Mijn zoon had gelukkig nergens last van. Maar het infuus om de weeen op te wekken stond zo krachtig, dat de pijn van de weeen er nog gewoon doorheen kwam. Uiteindelijk kreeg ik en keizersnede dus ging er een andere verdoving doorheen. Ik heb soms nog wel eens een rare pijn waarvan het lijkt alsof die door mn ruggewervel heen trekt als ik bijvoorbeeld gehurkt op de grond zit of moet bukken om iets te pakken. Denk dat dat van de ruggenprik komt, want na de bevalling had ik er vrij veel last van, maar het wordt steeds minder.
Hoi meiden, bedankt voor de reacties! @ Romy misschien goed om eens na te vragen of dat een gevolg is van de ruggenprik? meiden, ik lees ook wat ervaringen van moeders die met 1 kindje wel met een ruggenprik zijn bevallen (niet met een ks, maar vaginaal), en met een andere niet. Stel dat jullie nog eens zouden bevallen, zou je dan geneigd zijn juist wel of niet voor een ruggenprik te gaan?
Hier met ruggeprik, purkie had helemaal nergens last van. Als je alle informatie over ruggeprikken leest zie je ook dat de risico's voor de moeder zijn. Het is natuurlijk wél anestesie dus als het lang duurt komt er wel degelijk iets van verdoving bij je kindje terecht, echter dusdanig weinig dat je hier niks van merkt aan je kind, het is echt veilig voor de beeb, mama kan wel complicaties krijgen.
hier in belgie wordt een epidurale echt ontzettend veel gezet. Ik had me voorgenomen om zonder te bevallen, maar na 12 uur heftige weeën en nog maar 4 cm opening heb ik toch ervoor gekozen. En ik zou het zo weer doen, ik voelde de weeën nog, maar geen erge pijn meer, en onze kleine pruts heeft nergens last van gehad. Is na de bevalling direct op men buik gelegd, heeft een uur bij me gelegen, direct gedronken ook.
Ik ben begonnen met rugweeën en die waren goed op te vangen in bad. Maar na 4u kwamen er ook nog buik- en beenweeën bij en dat was gewoon niet meer op te vangen. Had toen 4 cm (had 2 cm voor m'n bevalling begon...). Dus om een ruggeprik gevraagd en dat was zalig! Wel weeënopwekkers gekregen omdat de weeën wat stil vielen en alleen naar het einde toe voelde ik de weeën nog even, maar lang niet meer zo fel. Baby deed het nog steeds even goed als voor de ruggeprik.
hoewel ik altijd vrij makkelijk dacht over het nemen van een ruggenprik, en ook mijn ziekenhuis op de 24/7 mogelijkheid heb uitgekozen, zou ik noooooooit meer een ruggenprik willen/durven. hoewel mijn prachtige dochtertje helemaal alert was en onmiddellijk aan de borst hing met een maximaal hoge apgar-score, zou mijn eigen apgar score ongeveer een 1-2 geweest zijn.. lag compleet aan diggelen. dit kwam met name door de fout gezette ruggenprik, die een lek heeft veroorzaakt. let wel, dit is een zeldzame complicatie, dus laat je (opzich..) niet afschrikken erdoor! heb een ontzettend nare nasleep gehad door de complicaties van de eerste foutgezette ruggenprik. daarbij is een lek in het ruggenmerg geprikt (zogenaamde 'dura lekkage') hierdoor daalt het hersenvocht-niveau in je hoofd en dat veroorzaakt acute zeer zeer zeer heftige terror-hoofdpijn compleet met megaveel overgeven en flauwvallen (en daardoor kreeg ik zware paniekaanvallen terwijl ik mijzelf toch wel als vrij gecontrolleerd kan typeren normaliter) kon ook niet tegen geluid en licht, lekker handig wel als je aan t bevallen bent. aangezien je eigenlijk 24 uur plat in het donker moet met zon lek, maar dat niet kon natuurlijk, verhevigden de klachten enorm. helaas ben ik de dag erna weggestuurd/heb ik mezelf laten wegsturen (wou gewoon graag naar huisi en kwam *zucht* te bijdehand over om blijkbaar als 'een blijvertje' begoordeeld te worden..) en heb ik de eerste 3 dagen alleen maar plat kunnen liggen; bij opstaan klapte de migraine er zo hard in dat ik gewoonweg niets aan kon, zelfs niet het horen van het tikken van de klok. erger dan de hele bevalling! (en dat zegt wel wat want het begon maandag en eindigde donderdag ) uiteindelijk zijn we dinsdag, compleet met dochterlief en al (wegens de borstvoeding) terug gegaan naar het ziekenhuis waarbij mij een zogenaamde 'bloodpatch' is toegediend: dan spuiten ze bloed (van jezelf) in het lek in de hoop dat dat dicht. dat is gebeurd, maar ik kon daarna een week niet zitten van de stuit/kont/rugpijn. en ik mocht 2 weken lang absoluut niet bukken en niets tlllen (ook dochtertje niet ) dus dat was ook klote. nu gaat het langzaam beter. en alles is echt relatief vergeleken bij het grote geluk van een gezond en fantastisch dochtertje, maar ik heb toch echt zeer slechte herinneringen aan de pech van een slechte ruggenprik. ohja, de 2e ging ook niet goed: alleen links verdoofd (van tiet tot teen!) dus ik voelde rechts alle (door opwekkers veroorzaakte) ruggenweeen-tornado! ook interessant! de 3e prik ging wel goed, en die pijnvrije uren (van 0800 tot 1400) waren opzich een geschenk, maar ja, door het lek kotste ik de boel dus onder en viel flauw, niet echt genieten sorry voor lekker doemverhaal! nogmaals, echt een uitzondering en domme domme pech. geeft niets, maar ik zou het risico zelf nooit en te nimmer meer willen nemen of lopen. dan maar door de rugweeenstorm heen... anyWEE, bijna een maand verder zijn we de 1e 2 sneue weken (voor mij) helemaal vergeten hoor. cliche van 'als ZIJ maar gezond is' gaat echt wel op, en nou ja, opzich hou ik wel van 'anders dan normale' ervaringen dus ik ben op mijn wenken bediend (...humor zal ons redden...)
