Dames, zouden jullie dit topic enkel willen gebruiken voor het onderwerp waar hij voor bedoeld is? Ik snap dat het leuk is om te vragen heen en weer hoe de bevalling ging en of het goed gaat, maar bij mij is het nog niet zo ver en zo krijg ik telkens meldingen van off-topic reacties. Overigens niet lullig bedoeld. Maar dankjewel alvast @CoffeeJunkie ik denk dat aan elke vorm van medicatie of bestrijding wel voor- en nadelen kleven. Volgens mij is de gehele bevalling 1 grote bijwerking (grapje). Mijn zus bijv ging overal heel open in ('ik zie het allemaal wel') maar wilde wel graag in het zkh bevallen. Beide keren ging het zó snel dat ze dus 2x thuis is bevallen. Daardoor volgens mij wel last v naweeën gehad. @Adrianna ja denk dat dat ook de beste houding is. Hopelijk is er ook lief personeel aanwezig etc. Weet je wat stom is. Ik heb blijkbaar in mijn hoofd dat de iPad met leuke/humoristische series (ik hoop dat ik tijdens de geboorte en alles eromheen ook gewoon een beetje ruimte heb voor humor en lol) ook in de tas mee moet voor het geval je lang moet wachten in het zkh oid. Toen ik dat zei laatst tegen iemand kreeg ik een super verontwaardigde reactie: 'alsof je dáár tijd voor hebt.. '. Ik heb er maar een beetje omheen geluld.
Ik heb tijdens m'n bevalling veel candy Crush ed. gespeeld, dus lekker die iPad mee. Series zou ik me niet genoeg op hebben kunnen concentreren.
Ik had hier bij m'n eerste bevalling ook geen tijd voor of behoefte aan gehad. Desondanks gaat deze keer weer gewoon alles mee (iPad, e-reader en natuurlijk de opladers). Misschien gaat het nu wel heel anders en heb ik er wel behoefte aan. Lekker alles meenemen waarvan jij denkt dat het je misschien zal helpen of entertainen. In het ergste geval gaat het ongebruikt weer mee terug. Mensen lekker laten praten met hun goedbedoelde meningen en adviezen
Sorry @Nina Sanders! Het is ook zo moeilijk niet op een felicitatie te reageren. Maar je hebt gelijk. En ik heb een on topic reactie voor je: ik geloofde ook altijd heel erg in ontspanning, dat je mentaal er helemaal in moest zitten en dat je in je weeen moest duiken. Mijn grootste angst was een bevalling met teveel medische toestanden. Mijn derde bevalling is ingeleid, medischer kan bijna niet. Eerst die ballonkatheter en dan een nacht wakker liggen van weeen die niet erger worden, in zo'n steriele verloskamer waar niks huiselijks is. Mijn moraal was dus diep gezonken toen de gynaecoloog kwam om mijn vliezen te breken. Ik had continu in.mijn hoofd dat het zo niet ging lukken, dat het verlosbed te hard was, dat het infuus teveel irriteerde en dat de continue monitoring van de baby mijn bewegingsvrijheid enorm inperkte. Geen moment was ik in de yogatoestand die ik wel bereikte in mijn eerste badbevalling. Maar... met dat gevoel had ik in 1,5 uur volledige ontsluiting! Bij het persen nog steeds dat gevoel, ook omdat de gyn in volledige operatieuitrusting was. Zie je wel, ik kan het niet, etc. Binnen 5 of 6 persweeen was ze er. Niet geknipt of gescheurd. De weeen waren zo effectief dat ik geen minuut langer erover gedaan heb. Het liep gewoon gesmeerd, je lijf neemt het echt over. Mijn derde ingeleide medische ziekenhuis bevalling is mij het beste bevallen. Zelfs beter dan mijn eerste serene badbevalling waar de gyn pas op het laatste moment binnenkwam in spijkerbroek en shirt!
