Oh jawel hoor. Ik zeg altijd dat ik wil beginnen zonder verdoving en het wel zal aangeven als ik wel verdoving wil. Tot nu toe niet nodig gehad trouwens. Geldt uiteraard alleen voor boren, bij wortelkanaalbehandelingen of kiezen trekken begint de tandarts niet zonder verdoving
Zie jij ergens staan dat jij niet trots mag zijn? Ik zeg dat IK trots ben op mezelf dat ik het zonder heb gedaan. En ja, mijn bevalling was ook pijnlijk.
Je zegt anders wel dat je je aanstelt als je pijnstilling neemt en maar even door moet bijten. Tuurlijk joh, lekker doorzetten ondanks dat het slecht is voor moeder en kind, vooral doen.
Je begint er toch zelf over? En daarbij kan je het voor de keuze voor pijnstilling eigenlijk best goed vergelijken. Eerst kijken of het gaat en als het niet gaat kiezen voor verdoving. Verder is het niet te vergelijken inderdaad, ik beval veel liever dan dat ik een wortelkanaalbehandeling (met niet werkende verdoving) krijg maar een ander zal dat misschien juist andersom vinden.
Maar daar zeg je het toch zelf al, eigenlijk? Dat zoiets puur persoonlijk is. Dan is het toch ook niet zo heel moeilijk om te begrijpen dat er sommige vrouwen zijn die op voorhand al kiezen voor pijnstilling?
Oh ik zie dat er alweer een discussie ontstaan is. Je bent natuurlijk maar een aansteller als je een ruggenprik neemt. Ik heb er een gehad en ken veel vrouwen die er ook een hebben gehad, maar allemaal tijdens de bevalling pas voor gekozen. Voor de bevalling dacht ik ook van we zien wel hoe het loopt. Ik ben heel blij dat ik er een heb gehad en bij de volgende wil ik er weer een, en dan zo snel mogelijk. Ik ben heel dankbaar dat we hier tegenwoordig voor kunnen kiezen en als ik geen verschrikkelijke pijn hoef te lijden, dan wil ik dat ook niet.
Ik heb bij mijn oudste zoon een ruggenprik gehad: sterrenkijker, niet vorderende ontsluiting, vroegtijdige persweeën en een weeënstorm. Al met al raakte ik te veel energie kwijt en heb ik een ruggenprik gekregen om me te ontspannen en bij voldoende ontsluiting nog kracht genoeg te hebben voor een natuurlijke bevalling. Keerzijde was dat ik koorts kreeg en we dus in het ziekenhuis moesten blijven. Ik vind dat iedereen zelf moet weten of zij een ruggenprik wil, ik vind het echt geleuter dat pijn erbij hoort. Als je dat vindt, prima, maar betrek dat dan alleen op jezelf en laat een ander in haar waarde. Bij mijn jongste heb ik een pompje gehad, die wil ik deze keer weer. Nadeel is dat je minimaal zoveel ontsluiting moet hebben, omdat het pompje maar 4 uur werkt.
Ik heb 2x een ruggenprik gehad. Bij de eerste bevalling ben ik thuis begonnen, maar het vorderde niet dus ben ik naar het ziekenhuis gegaan. Ik was inmiddels helemaal uitgeput en heb toen een ruggenprik gekregen en wee opwekkers. Toen heb ik nog heerlijk een paar uur kunnen slapen /ontspannen. De 2e keer ben ik ingeleid. Mijn vliezen zijn toen gebroken en ik ging weer aan de wee opwekkers. De eerste tijd kon ik de weeën aardig opvangen, maar op een gegeven moment werden ze te heftig. Dus toen heb ik weer om een ruggenprik gevraagd. De volgende keer zie ik het wel weer. Misschien lukt het zonder, als de bevalling spontaan begint. Maar ik zie het wel. De ruggenprik zetten was voor mij trouwens wel erg vervelend, allebei de keren moesten ze meerdere malen prikken. Ik schijn erg weinig ruimte te hebben, dus dat was niet fijn. Verder heb ik er weinig bijwerkingen van gehad.
Dat op voorhand vind ik gewoon vreemd, je weet niet hoe je bevalling gaat zijn. Een ruggenprik als het nodig is vind ik heel begrijpelijk.
Je kan toch prima vooraf beslissen dat als het veel pijn gaat doen dat je een ruggenprik neemt? Kijk, als je uiteindelijk op 9 centimeter zit met enkel wat voorwerk, dan kan ik me voorstellen dat zo een prik nutteloos is. Maar het gros van de vrouwen ervaart een bevalling toch als flink pijnlijk.
