Ik heb geen ruggeprik gehad voor een bevalling of keizersnee maar wel voor een operatie. En ik vond t geen pijn doen. Wel hadden ze een zenuw geraakt waardoor ik 2 weken lang een soort van migraine achtige aanval eraan over hield. Meest pijnlijke hoofdpijn van mn leven gehad. Maar de prik zelf was n eitje
Oh is dat door de bloeddruk! Ik heb een keer een spoedks gehad en helemaal geen last van de ruggenprik. Daarna een curettage, ruggenprik was weer gezet voor ik er erg in had. Maar de laatste, geplande ks, vond ik de ruggenprik echt rot! Het zetten zelf gaf al een raar, rotgevoel (idd zo'n raar soort 'schok'-gevoel) en daarna werd ik echt heel naar en slap. Niet overgegeven maar wel het gevoel dat ik ging flauwvallen zeg maar. En ik kon haast niet meer praten, alleen nog maar heel zachtjes. Gelukkig hadden ze dit snel door en kreeg ik iets in het infuus waardoor dat rotgevoel verdween. Maar dat was alleen maar die ene keer. De andere keren dat ik een ruggenprik had, vond ik het echt heel erg meevallen. Alleen heel idioot dat je met geen mogelijkheid je benen en voeten meer kan bewegen. Ik had geloof ik ook het gevoel dat de operatietafel niet recht stond en dat ik er vanaf zou vallen. Maar dat was dus helemaal niet zo. Heel raar in ieder geval!
Ik heb ook een ruggenprik gehad, ik vond het echt heel erg meevallen, heb er eigenlijk nauwelijks iets van meegekregen, maar dat kwam omdat mijn weeen zo heftig waren dat het mij allemaal niets meer uitmaakte! Keizersnede vond ik ook meevallen en het herstel vond ik een eitje!
weet je, ik weet het eigenlijk niet eens meer. zoveel dingen ben ik vergeten. dus hopelijk jij ook! ik weet dat ik bol moest gaan zitten. en dat ze dan een spuitje gaven. ik verschoot wel een klein beetje, wel van de pijn. maar hoe het echt voelde? geen idee! ik had ook niet het idee dat mijn benen verdoofd waren of zo. wat je inderdaad wel heel veel hoort en leest. ik was wel verdoofd,maar ik had dat gevoel niet. ik was maar met 1 ding bezig: de geboorte van mijn kindje!
@mamasu. Door de ruggenprik ontstaat een vaatverwijding in je benen (vandaaar dat warme gevoel), hierdoor kan je bloeddruk opeens flink zakken. Om dit (zoveel mogelijk) te voorkomen krijg je vooraf een infuus met extra vocht toegediend, maar nog komt t veel voor. Waarschijnlijk heb je na de bloeddrukdaling een bloeddrukverhogend middel gehad via je infuus. Die symptomen komen idd vaker voor bij een keizersnee, dan bij andere operaties met ruggenprik. Zwangere vrouwen zijn gevoeliger voor zo'n sterke bloeddrukdaling.
Ik heb ook een ruggenprik gehad ( spoedkeizersnede).. Ik heb er bijna niets van gevoeld.. De prik met bloedprikken doet meer pijn.. Het is meer het idee denk ik.. Zo'n dikke naald in je rug.. Wel was ik erg naar tijdens de ks.. ik viel steeds weg.. lage bloeddruk.. Verder alleen maar positief!
de ruggenprik zetten deed geen pijn, was alleen vervelend dat ik stil moest zitten tijdens de weeën en ja kreeg die prik niet voor niks zeg maar. Je voelt een beetje druk, that's it! Nadeel was: mn bloeddruk zakte als een tierelier. Maar flink wat infuuszakken later was alles weer in orde. ik heb dit zelf trouwens niet als vervelend ervaren, ik begon er een beetje van te zweven en dat was wel aangenaam Verder was het 1 groot feestje, die ruggenprik
Hier trouwens ook een heel lage bloeddruk, maar vond ik achteraf niet heel erg, want daardoor heb ik ook noet zo heel veel van de operatie meegemaakt. Kan me alleen nog herinneren dat de gynaecoloog zei'ah, echt hollands welvaren' net nadat hij Jesper eruit had gehaald. Tja, mijn zoontje woog 10 pond, dus dat klopte wel.