Geen probleem @Nescio haha! Zo zie je maar dat het echt gewoon loopt zoals je lichaam het op dat moment laat verlopen! Hoewel ik 100% geloof dat je lichaam fysiek écht in staat is een kind te baren, of dit nou met een beetje hulp moet of niet, hoop ik gewoon dat mijn psyche ook een beetje meewerkt! Dingen zoals fobieën, controle en andere angsten helpen niet echt dan. Gelukkig weet mijn man me in spannende situaties vaak wel met beide benen op de grond te krijgen en daar word ik dan weer wat meer nuchter en rationeel door maar íets zegt me dat dit geen makkelijke wordt tijdens de bevalling. Immers, voor hem is het natuurlijk ook spannend en nieuw en heeft ie miss wel zenuwen. Straks moet ík hem nog gerust stellen! MAAR: tegelijkertijd kijken we er zó ontzettend naar uit! Eigenlijk hebben we ook wel gewoon zin in de geboorte, omdat het moment van de eerste ontmoeting met ons kindje dan echt dichterbij komt. Het hele medische traject voor de zwangerschap was óók spannend maar ik kijk er toch heel positief op terug omdat mijn lichaam het verder toch echt zélf deed (met eerst een beetje hulp haha). Elke avond (trouwens ook in de ochtend na het ontwaken) koekeloeren we even op de babykamer en dat tovert altijd een huge grijns op onze gezichten, hoe moe en gestresst we ook zijn door de verhuizing die we net achter de rug hebben. Morgen gaat mijn eerste officiële verlofdag in (had nu 2,5 week verhuisvakantie - verlof opgenomen) en vanaf dan 'mag' ik van mezelf echt de hele dag niksen (wat ik toch niet ga doen haha).
Tijd zat voor gehad. Niet toen in in de weeën storm zat want toen ging het echt niet. Maar toen eenmaal de ruggenprik goed zat kon ik rustig filmpjes kijken en mijn man wat slapen.
Ik kan mij er best aan irriteren (wellicht een wat sterk woord) dat sommige mensen in dit topic doen alsof eigen ervaringen ware feiten zijn of dat zo willen overbrengen. Niets is goed of fout met de keuze voor een ruggenprik, maar er zijn gewoon veel voor- en nadelen, meer kans op bepaalde bijwerkingen en vind eerlijkheid daarin belangrijk. Een ervaring delen kan heel nuttig zijn, maar om dan alle mogelijke nadelen en bijwerkingen weg te praten alsof het onzin is omdat jij het die ene keer toevallig anders hebt ervaren, vind ik geen eerlijke info. Ik heb in mijn ziekenhuiskoffer zelfs zo'n geur ding met essentiele olien meegenomen die moeten helpen te ontspannen. Die gebruik ik nu ook als ik oefen om te ontspannen. Heb ook een playlist op mn ipod staan met muziek waarbij ik kan ontspannen, goede herinneringen aan heb en bij kan wegdromen, heb foto's mee van dingen die me blij maken (zoals van mijn zoon) en een dekentje met eigen geur om evt over een kussen te leggen. Vind die ziekenhuis geur in de lakens altijd zo vies en denk hiermee mezelf optimaal te kunnen ontspannen en geeft ook vertrouwen. Denk ook dat je de bevalling beter van wee tot wee moet bekijken en niet te veel vooruit kijken. Ook eigenlijk geen bevallingsverhalen van anderen gaan lezen
Bij mijn eerste bevalling heb ik niet nagedacht over enige bijwerkingen of pijn bij het zetten van de prik. Ik dacht alleen maar in paniek tijdens mijn weeënstorm; wat kan er erger zijn dan deze helse pijn?? Ik heb echt helemaal niks gevoeld van de prik. Ik vond t hemels ik kon kort daarna weer enigszins ontspannen en adem halen. Enige nadeel vind ik achteraf en dat heb ik pas gemerkt na mijn 2e bevalling is dat ik amper persdrang had. Bij mijn 2e bevalling heb ik weer gevraagd om een ruggenprik tijdens weer een helse weeënstorm maar toen was ik al te ver en 10 minuten later was mn dochter er
Over geur, ik had ook de Samurai-douchegel mee van Rituals, met mandarijn. Ik was de hele zwangerschap misselijk van partum en geparfurmeerde douchegel, en dit vond ik heerlijk ruiken. Tijdens de beginfase had mijn man een beetje op een doekje gedaan waar ik af en toe aan rook. Muziek en entertainment zou ik ook zeker meenemen. Misschien heb je daar juist behoefte aan!
