mijn kindjes vinden het wel gezellig binnen en hebben niet zo'n haast. Na heel veel uur en geen slaap, is weeopwekkers de enige oplossing en dan is het voor je lijf erg lastig om dit qua endorfine bij te benen. Ik heb dus bij alles 3 de bevallingen een ruggenprik gehad. Het zetten was de laatste keer geen feest (5 pogingen nodig), maar toch prima gegaan. Persdrang gewoon goed gevoeld, snelle laatste fase en weer vlot naar huis. Als het niet nodig is liever niet, maar anders is het mooie oplossing.
Beide zw zijn hier ingeleid. Ik heb bij de eerste remifenatil gehad en bij de tweede een ruggenprik. Onze tweede dochter was helaas overleden. Een hele andere bevalling dus waarbij ze al gelijk adviseerden om een ruggenprik te nemen. Dit omdat ze vonden dat er al genoeg pijn was en het niet nodig was om nog meer te lijden. Dat was ik met ze eens al heb ik het eerst aangekeken. Al vrij snel wilde ik het toch wel. Die middag had ik al met een anesthesioloog gesproken over mogelijke bijwerkingen enz. Ik was dus wel goed op de hoogte. Tja er was ook geen gevaar meer voor de baby dus dat maakte het voor mij wel anders. Toch ken ik mijzelf. Ik denk dat ik deze keer waarschijnlijk weer om een prik zal vragen. We hebben het ook al besproken. Het werd ons zelfs gevraagd. Zh is hier echt totaal niet moeilijk over. 24 uur iemand in huis. Ideaal dus. Ik wil dit keer ook echt bewust aanwezig zijn. Het is waarschijnlijk de laatste keer en er zullen heel veel emoties bij komen kijken. Ik hoop dat ik het allemaal aan kan. Dat vind ik dus het voordeel van de ruggenprik. Je bent bewust aanwezig. Je voelt wel wat maar niet veel meer. De persweeen voelde ik wel. Was een onaangenaam gevoel maar niet pijnlijk. En het zetten daar heb ik amper wat van gevoeld. Een venijnig steekje toen ze eenmaal er in zaten ofzo maar meer ook niet. Dat stelde echt niets voor. Bleek dat hij de eerste keer ook verkeerd geprikt had zei mijn partner maar daar heb ik echt niets van gemerkt. Echt een eitje dus.....
[QUOTEIn het Maasziekenhuis en het canisius Heb je na een bepaalde tijd pech is er niemand meer word er voor een bevalling niemand meer gebeld. Als het puur voor de pijn is. ][/QUOTE] At Son1980: Meen je dat nou?! Ik dacht juist dat hun beetje bovenaan het lijstje stonden zeg maar!! Nou weet ik niet of ik het goed gelezen heb, maar in een foldertje online dacht ik dat ze dat juist wel hadden genoteerd. Raar....
Ik zou nooit zomaar een ruggenprik vragen 'omdat je toch al in het ziekenhuis bent', maar het was voor mij wel echt mijn redding. Na tien uur heftige rugweeen en 0 cm ontsluiting ging ik door de grond van de pijn en na de ruggenprik kon ik even een uurtje bijkomen. Daarna werkte het bij mij al niet meer jammergenoeg Maar dat uur heeft er wel voor gezorgd dat ik geestelijk even tot rust kon komen. Die pauze gaf me net genoeg energie om het nog tot het einde vol te houden.
Hier ook geen ruggenprik. Heb 27 uur weeën gehad, geen vorderende ontsluiting en aan de weeënopwekkers.. Ja het deed absoluut pijn, ze hebben me gevraagd of ik een ruggenprik wou, maar de nadelen eraan (vooral voor Mira) was voor mij een reden om het niet te doen. Ik was veel en veel te bang dat haar daardoor iets zou overkomen. Ik ben blij dat het bestaat hoor en als het niet gaat moet je er absoluut om vragen. Ik zou bij de volgende ook alles op alles zetten om geen ruggenprik te hoeven.
