Hallo Allemaal, Zoals het onderwerp al aan geeft vraag ik me af of er op dit forum nog meer meiden zitten die een eetstoornis (verleden) hebben? Ik heb zelf van mijn 13e tot 16e anorexia gehad en in die tijd 1,5 jaar niet gemenstrueerd. Vanaf mijn 16e tot nu is er nog steeds geen normaal eetpatroon. Al moet ik zeggen dat dit het laatste jaar wel stukken beter gaat maar dat mijn gevoel hierbij nog erg slecht is. De wens naar zwangerschap is er groot evenals de angst om dan aan te komen. Ik heb voor mezelf sowieso al wel besloten om dit direct aan te geven aan mijn vk (mocht het ooit zo ver zijn) en dat ik evt. naar een dietist ga om begeleiding te krijgen. Dus, ben benieuwd of er nog andere in soort gelijke situatie zitten...
Nou, we hebben meer gemeen dan we dachten (2010 start Clomid-topic toch?). Ook hier een anorexia verleden. Het 'hoogtepunt/dieptepunt" ervan was rond m'n 23-26e (ben nu 29). Had toen flink ondergewicht, maar slikte de pil dus wist niet of ik menstruatie had. Nu gaat het een stuk beter. Ben weer op gezond gewicht (wel nog wat aan de lichte kant, maar je kunt het niet zomaar loslaten hé). Na het stoppen met de pil werd ik eerst een jaar helemaal niet ongesteld. Was toen ook nog wel een paar kilo's lichter dan nu. Ik ben toen met pijn en moeite dus die paar kilo's aangekomen en werd wel weer ongesteld (na maanden pas), maar zeer lange cycli. Ik herken ook de angst om dik te worden (terwijl een zwangerschap zo gewenst is).
Nou ja, Merel dat is ook toevallig.... Verklaard de sportdrang van ons beide ook wel. Mijn moeder komt net aan rijden, reageer straks wat uitgebreider terug!
hier ook ééntje... ik heb het gehad van mn 14e tot ongeveer 18e en jah... wat is gehad want ik blijf er inderdaad ook nog last van houden. Alhoewel het op het moment eigenlijk super goed gaat. Heb een gezond gewicht en eet alles weer netjes!! Maar ben dus inderdaad drie jaar niet vanuit mijzelf ongesteld geworden. Nu inmiddels in ronde zes en opzich een redelijk nette cyclus. Waar ik moeite mee heb is dat ik goed wil eten i.v.m. mijn kinderwens. Maar wordt ik dan ongesteld dan denk ik bah heb ik heel die maand goed gegeten voor niets... Erg slechte gedachten. Maar ik blijf het wel netjes volhouden hoor. Maar ben ook bang dat het niet zal lukken vanwege dat verleden. Alhoewel ik er ook getuige van ben geweest dat een meisje bij mij in de kliniek zwanger raakte... Ik heb zo'n grote kinderwens dat mij die buik niet eens kan schelen. Niets mooier dan een zwangere buik!! Wel eng na de zwangerschap... Wat is je leeftijd trouwens bo?
@Merel: Nu heb ik wat meer tijd. Mijn "dieptepunt" was rond mijn 14e, toen was ik nog niet aan de pil. Ik denk dat ik weer 3 mnd menstrueerde toen ik op mijn 15e met de pil starte. Dat was ook het eerste wat mijn gyn aan me vroeg toen mijn man mijn verleden benoemde. Of ik voor de pil wel weer gewoon menstrueerde. Het stomme is dat ik een BMI van 20 had toen we stopte met de pil maar dat mijn menstruatie gewoon uit bleef.... Vreemd. Ik zit nu, door blessure, al enige tijd 3 kg boven mijn streef. en wil daar graag terug naar toe. Dan is mijn BMI 19,5, met 20 of hoger voel ik me peroonlijk gewoon niet lekker in mijn vel. de 19,5 is voor mij prima. Ook meer om het idee dat als ik dan ooit zwanger ben, de stap naar het voor mij ultieme verboden gewicht net iets verder is.... Ben jij ooit behandeld/ opgenomen? En hoe gaat jou vriend/man er mee om als ik vragen mag? @Essie: Ik ben (net) 23. We komen uit het zelfde bouwjaar zeker..? Ik kan me voorstellen dat je dat frustreerd. Ik kan nu (soms) ook best wel "zondigen" alleen bekruipt het gevoel van braken mij dan nog regelmatig. Met de wetenschap dat ik evt. zwanger zou kunnen zijn doe ik het niet. Maar aan het eind van de cyclus denk ik dan idd ook, had ik nou maar wel! Stom hé! Tja, die gedachte blijven naar mijn idee idd ook altijd wel. Ondanks dat ik een zwangere buik mooi vind, hoop ik toch dat hij dan ooit niet té wordt. Vind ook dat eng en ja ook zeker hoe het er naar afloop uit zal zien. Maar jij bent dus ook echt opgenomen begrijp ik? Waar heb je gezeten? Ik train nu ook net iets meer mijn buikspieren dan anders omdat ik weet dat je buik dan minder snel gaat groeien maar dat dit niet te nadelen gaat van het kindje... Fijn om te lezen dat er meer meiden in dit schuitje zitten.
