ruggeprik

hallo allemaal
ik wil ook me verhaal vertellen voor de mensen die bang zijn voor een ruggenprik.
ik heb namelijk een mega grote fobie voor naalden. ben al mega bang en zenuwachtig als ik bloed moet prikken. als ik dat moet doen in het ziekenhuis dan ben ik in een week tijd al heel wat keren voor het ziekenhuis gestaan en weer weggegaan omdat ik niet durf en pas na een week ga ik omdat het echt moet en dan moet er altijd iemand mee
erg he maar dan ben ik net een klein kind durf echt niet.
toen kwam de 40 weken van de zwangerschap die ging ik netjes voorbij en bij de vk werd ik eerst gestript en werd al een afspraak gemaakt voor de bevalling in te leiden had namelijk al 2 cm om donderdag en de inleiding stond voor daarop op maandag. ik weet nog dat ik dacht zo dat is lekker 2 cm en nog niks gevoeld dat gaat goed zo kon ik wel kinderen baren haha . maar mijn grote angst was dus om een infuus te krijgen om de bevalling optewekken die maandag . dus ik ben heerlijk trappen gaan lopen om de bevalling doortezetten zodat ik dus voor maandag bevallen zou zijn en die kans was natuurlijk groot.
ik kreeg dus die donderdag na het strippen krampen en ben dus heerlijk gaan lopen en trappen lopen kreeg dus weeen van maar heel onregelmatig kon donderdag niet van slapen en was dus vrijdag verder gegaan met lopen en met weeen vrijdag avond zat ik op de bank ze waren nog steeds onregelmatig en was dus zat ik zei tegen mijn vriend kom we gaan even lekker wandelen buiten ik woon in een flat op 8 hoog dus trap naar benende gelopen eenmaal benede kreeg ik goede weeen dus terug naar boven met de lift en rond 12 uur snachts kwamen ze regelmatig om de 5 min dus hop naar het ziekenhuis ik blij!! eenmaal in het ziekenhuis nog steeds 2 cm maar ze stuurde me niet meer weg omdat ik al overtijd liep en dit de tweede nacht was dat ik niet geslapen had. ik kreeg een slaappil en paracetamol om 2 uurtjes te slapen ( lukte niet had tenslotte weeen ) dus ik snachts douchen om wat te kunnen ontspannen en toen werden de weeen steeds heftiger hop ik ging weer naar de verloskamers en dacht dat het wel wat opgeschote was dus niet nog steeds 2 cm dus dan maar vliezen doorprikken en de vk adviserde me en legde uit over pijnbestrijding omdat het nog erg lang kon duren en na het prikken van de vliezen de weeen veel heftiger zouden worden ik het einde van de bevalling moeilijk zou kunnen halen omdat ik al helemaal uitgeput was . ik nog nee hoor hoeft niet ik doe het zonder want die ruggenprik laat maar zitten haha
nou nadat me vliezen waren doorgeprikt kreeg ik een weeenstorm in me rug en buik ik wist niet meer waar ik het zoeken moest en vroeg om een ruggenprik en die kreeg ik ook. zat nu op 3 cm
ik kreeg weer adem en kon ff gaan slapen . de vk zou over 2 uurtjes komen kijken hoe het ging . nou toen ging het snel ik had 2 uur later ineens 9 cm schijnbaaromdat ik me ontspande en 10 min later was het 10 cm ruggeprik werd uitgezet en kreeg al binnen 10 min persdrang 20 min later is bradley geboren. ik met me grote naalden fobie heb niks van de ruggeprik gevoeld word eerst verdoofd en er staan lieve mensen om je heen die je steunen en de weeen overheerste
ik wil zeggen doet echt geen zeer en ik zou het zo weer doen als het zou moeten
xxx

 

Bedankt voor de verhalen....
Ik wil zelf ook eerst kijken of ik de pijn aan kan en hoe de bevalling gaat lopen, maar het is fijn te weten dat er een pijnbestreiding is als het niet meer lukt.
Ik word met 38 weken ingeleid, dus ik hoop op een snelle bevalling, maar dat moeten we dus nog even afwachten

 

Ik vond de ruggenprik een zegen!

Bij de bevalling van mijn dochtertje kreeg ik op het infuus (inleiding) pas na een uur of 7 uur pittige weeenstormen en de ontsluiting vorderde geen centimeter. Ik kon toen kiezen voor een prik in mijn been (kort durende pijnstilling) of de ruggenprik. Heb toen (gezien het aantal cm) voor de ruggenprik gekozen. Het aanprikken was gevoelig, maar zodra de prik erin zit: fantastisch! Ik kreeg alleen jeuk van de prik, kan een bijwerking zijn en hoge koorts (kwam niet vaak voor, maar ik zat binnen 3 uur aan de 39,0). Dat is een complicatie die ook voor je kindje gevaarlijk kan zijn, in zoverre: als ze geboren worden met koorts krijgen ze onmiddellijk antibiotica en moeten ze vier dagen naar de kinderafdeling. Onze dochter had geen koorts, direct na de geboorte 37,8 en na een uur 37,0. Dat was prima. Ik had haar een beetje voorverwarmd :-D!

Mijn koorts was de volgende morgen gezakt, 's avonds om half vijf de ruggenprik aangeprikt gekregen, om 6.00 's morgens uur dus 37.1! Je kunt alleen niet meer van bed af en je krijgt daarom ook een catheter om te plassen.

Maar, het was oprecht geweldig om even te kunnen ontspannen (nou ja, even )

 

ik weet nu nog hoe ik voelde toen de ruggenprik begon te werken.
Ik was kapot van de aanhoudende weeën en de pijn. Toen de ruggenprik gezet werd zakte mijn bloeddruk angstig laag en de pijn ging weg, ik dacht dat ik in een paradijs beland was. Ik zweefde helemaal. Op de weg heen moesten ze me met 2 verpleegster stil houden omdat ik het hele ziekenhuis bij elkaar schreeuwde en op de terugweg mompelde ik steeds:"echt mooi hier hoor" (het was gerenoveerd)..
Ik denk dat je je zo een beetje voelt als je stoned bent. De roes zakte wel snel en het was erg jammer dat mijn pomp niet aangesloten was (stomme mutsen) maar dat hebben ze helemaal goed gemaakt door een extra shotje te geven en de pomp daarna goed aan te sluiten

 

Na veel weeën en maar 1 cm ontsluiting vond ik het een weldaad die ruggeprik!!
Van het zetten voel je niets en het resultaat is er meteen.
Als er ooit een volgend kindje komt dan doe ik zo weer!