Ik denk dat het érg afhangt van de duur van de bevalling etc. Je hoort érg vaak, dat een 2e bevalling een stuk sneller gaat dan een 1e. En ik kan me voorstellen, dat een ruggenprik dan niet nodig blijkt te zijn. Ik denk dat de intstelling altijd moet zijn: Als het nódig is, dan moet je het doen, maar anders niet. Bij voorbaat al een ruggenprik willen, vind ik zelf een beetje voorbarig en onzin. Bij voorbaat de mógelijkheid willen, vind ik logisch . Maar oke: Ik heb de ruggenprik bij de 1e positief genoeg ervaren om bij de 2e dus zéker de mogelijkheid te willen. Heb het ook geroepen op een bepaald moment, dat ik een ruggenprik wilde.. .maarja, toen mocht ik gaan persen
Ik wil nu inderdaad weer kiezen voor de mogelijkheid van een ruggenprik (goed geformuleerd Athina) omdat de eerste me goed bevallen is. Ik wil sowieso in het zh maar twijfel nog erg tussen het zh verderop waarvan ik zeker weet dat er 24/7 pijnbestrijding aanwezig is of het zh in de buurt (waar Mini ook is geboren) waar ik weet dat dat ondanks alle protocollen niet het geval is. En wat iemand anders al zei, en wat Klingels verhaal helaas ook illustreert, is dat de meeste risico's voor de moeders zijn. Dat is voor mij ook de reden om voor de ruggenprik te gaan en niet voor bijvoorbeeld pethidine oid.
Athina. Daar sluit ik me helemaal bij aan. Daarom wil ik er ook gewoon wat over weten. Ik heb zoiets van: lukt het zonder dan ben ik blij, als ik het echt niet trek doe ik er ook niet moeilijk over!
Hey meiden, ik heb het ook niet over bij voorbaat een ruggenprik willen, maar wel over of je geneigd bent het bij een volgende bevalling wel te willen. (is dus wat anders dan het al bij voorbaat willen) wat ik dus bedoel: vaak genoeg lees je dat vrouwen voor de eerste bevalling roepen er geen te willen, en tijdens toch andere ervaringen opdoen. Kan me dan voorstellen dat je voor je volgende bevalling het dus niet meer zo uitsluit. Geldt dus ook voor mij, achteraf denk ik dat ik beter wel voor een ruggenprik had moeten gaan tijdens de bevalling.... tuurlijk is het uiteindelijk ook zonder gelukt, maar t was wel heel erg pijnlijk en dramatisch allemaal. Dus voor een eventuele volgende bevalling sluit ik het niet uit, en denk ik dat ik eerder ermee in zal stemmen als de verloskundige het aanbiedt. Bovendien vraag ik me af of je er in Nederland standaard eentje krijgt, volgens mij moet je het sowieso eerst aankijken.
en wie weet gaat een volgende bevalling wel veel sneller, tuurlijk moet je daar ook wel rekening mee houden! Maar zoals hierboven ook door iemand beschreven, niet ieder ziekenhuis heeft 24/7 een anesthesist in huis en niet iedere verloskundige zal je serieus nemen als je het tijdens de bevalling aangeeft. Dus beter maar goede afspraken is mijn idee.
Ik zou ook graag een ruggenprik achter de hand willen hebben, voor als ik het niet meer trek.. (zie er namelijk als een bérg tegenop!!) alleen ik heb geen medische indicatie om in het ziekenhuis te bevallen. Poliklinisch krijg ik helaas niet vergoed vanwege basisverzekering, dus heb thuis bevalling, als alles goed verloopt dan.
