moeten zelf weten wat ze doen, ze hebben er namelijk alleen zichzelf mee. Ze neemt dat gedrag niet mee naar huis namelijk dus mij hebben ze er niet mee.
Vetgedrukte is toch je dochter haar schuld niet? Waarschijnlijk is ook die "ja" nog in complete trance gezegd en besefte ze pas nadien dat ze weg moest en dus moest stoppen met eten. Al geloof ik best dat ze heel erg gaat uittesten wanneer ze bij jou schoonouders is. Dat is nu eenmaal iets heel normaal voor kinderen om te doen, als ze dergelijke gemixte signalen krijgen. Echter kan je daar je dochter niet verantwoordelijk voor achten, niet op deze leeftijd. Ik zou toch echt proberen om hierover een gesprek met je schoonouders aan te gaan. Ze uit te leggen hoe moeilijk ze het jou hiermee maken. Dat ze dan inderdaad met haar omgaan zoals zij willen als ze bij hen alleen is, maar dat ze het "opvoeden" overlaten aan jullie als jullie er samen zijn.