zitten twijfelen of ik mijn ervaring zou vermelden, amar je vroeg om alle ervaringen, dus hier de mijne de ruggeprik heeft bij mij wel pijn gedaan. pas bij de 4de keer prikken is deze gelukt en ondertussen werd er al gesproken over een algehele narcose. ik vond het toen nog veel vreselijker worden, omdat ik graag bewust mijn bevalling wilde meemaken. uiteindelijk is de prik waarschijnlijk alsnog te laag/verkeerd gezet, want ik heb veel gevoeld tijdens de operatie. niet alleen duwen en trekken, maar ook echt pijn. verder zijn er spieren geraakt die ueberhaupt niet geraakt hadden mogen worden en daar heb ik nog altijd last van. ook ik ben weg gezakt tijdens de operatie en heb maar weinig mee gekregen uiteindelijk. daarnaast heb ik mijn zoontje niet bloot mogen zien na de geboorte en dát vond ik aan het einde het ergste. en ik kan je dus in zoverre gerusstellen: ik had een hel van een ks, echt heel ongewoonlijk, op alle fronten pech en het ergste vind ik nog steeds dat ik mijn zoontje niet bloot gezien heb. de rest is inmiddels geschiedenis. niet leuk, maar gebeurd en het leven ging verder. alleen dat ene moment na de geboorte heb ik nooit echt naast me neer kunnen leggen. mocht ik ooit weer een ks krijgen zal ik me nog steeds het meeste druk maken over het 'bloot' zien van m'n kindje
Ik heb bij mijn eerste bevalling ook een ruggenprik gekregen. Ik had hier niet om gevraagd (wist zelfs niet eens dat het kon) maar de behandelende arts op dat moment vond dat ik zoveel onnodig pijn zat te lijden, dat zij het voorstelde om te geven. Ik heb geen seconde getwijfeld om 'm te laten zetten. Toen de anestitist (weet niet meer hoe je het schrijft) kwam om 'm te zetten. Moest ik op het randje van het bed gaan zitten met mijn knieen gebogen op een stoel voor me. Mijn rug hol maken als een kat (zo noemde hij het). Hij verdoofde eerst mijn rug met een erg koud mengsel, hierna ging hij me prikken en mijn rechterbeen zou dan omhoog ploppen. Dit gebeurde ook echt een seconde later en hierna voelde ik een naald tegen mijn ruggengraat maar het deed absoluut geen pijn! Het enige rare is dat je graag je benen zelf wilt optillen om weer recht in bed te zitten maar dat het dan niet gaat haha Mijn advies: Maak je niet druk voor je het weet is het prikje al geweest en heb je er amper wat van gevoeld!
Dit vond ik idd ook heel erg! Ik had me zo verheugd om zo'n klein hummeltje nog helemaal nat en "vies" op mijn borst te krijgen, maar dan is het zo'n domper dat je je kindje al helemaal aangekleed en al voor het eerst ziet!
Claartje/Lola; dat gevoel heb ik ook als heel vervelend ervaren. Toen we met zijn drietjes op de kraamkamer waren zei een verpleegster tegen Louise, zo dan zullen je papa en ik je even wat kleertjes aandoen (ze lag nog in doeken). Toen heb ik gezegd, niks ervan, die doeken af en hier met mijn kind. Ik heb mijn operatiehemd losgetrokken en zo heeft Louise bloot op mijn borst onder de deken bij me gelegen. Wishgirl; ik heb dus ook een ks gehad en de ruggeprik is me zoooo meegevallen. Eerst een prikje als verdoving en dan de ruggeprik zelf. Je voelt het wel maar voordat je auw kunt zeggen is het alweer weg Wel voelde het heeeeeel raar dat je benen warm worden en je niks meer kunt. Ook is de ruggeprik bij mij iets omhoog gegaan waardoor ik wat 'last' had met ademhalen, niets schokkends ofzo maar ik ging een beetje hyperventileren (ook door alle emoties). Toen de ruggeprik was uitgewerkt en ik mijn teen weer kon bewegen mocht ik van de recovery naar de kraamafdeling. En het mooiste vind ik nog dat papa zo'n 20 minuten alleen met zijn pasgeboren dochter heeft doorgebracht op de babykamer toen ze mij aan het dichtmaken waren. Dat is voor een papa wel een hele bijzondere ervaring.