At Son1980: Meen je dat nou?! Ik dacht juist dat hun beetje bovenaan het lijstje stonden zeg maar!! Nou weet ik niet of ik het goed gelezen heb, maar in een foldertje online dacht ik dat ze dat juist wel hadden genoteerd. Raar.... [/QUOTE] Ja is echt raar,... Daarom beval ik ook in het radboud. Ik ken mezelf ben kleinzerig... In het canisius doen ze niet zo moeilijk alleen als die beste persoon na huis is word hij niet zomaar terug geroepen. Mijn zusje vermoorde bijna de complete verpleging toen ze dit kwamen melden. Ik was bij haar en ze trok het echt niet meer 0230 snachts ! Maasziekenhuis is het tyPe ziekenhuis waar je nog niet dood gevonden wil worden, alles gaat er mis en het personeel inclusief artsen hèbben cpntinue strijd met elkaar. Ik werd doodleuk na huis gesteurd met een buitenbaarmoederlijke zwangerschap dr een gyn daar terwijl de man van de echo duidelijk wat raars vond? Ze bekeek me nog niet en stuurde me zO weg. 5 uur later werd ik meer dood dan levend het UMC binnen gebracht !
Ik moest aan de weeenopwekkend en kreeg een ruggenprik. Heerlijk dat ik niets voelde maar het heeft ook een hoop nadelen gehad. Ik mocht en kon het bed niet meer uit dus ruim 12 uur in bijna dezelfde houding gelegen door alle toeters en bellen. Lijnen om kleine in de gaten te houden, de ruggenprik zelf, infuus met vocht enz. Om de 2 uur werd ik gecatheteriseerd omdat ik moest niet zelf meer kan plassen. Zowel ik als kleine kregen door de ruggenprik koorts waarvoor ik extra infuus met antibiotica kreeg wat ook naar de baby toe moest. Hartslag van baby veranderde ook door de koorts. Kleine moest na de geboorte eigenlijk op de kinderafdeling zodat ze koorts in de gaten konden houden. Ruggenprik werd aan het einde van bevalling uitgezet zodat je de weeen goed voelde. Doordat ik zelf niet kon plassen had ik een voverloopblaas gekregen. Voelde dus niet meer dat ik moest plassen. Dus catheter moest er een paar dagen in blijven. En zowiezo mag je door die prik niet meteen baar huis maar pas de volgende dag.
ik ben echt iemand die antie ruggenprik is maar omdat ik helemaal uitgeput was is mij toch aangerade in het ziekenhuis om een ruggenprik te nemen en mog er niet zolang overna denken omdat ik volgens die zuster er echt 1 nodig moes hebben anders zou ik het niet redde met een gewone bevaling.... Ik heb hem genomen en ik heb er geen spijt van gehad ook al was ik antie ruggenprik maar als ze nu aan me vragen of ik er 1 wil zeg ik gelijk ja doe maar....
Ja, dit is dus het verhaal waar ik bang voor ben. Waardoor ik denk, ik ga het eerst zelf maar proberen en als het dan echt niet lukt........
Nee geen ruggenprik gehad. Wilde het ook niet. En al had ik het gewild. Dan kreeg ik het niet. Het ging te snel. 3 uur werd ik wakker van wat krampjes in me buik. Om 5 uur in het ziekenhuis gekomen aan ctg en half 6 werd eerste keer gekeken naar de ontsluitng zat op 5 cm, 2 uur later 8 cm en uur en een kwartier volledig. en zou het zo weer willen zonder prik...
Hier wel een ruggenprik en ook vantevoren bedacht dat ik dat perse wilde. Ik heb fibromyalgie en daardoor toch al pijn op te vangen. Tegen het eind van mijn zwangerschap was ik uitepgeput door het nauwelijks slapen van de pijn en de pijn zelf. Uiteindelijk kreeg ik ook nog een weeenstorm, dus het was heerlijk om de ruggenprik te krijgen. Ik kon de weeen nog voelen en moest ze nog wegpuffen, maar dit was draaglijk. Daarvoor hoopte ik alleen maar dat ik bewusteloos zou raken zodat ik de pijn niet meer voelde Eerlijk gezegd heb ik diep respect gekregen voor de vrouwen die bevallen zonder pijnbestrijding. Ik zou het niet kunnen...
Ik heb ook een ruggenprik gehad. Kwam ook in een weeenstorm terecht waar ze achter elkaar bleven komen en ik het niet meer op kon vangen. En inderdaad duurde het toen nog wel een tijdje voor dat ik hem uiteindelijk kreeg Maar ik kan het zeker aanraden heb 3 uur geen pijn gehad en echt even bij kunnen komen. Hij was bij mij wel snel minder geworden waardoor ik de weeen vrij snel weer voelde maar dat zal bij iedereen verschillend zijn denk ik. Alleen een nadeel vond ik dat ik niet kon persen omdat ik nog weinig gevoel daar beneden had door de prik.