ja ik moet inderdaad nog 23 worden haha dat is wel grappig zeg!! leuk! Ik ben inderdaad opgenomen geweest. In goes, zeeland. Ik doe eigenlijk verder helemaal geen oefeningen niets meer. Ben er opzich best sterk uitgekomen op die kleine puntjes na dan... Ben jij opgenomen geweest?? En in welke ronde ben jij bezig nu??
Ik ben nog al sportief dus het is niet altijd uit eetstoornisgedachte dat ik aan het trainen sla. haha. Tevens moet ik ook blijven trainen ivm een blessure. Ik ben niet opgenomen geweest. Heb wel een aantal keer gesprekken gevoerd met een vrouw die gespecialiseerd was omtrent eetstoornissen maar daar had ik totaal geen klik mee. Omdat ik het zelf allemaal wel zei te kunnen ben ik daarna nooit echt goed begeleid. Ook 1 van de redenen waarom ik er nu nog zo'n last van kan hebben denk ik. Ik ben na het stoppen met de pil niet ongesteld geworden, dat was eind mei. Wat dat betreft zou je ronde 10 kunnen zeggen, maar zonder eisprong is er natuurlijk geen kans. Deze maand gestart met clomid dus in principe de eerste 'serieuse' ronde maar zo voelt het natuurlijk niet! En jij?
ik ben in oktober 2009 gestopt met de pil en toen na 27 dagen ongesteld geworden van uit mezelf dus dat was wel positief. 2e, 3e en 4e ronde netjes 28 dagen en de 5e ronde 30 dagen. Ik dacht haast dat het raak was toen dus was wel een grote teleurstelling allemaal. Maar goed.. vandaar dat ik toch zit met het gevoel of dat verleden nou schade heeft aangebracht of niet. we zullen het zien. Wat is clomid ? Ik duimm voor jou!!
@Bo: inderdaad toevallig. Ik ben niet opgenomen geweest, maar heb een dagbehandeling gevolgd van 3 dagn in de week. Ik weet niet echt of het geholpen heeft. Ik had zeer veel moeite met aankomen, ik werkte echt tegen. En je kon toch erg veel anderen en jezelf daar voor de gek houden. Het is natuurlijk een vrijwillige behandeling, maar ik vond teveel ruimte om te saborteren, ondanks dat ik wel graag beter wilde worden. Mijn man heeft de hele periode meegekregen. Het is gegaan met ups en downs en uiteindelijk zijn we er goed uitgekomen. Dat van die buikspieren herken ik! @Essie: dat heb ik ook wel een beetje. Het gevoel dat als je toch ongesteld wordt, dat het dan voor niets is geweest dat je goed hebt gegeten. Alshet alleen bij deze gedachte blijft, is het ok. En Clomid is een middel om een eisprong op te wekken. Je slikt het 5 dagen. Ik ben met de 3e ronde Clomid bezig.
@Essie: Ik kan me goed voorstellen dat jij die gevoel hebt. Het feit dat je na het stoppen met de pil gewoon direct een regelmatige cyclus had bewijst wel dat dat waarschijnlijk niet het geval is. Daarnaast staat er gem. een half jaar tot 1 jaar voor om zwanger te worden. Maar dat wil niet zeggen dat je er nu al niet van kan balen als het 'weer' niet raak is natuurlijk. @Merel: Die dagbehandeling had je dan tussen je 23ste en 26ste neem ik aan? Is het bij jou pas rond die leeftijd tot uiting gekomen of ben je er in je puberjaren ook al die tijd mee bezig geweest? Ja, idd uiteindelijk hou je je zelf natuurlijk het meest voor de gek. Bij ons kan het nog wel eens een strijd zijn. Ik ben inmiddels wel iedere keer zover dat ik het vrijwel direct aan mijn man vertel als ik gebraakt hebt. (gebeurt niet meer zo vaak gelukkig, laatste keer was in sept.) Slaat de clomid bij jou trouwens wel aan, op hoeveel mg zit jij nu?