Sorry, late reactie, beeeeetje druk hier Maar dat hadden mijn man en ik ook tijdens de cursus hoor, dat we af en toe even afhaakten, haha! Dat hadden we samen met een ander stel op dezelfde momenten en het erge was dat we dan vaak enorm moesten lachen omdat iemand van ons er weer een té flauwe grap over maakte. Met dat stel zijn we inmiddels heel goed bevriend dus ondanks dat mijn bevalling niet helemaal hypno was, hebben we er in ieder geval iets heel moois aan over gehouden. Waar ik wel echt iets aan heb gehad waren de affirmaties, hoe irritant ik de stem van de vrouw die ze ingesproken heeft in net begin ook vond. Ik luisterde er regelmatig naar en dat heeft kennelijk effect gehad. En: het filmpje van de bloemen die open gaan tijdens de 'openingsfase'. Daar zat ik als redelijk nuchtere Harry helemaal in trance naar te kijken.... Verder lekker de kaarsjes aan en een plingel plongel muziekje op: top! Maar goed, het naar beneden ademen van ons kindje heb ik dus allemaal niet mogen ervaren. Het was meer het terug puffen van ons kindje... Oh en die aambeien... wat ontzettend kl*te zeg. Ik kan er helaas na de bevalling ernstig over meepraten (wat ik niet zal doen hoor, wees gerust) dus ik ben heel benieuwd hoe het onderkantje na bevalling twee uit de strijd gaat komen. Ik heb in ieder geval al een kliniek gevonden waar ze erin gespecialiseerd zijn dus dat wordt mijn eerstvolgende stop na de bevalling. Maar doe jij gewoon lekker een beetje rustig aan? Overdag ook even gaan slapen en/of een lekker warm bad of douche nemen bijvoorbeeld? (Kun je ondertussen meteen je affirmaties aanzetten ) En dan doe je de dingen die je moet of wilt doen gewoon wat meer in stapjes. Doe ik hier inmiddels ook en dat werkt prima. Want heb het ook hoor: slecht slapen, een dreumes waar ik druk mee ben, alles voor de baby dat klaar moet (en inmiddels gelukkig ook bijna is) en een verbouwing.... Als ik teveel doe op een dag ben ik de volgende dag net een dood vogeltje... Dus ik moet wel.
Ik had ook persweeën tijdens het zetten van mn ruggenprik, maar zo te lezen had jij je persweeën met 10 cm. ontsluiting (zoals het 'hoort' te gaan). Ik had ze helaas al met 4/5 cm. ... Maar kon toen dus nog wel een ruggenprik krijgen in tegenstelling tot jou. Wat een verademing was dat zeg! Ik had even zwart-wit gezegd anders nog 10 uur (!) persweeën weg moeten puffen Daarvoor had ik trouwens al het pompje (remifentanil), maar dat deed weinig bij mij en op een gegeven moment deed het zelfs niks meer (hoorde later dat dat dus kwam omdat ik al persweeën had). Bij mn komende bevalling zal ik dus niet zo snel weer voor remifentanil kiezen.
Ik ben idd bezig met het samenstellen van een fijne playlist en heb ook een fijne douchegel gekocht met kokosgeur.
Ik hou niet zo van naalden en zelf verschillende keren tijdens opleiding meegeweest bij t zetten van n ruggeprik Ik wilde dus echt geen ruggeprik...en liever ook geen andere pijnstilling. Nu ben ik 2x heel snel bevallen inclusief weeenstorm en er eigenlijk geen tijd was geweest voor pijnstilling. Bij beide was t moment dat ik pijnstilling overwoog ook t moment dat ik nog maar 1cm hoefde..