Voor mij ook nooit meer een ruggeprik. Mijn bevalling werd ingeleid en de weeen waren super heftig door de weeenopwekkers. Ik kreeg een ruggeprik, maar deze werkte alleen aan de rechterkant van mijn lijf voor een paar uur. Pas toen ik mocht gaan persen en naar mijn rug mocht draaien, merkte ik dat ik mijn benen niet kon bewegen en ineens geen persweeen meer voelde.... blijkbaar had de vloeistof ergens "klem" gezeten ofzo en liep nu ineens door. Ik heb de persweeen van de monitor af moeten lezen, alleen dan wist ik wanneer ik moest persen Mijn kindje kreeg een apgar score 10 dus die heeft er denk ik niks van gemerkt. In het ziekenhuis vertelden ze mij dat het regelmatig voorkomt dat ruggeprikken niet goed werken. Maar pas dus op met een ruggeprik te zien als allerlaatste redmiddel, want misschien werkt ie wel helemaal niet zo goed als je hoopte.
Ik heb ook een ruggenrpik gehad, deze heeft ongeveer 3 uurtjes gewerkt, maar echt heerlijk om dan weer op adem te komen en uit te rusten. Bij mij was op een gegeven moment de ene kant ook meer verdoofd als de andere. Sara is met de vacuumpomp gehaald omdat ik haar niet het bochtje om kreeg met persen. Haar apgarscore was eerst 7, daarna 10. Ze is na de geboorte ook beademd. Maar is natuurlijk moeilijk te zeggen of dat te maken had met ruggenprik, vacuumpomp of het te lang klem zitten in geboortekanaal.
Ikzelf had last van ongecontroleerde spiertrillingen, dalende of stijgende hartslag (weet t niet meer..) Beeb had nergens last van. Na t uitzetten van de ruggenprik herstelde ik ook snel.
ik had vantevoren besloten geen ruggenprik te doen met bevallen maar omdat ik een spoedkeizersnede kreeg moest ik wel! ik weet waarom ik het niet wilde: ik heb na de operatie ontzettend liggen klappertanden...vreselijk, dat vond ik nog het ergst afgezien van de reactie op m'n lichaam...met de prik kon ik het niet helpen, maar m'n lichaam schokte...ik zou nooit voor die prik kiezen en had liever de pijn van bevallen gehad dat weet ik zeker!maar bij mij moest het dus wel en het was voor een ks dus misschien is de dosis dan hoger???geen idee, maar mij is het erg erg tegengevallen!
De ruggenprik voor een KS of voor een 'gewone' bevalling zijn volgens mij wel degelijk anders. Voor een ks wordt je gewoon echt vanaf je middel (of iets hoger) volledig verdoofd en kun je je ook niet bewegen. Ik kon gewoon mijn benen bewegen en had er ook gevoel in (wel wat vager dan normaal). Ik voelde alleen de pijn van de weeën niet. Of het hem zit in de dosis, het medicijn of iets anders, dat weet ik dan weer niet, maar anders is het zeker!
Klopt! Het verschil zit hem in hoe hij gezet wordt. Spinaal en epiduraal geloof ik, ks ruggeprik is veel 'steviger'.
Klopt inderdaad. Ik ben 2 weken geleden bevallen met een ruggeprik omdat ik in shock dreigde te raken van een weeenstorm. Ik heb beide ervaren toen Bij epiduraal moet de prik even inwerken en hou je controle over je spieren en kan je bewegen. Bij spinaal is alles volledig verdooft en heb je geen controle. De anesthesist prikte iets te ver door waardoor een klein gedeelte van de verdoving spinaal ging, ik kreeg een harde schok door mijn onderlichaam en was direct volledig verdooft Echt heerlijk, hoefde niet op het inwerken te wachten. Dit duurde een uur en daarna werkte de epidurale. Ik kreeg dus het gevoel weer terug, maar niet de pijn. Door de bijna shock ging mijn temp, bloeddruk en hartslag dramatisch naar beneden. Bij de kleine de hartslag ook, maar heeft waarschijnlijk niks met de ruggeprik te maken gehad, maar met de ontspanning na de weeenstorm. Ik vond het heerlijk van 15.00 uur tot na het hechten om 23.30 uur helemaal geen pijn gehad. Gewoon alle persweeen goed gevoeld, alleen door uitputting van mij is het toch een vaccuum geworden. De kleine had achteraf alleen hoofdpijn van de vacuum en hoogste apgar score en ik de dag erna een beurs gevoel in mijn rug. Dat is alles.
Ik heb gevraagd om een ruggenprik en ik zou het zo weer doen! Wat een verademing was dat! Ik heb nog gevraagd naar de gevaren voor de baby en de VK zei dat die er niet waren. Onze kleine meid is helemaal gezond geboren en doet het fantastisch! Ze is meteen op mijn buik gelegd en ging na een paar minuten al op zoek naar een tepel Ze kon zelfs dr hoofdje al optillen! Ze had wel wat hoofdpijn in de eerste 24 uur, maar dit kwam door de vacuümpomp. Apgar score was 9 10 10.