Laten we het erop houden dat we er anders over denken . Ik heb geen moment aan pijnstilling gedacht van tevoren, ja dat ik het niet wilde. Wel 1 seconde tijdens de bevalling van de oudste (sterrenkijker en persdrang vanaf 5 cm), maar wilde graag thuis bevallen en had zoiets die andere 5 cm red ik ook nog wel. Ik had redelijk snelle bevallingen en als het te lang had geduurd had ik misschien wel pijnstilling gewild of misschien wel echt nodig gehad. Maar van tevoren was het geen optie voor me, maakte me ook totaal niet druk of ik pijnstilling nodig zou hebben. De bevalling leek me vroeg genoeg om me er dan eventueel druk over te maken.
Sorry dit zie ik ook nergens, tis echt hoe jij het interpreteert. Ik noemde een voorbeeld van iemand die al bij de eerste wee riep dat ze het niet meer aankon. In de tekst daarvoor zeg ik ook gewoon dat er niks mis is met een ruggenprik, maar IK PERSOONLIJK vind het onzin om daar van te voren al om te gaan roepen omdat de pijn misschien wel erg gaat zijn.
Het is jammer dat het nu weer zo gesteld wordt. Laten we elkaar in waarde houden en voorop stellen dat niemand een aansteller is. Dit is verwoord gewoon waarom ik niet begrijp dat er vooraf per definitie een ruggenprik wordt gekozen (bij vaginale bevalling). Zoals ik al meerdere verhalen heb gelezen is het ook niet geheel zonder risico. En trots zijn... tja ik ben ook wel een trots op mezelf dat ik 2 dagen geleden het zonder pijnstilling gered heb. Gelukkig geen weeenstorm. En ja het deed f*cking veel pijn op een gegeven moment, gloeiende gloeiende. En was er tegen t einde echt wel meer dan klaar mee. De assisterende kraamverzorgende zei dat ze trots op me was hoe ik het gedaan had. Nou dat voelt toch als een schouderklopje
Ook drugsvrij bevallen heeft zo zijn risico's hoor, maar daar hoor je weinig over. Wist je bijvoorbeeld dat de kans op babysterfte groter is bij een natuurlijke bevalling als bij een keizersnede?
Ik ben absoluut niet tegen pijnbestrijding in wat voor vorm dan ook. Ik vind het ook heel goed dat het bestaat want anno 2015 hoef je niet meer onnodig pijn te leiden. Maar om nou bij voorhand al te zeggen ik wil een ruggenprik vind ik ook een beetje raar. Er is niks mis met eerst zonder proberen. En ja ik ben 2 keer bevallen zonder pijnbestrijding en daar ben ik trots op, zelfs al had ik een ruggenprik gehad was ik alsnog trots geweest. Komop onze lichamen zijn gebouwd om te kunnen baren 😉(nee is echt niet lelijk bedoeld) Maar niks geen slecht woord over alle vrouwen die wel bevallen zijn met een ruggenprik. Het is tenslotte ieder zijn keus.
Mijn gynaecoloog raadt mij met een tweeling wel een ruggenprik aan: 1) baby 2 kan na de bevalling van baby 1 door de plotselinge vrijheid aan ruimte helemaal verkeerd draaien, waardoor die terug manueel moet gedraaid worden door de gynaecoloog 2) stel dat er toch iets mis zou gaan met baby 2 kunnen ze sneller overgaan tot spoedkeizersnede als de ruggenprik al gezet is. Mijn keuze is hiermee wel al op voorhand gemaakt dus ☺!
''Maar ik vind persoonlijk dat je je niet moet aanstellen en gewoon ff door moet bijten.'' Daar heb je het dus. Het gaat er niet om wat jij vind. Het gaat erom dat je een ander in de waarde moet laten en niet moet gaan roepen dat je een aansteller bent als je pijnstilling neemt.
Dit is mijn mening en meer met betrekking tot mezelf. IK vind mezelf een aansteller als ik na 1 wee al ga roepen dat ik pijnbestrijding wil. IK zou er niet met trots op terug kunnen kijken als ik het niet eens echt geprobeerd had om zonder pijnstilling te bevallen. Dus ik vind dat IK gewoon ff door moet bijten. Zo goed??? Ik vind dat het aanstellerij is als je na 1 wee al loopt te jammeren dat het zeer doet, jij vind dat het nergens voor nodig is om pijn te lijden. Prima toch. Allebei een andere mening.