Alleen ervaring met ruggenprik voor de keizersnede. Mijn bevalling was echter al begonnen en de prik kwam midden in de weeënstorm. Ik riep nog: 'dokter! Jas die spuit erin!' Niks van gevoeld overigens. Tijdens de operatie kon ik mijn voet nog bewegen en ik raakte even in paniek. Zegt de anesthesist 'maar vrouw, we gaan toch zeker niet je voeten opereren!' Daarna geen angst meer gehad en de prik was na de operatie snel weer uitgewerkt. Nooit enige bijwerkingen of last van gehad.
Bij de bevalling van mijn zoontje heb ik 23 uur weeen gehad zonder ontsluiting te krijgen. Ik vroeg om een ruggenprik maar dat kon niet omdat de hartslag van de baby wat laag was. Even later kwamen ze er gelukkig achter dat mijn zoontje in een hoog recht stand lag ( waardoor het niet verder kan indalen). Vervolgens dus een keizersnede met ruggenprik als verdoving.. En wat een heerlijkheid was dat zeg! Niks gevoeld van het zetten ( waarschijnlijk door de weeenstormen). Na de ruggenprik geen bijwerkingen gehad. Dit keer krijg ik een geplande keizersnede, ben heel benieuwd hoe zo'n ruggenprik dan aanvoelt, aangezien je niet met weeen bezig bent De 2 bevallingen van mijn zus zijn uitgelopen op keizersnedes.. Waarschijnlijk was dit wel het gevolg van de ruggenprikken ( bij beide bevallingen gingen na de ruggenprikken snel de hartjes achteruit) Het kan dus eigenlijk alle kanten op, doe op dat moment wat goed voelt. Je bevalling plannen lukt toch bijna nooit.
Ik kreeg medicatie die de boel in gang hebben gezet omdat ik al een tijdje met gebroken vliezen liep. Jeeeeetje wat een weeenstorm. Ik was zo blij met die ruggenprik. Niks gevoeld van het zetten, en niks meer gevoeld tot aan het persen. Heeeerlijk. Eerste bevalling trouwens zonder ruggenprik. Nu ik beide heb ervaren wil ik nooit meer bevallen zonder ruggenprik Over ontspanning meenemen: zeker doen!! Ik had het niet mee en heb het echt wel gemist..
Voor de bevalling van ons zoontje werd ik ingeleid. De beginfase ging heel vlot, maar daarna bleef ik heel lang op 5cm ontsluiting hangen. Toen werd de medicatie door het infuus verhoogd waardoor ik aan één stuk door weeën had. Ik trok het na een tijdje echt niet meer en smeekte om een ruggenprik. Van het zetten merkte ik weinig, ik vond het vooral lastig om zo voorover te moeten zitten en stil te zitten tijdens de weeën. Helaas is de ruggenprik 2x niet goed gezet, waardoor hij de eerste keer helemaal niets deed en de tweede keer maar de helft van mijn buik en één been verdoofd was. De derde keer ging het gelukkig wel goed en man, wat een verademing was dat! Ik kon even wat slapen en voelde me totaal ontspannen, heerlijk! Ik kreeg alleen opeens hoge koorts en de hartslag van de kleine dipte. Met wat extra zuurstof ging het met de kleine al gauw weer beter, gelukkig. Met 9cm mocht er niet meer op het knopje gedrukt worden voor een nieuwe dosis (balen jonge! Haha), maar al gauw mocht ik beginnen met persen. Ik moest echt op de monitor kijken om te zien wanneer ik nou een wee had, want ik voelde nauwelijks iets nog, maar gelukkig ging dat stukje heel goed en werd ons zoontje na 20 minuten persen geboren. Doordat ik koorts kreeg tijdens de bevalling moest onze zoon voor 24 uur naar medium care en kreeg hij antibiotica via een infuus. Ook ik kreeg antibiotica. De koorts kan een bijwerking zijn van de ruggenprik, maar om andere dingen uit te sluiten geven ze dan standaard antibiotica. Gelukkig maar, want achteraf bleek ik een infectie in mijn placenta te hebben gehad. Achteraf was mijn rug behoorlijk blauw doordat er natuurlijk behoorlijk in gepeuterd en geprikt is, dus dat was wat gevoelig. Het was niet allemaal even prettig, maar al met al ben ik heel blij dat ik toch voor de ruggenprik gekozen heb!