bloot op mijn lijf had ik niet durven hopen, maar even boven het doek uittillen had ik toch wel verwacht, zie je op tv ook zo vaak. dat is dus iets wat ik echt blijf missen. het gevoel terug krijgen in mijn benen was trouwens wel heel bizar, tintelen en prikkend (niet pijn, maar gek gevoel) en heeeeeeeeeeel loom hahadacht ik mijn been een halve meter te verschuiven, bleek het een halve centimeter te zijn
Dat heb ik inderdaad ook gehad, normaal gesproken doen ze dat wel bij ons in het zh maar Louise had flink wat vruchtwater binnengekregen en moest meteen door de ka onderzocht worden. Dus toen ik haar voor het eerst zag had ze al een mutsje op en was ze in doeken gewikkeld. Gelukkig had ik een hele fijne (vrouwelijke) gyn die me over mijn gezicht streelde en heel rustig vertelde wat er precies aan de hand was en waarom ze Louise niet konden laten zien enzo.
Klopt, dat doet dus niet iedere gynaecoloog standaard. Maar als je dit perse wilt, geef dit dan van te voren aan! Zeker als je een geplande KS krijgt. En nogmaals net voor de operatie ofzo. Ik kan niet garanderen dat ze t dan zeker doen, maar kans is iig groter dat ie je beeb dan wel ff boven t doek uittilt.
Bij ons ook beide keren kindje niet boven doek uitgetild. Maar ja, mijn zoon had het heel benauwd gehad tijdens de weeeen en was 6 weken te vroeg, en mijn dochter kregen ze er ook niet zomaar gemakkelijk uitgeprutst vanwege een aangezichtsligging. Dus die moesten beiden direct naar de KA. Vreselijk vond ik dat, die tijd dat ik daar maar lag te wachten en niet wist of alles goed was. Was misschien maar een paar minuten maar het leek een eeuwigheid!
Hier ook geen kindje die even boven het doek was uitgetild, maar ze hadden dan ook nogal moeite gehad hem eruit te krijgen. Hij moest direct naar de ka en ik zag hem dus ook voor het eerst in een doek met een mutsje op en daarna, jammer genoeg, al helemaal aangekleed.
Manuela, ik had een algehele narcose dus papa is ook met Ryan een poos samen geweest. Hierdoor heeft mijn vriend Ryan zijn 1ste flesje gegeven wat ik toch ook wel weer hele mooie en bijzondere ervaring vind. Ik hoor jullie over het naakte baby'tje tegen je aan gehad hebben. Daar heb ik eigenlijk nooit zo heel veel moeite mee gehad. Waar ik op dit moment wel een beetje moeite mee heb, maar eigenlijk op dat moment zelf niet. Dat toen ik naar mijn kamer werd gebracht dat mijn ouders en schoonouders er al waren. Mijn vriend heeft hun uiteraard gelijk gebeld en gevraagd of ze langs wilde komen. Gelukkig hebben hun Ryan niet eerder dan mij gezien. Maar toen ik eenmaal op mijn kamer lag, is Ray Ryan gaan halen, dus die aller eerste kennismaking heb ik niet met zijn 3tjes mee mogen maken. Uiteraard hebben wij dit s'nacht uitvoerig gedaan en gelukkig mocht Ray ook blijven slapen. Maar het rare is, op het moment zelf had ik daar helemaal geen moeite mee. Maar nu als ik terug denk, vind ik het toch wel jammer dat we niet even dat 1ste momentje met zijn 3tjes hadden.
hoi hoi, heb zelf een geplande ks gehad en als je probeert om rustig te blijven en goed luisterd naar wat je moet doen merk je er bijna niks van. tenminste dat is mijn ervaring. liefs
Hoi, Ik ben zooo bang voor naalden en wat denk je ja hoor ik moest een ruggeprik, omdat ik rugweeen had. Maar het is me 200% meegevallen! Ze hebben het wel in 2 keer moeten doen, omdat het de eerste keer mis ging.. Ik vond alleen dat die vloeistof in je lichaam gaat een raar gevoel. Veel succes en als alles dadelijk achter de rug is denk je heb ik mij hier zorgen om gemaakt. Veel geluk met jullie kindje Gr Lisanne