Hier ook een ruggenprik gehad, met ongeveer 7 cm. hebben ze mijn vliezen doorgebroken.. Daarvoor ging alles goed, maar daarna wat een hel.. Dus ruggenprik gehad, dat haalde de ergste pijn weg.. Doordat ik nog wel wat voelde mocht ik wel bevallen met ruggenprik. Heeft ook nog genoeg pijn gedaan, vroeg mij echt of het wat deed tijdens het persen. Na die tijd een weekje last gehad van draaierigheid/ wazig zien, kon bijvoorbeeld geen tv kijken, computeren, lezen, etc. en pijn op de plek van de prik alsof je een knal in je rug had gehad. Maar na een week was dat weg, en ik zou ook zo weer voor een ruggenprik gaan, de volgende keer alleen voordat de vliezen worden doorgebroken!!
Cocko ja ik kreeg na 48 uur een ruggenprik omdat het niet opschoot. ik mocht van dw anesthesie niet op mijn zij liggen omdat dan de verdoving naar 1 kant zou gaan. op een gegeven moment moest ik van de vpk wel op mijn zij gaan liggen. Nou heb 24 uur geen gevoel in mijn rechter been gehad. Bij het prikken van de ruggenprik moesten ze 5 x prikken ik hoorde het gewoon kraken in mijn hoofd.
Hier goede ervaringen met ruggenprik. Nauwelijks iets gevoeld van het zetten, tijdens het persen ging ie eruit en na een paar uurtjes kon ik ook gewoon weer lopen en was alles uitgewerkt. Vond het echt een verademing na 12 uur lang weeën die nauwelijks voor ontsluiting zorgden.
Ik heb het er toevallig vandaag met m'n vk over gehad. Wil alleen als nodig remifentanil omdat dit het snelste is uitgewerkt en de minste kans op bijwerkingen. Plus dat je het zelf kan doseren. En een ruggenprik alleen als het bijv. Een keizersnee wordt of om een bepaalde reden uitdrukkelijk wordt geadviseerd. Maar wik echt controle over m'n eigen lichaam houden en kunnen staan als ik dat wil. Heb er geen ervaring mee dit is m'n eerste kindje maar liever niet dan wel. Ik roep heel stoer ik doe het zonder pijnbestreiding maar ik kan me voorstellen dat er situaties zijn waarbij ik het toch ga vragen
ik zou een ruggenprik krijgen van voordat ik aan de weeenpomp ging, omdat ik ingeleide bevalling kreeg en dat toch eng vond zonder verdoving. Nooit meer! ze kreeg hem niet gezet en man, wat deed het zeer. Na 3 pogingen heb ik gezet dat ik het niet meer wilde en dat ik wel zonder ruggenprik ging bevallen. Heb dus eigenlijk geen ervaring met een ruggenprik omdat hij niet gezet kon worden, maar ik ben uiteindelijk bij 7cm aan de remifentanil pomp gegaan, wat een verademing! Wel werkte dat met 9 cm niet meer, maar goed, dan ben je er bijna. Zou het de volgende keer weer op die manier doen, vond het zeer goed te doen.
Bij de eerste wilde ik een pompje met remifentanil omdat ik bang was voor de ruggenprik. Een hel van een bevalling en uiteindelijk is heel de boel open geknipt en is ze gehaald met de vacuümpomp. Kan je zelf doseren met natuurlijk wel een blokkade er op maar ik was uiteindelijk zo stoned als een garnaal waardoor persen niet meer lukte. Al vrij snel was ik weer zwanger. En had ik gelijk besloten dat ik een ruggenprik wilde zodra het niet meer uit te houden was. Vliezen braken ze om 17.00 en om 17.30 mocht ik gebracht worden voor de ruggenprik. Dit werkte al na 15 a 20 minuten. Om 21.37 is ze uiteindelijk geboren en ik moet zeggen : Lang leve de ruggenprik. Wat een geweldige bevalling !! Totaal ontspannen en ik heb zelfs lopen dollen tijdens de bevalling en het persen. Toen het cb hier thuis langs kwam vroeg ze hoe de bevalling was : " Relax",was het antwoord. Dit had ze nog nooit gehoord Tijdens het persen werd hij overigens niet uitgezet. Het is dat ik 2 genoeg vind maar zou het zo weer doen.
Ik heb een ruggenprik gekregen voor dat mijn 4e bevalling begon. Dit was op uitdrukkelijk verzoek van de gyn omdat ik zeer ernstige bekkeninstabiliteit had. Ik kon niet op eigen kracht mezelf omdraaien of mijn benen open leggen voor toucheren. Hij zag het niet zitten om op deze manier aan een bevalling te beginnen en ik ook niet eigenlijk. De ruggenprik is dus gezet voordat de weeenopwekkers aangezet werden. Van het zetten voelde ik vrij weinig, ik was best ontspannen en heb het maar over me heen laten komen. Toen de prik net gezet was (na een uurtje ongeveer) begon ik heel erg te trillen en vreemd hoog te ademen. Ik dacht dat het kwam door de spanning. De gyn en de verpleegkundige zagen het ook en ze gingen testen hoe hoog de ruggenprik nou zat. Dat werd getest met ijscompressen, ik moest aangeven waar ik ze nog voelde op mijn blote huid. Ik voelde dus helemaal niets meer ter hoogte van mijn borst, de ruggenprik zat dus veeel te hoog en hierdoor ging mijn ademhaling haperen. Ik schrok me werkelijk naar... De ruggenprik werd gelijk uitgezet en de weeenopwekkers ook. Heel langzaam zakte de verdoving weer tot mijn middel en toen mocht alles weer aan. Later begreep ik van de gyn dat ze me een hele heftige coctail hebben gegeven, omdat hij er een beetje vanuit zou gaan dat het een ks zou worden en dan zou ik gelijk al een goede verdoving hebben. Ik was ook echt helemaal verlamd, kon niet eens mn teen meer bewegen. Omdraaien ging door de bi al niet, (door de pijn) maar nu door de verlamming ook niet meer. Ik moest dus echt gedraaid worden tijdens mijn bevalling. De ruggenprik moest aan blijven staan tijdens het persen omdat ik absoluut niet zonder verdoving mocht. Toen ik op een gegeven moment 10 cm had hebben ze bijna 2 uur gewacht. Mijn dochtertje is toen op eigen kracht, zonder persen een heel eind zelf het geboortekanaal in gezakt. Hierdoor hoefde ik zo min mogelijk te persen. Na 2 uur kreeg ik groen licht en moest ik volledig op de aanwijzingen van de gyn mee gaan persen. Echt heel vreemd, want ik voelde absoluut niks. Na 7 minuten persen is onze dochter geboren! Het duurde uren voordat de ruggenprik uitgewerkt was. Ik heb er daarna helemaal geen last meer van gehad. Mijn lichaam en bekken hebben door de prik de bevalling perfect doorstaan. Ik ben de gyn nog altijd dankbaar dat hij dit voor mij geregeld heeft. Anders was ik waarschijnlijk op de OK beland voor een ks.