Sinds een paar dagen ben ik niet te genieten, zo chagerijnig als de pest. Op mijn werk gaat het nog wel, maar ben ik thuis dan wil ik alleen maar het huis gepoetst en wel hebben, snauw m'n vriendje af omdat hij de rommel niet ziet en ga zo maar door. Ik heb hier nu pas last van, hoop dat het nog over gaat. Want niet alleen mijn vriendje wordt zo nu en dan gek van me (zegt ie niet, maar zal hij vast denken!) maar ik word ook gek van mezelf! Voor wie is dit ook herkenbaar? Ik hoop dat het nog overgaat, want als ik dit nog 16 weken moet volhouden.. ha ha!
Heel erg herkenbaar, had ik ook zo'n maandje terug. Wou alles schoon hebben, als er nog maar een pluisje op de vloer lag kon ik in janken uitbarsten en als mijn man zijn sokken niet opruimde was het oorlog! Zit nu in de rust fase, het is dus hopelijk ook bij jou tijdelijk. Zie er het voordeel van, alles is lekker schoon en fris! En je man zal je het gemopper wel vergeven. De beruchte HORMONSTERS!
Mijn mannetje heeft nog nooit zoveel geduld met me gehad als nu! moet heel wat incasseren. Nou Patroeschka: dan staat me nog iets te wachten ...!
Nou bij mij moet het huis wel schoon zijn, maar wel met medewerking van mijn vriend. In het begin heb ik alles alleen moeten doen en dat hou je op een gegeven moment echt niet meer vol. Wel heb ik heel erg dat hij zijn rotzooi niet opruimt dat ik boos wordt.. jezus is het nou zo ver naar de wasmand.. en hij maar vragen of de was gewassen is.. Nou ik doe het nu echt niet meer oppakken en niet meer wassen.. Ik leg het allemaal in 1 hoekje neer en daar kan hij het oppakken en in de was gooien.. doet hij dat niet dan wordt het ook niet gewassen.. vette pech. Kuss diaan
Ik heb het ook al, en me vriend vind het echt niet meer leuk. Hij zegt ook iedere keer, dat hij het zo niet meer lang kan. Maar hallo, wat kan ik er nou aan doen dan? Ik word ook niet goed van mezelf hoor!