@Bo: ik had er jaren daarvoor ook al last van, maar dat uitte zich in steeds een beetje afvallen en het daarna weer een beetje los kunnen laten. Ik was er wel onwijs mee bezig en uiteindelijk sloeg ik echt door toen ik 23 was. En toen leek het of ik niet meer terug kon en ging het razendsnel. Ik zit op 50mg. De vorige 2 ronden had ik beide een eisprong. Nu nog ff afwachten...
hey meiden, ik hou even afstand van jullie topic hoor, maar wil even zeggen; ik had geen eetstoornis, maar wel een fanatieke sporter om mooi in shape te blijven. Nu ben ik zwanger (Joepie) en ik wil jullie zeggen dat ik altijd dacht dat je niet echt onwijs zou aankomen, nou ja ik realiseerde me dat gewoon niet. Ik dacht als ik hetzelfde blijf eten enzo dan zal vast na een week of 10-15 wel een buikje komen en ik lekker strak blijven. Nou hierbij wil ik jullie alvast informeren: je komt al direct aan! vooral als je zelf weinig (buiK)vet hebt is hdat het eerste wat je lichaam gaat doen. Ik had in week 8 al dat ik mijn broeken niet meer pastte ( mt 36) en nieuwe moest kopen. Het is een geschenk om zwanger te zijn, maar zorg dat je er klaar voor bent! anders wordt het echt een obsessie om slank te blijven en dat is niet reeel en niet gezond natuurlijk. Ik hoop dat jullie snel zwanger mogen worden!!! Liefs Pina
Ik wil niet het topic verstoren, maar ik herken het verhaal van Pina en vind het goed dat ze dit schrijft. Ik ben ook een fanatieke sporter en inderdaad, dat is het eerste wat je lichaam gaat doen.... ik had gelukkig geen eetstoornis..... liet het maar gebeuren, voelde me wel een olifant en was bang dat mensen dachten dat ik dik was ipv zwanger, maar het ging er ook allemaal weer af nadat ik weer begon met sporten...... maar zoals gezegd, ik denk dat het topic op eetstoornissen moet blijven, dus ik zal me er niet verder meer mee bemoeien..... succes met zwanger worden en de zwangerschap en genieten he!!!!!!!!!
Hoi, ik zie het niet als verstoren hoor. En het is alleen maar reeel dat jee gewoon echt wel (flink) zal aankomen. Ik denk dat het gevaar vooral ligt in ná de zwangerschap. Tijdens de zwangerschap kun je je nog vasthouden aan dat je goed wilt eten voor het kindje in je buik. Daarna wil je zo snel mogelijk van je kilo's af. Ik hoop maar dat na de geboorte (als het hoop ik zover mag komen) je kind zo belangrijk is dat het gewichtgedeelte een beetje naar de achtergrond gaat. En het gaat met mij best goed, ik ben op gewicht en eet gezond. Het is alleen dat bij bepaalde gebeurtenissen, stress etc het eten het eerste is wat dan meer moeite kost.
@Merel: Herkenbaar. Goed om te horen dat de clomid nu aanslaat. @Pina & Siri: Geen probleem hoor. Jullie benoemen dan wel geen eetstoornis te hebben (gehad) maar zoals julie schrijven lijkt het wel op dwangmatig bezig zijn met je figuur... Correct me if i am wrong... Dus het heeft wel ergens raakvlakken. Ik zie het deels net als Merel, vooral de mogelijke problemen voor na de zwangerschap. Bijvoorbeeld al weer op "rantsoen" terwijl je borstvoeding geeft oid... Daarnaast zal de gedachte aan het kindje in mijn buik mij ook wel tot eten aan zetten maar hoe gaat het er dan in mijn hoofd aan toe en hoe (mentaal) sterk ben ik om daar niet naar te handelen. Daarnaast weet ik zeker dat ik er klaar voor ben. Mijn man en schoonzusje zijn hier volledig van opde hoogte en bij hen kan ik ook altijd te recht mocht ik het moeilijk krijgen en zoals ik al benoemde vermeld ik het ook aan vk en schakel ik evt een dietist in als het echt niet gaat. Ookal gaat het goed met mij weet ik dat ik er altijd alert op moet zijn....
ik hoop dat ik na een zwangerschap echt de kracht heb om niet terug te vallen in dat oude patroon want je kiest er niet voor maar het overkomt je. Maar je weet dan wel dat je er iets heel moois voor terug hebt gekregen. En ik hoop dat ik me daar dan voor 100% op kan focussen. Ik ga dat gewoon doen!!! haha maar eerst nog zwanger proberen te worden :S...