Op woensdag 14 feb 17:00 uur zijn mijn vliezen gebroken, s'nachts begonnen de weeen gelijk erg regelmatig om de 5 min maar helaas zette het niet goed en in de ochtend van donderdag kwamen ze stees minder en kwamen ze om het kwartier.. De verloskundige is om 11:30 uur weer langs geweest en heeft iom met het ziekenhuis besloten om mij medisch over te dragen aangezien ik al bijna 24 uur met gebroken vliezen rondliep en er dan grote kans op infectie is en ik behoorlijk uitgeput was. Om 15:00 moest ik me melden in het ziekenhuis waar ik voor de nacht lichte pijnstilling en slaapmiddel kreeg toegediend zodat ik weer een beetje op krachten kon komen, mocht er die nacht van donderdag op vrijdag de weeen niet doorzetten zou ik s'morgen s ingeleid worden.. Helaas heb ik weinig gemerkt van de pijnstilling en het slaapmiddel en bleef ik die vervelende rugweeen houden dus ook die nacht heb ik niet kunnen slapen. Vrijdagochtend om 8:00 werd ik naar de verloskamer gebracht aan de ctg gelegd en hebben ze getoucheerd waaruit bleek dat de rugweeen wel iets hadden baarmoedermond was rijp en ik had 2 cm ontsluiting. Om 09:30 ben ik dus ingeleid via infuus, toen is het vrij snel behoorlijk heftig geworden (6 weeen in een minuut) toen heb ik om wat pijnstilling gevraagd en gelukkig gekregen maar hier werd de pijn niet minder van wel werd ik er super suf van. Om 15:36 had ik eindelijk volledige ontsluiting en mocht ik beginnen met persen en volgens de gyneacoloog deed ik dat uitstekend maar ik had toch wel door dat er iets mis was aangezien het steeds drukker werd in de verloskamer er stonden wel 5 mensen aan mijn bed, gelukkig werd mij wel verteld dat de ctg van de beeb nog steeds perfect was. Na ruim een uur persen en een fijne knip hebben ze besloten om de vacuum te gebruiken...... Om 16:56 is onze dochter geboren. Ze heet: Madelief weegt 4070 gram en is 53 cm lang! Ze werd op mijn buik gelegd en opeens was er paniek en werd ze gelijk meegenomen en er werd er een kinderarts bijgeroepen, ze hebben haar wat extra zuurstof gegeven en daar reageerde ze gelukkig goed op. Toen hebben ze haar een paracetamolletje voor de hoofdpijn gegeven en mocht ze weer bij mij liggen. Toen moest ik nog gehecht worden, dat deed behoorlijk zeer dus toen ben ik een beetje boos geworden.. Iedereen zegt wel dat bevallen pijn doet maar dat ze je na een zware bevalling ook nog zeer doen met het hechten daar had ik ff niet op gerekend Ivm infectie gevaar door de langdurig gebroken vliezen moesten we nog een nachtje blijven en zaterdag om 16:56 mochten we samen weer lekker naar huis! Ik vond het al met al een heftige bevalling maar na het zien van mijn mooie meisje was het de moeite waard! De papa is ook behoorlijk geschrokken en is erg trots op ons! (ik ook op hem ) Meerdere foto's in mijn album !